Eurasier

Wybierz inną rasę



Multi Champoin Rhone des Chevaloupsgreg
(photo Goran Carlsted)
 



Zgodnie ze wzorcem

Eurasier ma bardzo gęstą, dwuwarstwową szatę, składającą się z gęstego podszerstka i średnio długiego, luźno przylegającego, ościstego włosa okrywowego. Włos na kufie, uszach i z przodu kończyn jest nieco krótszy niż na całym ciele. Na ogonie, tylnej stronie kończyn przednich i tylnych włos jest dłuższy i tworzy efektowne pióra i portki. Za to na szyi sierść eurasiera jest tylko niewiele dłuższa niż na całym ciele i nie tworzy charakterystycznej dla innych szpiców grzywy.

Umaszczenie: dopuszczalne są wszystkie kolory i kombinacje kolorów, z wyjątkiem czysto białego, białego w kolorowe łaty oraz wątrobianego. Najczęściej spotykane kolory to: rudy, wilczasty, szary i czarny.

Pielęgnacja sierści

Sierść eurasiera wymaga bardzo regularnej pielęgnacji, bo tylko wtedy wygląda imponująco. Gęsty podszerstek ma niestety tendencję do filcowania i dlatego najważniejszym zabiegiem gwarantującym utrzymanie sierści w idealnej kondycji jest szczotkowanie i od czasu do czas wyczesywanie specjalnym zgrzebłem o delikatnych, obrotowych zębach. Tylko w ten sposób można na bieżąco rozdzielać podszerstek a także usunąć martwą sierść, która utrudnia wentylację skóry i stwarza sprzyjające warunki do powstania stanów zapalnych.

Szczotkowanie

Eurasiera szczotkuje się przeciętnie dwa razy w tygodniu twardą, włosianą szczotką o szczecinie na tyle długiej, żeby sięgała aż do skóry. Można ją także rozczesywać szczotką drucianą o idealnie gładko zakończonych długich szpilkach (bez kapturków), która bardzo dobrze rozdziela podszerstek. Dodatkowo do usuwania nadmiaru podszerstka potrzebna jest szczotka metalowa, z dużą ilością zagiętych, gładko zakończonych drucików (tzw. pudlówka).

Pamiętajmy, że nigdy nie szczotkujemy sierści na sucho, bo włos się elektryzuje i niszczy. Trzeba ją zawsze spryskać odpowiednią odżywką w aerozolu. W przypadku eurasiera powinna to być odżywka, która nie zmiękcza włosa.

Jeśli podszerstek zaczyna się filcować, bardzo przydatne do jego rozczesywania jest specjalne zgrzebło z obrotowymi zębami, które go rozdzieli i nie pozwoli mu zbić się w filce. Gdyby już do tego doszło, sfilcowany podszerstek trzeba porozcinać filcakiem a pozostałe kępki sierści dokładnie wyczesać grzebieniem. Trzeba sobie jednak zdawać sprawę z tego, że usunięcie części podszerstka może spowodować zmianę ułożenia włosa okrywowego, wskutek czego szata może być mniej puszysta i jest niewielka szansa, że pozostanie to bez śladu.

Pies, który żyje zgodnie z rytmem przyrody i bardzo dużo przebywa na dworze linieje dwa razy w roku, za to niezwykle gwałtownie. Traci wtedy praktycznie cały podszerstek, zrzuca sierść całymi kępami, wygląda okropnie, jak powygryzany przez mole. Linienie rozpoczyna się od wypadania podszerstka, który trzeba usuwać na bieżąco metalową szczotką, dopiero po upływie około dwóch tygodni zaczyna wypadać włos okrywowy. Konsekwentnie, najpierw odrasta podszerstek, a dopiero później włos okrywowy. Jeśli w tym czasie pies jest szczotkowany raz albo dwa razy dziennie, można mieć nadzieję, że ten niewdzięczny okres potrwa nie więcej niż 3-4 tygodnie. Oczywiście w tym czasie pies absolutnie nie nadaje się do wystawiania. Całkowite odtworzenie sierści wymaga zazwyczaj kilku tygodni. Wychodzącego włosa nie da się uratować jedyne, co można zrobić, to jak najszybciej go wyczesać. Do tego celu używamy gęstego grzebienia i metalowej szczotki tzw. pudlówki. Sierść w czasie linienia wymaga bardzo systematycznej pielęgnacji. Jeśli nie poświęcimy jej dostatecznie dużo czasu, wymiana włosa będzie ciągnęła się w nieskończoność. Sposób na szybkie pozbycie się martwej sierści w zakładce Problemy z sierścią - linienie.

