Akita japońska

Wybierz inną rasę

Zgodnie ze wzorcem

 
Akita japońska ma niezbyt długą, za to bardzo gęstą, zwartą, dwuwarstwową sierść, składającą się z obfitego, miękkiego, wełnistego podszerstka i dość twardego, trochę dłuższego, prostego, szorstkiego włosa okrywowego. Szata akity powinna być puszysta, z charakterystyczną kryzą wokół szyi oraz dłuższym włosem na tylnej stronie ud i piórem na ogonie.

Umaszczenie: czerwone, sezamowe (czerwone włosy z czarnymi koniuszkami), pręgowane i białe.

Wszystkie wymienione kolory z wyjątkiem białego, muszą mieć charakterystyczne dla tej rasy „urajiro”, tzn. białawe znaczenia po bokach kufy, na policzkach, spodzie żuchwy, szyi, na klatce piersiowej, tułowiu i ogonie oraz na wewnętrznej stronie kończyn.

Uwaga: Bywają akity długowłose, które choć mają rodowód nie mogą być wystawiane i hodowane. Są bardzo efektowne, trudno więc się dziwić, że mają sporo zwolenników. Pielęgnuje się je w zasadzie tak  samo jak psy o wzorcowej sierści, choć ze wzgledu na to, że włos jest dłuższy wymgają częstszego szczotkowania, bo wraz z długością rośnie skłonność do plątania i filcowania.
 

Ch.PL.Ch.RO,GCh.RO,Mł.Ch.PL S-KIRIKAZE GO Samurai Spirit



Pielęgnacja sierści

Szata akity jest sama w sobie wielką ozdobą, nie modeluje się jej nożyczkami, powinna pozostać jak najbardziej naturalna, dlatego też musi być doskonałej jakości. Największym utrapieniem właścicieli psów tej rasy jest masywne linienie, które jest w stanie pokrzyżować najbardziej misternie ułożone plany wystawowe. 

Dwuwarstwowa sierść akity wymaga bardzo systematycznej pielęgnacji, ponieważ gęsty podszerstek ma tendencję do filcowania. Najważniejszym zabiegiem pielęgnacyjnym przy tego rodzaju sierści jest szczotkowanie, bo tylko w ten sposób można na bieżąco rozdzielać podszerstek i zapobiegać jego filcowaniu a także usuwać martwą sierść, która utrudnia wentylację skóry i stwarza sprzyjające warunki do powstania podrażnień i stanów zapalnych.


Szczotkowanie

Sierść akity szczotkuje się co najmniej raz w tygodniu twardą włosianą szczotką, o szczecinie na tyle długiej, żeby sięgała aż do skóry. Można ją także rozczesywać szczotką drucianą, która bardzo dobrze rozdziela podszerstek. Ta szczotka nie może mieć „kapturków”, które wyrywają sierść, tylko gładko zakończone szpilki.

Do usuwania nadmiaru podszerstka potrzebna jest szczotka metalowa z dużą ilością zagiętych, gładko zakończonych drucików, ale generalnie rzecz biorąc trzeba go oszczędzać bo unosi włos okrywowy i nadaje szacie objętości. Pamiętajmy, że nigdy nie wolno szczotkować sierści na sucho, bo włos się elektryzuje i łamie. Trzeba ją zawsze spryskać odpowiednią odżywką do szczotkowania, która regeneruje i wzmacnia włos, działa antystatycznie ale nie zmiękcza włosa.

Jeśli podszerstek zaczyna się filcować, bardzo przydatne będzie specjalne obrotowe zgrzebło, które go rozdzieli i nie pozwoli mu zbić się w filce. Przeczesywanie nim sierści co najmniej raz w tygodniu uchroni psa przed filcami. Gdyby już do tego doszło, sfilcowany podszerstek trzeba porozcinać filcakiem a pozostałe kępki sierści dokładnie wyczesać grzebieniem. Konieczność użycia filcaka dowodzi, że łagodnie mówiąc, sierść nie jest właściwie pielęgnowana.
 

