Profilaktyka zdrowotna

Jak dostrzec pierwsze objawy choroby ? 


Bardzo skuteczną metodą zapobiegania różnym schorzeniom jest systematyczne sprawdzanie, czy na ciele psa lub w jego zachowaniu nie pojawiło się coś, co może być zwiastunem choroby, która – każdy to wie – im wcześniej wykryta tym jest łatwiejsza do wyleczenia. Obserwujmy naszych czworonożnych przyjaciół, psy rzadko się skarżą nawet jak bardzo cierpią, to my musimy dostrzec każdą niepokojącą zmianę w ich wyglądzie lub zachowaniu i spróbować znaleźć jej przyczynę. Przynajmniej raz na dwa tygodnie poświęćmy kilka minut na „przegląd techniczny” psa. Nie poprzestańmy na oglądaniu, użyjmy rąk, bo wiele rzeczy nie da się zobaczyć, zwłaszcza jeśli pies ma długie i gęste owłosienie. Przyjrzyjmy się, czy nie utyka, lub nie oszczędza którejś łapy, czy nie ma trudności z wstawaniem lub mniej chętnie wychodzi na spacer. 

  


Miejsca, które wymagają regularnej kontroli:


1. Oczy
powinny być idealnie czyste, bez zaczerwienienia i wycieku. Śpiochy w kącikach oczu nie są powodem do niepokoju, bo jest to naturalny sposób usuwania zanieczyszczeń, jakie w ciągu dnia nagromadziły się w worku spojówkowym. Nie wydrapujemy ich na sucho, bo pozostanie łysa plama na sierści. Najlepiej posłużyć się czystym płatkiem kosmetycznym, zwilżonym specjalnym preparatem do czyszczenia oczu. Wata do tego celu się nie nadaje, bo kłaczki mogą podrażnić oko. Obrzęk, łzawienie, zmiana wyglądu gałki ocznej, jej zmętnienie oraz każdy wyciek z oka, zwłaszcza ropny, a także nerwowe pocieranie oka łapą, o dywan i różne sprzęty są niepokojące i powinny nas skłonić do natychmiastowej wizyty u lekarza weterynarii. Najmniejszy nawet paproch, który w porę nie zostanie usunięty, może uszkodzić rogówkę i spowodować stan zapalny. 

2. Uszy
pies, który ma zdrowe uszy praktycznie się nimi nie interesuje. Niepokojące jest nerwowe pocieranie ucha oraz trzepanie głową. Jeśli wnętrze małżowiny usznej jest zaczerwienione, wejście do kanału słuchowego niewidoczne, bo zarośnięte sierścią a do tego brzydko pachnie - najprawdopodobniej mamy do czynienia ze stanem zapalnym ucha. Wniosek jak wyżej, jak najszybciej prowadzimy psa do lekarza a na przyszłość nie zapominamy o tym, że uszy trzeba kontrolować i w razie potrzeby czyścić i dbać o drożność kanału słuchowego. Stany zapalne są bardzo bolesne i zwłaszcza u kłapouchów lubią powracać.

3. Trufla nosowa
powinna być lekko wilgotna i elastyczna. Nie jest prawdą, że suchy nos świadczy o tym, że pies jest chory, natomiast wyciek z nosa może być spowodowany przeziębieniem a zrogowacenie, spękanie a nawet krwawienie trufli nosowej może być zwiastunem różnych poważnych chorób. Na otarcia wystarczy maść witaminowa, reszta wymaga konsultacji lekarskiej.

4. Jama ustna
pierwszym niepokojącym objawem jest nieświeży oddech. Świadczy on o obecności kamienia nazębnego, bez problemu widocznego gołym okiem. Jeśli dziąsła są zaczerwienione i opuchnięte, mamy już najprawdopodobniej do czynienia z zapaleniem przyzębia. Najważniejsze jest usunięcie kamienia oraz wyleczenie stanu zapalnego. Pokryte płytką zęby są siedliskiem bakterii, które rozprzestrzeniają się po całym organizmie. Trzeba koniecznie usunąć kamień a potem, żeby nie dopuścić do jego ponownego powstania, regularnie czyścić psu zęby.