Jeśli pies większość czasu spędza w mieszkaniu z centralnym ogrzewaniem, ten naturalny cykl wymiany włosa zostaje zakłócony, linienie przebiega wprawdzie mniej gwałtownie, za to pies zrzuca sierść na okrągło, przez cały rok. Oznacza to, że trzeba go często, co kilka dni dokładnie szczotkować i na bieżąco usuwać martwą sierść i podszerstek. Wystarczy niewielkie zaniedbanie, żeby powstały kępy zbitego włosa, które utrudniają wentylację skóry i szybko prowadzą do problemów dermatologicznych. Pojawia się swędzenie, pies zaczyna się drapać, usiłuje wygryzać supły, nieraz aż do krwi. Żeby do tego nie doszło trzeba regularnie rozczesywać podszerstek specjalnym obrotowym zgrzebłem, a jeśli tworzą się filce nie ma innego wyjścia jak porozcinać je filcakiem. Pozostałe supły najłatwiej zlokalizować przeczesując sierść palcami. Problemu nie wolno lekceważyć, bo może się to skończyć łysymi placami i podrażnieniem skóry. Można uznać, ze sierść jest dobrze rozczesana, jeśli po jej rozchyleniu w każdym miejscu można zobaczyć skórę.


Kąpiel

Eurasiera kąpie się rzadko, przeważnie 3 - 4 razy w roku. Przed kąpielą sierść musi być dokładnie rozczesana, ponieważ pod wpływem wody supły ulegną zacieśnieniu i w większości nie dadzą się rozczesać. Pies ma bardzo gęstą sierść, dlatego trzeba zwrócić uwagę przy myciu, żeby woda dotarła aż do skóry. Ugniatanie jej w miejscu, na które kierujemy strumień wody ułatwia równomierne zmoczenie a po umyciu szybsze wypłukanie szamponu. Woda lepiej przenika owłosienie, jeśli końcówkę prysznica trzymamy bardzo blisko ciała, wylewana z dużej odległości ma tendencję do odbijania się od sierści.

Szampon powinien być rozcieńczony, zbyt skondensowany trudno równomiernie rozprowadzić i jeszcze trudniej wypłukać. Trzeba pamiętać, żeby rozcieńczyć go tylko tyle, ile tego dnia zużyjemy, bo połączony z wodą po pewnym czasie traci właściwości myjące. Jeśli pies w czasie kąpieli ma ochotę wytrzepać się zapryskując nam całą łazienkę, możemy go od tego zamiaru skutecznie odwieść kładąc mu rękę na karku i lekko uciskając. Do kąpieli eurasiera stosujemy zazwyczaj szampon proteinowy, bo nie zmiękcza włosa, a jeśli chcemy poprawić barwę sierści - szampon intensyfikujący kolor. Po wypłukaniu nakładamy odżywkę, pozostawiamy ją na dwie minuty a następnie bardzo dokładnie spłukujemy.

  Niezwykle ważne jest dokładne wysuszenie sierści. Warto się trochę potrudzić, żeby możliwie jak najwięcej wody odcisnąć przy pomocy ręczników, bo o tyle krócej będzie trwało suszenie suszarką. Gruby, gęsty podszerstek schnie bardzo długo a niedosuszenie jest niebezpieczne, bo może spowodować jego sfilcowanie i odparzenie skóry. Podczas suszenia spryskujemy sierść odżywką do szczotkowania i podczesujemy ją pod włos włosianą lub drucianą szczotką, starając się kierować strumień ciepła pod włos, jak najbliżej skóry. Małe przerwy pomogą złapać oddech i psu i jego właścicielowi, a sierść w tym czasie będzie mogła odparować. W upalny dzień możemy w tym czasie wyjść na mały spacer, trzymając oczywiście psa na smyczy, bo to, że spróbuje się wytarzać w trawie jest niemal pewne. Jeśli pies ma być wystawiany, nie powinien kłaść się bezpośrednio po suszeniu, bo ciepła sierść brzydko się spłaszczy i pozagniata.


Czystość bez kąpieli

Trudności z kąpaniem a zwłaszcza suszeniem psa powodują, że możliwość wyczyszczenia sierści na sucho jest często prawdziwym wybawieniem. Najlepiej zrobić to przy pomocy specjalnych pudrów czyszczących. Najwygodniejszy jest puder w aerozolu, bo można go bardzo łatwo i równomiernie rozprowadzić, szybko przywraca czystość a do tego zwiększa objętość szaty. Rozdzielamy sierść ręką lub grzebieniem warstwa po warstwie i spryskujemy pudrem z odległości około 20 cm w taki sposób, żeby dostał się aż do skóry. Następnie lekko masujemy sierść, żeby go lepiej rozprowadzić i pozostawiamy na kilka minut. Na zakończenie bardzo dokładnie szczotkujemy psa z włosem i pod włos. Sierść jest czysta, pachnąca i dużo bardziej puszysta. Pojemnik z pudrem trzeba zawsze energicznie wstrząsnąć, żeby dobrze wymieszać jego zawartość. Puder w aerozolu jest zazwyczaj w zawiesinie i dłużej nieużywany osiada na dnie pojemnika. 