Ch.Pl.,Mł.Ch.Pl. MEISHI Kazoku Kanshin i Int.Ch., Ch.Pl., Mł.Ch.Pl. AIDA Puchate liski
 
Pies, który żyje zgodnie z rytmem przyrody i bardzo dużo przebywa na dworze linieje dwa razy w roku, za to bardzo gwałtownie. Traci wtedy praktycznie całe owłosienie, zrzuca sierść całymi kępami, wygląda okropnie, jak powygryzany przez mole. Linienie rozpoczyna się od wypadania wełnistego podszerstka, który trzeba usuwać na bieżąco metalową szczotką, dopiero po upływie około dwóch tygodni zaczyna wypadać włos okrywowy. Konsekwentnie, najpierw odrasta podszerstek, a dopiero później włos okrywowy. Jeśli w tym czasie pies jest szczotkowany raz albo nawet dwa razy dziennie, można mieć nadzieję, że ten niewdzięczny okres potrwa nie więcej niż trzy tygodnie. Oczywiście w tym czasie pies absolutnie nie nadaje się do wystawiania. Całkowite odtworzenie sierści wymaga zazwyczaj kilku tygodni.

Wychodzącego włosa nie da się uratować, jedyne, co można zrobić, to jak najszybciej go wyczesać. Do tego celu używamy metalowej szczotki typu slicker i gęstego, metalowego grzebienia. Sierść w czasie linienia wymaga bardzo systematycznej pielęgnacji. Jeśli nie poświęcimy jej dostatecznie dużo czasu linienie będzie ciągnęło się w nieskończoność. Sposób na szybkie pozbycie się martwej sierści można znaleźć w zakładce Problemy z sierścią – linienie.

Jeśli akita żyje w mieszkaniu z centralnym ogrzewaniem, ten naturalny cykl wymiany włosa zostaje zakłócony, linienie przebiega wprawdzie mniej gwałtownie, za to pies zrzuca sierść na okrągło, praktycznie przez cały rok. Oznacza to, że jeśli nie chcemy, żeby kępki włosów fruwały po całym mieszkaniu, trzeba go często, co kilka dni dokładnie szczotkować i na bieżąco usuwać martwą sierść i podszerstek. Każdą kąpiel należy wykorzystać do uporządkowania szaty, bo na mokro martwy włos dużo łatwiej daje się wyczesać.
 

Mł.Ch.PL,BG.Aemi Go Of Kamino Ken i
Int.Ch.Multi.Ch.SEIWAMARU Go Miyagi Kozaki Kensha


Kąpiel

Przed kąpielą sierść powinna być zawsze bardzo dokładnie rozczesana i wyszczotkowana. Akitę kąpie się raczej rzadko, w zależnosci od trybu zycia, przeważnie 3 - 4 razy w roku. Pies ma nieprzemakalną sierść, dlatego trzeba zwrócić uwagę przy myciu, żeby woda dotarła aż do skóry. Ugniatanie jej ręką w miejscu, na które kierujemy strumień wody ułatwia równomierne zmoczenie. Ta sama zasada obowiązuje również przy płukaniu. Woda lepiej przenika aż do skóry, jeśli końcówkę prysznica trzymamy bardzo blisko ciała, wylewana z dużej odległości ma tendencję do odbijania się od sierści.

