Hodowla - rozród » Jak zostać hodowcą ?
Wymogi hodowlane
Regulamin hodowlany jest znacznie bardziej tolerancyjny w stosunku do suki niż do psa. Aktywność hodowlana suki ogranicza się do wydania kilku miotów, podczas gdy wysokiej klasy reproduktor, moze być wykorzystywany praktycznie bez ograniczeń i w istotny sposób wpłynąć na poziom hodowli. Warto wiedzieć, że w świetle przepisów ZKwP właściciel psa zakwalifikowanego do hodowli nie jest hodowcą, tylko "właścicielem reproduktora". Hodowcą jest właściciel suki i to on musi posiadać zarejestrowany przez FCI przydomek hodowlany, choć oczywiście każda hodowla ma prawo posiadać także własne reproduktory.
Suka
Fakt, że zakupiona przez nas suka posiada metrykę uprawniającą ją do otrzymania rodowodu i została zarejestrowana w Związku Kynologicznym w Polsce, nie jest równoznaczny z posiadaniem uprawnień hodowlanych. Aby mogła zostać zakwalifikowana do hodowli, musi spełnić określone przez Regulamin Hodowlany warunki. Zostaje to wówczas potwierdzone przez Związek Kynologiczny w jej rodowodzie oraz w tzw. „karcie sztywnej”, przechowywanej we właściwym oddziale ZKwP, gdzie pojawi się adnotacja „SUKA HODOWLANA”. Do dokonania takiego wpisu upoważniony jest kierownik Sekcji daej rasy lub przewodniczący Oddziałowej Komisji Hodowlanej, który potwierdza swoją decyzję imienną pieczęcią, podpisem, pieczęcią Oddziału Związku Kynologicznego oraz datą.Uzyskanie uprawnień hodowlanych wymaga spełnienia określonych warunków:
- rejestracja suki w Związku Kynologicznym oraz wpis do Polskiej Księgi Rodowodowej
- członkostwo właściciela w Związku Kynologicznym w Polsce
- ukończenie przez sukę 12-tu miesięcy dla ras miniaturowych i wielkogłowych (boston terrier, buldog francuski, chihuahua, mops, pekińczyk, buldog angielski), oraz 18-tu miesięcy dla wszystkich pozostałych ras
- uzyskanie, po ukończeniu przez sukę 15-go miesiąca życia, na wystawach organizowanych przez ZKwP, w dowolnej klasie, na trzech wystawach, od co najmniej dwóch różnych sędziów, trzech doskonałych lub bardzo dobrych ocen wystawowych, przy czym co najmniej jedna ocena musi zostać przyznana na wystawie międzynarodowej klubowej lub specjalistycznej.
- dla suk które można kryć już od 12-go miesiąca życia, do pierwszego krycia wymagane jest uzyskanie w klasie młodzieży na trzech wystawach, trzech co najmniej bardzo dobrych ocen od co najmniej dwóch różnych sędziów. Dotyczy to jednak tylko pierwszego krycia. Dalsze używanie suki do hodowli wymaga dodatkowo uzyskania po ukończeniu przez nią 15-tu miesięcy trzech ocen co najmniej bardzo dobrych, według takich samych kryteriów jak dla suk pozostałych ras.
- spełnienie warunków stawianych przez niektóre kluby ras, takie jak: zaliczenie specjalnego przeglądu kwalifikacyjnego, testów psychicznych lub prześwietlenie w kierunku dysplazji.
Najlepsi hodowcy nawet wtedy, gdy przepisy ich do tego nie zobowiązują, z własnej inicjatywy wykonują badania w kierunku chorób, które w danej rasie stanowią poważny problem. Są to przede wszystkim badania wykluczające obecność: dysplazji stawu biodrowego i łokciowego, zmian zwyrodnieniowych kręgosłupa a także chorób serca i oczu. Jest to postawa godna uznania i naśladowania, ponieważ te często bardzo kosztowne badania, robione z własnej woli, są dowodem odpowiedzialnego podejścia do hodowli. Niepomyślny wynik oznacza przecież wyeliminowanie z hodowli niektórych psów i suk, mimo, że spełniają wszystkie pozostałe wymogi hodowlane.
