Choroby psów

Przepuklina


Przepuklina może pojawić się w różnym wieku, najczęściej jednak występuje w wieku szczenięcym. U starszych psów powstaje na ogół w wyniku urazu, u szczeniąt najczęściej jest uwarunkowana genetycznie. Schorzenie polega na nieprawidłowości w budowie jamy brzusznej, w wyniku czego pojawiają się nieprawidłowości w umiejscowieniu niektórych organów wewnętrznych. Przepuklina to przerwa w powłokach brzusznych, występująca najczęściej w warstwie mięśniowej, przez którą mogą wydostawać się pod skórę niektóre narządy jamy brzusznej, najczęściej odcinek jelita cienkiego lub rzadziej grubego. Jest to sytuacja, w której niezbędna jest niezwłoczna konsultacja lekarza weterynarii, ponieważ istnieje niebezpieczeństwo uwięźnięcia lub wystąpienia niedrożności jelita.

Ze względu na miejsce występowania można rozróżnić cztery rodzaje przepukliny: pępkową, przeponową, pachwinową i kroczową.



Przepuklina pępkowa

Jest to rodzaj przepukliny występujący u młodych psów. Pojawia się w wyniku nieprawidłowego zrośnięcia pierścienia pępkowego i linii białej. Jest uwarunkowana genetycznie, występuje najczęściej u takich ras jak: wyżły weimarskie, basenji i pekińczyki. Bezpośrednio po urodzeniu przepuklina nie jest widoczna, zobaczyć ją i przede wszystkim wyczuć niewielką wypukłość można dopiero w wieku kilku tygodni. 

Przepuklina pępkowa może powstać również na skutek pociągnięcia pępowiny przy porodzie. Suka nie zawsze radzi sobie z jej odgryzieniem, dlatego też bezpieczniej jest samemu ją przeciąć i odpowiednio zabezpieczyć. Suki dużych ras rodzą czasami na stojąco i wówczas rodzące się szczenię zwisa na pępowinie, w tym wypadku pomoc właściciela polega na podtrzymaniu szczenięcia i przecięciu pępowiny. Jak widać umiejętnym postępowanie można ograniczyć ryzyko powstania przepukliny.

Przepuklina objawia się jako większe lub mniejsze uwypuklenie w okolicy pępka. Niewielkie przepukliny w tzw. worku przepuklinowym, składającym się ze skóry i otrzewnej ściennej, zawierają kawałek sieci i tkanki tłuszczowej. W dużych przepuklinach pępkowych spotkać można również jelita. Bez względu na to, jakiej są wielkości, wymagają stałego monitorowania. Dość istotne jest to, z jakim rodzajem przepukliny mamy do czynienia tzn. czy można zawartość worka przepuklinowego odprowadzić do jamy brzusznej, ponieważ dopiero wtedy można określić z jak dużą przepuklina mamy do czynienia. W niektórych przypadkach zawartość przepukliny jest zrośnięta z workiem przepuklinowym i odprowadzenie zawartości worka przepuklinowego do jamy brzusznej jest niemożliwe. Zdarza się, że mała przepuklina do szóstego miesiąca życia znika samoistnie. Jeśli nie, można ją w późniejszym wieku usunąć chirurgicznie przy okazji innego zabiegu wymagającego znieczulenia ogólnego.

Duża przepuklina, zawierająca fragmenty jelita, której nie da się wprowadzić do jamy brzusznej jest już zagrożeniem dla życia. W tym przypadku zabieg chirurgiczny staje się niezbędny, z tym jednak, że jeśli nie ma konieczności lepiej wykonać go po ukończeniu 6-go miesiąca życia. Polega on na zlikwidowaniu worka przepuklinowego, poprzez umieszczenie jego treści ponownie w jamie brzusznej, a następnie zamknięciu otworu. Szczególnie poważnie przepuklinę należy traktować u suk, ze względu na upośledzenie tłoczni brzusznej przy ewentualnym porodzie, a także u psów myśliwskich. W przypadku dużych przepuklin pępkowych może dojść do uwięźnięcia jelita w worku przepuklinowym, co powoduje ostry ból brzucha i może spowodować nawet martwicę jelita i zapalenie otrzewnej. Zwierzęta u których stwierdzono dziedziczne podłoże schorzenia nie powinny być używane do hodowli.