Psa myjemy zawsze dwukrotnie i po każdym myciu bardzo dokładnie spłukujemy, również pod brzuchem, gdzie spływa powstała podczas kąpieli piana. Szampon powinien być rozcieńczony, zbyt skondensowany wcale nie myje lepiej, trudno go natomiast równomiernie rozprowadzić i jeszcze trudniej wypłukać. Trzeba pamiętać, żeby rozcieńczyć go tylko tyle, ile tego dnia zużyjemy, bo połączony z wodą po pewnym czasie traci właściwości myjące. Jeśli pies w czasie kąpieli ma ochotę się wytrzepać zapryskując nam całą łazienkę, możemy go od tego zamiaru skutecznie odwieść, trzeba tylko położyć mu rękę na karku i lekko docisnąć. To naprawdę skutkuje. Do kąpieli akity stosujemy zazwyczaj szampon, który nie zawiera zbyt dużo olejków i nie zmiękcza włosa, a jeśli chcemy poprawić barwę - szampon intensyfikujący kolor. Po wypłukaniu nakładamy odżywkę, pozostawiamy ją na 3-5 minut a następnie bardzo dokładnie spłukujemy.

Bardzo ważne jest dokładne wysuszenie sierści. Warto się trochę potrudzić, żeby możliwie jak najwięcej wody odcisnąć przy pomocy ręczników, bo o tyle krócej będzie trwało suszenie suszarką. Dopiero potem pozwalamy się psu wytrzepać. Gruby podszerstek schnie bardzo długo a niedosuszenie jest niebezpieczne, bo może spowodować jego sfilcowanie i odparzenie skóry. W czasie suszenia spryskujemy sierść odżywką do szczotkowania i podczesujemy ją pod włos drucianą lub włosianą szczotką, starając się kierować strumień ciepła od dołu, jak najbliżej skóry. Małe przerwy w suszeniu pomogą złapać oddech i psu i jego właścicielowi, a sierść w tym czasie będzie mogła odparować.

W upalny dzień możemy w tym czasie wyjść na mały spacer, trzymając oczywiście psa na smyczy, bo to, że spróbuje się wytarzać w trawie i w tym, co na niej leży jest niemal pewne. Jeśli ma być wystawiany, nie powinien się kłaść bezpośrednio po suszeniu, bo ciepła sierść brzydko się spłaszczy i pozagniata.
  


Czystość bez kąpieli

Trudności z kąpaniem a zwłaszcza suszeniem akity powodują, że możliwość wyczyszczenia sierści na sucho jest często prawdziwym wybawieniem. Najlepiej zrobić to przy pomocy specjalnych pudrów czyszczących. Najwygodniejszy jest puder w aerozolu, bo można go bardzo łatwo i równomiernie rozprowadzić. Szybko przywraca czystość a do tego zwiększa objętość szaty. Jest to podstawowy kosmetyk do pielęgnacji tego rodzaju owłosienia, również przed wystawą.

Rozdzielamy sierść ręką lub grzebieniem warstwa po warstwie i spryskujemy ją pudrem z odległości około 20 cm w taki sposób, żeby puder dostał się aż do skóry. Następnie lekko masujemy sierść, żeby go lepiej rozprowadzić i pozostawiamy na kilka minut. Na zakończenie dokładnie szczotkujemy psa z włosem i pod włos. Sierść jest czysta, pachnąca i puszysta. Przed użyciem pojemnik z pudrem trzeba zawsze odwrócić do góry dnem i energicznie wstrząsnąć, żeby dobrze wymieszać jego zawartość. Puder jest zazwyczaj w zawiesinie i dłużej nieużywany osiada na dnie pojemnika.
 


Higiena

Oprócz sierści, regularnej pielęgnacji wymagają także oczy, uszy, zęby, pazury, łapy i gruczoły okołoodbytowe. Wskazówki jak je pielęgnować znajdują się tutaj.


Jak dobrać akcesoria oraz kosmetyki do potrzeb i rodzaju sierści:

 
Cztery najlepsze psy - akity japońskie na wystawie światowej w Villepinte’ 2011


Przed wystawą psa trzeba koniecznie wykąpać. Tym razem można wyjątkowo zastosować szampon zwiększający objętość sierści, która zgodnie ze wzorcem powinna być obfita i puszysta. Jeśli barwa sierści nie jest dostatecznie wyrazista można do kilku poprzedzajacych wystawe kapieli użyć odpowiedni szampon intensyfikujący ten kolor, który wymaga poprawienia.

