Powrót z wakacji

Wakacje rządzą się swoimi prawami, pies ma mnóstwo atrakcji, nie rozstaje się z właścicielami, którzy poświęcają mu znacznie więcej czasu niż zwykle. Chodzi na dalekie spacery, bawi się z dziećmi, od rana do późnego wieczora coś się dzieje. Pies zapomina o przesypianiu kilku przedpołudniowych godzin, co zwykł robić kiedy właściciele idą do pracy a dzieci do szkoły. Ciągle go ktoś głaszcze i karmi smakołykami. To nowe, pełne atrakcji życie, choć może trochę męczące i zwariowane, bardzo mu się podoba.

Aż  nagle któregoś dnia rodzina pakuje manatki i wraca do domu. Wszyscy są zabiegani i podekscytowani, bo trzeba zrobić zakupy i zapełnić pustą lodówkę, potem rozpakowywanie bagaży, pranie, prasowanie i sprzątanie mieszkania, bo jutro zaczyna się normalne życie. Starsi wracają do pracy a młodsi z nowymi książkami i piórnikiem wędrują do szkoły. Tylko życie psa ulega nagłemu zahamowaniu. W ferworze rozpakowywania bagaży i szykowania się do szkoły i pracy nikt nie ma dla niego czasu, wszyscy go przeganiają bo kręci się pod nogami i przeszkadza, jakby nie rozumiał ile jeszcze mają roboty.

Niestety pies tego nie rozumie, nagle zostaje sam i jest bardzo nieszczęśliwy. Dopóki nie doświadczył wakacyjnego życia było mu dobrze, bo wszystko miało jakiś porządek. Teraz wszystko nagle zostało wywrócone do góry nogami, pojawia się syndrom osamotnienia i wszystkie związane z tym, bardzo poważne problemy. Taka gwałtowna zmiana jest dla niego trudna do zaakceptowania i minie sporo czasu zanim się do wielogodzinnej bezczynności i samotności na nowo przyzwyczai.

Jeśli już nic nie można na to poradzić, bo przecież znacznie lepiej zabrać psa na wakacje niż zostawić w hotelu, to może chociaż warto by spróbować zamortyzować mu to twarde lądowanie: trochę mniej rozpieszczać go w czasie wakacji i trochę więcej zająć się nim po powrocie. Dobrze by było zabierać go na dłuższe i bardziej urozmaicone spacery, żeby pomóc mu rozładować nagromadzoną w czasie wakacji energię i możliwie szybko wrócić do normalnego trybu życia.