W jednym przypadku należy z użycia pudru zrezygnować - jeśli pies ma ciemną, mocno przetłuszczoną sierść, bo wtedy może pozostać na niej białawy osad. W tej sytuacji lepiej przywrócić jej czystość przy pomocy specjalnego lotionu. Naciągamy warstewkę waty na drucianą szczotkę, zwilżamy ją lotionem i dokładnie, raz przy razie szczotkujemy sierść z włosem i pod włos. Cały brud pozostanie na wacie, którą w miarę zabrudzenia trzeba wymieniać. Sierść po wyschnięciu i wyszczotkowaniu jest pachnąca i czysta.

Higiena

Oprócz sierści, regularnej pielęgnacji wymagają także oczy, uszy, zęby, pazury, łapy i gruczoły okołoodbytowe. Bardzo dokładne wskazówki jak je pielęgnować znajdują się tutaj.





Multi Champion Zwycięzca Świata, Zwycięzca Europy Ukalouk des Chevaloupsgreg
(photo E.Wendling)

Podstawą sukcesu jest jak zawsze dobrze wypielęgnowany włos, bez śladów wycinania sfilcowanych kosmyków. Szata dla tej rasy znaczy tak wiele, że nie może być mowy o najmniejszym nawet jej zaniedbaniu.

Głowa

Włos na górnej części głowy aż do czubka nosa powinien być krótki, gęsty, idealnie gładki, niemal aksamitny. Każdy długi, odstający włos, jaki znajdzie się w tym obszarze powinien być wydepilowany.


Przy modelowaniu szaty trzeba dążyć do uzyskania takiego wyglądu głowy


Włos wystający poza małżowiną uszną skracamy nożyczkami. Chodzi o podkreślenie, że uszy są małe i mają kształt trójkąta. Pamiętajmy, że podczas tego zabiegu małżowinę uszną w trzymamy między palcami (kciukiem i wskazującym), żeby jej nie skaleczyć. Nie wolno też przyciąć sierści za krótko, bo skóra na brzegu ucha nie może być widoczna.



Przy jasnej sierści trzeba dbać o to, by pod oczami i w kącikach warg nie tworzyły się szpecące żółte zacieki. Usuwanie jest zdecydowanie trudniejsze niż zapobieganie, dlatego jeśli zauważymy pierwsze oznaki zażółcenia trzeba codziennie przecierać sierść specjalnym żelem, który zabiega ich powstawaniu.

Tułów

Zarówno tułów jak i ogon pokryte są pięknym, bardzo obfitym i puszystym włosem. Dla nadania szacie objętości szczotkujemy całą sierść pod włos. W żadnym miejscu na grzbiecie nie może tworzyć się przedziałek. Żeby temu zapobiec i jednocześnie nadać sierści puszystości trzeba przed szczotkowaniem dość mocno spryskać ją pudrem w aerozolu. Jeśli w jakimś miejscu jest zbyt gęsta i psuje linię szaty, można ją delikatnie przerzedzić degażówkami. Trzeba jednak bardzo uważać, żeby nie przesadzić, lepiej więc takiego retuszu nie robić dzień przed wystawą, zwłaszcza jak się nie ma wystarczającej wprawy.



Ogon wyczesujemy, dokładnie go szczotkujemy i delikatnie wyrównujemy tak, żeby zachował maksymalną długość. Wzniesiony nad grzbietem będzie wielką ozdobą.

Kończyny

Ich przednia strona pokryta jest krótkim, gładkim i gęstym włosem, podobnym jak ten na kufie. Wszystkie dłuższe włoski, które wystają z przodu poza linię kończyny depilujemy. Tylna strona pokryta jest dość długim włosem, który tworzy niezbyt gęste pióro. Wyczesujemy je i z grubsza wyrównujemy nożyczkami degażującymi. Na zakończenie spryskujemy je pudrem w aerozolu i wyczesujemy pod włos. W przypadku szpiców jest to kosmetyk niezastąpiony, bo nie tylko wyraźnie zwiększa objętość sierści, ale dodatkowo lekko ją usztywnia.