Przepuklina przeponowa

Ten rodzaj przepukliny jest najczęściej skutkiem urazu spowodowanego wypadkiem komunikacyjnym, potrąceniem lub pogryzieniem. Powstaje na skutek uszkodzenia przepony, w wyniku czego zawartość jamy brzusznej może przedostać się do klatki piersiowej. Leczenie polega na chirurgicznym zespoleniu uszkodzonych tkanek, które wykonywane jest najczęściej technika laparoskopową lub, jeśli lecznica dysponuje odpowiednia aparaturą, metodą torakoskopii.

Przepuklina pachwinowa

Podobnie jak przepuklina pępkowa uwarunkowana jest genetycznie. Ten typ przepukliny najczęściej spotyka się u bassetów, pekińczyków, basenji i west highland white terierów, przy czym częściej występuje u suk niż u psów. Przepuklina pachwinowa powstaje na skutek przedostania się zawartości jamy brzusznej przez kanał pachwinowy pod skórę i pojawia się po wewnętrznej stronie uda. Podobnie jak w przypadku przepukliny pępkowej w worku przepuklinowym mogą znajdować się fragmenty jelita, poza tym powrózek nasienny a nawet, w przypadku wnetra - jadro.  jądra(np.u wnętrów). Ryzyko nie zoperowanej przepukliny jest podobne jak wyżej. Sposób leczenie są identyczne jak w przypadku przepukliny pępkowej.


Przepuklina kroczowa

Tego rodzaju przepuklina powstaje w okolicy odbytu po jego prawej lub lewej stronie, ale zdarza się, że obustronnie. Wystepuje przede wszystkim u starszych psów. Ma postać wyczuwalnego pod skórą guza. Objawia się utrudnionym oddawaniem kału lub moczu. W worku przepuklinowym mogą się znajdować zachyłki odbytu lub pęcherz moczowy. Ze wzgledu na umiejscowienie operacja wymaga duzego doświadczenia i ostrozności, żeby nie uszkodzić licznych w tej okolicy ważnych naczyń krwionośnych, nerwów oraz zwieracza odbytu.

W leczeniu przepukliny jedynie skuteczny jest zabieg chirurgiczny. Polega on na odprowadzeniu zawartości worka przepuklinowego z powrotem do jamy brzusznej oraz zaszyciu pierścienia przepuklinowego. W przypadku komplikacji w postaci martwicy lub niedrożności jelita, może się okazać konieczne usunięcie zmienionego chorobowo fragmentu przewodu pokarmowego. Przepukliny zaniedbane, z występującym jednocześnie osłabieniem powłok brzusznych, wymagają wzmocnienia przy pomocy siatki chirurgicznej co powoduje, że zabieg jet dłuższy i bardziej skomplikowany. Z podjęciem decyzji o operacji nie należy więc zwlekać.

Skomentuj artykuł - napisz, jeśli chcesz poszerzyć zawarte w nim informacje lub podzielić się swoim doświadczeniem. Masz ciekawy tekst lub zdjęcia swojego autorstwa skontaktuj się z nami. Wszystkich chętnych do współpracy serdecznie zapraszamy!

E-mail: *
Treść: *

Prawa autorskie

Wszystkie ma- teriały publiko- wane w tym serwisie są chronione pra- wami autor- skimi. Kopiowanie całości lub części jest zabronione.
Projekt i wykonanie: Blueprint
Wszelkie prawa zastrzeżone dla piesporadnik.pl 2024
PiesPoradnik.pl ul. Grunwaldzka 487 B 80-309 Gdańsk

Zakaz kopiowania - wszystkie teksty, zdjęcia i materiały graficzne publikowane w tym portalu są chronione prawem autorskim i nie mogą być kopiowane.