5. Sutki
każde stwardnienie, powiększenie i zaczerwienienie wokół sutka jest niepokojące. Jest to niestety miejsce w którym dość często powstają guzy nowotworowe, nie wolno więc tego lekceważyć. Ryzyko zwiększa się z wiekiem, dlatego też najlepiej cały czas a już najpóźniej od 4-5 roku życia sprawdzać czy nie pojawiają. Guzki, które najpierw mają wielkość grochu, w krótkim czasie potrafią osiągnąć wielkość kurzego jaja. Każdy sutek, który ma nierówną strukturę (wyczuwa się wypukłości i zagłębienia) oraz jest twardszy od pozostałych trzeba obserwować a najlepiej skonsultować z lekarzem. Tego rodzaju twory pojawiają się zazwyczaj w okresie zmian hormonalnych, komórki rakowe uaktywniają się zazwyczaj podczas cieczki lub w czasie występującej szczególnie u małych suk ciąży urojonej. Dlatego też wszystkie suczki, które nie są wykorzystywane w hodowli powinny być sterylizowane. Nie ma wówczas problemu ropomacicza, które często kończy się tragicznie. Nie ma cieczki, odpada więc obawa o przypadkowe krycie i niepożądaną ciążę. Zmniejsza się również ryzyko nowotworu sutków, badania wykazały, że sterylizacja przed pierwszą cieczką zabezpiecza przed nim aż w 90%. 

6. Narządy rodne
każdy wyciek z narządów rodnych może być objawem choroby, posklejana sierść w tym miejscu oznacza, że trzeba się temu przyjrzeć. U psa najlepiej ostrożnie obciąć pędzel włosów na końcu siusiaka, bo zasychający na nim mocz skleja sierść i cuchnie a dodatkowo stanowi pożywkę dla rozwoju bakterii. Ropny wyciek może świadczyć o stanie zapalnym. U suki wyciek z pochwy przeważnie jest objawem ropomacicza, któremu najczęściej, choć nie zawsze, towarzyszy wzmożone pragnienie. Jest to schorzenie, które wymaga niezwłocznego leczenia a potem najlepiej sterylizacji, bo po pewnym czasie, szczególnie w okresie ciąży urojonej, problem powraca. Zalecane czasem pokrycie suki jako lek na ropomacicze jest zupełnie bez sensu, bo oprócz nieplanowanych szczeniąt, nic nie daje.

7. Saneczkowanie
jeśli pies ciągnie pupą po ziemi, najprawdopodobniej jego gruczoły okołoodbytowe wymagają opróżnienia. Pierwszy raz najlepiej poprosić o pomoc lekarza weterynarii, bo chociaż zabieg jest prosty, trzeba umieć to zrobić. Zaniedbanie może skutkować powstaniem stanu zapalnego a w bardziej zaawansowanym stadium nawet przetoki, która najczęściej wymaga leczenia operacyjnego. Często uważa się, że saneczkowanie jest objawem zarobaczenia i sprawę bagatelizuje. Bywa, że pasożyty powodują świąd okolicy odbytu, ale główną przyczyną saneczkowania jest nieprawidłowe funkcjonowanie gruczołów okołoodbytowych.

8. Sierść i to co pod sierścią
przede wszystkim trzeba regularnie sprawdzać sierść pod kątem obecności pcheł i kleszczy. Nawet przy dużym zapchleniu można nie zobaczyć pchły, która większość czasu spędza nie w sierści, ale w otoczeniu psa, głównie w jego legowisku. Wystarczy obecność pchlich odchodów w sierści, które wyglądają jak małe, czarne ziarenka piasku, żeby mieć pewność, że pies ma pchły i trzeba niezwłocznie się ich pozbyć. W okresie żerowania kleszczy, zwłaszcza, kiedy pies chodzi na spacery do lasu, koniecznie trzeba sprawdzać czy gdzieś nie ma kleszcza i oczywiście natychmiast go usunąć. Zabezpieczając psa przeciw tym pasożytom uchronimy go przed wieloma groźnymi chorobami odkleszczowymi. Naukowcy twierdzą, że obecnie około 50% kleszczy jest nosicielami niezwykle groźnej boreliozy.

U psa gładkowłosego wszelkiego rodzaje narośle na skórze są widoczne, natomiast u psa o obfitym owłosieniu można je łatwo przeoczyć. Bardzo dobrym zwyczajem jest regularne, głębokie przeczesywanie palcami sierści tuż przy skórze w poszukiwaniu guzów i zranień. Każde podejrzane miejsce trzeba po rozchyleniu sierści dokładnie obejrzeć, ewentualnie oczyścić a jeśli jest to guz, lub podejrzanie wyglądająca rana, natychmiast zaprowadzić psa do lekarza.

