Wychowanie psa » Nagradzać psa czy karać ?

 Kary

Podstawowe zasady stosowania kary 

  • Kara powinna służyć wyłącznie do oduczania psa od złych zachowań a nie jako swego rodzaju przestroga: jak nie będziesz mnie słuchał, to...
  • Karać należy jak najrzadziej. Na stosowaną zbyt często karę pies się szybko uodporni i całkowicie przestanie na nią reagować.
  • Nigdy nie wolno psa karać, jeśli nie mamy 100% pewności, że rozumie, co zrobił źle i na czym polega jego przewinienie. Pamiętajmy, że pies ma zupełnie odmienny sposób kojarzenia i oceny zdarzeń niż człowiek, dlatego w całym procesie szkolenia to my musimy myśleć kategoriami psa, a nie na odwrót.
  • Silniejsze, tłamszące kary dopuszczalne są tylko w przypadku agresji. Kary muszą być adekwatne do przewinienia, a nie do humoru właściciela. Pies powinien mieć bardzo wyraźnie określone swoje prawa i obowiązki, nie można na jakieś przewinienie raz przymykać oko a drugi raz za nie karać.
  • Karać można wyłącznie w momencie popełnienia przewinienia. Późniejsze jej wymierzanie jest całkowicie pozbawione sensu, bo pies nie jest w stanie zrozumieć związku przyczynowo skutkowego i nie wie za co został ukarany, ponieważ dawno zapomniał o swoim przewinieniu. Pies zawsze kojarzy karę z ostatnio wykonywaną czynnością. Jeśli więc podejdzie do opiekuna po dziesięciu nawoływaniach i dostanie reprymendę, nie skojarzy jej z ociąganiem się, tylko z przyjściem na zawołanie. Następnym razem tym bardziej nie będzie chciał podejść do swojego pana w obawie przed karą.
  • W żadnym przypadku nie wolno karać psa za przewinienia popełnione podczas nieobecności właścicieli w domu np. nasiusianie na dywan lub zniszczenie jakiegoś przedmiotu, ponieważ pies nie skojarzy kary z popełnionym przez siebie przewinieniem, tylko z powrotem swojego pana. Mina winowajcy nie świadczy o tym, że pies czuje się winny, tylko jest znakiem podporządkowania w stosunku do rozgniewanego właściciela.
  • Błędem jest również całkowity brak reakcji na popełniane w naszej obecności przewinienie lub skwitowanie jej płaczliwym głosem, w rodzaju: ”ojej zlituj się, znowu kałuża"”, bo niewłaściwa reakcja utwierdzi psa przekonaniu, że nie stało się nic złego, bo jego pan widział co zrobił, a mimo to się nie gniewał, tylko zaakceptował jego zachowanie. W takiej sytuacji najlepiej udać, że się mokrej plamy na podłodze nie widzi, a potem sprzątnąć ją dyskretnie, wyprowadziwszy uprzednio psa do drugiego pokoju.


Najczęściej stosowane metody karania

  • Słowna reprymenda
Powinna być krótka, sucha np. słowo fe! nie! lub nie rusz!. Dłuższe monologi, nawet w formie krzyku, pies uzna za nasze zainteresowanie jego osobą, czyli nagrodę. Jeśli na co dzień wydajemy komendy cichym głosem, a tak powinno się robić, wystarczy nieco podwyższyć natężenie głosu, by pies szybko na niego zareagował
  • Chwycenie za skórę na grzbiecie i podniesienie 
Jest to karcenie w identyczny sposób jak to robiła suka, kiedy był szczenięciem i próbował jej się postawić lub gryzł zbyt mocno swoje rodzeństwo. Jest to kara wymuszająca uległość, dająca dobre efekty w układaniu bardzo dominujących psów, które nie chcą uznać naszego przewodnictwa, lub psów agresywnych. Można ją stosować wyłącznie  w przypadku naprawdę poważnych przewinień.
  • Ujarzmienie postawą i wzrokiem
Psy reagują dużo bardziej na nasza postawę i gesty niż na słowa. Stanie nad psem i mierzenie go wzrokiem jest dla psa wymuszaniem jego uległości, W przypadku psów o bardzo silnym charakterze, można jeszcze wzmocnić efekt unosząc rękę nad psem w geście dominacji, tak jakbyśmy go chcieli uderzyć, ale oczywiście tego nie robimy. Jeśli w tym czasie pies zwiesi głowę lub przylgnie do ziemi, natychmiast odstępujemy od działania, bo pies się poddał i cel został osiągnięty. Tylko wówczas nie wolno go pochwalić, bo dojdzie do wniosku, że dobrze zrobił i to on miał rację, a właściciel się zagalopował i stara się sprawę załagodzić.
  • Ignorowanie, odesłanie na miejsce
Są to kary które sprawdzają się w przypadku psów mających tendencję do dominacji i agresji. Jeżeli pies zbyt mocno podgryza w zabawie, natychmiast należy ją przerwać i przez jakiś czas nie zwracać na niego uwagi mimo, że nas stale prowokuje do zabawy. Ignorowanie sprawdza się również w sytuacji, gdy pies nachalnie chce na nas wymusić jakąś czynność np. rzucanie piłeczki, lub cały czas na skacze nie pozwalając wejść do domu. Jeśli dodatkowo zaczyna przejawiać skłonność do agresji, należy stanowczym tonem odesłać go na co najmniej kilka minut na jego posłanie lub w jakieś inne miejsce, na przykład do druiego pokoju. Dla psa jest to poważna kara, którą odbiera jako wykluczenie ze stada.


