Psie sporty » Trening czyni mistrza

 Trenowanie szczeniaka i psa dorosłego


Jeśli marzą się nam sukcesy wystawowe, szkoleniowe,uprawianie jakiegoś psiego sportu lub tylko zapewnienie psu optymalnych warunków do zachowania zdrowia, trzeba od pierwszych miesięcy życia zadbać o jego kondycję. Nie da się tego zrobić z dnia na dzień, bo podobnie jak ma to miejsce u ludzi, również u psów konieczne jest stopniowe wdrażanie do wysiłku. Nic tu nie można przyspieszyć – bo ani kondycji ani muskulatury nie da się wyrobić w ciągu kilku dni. To powoduje, że pracę nad sprawnością fizyczną i kondycją fizyczną naszego przyjaciela trzeba zacząć bardzo wcześnie, już w wieku szczenięcym, ale z pełną odpowiedzialnością i świadomością, że zbytnio go forsując, można zrobić mu krzywdę. 
 
  • Trenowanie szczeniaka


Szczenięta mają z reguły niespożyte pokłady energii. W ciągu dnia dużo śpią, natomiast kiedy są wypoczęte uwielbiają biegi, różnego rodzaju zabawy i są w nieustannym ruchu. Dopóki wynika to z ich naturalnej żywiołowości i skłonności do zabaw, nie ma powodu, by im tego zabraniać. Zupełnie inaczej wygląda to w przypadku przygotowania go do uprawiania jakiegoś sportu. Podczas gdy normalna aktywność w wieku szczenięcym jest bardzo pożądana, ponieważ rozwija mięśnie i stymuluje prawidłowy rozwój fizyczny i umysłowy, z poważnym uprawianiem sportu trzeba poczekać do czasu, kiedy pies będzie dorosły. Dopiero wtedy będzie miał w pełni rozwinięty układ kostno-mięśniowy oraz sercowo naczyniowy, co jest absolutnie niezbędne do podejmowania wzmożonego wysiłku.

Młode psy nie mogą wykonywać żadnych ćwiczeń siłowych, wytrzymałościowych, a także wysokich skoków, które mogą nadwyrężyć ich stawy. Powinny również unikać chodzenia po schodach oraz biegania po górzystym terenie. Dotyczy to przede wszystkim psów należących do ras dużych i olbrzymich, ze względu na ryzyko nadwyrężenia lub nawet uszkodzenia bardzo wrażliwych w tym wieku stawów. Szczenię może za to do woli bawić się z innymi psami (oczywiście tak długo dopóki nie ma obawy, że któryś z nich może zrobić mu krzywdę), chodzić na niezbyt długie spacery oraz skakać przez niskie przeszkody. Bardzo wskazane jest rozpoczęcie w tym czasie nauki podstawowych komend, co w przyszłości znacznie ułatwi ewentualne szkolenie i trening, bo pies będzie do tego fizycznie i psychicznie przygotowany. Warto wiedzieć, że trening umysłowy jest dla niego bardzo wyczerpujący i podobnie jak fizyczny wchodzi w zakres treningu kondycyjnego. Mimo, że pojawia się słowo „trening”, w przypadku młodego psa z wysiłkiem nie wolno przesadzić, można ćwiczyć dopóki ma na to ochotę i natychmiast przerwać, kiedy pojawią się pierwsze oznaki zmęczenia.

Po pierwsze: nie zaszkodzić !

  • Lepiej wybrać opcję kilku krótkich wyjść, niż jeden długi spacer.
  • Wziąwszy pod uwagę wiek szczeniaka, zalecaną długość jednego spaceru można obliczyć w następujący sposób: 5 minut x wiek psa liczony w miesiącach. Oznacza to, że jeśli pies ma 6 miesięcy, optymalna długość spaceru wynosi 30 minut (5 minut x 6 miesięcy). Czynnikiem decydującym jest oczywiście jego temperament i samopoczucie. Jeśli pojawią się najmniejsze nawet oznaki zmęczenia lub pies traci zainteresowanie zabawą i zaczyna się pokładać, trzeba pozwolić mu chwilę odpocząć i nie zwlekając wrócić do domu.
  • Jeśli mimo osiągnięcia dorosłego wieku pies jest jeszcze słabo umięśniony, przed podjęciem treningu trzeba koniecznie popracować nad wypracowaniem odpowiedniej muskulatury. Jej brak spowoduje nadmierne obciążenie układu kostno-stawowego co może skutkować poważną kontuzją.
 