Bardzo ważna jest prawidłowa i regularna pielęgnacja sierści, zwłaszcza u psów o obfitym owłosieniu. Skołtuniona okrywa włosowa podszyta sfilcowanym zbitym podszerstkiem utrudnia wentylację i stwarza sprzyjające warunki do powstania infekcji bakteryjnych lub grzybiczych. Najlepszą metodą zapobiegania chorobom skóry jest przestrzeganie higieny i dbanie o czystość owłosienia. Warto używać dobrych, przeznaczonych dla psiej sierści kosmetyków, które nie wysuszają skóry i nie powodują podrażnień. Jeśli ktoś ma wątpliwości czy psa można kapać – odpowiadam tak! Nie tylko można, ale nawet trzeba, bo różne chemikalia i szczodrze używana do posypywania jezdni sól niszczą sierść a dobre kosmetyki ją zmywają i pielęgnują. Wątpiących namawiam do obejrzenia butów po zimowym spacerze, to samo jest na sierści i skórze naszego przyjaciela.

9. Zadyszka, szybkie zmęczenie
to, że pies z wiekiem staje się mniej aktywny jest oczywiste, nie powinno się jednak rezygnować ze spacerów i wysiłku, tylko odpowiednio je do możliwości psa dostosować. Niepokoić powinno zbyt szybkie zmęczenie, nieproporcjonalne do wysiłku, zwłaszcza, jeśli jednocześnie pojawia się zadyszka lub kaszel. Takie objawy mogą wystąpić przy silnym przeziębieniu lub zapaleniu płuc, ale mogą być także objawem niewydolności serca. W takiej sytuacji niezbędna jest wizyta u lekarza weterynarii, a jeśli pies ma nadwagę, odpowiednia kuracja odchudzająca.

10. Trudności z wstawaniem i chodzeniem
tu problemy mogą pojawić się w każdym wieku, a u psów ras dużych i olbrzymich nawet w okresie szczenięcym. Dlatego szczeniąt oraz młodych psów nigdy nie wolno przetrenowywać oraz obciążać nadmiernym wysiłkiem, ponadto aż do ukończenia wzrostu trzeba unikać zbyt częstego wchodzenia a szczególnie schodzenia ze schodów. Psy duże i olbrzymie powinny otrzymywać specjalnie opracowaną dietę, która zawiera wszystkie składniki niezbędne do prawidłowego wykształcenia się kości i stawów. Jeśli zauważymy, że pies z trudem podnosi się z legowiska, unika ruchu lub kuleje, trzeba natychmiast przeprowadzić odpowiednie badania i rozpocząć leczenie, zanim zmiany w kościach i stawach staną się nieodwracalne.


Osoba, która ma codzienny, bliski kontakt ze swoim psem bez trudu dostrzeże każdą niepokojącą zmianę w jego wyglądzie lub zachowaniu. Często pies leży na kanapie obok oglądającego telewizję właściciela, warto wykorzystać ten moment i głaszcząc go przeczesać palcami całe jego ciało, miejsce przy miejscu, bo tylko w ten sposób wykryje się niepokojące narośle lub guzy. Jeśli przy ucisku pies zapiszczy lub pojawi się odruch obronny, należy po chwili do tego miejsca powrócić, dokładnie je obmacać, obejrzeć i ewentualnie pokazać lekarzowi, który sam w trakcie badania mógłby tego nie zauważyć. Nie ulega wątpliwości, że czujność właściciela daje możliwość wykrycia choroby na bardzo wczesnym etapie, a to jest nie tylko kwestia szybszego powrotu do zdrowia ale czasem nawet życia. Obserwujmy psa bardzo uważnie i starajmy się przekazać lekarzowi jak najwięcej informacji na temat jego dolegliwości i zachowania, bo to z pewnością ułatwi postawienie diagnozy.



Skomentuj artykuł - napisz, jeśli chcesz poszerzyć zawarte w nim informacje lub podzielić się swoim doświadczeniem. Masz ciekawy tekst lub zdjęcia swojego autorstwa skontaktuj się z nami. Wszystkich chętnych do współpracy serdecznie zapraszamy!

E-mail: *
Treść: *

Prawa autorskie

Wszystkie ma- teriały publiko- wane w tym serwisie są chronione pra- wami autor- skimi. Kopiowanie całości lub części jest zabronione.
Projekt i wykonanie: Blueprint
Wszelkie prawa zastrzeżone dla piesporadnik.pl 2024
PiesPoradnik.pl ul. Grunwaldzka 487 B 80-309 Gdańsk

Zakaz kopiowania - wszystkie teksty, zdjęcia i materiały graficzne publikowane w tym portalu są chronione prawem autorskim i nie mogą być kopiowane.