Po kąpieli wyjątkowo nie nakładamy balsamu, albo stosujemy specjalny balsam zwiększający objętość szaty. Po umyciu i dokładnym wypłukaniu suszymy sierść suszarką, szczotkując ją cały czas pod włos, aż do całkowitego wyschnięcia. Chodzi o to, żeby ją maksymalnie napowietrzyć i zwiększyć jej objętość.

Na wystawę zgłasza się psa z dużym wyprzedzeniem, może się więc zdarzyć, że nie zdołamy przewidzieć okresu linienia i na kilka dni przed pokazem nagle zaczyna zrzucać sierść. W takiej sytuacji wyjątkowo rezygnujemy z kąpieli, bo pod wpływem wody nasz przyjaciel straci bardzo dużo sierści i nie będzie nadawał się do pokazania. Czyścimy go tym razem na sucho, specjalnym pudrem i nie szczotkujemy zbyt głęboko, tylko raczj po wierzchu, żeby jak najmniej zubożyć sierść. Za to bardzo starannie usuwamy palcami widoczne na wierzchu szaty puchate kępki podszerstka. Żeby w czasie pokazu sierść nie fruwała, można ją lekko spryskać dobrym, niewidocznym lakierem.

Jeśli sierść jest w idealnym stanie, tuż przed wystawą można ją dodatkowo rozjaśnić (białe znaczenia) i zwiększyć jej objętość przy pomocy pudru w aerozolu. Jeśli chcemy optycznie pogrubić kończyny, nakładamy na nie odrobinę specjalnego żelu lub pianki, podczesujemy sierść pod włos, dokładnie suszymy i rozczesujemy. Na zakończenie spryskujemy sierść pudrem w aerozolu, podczesujemy w górę i delikatnie utrwalamy lakierem.

Łapy zgodnie ze wzorcem powinny być grube, okrągłe, wysklepione i zwarte. To oznacza, że przed wystawą koniecznie trzeba obciąć pazury, bo nie powinny odstawać i dotykać ziemi. Należy również wyciąć sierść między palcami a zwłaszcza między opuszkami palców. Jeśli w tym miejscu jest sfilcowana, będzie psa uwierać, co odbije się na płynności ruchu. Sierść na wierzchu łapy powinna być najpierw podczesana w górę a następnie skrócona degażówkami tak, żeby wyglądała na małą i zwartą.

Akity się w zasadzie nie trymuje, można jednak bardzo dyskretnie usunąć pojedyncze niesforne włoski, które zaburzają linię szaty. Fałd skóry przytrzymuje się tak, żeby sierść utworzyła coś na kształt wachlarza i wyskubuje się ręcznie, a nie trymerem, po jednym włosku, tylko to, co w widoczny sposób wystaje i szpeci.

Linię grzbietu można wyrównać usuwając w niektórych miejscach odrobinę podszerstka co spowoduje, że sierść w tym miejscu lekko opadnie. Trzeba robić to z dużym wyczuciem, żeby nie uszkodzić przy tym włosa okrywowego, bo będzie to bardzo widoczne. Wystającą sierść na tylnej stronie łap można lekko wyrównać degażówkami. Wszystkie te zabiegi muszą być wykonane bardzo dyskretnie. Jeśli ktoś nie ma wprawy i doświadczenia, lepiej niech nie próbuje tych sztuczek bezpośrednio przed wystawą, bo efekt może być przeciwny od zamierzonego.



Przed wejściem na ring

 
Ostatni przekaz dla UKI UKI OKAMI przed wejściem na ring -
obojętnie co powie sędzia i tak jesteś najpiękniejszy!