Kary niezwiązane z właścicielem

Jeżeli przewinienie związane jest z człowiekiem, to on musi psa ukarać. Dotyczy to zwłaszcza prób dominowania przez podgryzanie. Jeśli natomiast przewinienie dotyczy przedmiotu, kara powinna pochodzić od tego przedmiotu lub bliżej niezidentyfikowanej dla psa rzeczy. Najważniejsze, aby w tym przypadku kara nie była w żaden sposób powiązana z właścicielem.


Przykłady takich kar:

  • Stosujemy ją wobec psa, który ma tendencje do niszczenia przedmiotów, lub wchodzenia w miejsca, które są dla niego zakazane. Kładziemy w najbardziej narażonych na zniszczenie lub niedozwolonych miejscach jakiś przedmiot lub konstrukcję zbudowaną z kilku ułożonych na sobie przedmiotów, które w momencie popełniania przewinienia rozsypią się i narobią dużo hałasu. Nieprzyjemny dla psa dźwięk powinien go skutecznie zniechęcić do ruszania przedmiotów, lub wchodzenia w miejsca, które są dla niego zakazane.
  • Bardzo dobre efekty daje również rzucenie w kierunku psa jakiegoś przedmiotu, który nie zrobi mu krzywdy, ale narobi sporo hałasu. Na przykład, gdy pies obgryza kwiaty lub kanapę, w jego stronę wędruje zwinięta gazeta lub pusta plastikowa butelka. Przedmiot, którym rzucamy, nie może zrobić psu krzywdy, gdybyśmy przez przypadek w niego trafili, bo nie chodzi o to, by sprawić mu ból, tylko żeby go przestraszyć. Najważniejsze jest to, żeby nie skojarzył kary z właścicielem, który w czasie gdy kara spada na psa, powinien być w drugim pomieszczeniu albo siedzieć spokojnie w fotelu, jakby nie miał z tym nic wspólnego. Niektórzy nazywają to „karą z nieba”. Na dworze taką karą może być na przykład strumień wody z ogrodowego węża, jeśli na przykład skacze na furtkę i próbuje wydostać się na zewnątrz. Także w tym przypadku pies nie może skojarzyć kary z osobą właściciela.
  • Jeżeli pies obgryza kable w mieszkaniu lub meble w ogrodzie można spróbować go zniechęcić nacierając je białkiem jajka zmieszanym z pieprzem lub chili. Psy również bardzo nie lubią tabasco. Taki „przysmak” bywa bardzo skutecznym odstraszaczem.


I jeszcze dwie uwagi:

  • Kara powinna trwać możliwie krótko. Jeżeli dotyczy przewinień związanych z próbą wywarcia presji na właścicielu, w momencie, kiedy pies okaże podporządkowanie kładąc się na grzbiet lub unosząc łapę, należy natychmiast zaprzestać jej stosowania. Jeśli warczy, lub nawet próbuje gryźć swojego opiekuna, najlepiej zdecydowanym głosem odesłać go na miejsce i przez pewien czas go nie zauważać. Wbrew pozorom dla psa jest to bardzo dotkliwa kara.
  • Nigdy nie wolno psa bić, bo to nie jest metoda wychowawcza, tylko wyładowywanie złości przez właściciela, który nie panuje nad swoimi emocjami. Efekty takiego postępowania mogą być fatalne w skutkach, nieśmiałemu psu można złamać psychikę, natomiast u psa o silnym, dominującym charakterze, niebezpiecznie rozbudzić agresję. Bardzo wiele pogryzień jest wynikiem złego traktowania psa, który długo wytrzymuje bicie, ale w pewnym momencie zaczyna się bronić.



Skomentuj artykuł - napisz, jeśli chcesz poszerzyć zawarte w nim informacje lub podzielić się swoim doświadczeniem. Masz ciekawy tekst lub zdjęcia swojego autorstwa skontaktuj się z nami. Wszystkich chętnych do współpracy serdecznie zapraszamy!

E-mail: *
Treść: *
Projekt i wykonanie: Blueprint
Wszelkie prawa zastrzeżone dla piesporadnik.pl 2024
PiesPoradnik.pl ul. Grunwaldzka 487 B 80-309 Gdańsk

Zakaz kopiowania - wszystkie teksty, zdjęcia i materiały graficzne publikowane w tym portalu są chronione prawem autorskim i nie mogą być kopiowane.