Rhodesian Ridgeback

Wybierz inną rasę

 

Zgodnie ze wzorcem


Rhodesian ridgeback ma krótką, gęstą, delikatną i przylegającą sierść. Powinna być błyszcząca, ale nie może być ani jedwabista, ani wełnista.

Umaszczenie jednolite: od jasnopłowego poprzez płoworudy aż do ciemnego brązu. Dopuszczalne są niewielkie białe znaczenia na piersi i palcach. Duże białe łaty na piersiach podobnie jak białe znaczenie w innych niż wymienione miejscach są wadą. Wzorzec dopuszcza ciemną barwę na kufie i uszach. Jakiekolwiek czarne włosy rozsiane na tułowiu i łapach są zdecydowanie niepożądane.

Charakterystyczną cechą rhodesian ridgebacka jest wyraźna pręga na grzbiecie, utworzona przez pas sierści rosnącej w przeciwnym kierunku niż reszta owłosienia. Wzorzec bardzo dokładnie określa jej wygląd. Brak pręgi lub jej wadliwe ukształtowanie może spowodować dyskwalifikację i utratę prawa do rodowodu. Dlatego przed kupnem psa warto obejrzeć jego pręgę i sprawdzić czy odpowiada wzorcowi. W przypadku wątpliwości zawsze można zasięgnąć porady w Związku Kynologicznym.


Pielęgnacja sierści

Pielęgnacja ridgebacka nie jest skomplikowana, krótka sierść wymaga jedynie od czasu do czasu kąpieli oraz systematycznego szczotkowania twardą włosianą szczotką. Dla właścicieli największym problemem jest wypadający niemal cały rok krótki, ościsty włos, który wbija się w dywany i tapicerkę mebli i jest bardzo trudny do usunięcia. Regularna pielęgnacja może ten problem, jeśli nie zlikwidować, to w znacznym stopniu ograniczyć.

Sierść wypada, kiedy jest zniszczona i przesuszona. Trzeba ją więc bardzo regularnie odżywiać: przynajmniej 2-3 razy w tygodniu spryskiwać odpowiednią odżywką, a po kąpieli zawsze nakładać balsam regenerujący. Przy takiej pielęgnacji włos wyraźnie się wzmocni, stanie się grubszy, bardziej elastyczny i będzie miał mniejszą tendencję do wypadania.

Szczotkowanie

Ze względu na wypadający włos, psa trzeba jak najczęściej, nie mniej jednak niż dwa razy w tygodniu szczotkować twardą włosianą szczotką o dosyć gęstej, równej szczecinie, która całą powierzchnią przylega do ciała, bo taka szczotka najlepiej wyczesuje martwą sierść. Bardzo dobrze sprawdza się również szczotka gumowa o miękkich, elastycznych końcówkach, dostosowana wielkością do rozmiarów psa.

Trzeba pamiętać, że psy gładkowłose szczotkuje się i czesze zawsze z włosem, ponieważ czesząc pod włos niszczy się sierść. Tak jak w przypadku innych psów, sierść ridgebacka przed szczotkowaniem zawsze trzeba spryskać dobrą odżywką nawilżającą, ponieważ ten typ owłosienia jest szczególnie podatny na przesuszenie, w wyniku czego włos traci elastyczność, staje się matowy i łamliwy.

Kąpiel

Częstotliwość kąpieli jest dość dowolna, psa kąpie się zazwyczaj wtedy, kiedy jest brudny, nie rzadziej jednak niż raz na dwa miesiące. Choć często się sądzi, że kąpiel psa gładkowłosego nie jest konieczna, to pamiętać należy, że na jego sierści osiada nie tylko zwykły kurz, ale także mnóstwo różnego rodzaju środków chemicznych, które niszczą i wysuszają sierść. Dlatego też psa trzeba kąpać, bo szampon je zmywa a balsam tworzy warstewkę ochronną przed ich agresywnym działaniem. Długotrwałe działanie środków chemicznych może spowodować problemy skórne: świąd, wypryski, stany zapalne.