  • Praca nad rozwojem fizycznym szczeniaka wymaga czasu i cierpliwości. Niczego nie wolno przyspieszać – ani zbyt forsownym treningiem, ani jakimikolwiek suplementami, bo może się to okazać fatalne w skutkach. 
  • Nie wolno zapominać, że „trenowanie” szczeniaka tak naprawdę powinno być dobrą zabawą. Można go wielu rzeczy nauczyć pod warunkiem, że jest tym zainteresowany i chętny do współpracy. Ćwiczenia powinny być bardzo krótkie, bo pies w tym wieku szybko się męczy i rzadko się zdarza, by można było przez dłuższy czas skupić jego uwagę. 
  • Praca ze szczeniakiem wymaga cierpliwości, ale nie wolno z niej zrezygnować. Nawet jeśli na pierwszy rzut oka nie widać efektów, to zbudowana w tym czasie bliska więź z opiekunem jest najlepszą bazą do dalszego szkolenia, uprawiania jakiegoś sportu lub choćby wspólnego, aktywnego spędzania czasu.


  • Trenowanie psa dorosłego

Jeśli w wieku szczenięcym pies miał wystarczającą ilość aktywności fizycznej, można przyjąć, że w momencie osiągnięcia dorosłości jest gotowy do rozpoczęcia treningu. Teoretycznie małe psy osiągają tę gotowość około pierwszego roku życia, duże i olbrzymie dużo później, bo dopiero około 2-3 lat. W praktyce warunkiem niezbędnym do rozpoczęcia treningu jest adekwatna do wieku i rasy budowa ciała. Chodzi przede wszystkim o dobrze rozwinięty układ kostno-stawowy a także mięśnie, bo to one chronią przed kontuzjami oraz nadwyrężeniem stawów. Zdarzają się także różnego rodzaju schorzenia, często wrodzone, które są ewidentnym przeciwwskazaniem do uprawiania sportu, ponieważ nadmierny wysiłek może pogorszyć stan zdrowia psa a czasem a nawet skrócić mu życie. Wizyta u lekarza weterynarii i jeśli trzeba wykonanie podstawowych badań pozwoli rozwiać te wątpliwości. Wszystkich właścicieli psów bardzo do tego namawiam, żeby uprawianie sportu , które może dać wiele radości i satysfakcji nie było przyczyną tragedii.


Wśród właścicieli psów zdarzają się tacy, którzy półgodzinny spacer postrzegają w kategorii sportowego wyczynu a także zapaleńcy, tak bardzo zafiksowani na sukces, że dla zaspokojenia własnej ambicji ćwiczą za dużo, za szybko, za często i zbyt intensywnie. Każda przesada jest niedobra, wiadomo, że brak ruchu źle wpływa na psychofizyczny rozwój psa i prowadzi do nadwagi, ale przetrenowanie również może stać się źródłem problemów. Niektóre psy są tak podniecone treningiem, że nic nie jest w stanie ich zatrzymać i łatwo można przegapić moment, w którym intensywność ćwiczeń zaczyna przerastać ich możliwości. Zdarza się również, że pies wyczuwając presję przewodnika wpada w stres czując, że cokolwiek by zrobił, nie jest w stanie go zadowolić. Pamiętajmy, że przewodnik i jego pies muszą tworzyć ufający sobie, doskonale zgrany i rozumiejący się tandem. Nie ma szans na sukces bez psa dobrze zmotywowanego, pewnego siebie i przede wszystkim czerpiącego radość z uprawiania sportu.

Szybciej i mniejszym nakładem pracy osiągniemy cel, jeśli wybierzemy dyscyplinę sportu pasującą do psychofizycznych predyspozycji psa. Z czworonogiem, który nie powinien skakać nie ćwiczymy frisbee, z tym który nie ma pasji aportowania - flyballu a z tym, który nie lubi wody - pływania, bo to jest z góry skazane na porażkę. Unikniemy błędu, jeśli wybierzemy się do dobrej szkółki prowadzącej zajęcia sportowe i poprosimy o radę. A najlepiej zapisać się na kilka zajęć z najbardziej wszechstronnego sportu jakim jest agility, zobaczyć co naszego czworonożnego przyjaciela najbardziej kręci i skonfrontować to z własnymi możliwościami.