Planując krycie trzeba z wystarczająco dużym wyprzedzeniem pomyśleć o spełnieniu wszystkich wymogów Regulaminu Hodowlanego, którego istotnym elementem jest otrzymanie odpowiednich ocen wystawowych. Pamiętajmy, że zgłoszenie na wystawę trzeba wysłać co najmniej dwa miesiące przed jej planowanym terminem. Generalnie rzecz biorąc, im większa wystawa, tym więcej trzeba czasu na załatwienie wszystkich spraw organizacyjnych, przygotowanie dokumentacji oraz opracowanie i druk katalogu wystawowego. W przypadku małych wystaw zdarza się, że zgłoszenia są przyjmowane jeszcze dwa tygodnie przed jej terminem.
Wysyłając zgłoszenie upewnijmy się, kto będzie sędziował, żeby nie trafić za każdym razem na tego samego sędziego. Niestety organizatorzy najczęściej nie kontaktują się między sobą w sprawie obsady sędziowskiej i taki przypadek może mieć miejsce. Postarajmy się również tak zaplanować terminy wystaw, aby nie wypadły na czas cieczki. Pomyślmy dużo wcześniej o przygotowaniu szaty, na przykład u psów szorstkowłosych które wymagają trymowania, przygotowanie do wystawy trzeba rozpocząć przynajmniej dwa - trzy miesiące przed jej terminem.
Suka traci uprawnienia hodowlane:
- z dniem 31 grudnia roku, w którym ukończyła 8 lat. Na wniosek właściciela Oddziałowa Komisja Hodowlana może zezwolić na dalsze używanie jej do hodowli, taka zgoda jest jednak wydawana tylko w wyjątkowych przypadkach, przeważnie wtedy, kiedy w poprzednich miotach dawała wybitne potomstwo, a sama jest nadal w idealnej kondycji.
- w przypadku, kiedy jej właściciel przestał być członkiem Związku Kynologicznego, co może się zdarzyć na przykład w wyniku nieopłacenia składek członkowskich.
Pies
Potwierdzeniem uzyskania uprawnień hodowlanych przez psa jest adnotacja „REPRODUKTOR” w jego rodowodzie i „karcie sztywnej” przechowywanej we właściwym oddziale Związku Kynologicznego. Aby otrzymać taki wpis pies musi mieć ukończone 18 miesięcy oraz uzyskać po ukończeniu 15-tu miesięcy, na trzech wystawach organizowanych przez ZKwP, w dowolnej klasie, od co najmniej dwóch różnych sędziów trzech ocen doskonałych, w tym co najmniej jednej na wystawie międzynarodowej klubowej lub specjalistycznej.Jak widać, od reproduktora wymaga się więcej. W jego przypadku uzyskanie akceptowanych dla suk bardzo dobrych ocen wystawowych nie wystarczy i w rzeczywistości oznacza dyskwalifikację hodowlaną. Dodatkowe wymagania, jakie bywają czasem ustalane przez kluby są analogiczne a nawet ostrzejsze dla reproduktorów niż dla suk hodowlanych.
Pies zakupiony w jednym z krajów będącch członiem FCI (Międzynarodowej Federacji Kynologicznej) jeśli spełnił w tym kraju wszystkie warunki dopuszczenia do hodowli, może być wpisany na listę reproduktorów i używany do hodowli również w Polsce pod warunkiem, że jego nowy właściciel jest członkiem Związku Kynologicznego w Polsce.
Pies, który jest zarejestrowany w jednym z krajów należących do FCI i spełnia wymogi hodowlane, może być użyty jako reproduktor również przez hodowców zarejestrowanych w PZKwP, bez wzgledu na to, czy suka zostanie zawieziona do krycia, czy też pies czasowo przebywa w Polsce.