Do kąpieli można stosować któryś z szamponów pielęgnacyjnych, najlepiej proteinowy, lub szampon specjalistyczny dostosowany do aktualnych potrzeb sierści. W przypadku przesuszenia lub problemów skórnych będzie to szampon regenerujący, w przypadku problemów z kolorem - intensyfikujący barwę. Bardzo wskazane jest użycie po kąpieli balsamu-odżywki, choć tego rodzaju kosmetyk kojarzony jest raczej z psami długowłosymi. W tym przypadku chodzi o odżywienie i uelastycznienie włosa, bo im będzie silniejszy, tym mniej będzie się łamał i wypadał.

Przed kąpielą dokładnie moczymy sierść trzymając końcówkę prysznica blisko ciała psa zwłaszcza, kiedy trzeba wypłukać ją już po umyciu szamponem. Strumień kierowany z większej odległości powoduje, że woda odbija się od sierści a szampon dłużej się pieni i trudniej go wypłukać.

Psa myjemy zawsze dwukrotnie, odpowiednio rozcieńczonym szamponem a potem bardzo dokładnie płuczemy, również pod brzuchem, gdzie spływa powstała w czasie kąpieli piana. Szampon konieczne trzeba rozcieńczyć, bo skondensowany wcale nie myje lepiej, za to jego nadmiar trudniej wypłukać. Pamiętajmy, że rozcieńczamy go tylko tyle, ile tego dnia zużyjemy, szamponu zmieszanego z wodą nie można przechowywać, bo z czasem traci właściwości myjące.

Dwukrotnie umytą i dokładnie wypłukaną sierść odciskamy ręcznikiem i nakładamy na 2-5 minut balsam-odżywkę. Ponownie płuczemy. Po wytarciu ręcznikiem pies jest praktycznie suchy, w lecie sierść doschnie w ciągu kilkunastu minut, w chłodne dni można dosuszyć ją niezbyt gorącą suszarką, ponieważ nasi czworonożni przyjaciele łatwo się po kąpieli przeziębiają.


Czystość bez kąpieli

Jeśli z jakichś względów kąpiel jest niewskazana lub po prostu nie mamy na nią czasu, a pies zaczyna być brudny, możemy odświeżyć jego owłosienie bez użycia wody. Przecieramy sierść frotową szmatką zwilżoną specjalnym lotionem, który ją odświeży i przywróci miły zapach. Można także naciągnąć warstwę waty na włosianą szczotkę, zwilżyć lotionem i wyszczotkować psa, zmieniając w miarę potrzeby zabrudzoną watę na nową. Na koniec przecieramy sierść wilgotną szmatką, szczotkujemy i pies jest pachnący i czysty.

Higiena

Oprócz sierści, regularnej pielęgnacji wymagają także oczy, uszy, zęby, pazury, łapy i gruczoły okołoodbytowe. Wskazówki jak je pielęgnować znajdują się tutaj.



Przygotowanie sierści rhodesian ridgebacka do wystaw polega przede wszystkim na utrzymaniu jej w dobrej kondycji, powinna być gładka, lśniąca i zdrowa. Psy gładkowłose nie mają wystarczająco dużo sierści, by przy jej pomocy można było coś ukryć lub nadsztukować. Mimo to warto pokusić się o takie przygotowanie jego szaty, żeby pies prezentował się jak najlepiej.

Głównym atutem ridgebacka jest doskonała budowa anatomiczna i piękna muskulatura i właśnie to warto odpowiednio wyeksponować. Kilka dni przed wystawą psa trzeba koniecznie wykąpać, bo zakurzona i przetłuszczona sierść jest zszarzała, matowa i nie dodaje psu urody. Jeśli kolor nie jest dostatecznie wyrazisty, warto do kilku poprzedzających wystawę kąpieli użyć szamponu intensyfikującego barwę.