Sierść na łapce podczesujemy w górę i przycinamy nożyczkami, tak by jej nadać okrągły kształt. Pazury powinny być obcięte na tyle krótko, żeby nie dotykały podłogi. Najlepiej zrobić to tydzień przed wystawą, bo gdyby się zdarzyło przyciąć któryś z nich zbyt krótko, przez kilka dni zdąży się wygoić. Włos między opuszkami palców musi być wycięty. Czasem w tym miejscu tworzy się zbity filc, który uwiera przy chodzeniu i powoduje odleżynę. Trzeba go ostrożnie wyciąć a skórę posmarować maścią łagodzącą, żeby się wygoiła. Jest to bardzo ważne, bo pies może kuleć i nie będzie w stanie odpowiednio zaprezentować się w ruchu. Jeśli wystawa odbywa się w hali, na gładkiej betonowej posadzce pies może się ślizgać i mieć trudności z utrzymaniem równowagi. Istnieje specjalny balsam, który tworzy na opuszce warstewkę przeciwpoślizgową, zwiększa przyczepność i pozwala zlikwidować ten problem.

Na zakończenie szczotkujemy psa z włosem i pod włos, krytycznie oglądamy i jeśli trzeba dokonujemy ostatniej korekty. Większość psów kąpie się tuż przed wystawą, w przypadku eurasiera zaleciłabym dużą ostrożność. Jeśli sierść jest brudna lepiej wykapać psa przynajmniej tydzień - dwa przed wcześniej, żeby włos zdążył odzyskać charakterystyczną dla rasy teksturę. Przy tej kąpieli rezygnujemy z użycia balsamu lub stosujemy specjalny wystawowy balsam zwiększający objętość sierści. Ostatni retusz robimy dwa dni przed wystawą, natomiast zabiegi mające na celu zwiększenie objętości owłosienia, w przeddzień, a najlepiej rano w dniu wystawy. Potrzebny jest do tego puder w aerozolu oraz, w przypadku gdyby włos w jakimś miejscu opadał – specjalny niewidoczny lakier do utrwalenia fryzury. Polecam zakładkę "Wystawy - jak poprawić urodę ?"  


Przed wejściem na ring

Pół godziny wcześniej idziemy z psem na mały spacer, żeby się rozruszał i załatwił potrzeby fizjologiczne. Sierść będzie się wspaniale prezentowała, jeśli przed wejściem na ring wyszczotkujemy ją pod włos i delikatnie, z odległości 20-25 cm spryskamy specjalnym niewidocznym lakierem. Ogon wyciągamy poziomo, wyczesujemy pióropusz i również spryskujemy lakierem. Od tego momentu, aż do wejścia na ring pies nie może się położyć żeby nie pozagniatać i nie pobrudzić sierści. Jeśli z nim trochę w tym czasie pobiegamy wprawimy go w doskonały nastrój. i będzie się lepiej wystawiał. Teraz już tylko sprawdzamy czy nie ma śpiochów w oczach, zakładamy stonowaną z barwą owłosienia ringówkę, wyczesujemy sierść tak, żeby nie była przez nią przygnieciona i ładnie się układała, po czym energicznym krokiem wchodzimy na ring.

Powodzenia!


Uwaga: wystawiając psa o tak obfitym owłosieniu musimy mieć zawsze w kieszeni włosiana lub drucianą szczotkę, żeby w każdej chwili móc uporządkować rozwichrzoną, na przykład w czasie oglądania zębów, fryzurę. Jeśli jej nie używamy powinna być w kieszeni lub w specjalnej przypiętej do paska torebce a nie w ręce, bo nie tylko przeszkadza, ale jeszcze na domiar złego może wplątać się w sierść.

Powrót

Skomentuj artykuł - napisz, jeśli chcesz poszerzyć zawarte w nim informacje lub podzielić się swoim doświadczeniem. Masz ciekawy tekst lub zdjęcia swojego autorstwa skontaktuj się z nami. Wszystkich chętnych do współpracy serdecznie zapraszamy!

E-mail: *
Treść: *

Prawa autorskie

Wszystkie ma- teriały publiko- wane w tym serwisie są chronione pra- wami autor- skimi. Kopiowanie całości lub części jest zabronione.
Projekt i wykonanie: Blueprint
Wszelkie prawa zastrzeżone dla piesporadnik.pl 2024
PiesPoradnik.pl ul. Grunwaldzka 487 B 80-309 Gdańsk

Zakaz kopiowania - wszystkie teksty, zdjęcia i materiały graficzne publikowane w tym portalu są chronione prawem autorskim i nie mogą być kopiowane.