Dla wykorzystywania psa do hodowli nie ma granicy wiekowej, pies może kryć dowolnie długo, choć trzeba pamietać o tym, że z wiekiem słabnie żywotność plemników i liczba szczeniąt w miocie może, choć nie musi być mniejsza. Wykreślenie psa z listy reproduktorów może być spowodowane jedynie ustaniem członkostwa jego właściciela w Związku Kynologicznym.
Właściciel reproduktora musi pamiętać o tym, że Regulamin Hodowlany zabrania udostępniania psa do krycia, jeśli suka nie posiada rodowodu, lub posiada rodowód, ale nie spełnia wymogów hodowlanych, a jej właściciel nie jest członkiem Związku Kynologiczneg w Polsce. Grozi to skreśleniem psa z listy reproduktorów a wydać się może bardzo łatwo, ponieważ właściciel suki chcąc zachęcić nabywców do kupna szczeniąt, najczęściej chętnie chwali się osiągnięciami ojca i podaje jego nazwę.
Zasady dokonywania kwalifikacji hodowlanej w przypadku psów/suk z wadami, ktore uniemożliwiają ich udział w wystawie
Ponieważ może się zdarzyć, że pies lub suka posiadając wybitny rodowód oraz doskonałe cechy eksterieru ma jednocześnie wady, które nie są wrodzone, więc nie powodują dyskwalifikacji hodowlanej, lecz są nabyte na skutek urazów powypadkowych, różnych schorzeń lub zabiegów leczniczych. Wprawdzie nie wpływają one negatywnie na możliwość reprodukcji oraz odchowanie potomstwa, ale uniemożliwiają udział w wystawie lub uzyskanie oceny wystawowej kwalifikującej do hodowli. W takim przypadku załącznik nr 15 Regulaminu Hodowli Psów Rasowych dopuszcza mozliwość uzyskania uprawnień hodowlanych w trybie specjalnym, na indywidualnym przeglądzie, który odbywa się według następującej procedury:• Właściciel psa/suki po uzyskaniu zaświadczenia od lekarza weterynarii, że pies/suka nie wykazuje cech schorzenia odziedziczalnego lub wad będących przeszkodą w reprodukcji, składa do właściwej Okręgowej Komisji Hodowlanej wniosek o dopuszczenie do indywidualnego przeglądu kwalifikującego do hodowli. Od decyzji negatywnej przysługuje prawo odwołania się do Głównej Komisji Hodowlanej. Jej decyzja jest ostateczna.
• Na podstawie zgody OKH (lub zgody GKH w przypadku złożenie odwołania od negatywnej decyzji OKH), dokonywany jest przegląd hodowlany. Przeprowadza go sędzia międzynarodowy, mający uprawnienia do oceny tej rasy, wskazany przez OKH lub GKH w zależności od tego, która z nich wydała decyzję.
• Indywidualny przegląd kwalifikujący do hodowli może być przeprowadzony dopiero wtedy, kiedy pies/suka ukończy 15 miesięcy. Pozostałe wymogi (takie jak wszelkie badania i testy wymagane przy kwalifikacji hodowlanej w danej rasie) muszą być bezwarunkowo spełnione.
• OKH ma obowiązek niezwłocznego przesłania kopii protokołu przeglądu kwalifikującego do hodowli do GKH, przy czym zalecane jest przesłanie skanu protokołu na adres mailowy GKH. Koszt przeglądu kwalifikującego do hodowli ustala corocznie Zarząd Główny.
Obecnie uzyskanie uprawnień reproduktora lub suki hodowlanej bez uczestniczenia w wystawach kosztuje 1000 zł.
Skomentuj artykuł - napisz, jeśli chcesz poszerzyć zawarte w nim informacje lub podzielić się swoim doświadczeniem. Masz ciekawy tekst lub zdjęcia swojego autorstwa skontaktuj się z nami. Wszystkich chętnych do współpracy serdecznie zapraszamy!