 
Doświadczony trener szybko zorientuje się w czym zarówno pies, jak i jego przewodnik czują się najlepiej. Pomoże także w prawidłowym rozplanowaniu treningu, który w pierwszym rzędzie ma na celu osiągnięcie dobrej kondycji fizycznej i możliwie najbardziej uniwersalne przygotowanie do uprawiania sportu. Wśród ćwiczeń może się pojawić marsz i bieg w różnym tempie, chwytanie rzucanej piłki, pływanie, elementy obedience, agility oraz ćwiczenia węchowe. Im większą wprowadzimy różnorodność w doborze ćwiczeń, tym bardziej wszechstronne będzie przygotowanie psa do uprawiania sportu.

 

Ćwiczenie wytrzymałości

Do uprawiania jakiegokolwiek sportu niezbędne jest wypracowanie odpowiedniej odporności psa na wysiłek. Podstawą sukcesu jest stopniowe zwiększanie obciążenia, zaczyna się od krótkich, niezbyt szybkich biegów, potem powoli zwiększa się dystans oraz tempo, żeby organizm psa mógł się powoli do tego dostosowywać. W miarę ćwiczeń wzmacniają się i rozbudowują mięśnie i co najważniejsze wzrasta wydolność układu sercowo oddechowego. Każdy trening obowiązkowo musi zaczynać się od rozgrzewki. Potem trzeba utrzymać rozsądne tempo i bardzo uważnie obserwować kondycję psa podczas pracy, żeby go nadmiernie nie forsować i na bieżąco dostosowywać obciążenie do jego możliwości. Dobrze prowadzony trening powinien dać wymierny efekt: pies będzie mógł pracować dłużej i wydajniej bez zwiększania wysiłku. Zmuszanie go do treningu ponad jego siły jest wielkim błędem, pies się zniechęci a jego organizm prędzej czy później zbuntuje się i zacznie pracować mniej wydajnie.



Zazwyczaj stosuje się dwa rodzaje treningu:

  • trening ciągły

Polega na tym, że pies przemierza długi dystans bez żadnej przerwy. Prędkość nie musi być duża, główny nacisk kładzie się na ciągłość pracy na długim dystansie. Dopiero po wykonaniu zadania pies ma możliwość całkowitego zregenerowania się i odpoczynku. Tego rodzaju trening stosuje się w przygotowaniu do uprawiania sportów wymagających umiarkowanego, ale jednocześnie długotrwałego wysiłku, takich jak: canicross, psie zaprzęgi, tropienie. 

  • trening o zmiennej intensywności

Jest to najczęściej stosowana metoda i jednocześnie dająca najlepsze efekty, polegająca na przeplataniu krótkiego (około 4-5 minut), bardzo intensywnego wysiłku niedługim odpoczynkiem pozwalającym na zaledwie częściowe zregenerowanie sił, przy czym taka sekwencja powtarzana jest około 10-20 razy podczas jednego treningu. W tym przypadku organizm psa zmuszany jest do wielokrotnego, bardzo dużego, ale krótkotrwałego wysiłku, za każdym razem mając możliwość tylko częściowej regeneracji. Takiego treningu wymagają psy przygotowywane do uprawiania takich sportów jak: wyścigi psów lub agility, a także uczestniczących w konkursach psów do zadań specjalnych, np. w pościgu lub obronie. 


Na podstawie wyżej wymienionych dwóch rodzajów treningu opracowuje się programy specjalne, przygotowujące psa do wykonywania konkretnych zadań. 



Skomentuj artykuł - napisz, jeśli chcesz poszerzyć zawarte w nim informacje lub podzielić się swoim doświadczeniem. Masz ciekawy tekst lub zdjęcia swojego autorstwa skontaktuj się z nami. Wszystkich chętnych do współpracy serdecznie zapraszamy!

E-mail: *
Treść: *
Projekt i wykonanie: Blueprint
Wszelkie prawa zastrzeżone dla piesporadnik.pl 2024
PiesPoradnik.pl ul. Grunwaldzka 487 B 80-309 Gdańsk

Zakaz kopiowania - wszystkie teksty, zdjęcia i materiały graficzne publikowane w tym portalu są chronione prawem autorskim i nie mogą być kopiowane.