W odróżnieniu od wielu psów, które można upozować na ringu wystawowym i które potrafią taką pozycję utrzymać przez dłuższy czas, akita niechętnie pozwala się ustawić. Trzeba metodą prób i błędów znaleźć taki sposób zainteresowania psa, by sam ustawił się jak najładniej. Może to być smakołyk lub ulubiona zabawka trzymana w lekko uniesionej ręce osoby wystawiającej, może to być bardzo dyskretna obecność kogoś z rodziny poza ringiem. Chodzi o to, by pies był sprężony i pełen zainteresowania, bo wtedy prezentuje się najlepiej. Powinien raczej domyślać się, że jest gdzieś obok ringu, niż ją widzieć, bo wówczas może usiłować się do niej wyrywać, zamiast zastygnąć w pełnym zaciekawiania oczekiwaniu.

Pół godziny wcześniej idziemy z psem na mały spacer, żeby się rozruszał i załatwił potrzeby fizjologiczne. Potem go szczotkujemy z włosem i pod włos a następnie z odległości 25-30 cm spryskujemy delikatnie odżywką nabłyszczającą lub lakierem. Ogon wyciągamy poziomo, wyczesujemy pióropusz i bardzo delikatnie spryskujemy go specjalnym niewidocznym lakierem. Od tego momentu, aż do wejścia na ring pies nie może się położyć, żeby nie zabrudzić sierści. Jeśli z nim trochę w tym czasie pobiegamy wprawimy go w doskonały nastrój i będzie się lepiej wystawiał. Teraz już tylko sprawdzamy czy nie ma śpiochów w oczach, zakładamy stonowaną z barwą sierści ringówkę, układamy ją tak, by ponad nią nie tworzył się brzydki fałd skóry, po czym energicznym krokiem wchodzimy na ring.

Powodzenia !

Radzimy: akity źle znoszą upał, dlatego przed wejściem na ring pies powinien jak najdłużej pozostać w cieniu. Warto mieć przy sobie dyskretnie schowaną, lekko wilgotną szmatkę do wycierania, bo w czasie dużych upałów pies może się ślinić a to nie wyglada estetycznie. 
 

Uwaga

Regulamin wystaw psów rasowych precyzuje: „Zabronione jest traktowanie szaty, skóry i nosa jakimikolwiek środkami, które zmieniają ich strukturę, kolor lub stan. Dopuszcza się jedynie strzyżenie, trymowanie, czesanie i szczotkowanie.”

Wystawa jest konkursem piękności, nie da się ukryć, że większość psów jest przygotowywana przy pomocy różnego rodzaju kosmetyków i zabiegów podkreślających lub poprawiających urodę. Jest to wiedza bardzo pilnie strzeżona, zdobywa się ją przeważnie metodą prób i błędów, dlatego zdecydowaliśmy się początkującym wystawcom to i owo podpowiedzieć. Zajrzyjcie do zakładki "Wystawy-jak poprawić urodę?" Ilość odwiedzin na tych stronach dowodzi, że ten temat budzi bardzo duże zainteresowanie.

Decyzja: poprawiać czy nie poprawiać, należy wyłącznie do właściciela. Tym, którzy się na to decydują radzimy: wypróbujcie wcześniej i nabierzcie wprawy, kosmetyków używajcie w domu a nie na wystawie, chyba, że w namiocie, zawsze dyskretnie i z umiarem.

 
Powrót

Skomentuj artykuł - napisz, jeśli chcesz poszerzyć zawarte w nim informacje lub podzielić się swoim doświadczeniem. Masz ciekawy tekst lub zdjęcia swojego autorstwa skontaktuj się z nami. Wszystkich chętnych do współpracy serdecznie zapraszamy!

E-mail: *
Treść: *

Prawa autorskie

Wszystkie ma- teriały publiko- wane w tym serwisie są chronione pra- wami autor- skimi. Kopiowanie całości lub części jest zabronione.
Projekt i wykonanie: Blueprint
Wszelkie prawa zastrzeżone dla piesporadnik.pl 2024
PiesPoradnik.pl ul. Grunwaldzka 487 B 80-309 Gdańsk

Zakaz kopiowania - wszystkie teksty, zdjęcia i materiały graficzne publikowane w tym portalu są chronione prawem autorskim i nie mogą być kopiowane.