Przed wystawą trzeba zawsze psa bardzo dokładnie wyszczotkować, bo jeśli w jego sierści pozostaną martwe włosy, to na ringu, zwłaszcza w słońcu, będzie to widoczne. Bardziej zaawansowani wystawcy mogą pokusić się o wykonanie dodatkowych zabiegów, które pozwolą lepiej uwydatnić sylwetkę psa. W tym celu stawiamy go na podwyższeniu i "przedrapujemy" sierść bardzo delikatnie drobnym nożykiem trymerskim zgodnie z kierunkiem wzrostu włosa, zaczynając od szyi w dół, w stronę barków, potem wzdłuż grzbietu w stronę ud. Usuwamy w ten sposób wszystkie odstające martwe włoski, dzięki czemu sierść staje się idealnie gładka. Wszystkie miejsca, w których schodzi się rosnący z różnych kierunków włos wyrównujemy trymerem, lub delikatnie, z dużym wyczuciem przycinamy nożyczkami degażującymi. Zaczynamy od ucha wzdłuż szyi, wyrównujemy linie na klatce piersiowej, potem na kończynach przednich i tylnych a na końcu na pośladkach i ogonie.

Nie wolno zapominać o łapach. Pazury powinny być obcięte tak, żeby nie dotykały podłogi. Najlepiej zrobić to kilka dni przed wystawą, bo gdyby się zdarzyło przyciąć któryś z nich zbyt krótko, zdąży się wygoić. Włos między opuszkami palców musi być wycięty, czasem w tym miejscu tworzy się zbity filc, który uwiera przy chodzeniu i powoduje odleżynę. Trzeba go ostrożnie wyciąć a skórę posmarować maścią leczniczą, żeby się wygoiła. Jest to bardzo ważne, bo pies może kuleć i nie będzie w stanie odpowiednio zaprezentować się w ruchu. Jeśli wystawa odbywa się w hali na gładkiej betonowej posadzce, może się ślizgać i mieć trudności z utrzymaniem równowagi. Istnieje specjalny balsam, który tworzy na opuszce warstewkę przeciwpoślizgową, zwiększa przyczepność i pozwala zlikwidować ten problem.

Pamiętajmy, żeby psa nie zatuczyć, w przypadku ridgebacka przychodzi to z wyjątkową łatwością, bo uwielbia jedzenie! Zbędne kilogramy udaje się czasem ukryć u psów z bardzo obfitą sierścią, u psów gładkowłosych każdy nadmiar tkanki tłuszczowej widać jak na dłoni. Łączy się to z koniecznością odpowiedniego treningu, pies na wystawie musi mieć nienaganną sylwetkę, biegać sprężyście i bez wysiłku, z wysoko podniesioną głową, bo tylko wtedy można liczyć na sukces.


Przed wejściem na ring

Pół godziny wcześniej idziemy z psem na mały spacer, żeby się rozruszał i załatwił potrzeby fizjologiczne. Sierść będzie się wspaniale prezentowała, jeśli przed wejściem na ring spryskamy ją odżywką nabłyszczającą i przetrzemy dla nadania połysku miękką szmatką lub irchą. Przed użyciem odżywkę należy dobrze wstrząsnąć, bo olejki osadzają się na jej powierzchni. Ten prosty zabieg pozwoli zintensyfikować barwę sierści i tak jak u kulturystów uwydatnić muskulaturę psa. To spowoduje, że spośród psów biegających po ringu będzie się zdecydowanie wyróżniał. Często przy bardzo wyrównanej stawce o zwycięstwie decydują detale, pies krótkowłosy też może przegrać „o włos”.

Jeśli w oczekiwaniu na wejście na ring trochę z nim pobiegamy, wprawimy go w doskonały nastrój i będzie się lepiej wystawiał. Teraz już tylko sprawdzamy czy nie ma śpiochów w oczach, zakładamy stonowaną z barwą sierści ringówkę, po czym energicznym krokiem wchodzimy na ring.

Powodzenia!

Powrót

Skomentuj artykuł - napisz, jeśli chcesz poszerzyć zawarte w nim informacje lub podzielić się swoim doświadczeniem. Masz ciekawy tekst lub zdjęcia swojego autorstwa skontaktuj się z nami. Wszystkich chętnych do współpracy serdecznie zapraszamy!

E-mail: *
Treść: *

Prawa autorskie

Wszystkie ma- teriały publiko- wane w tym serwisie są chronione pra- wami autor- skimi. Kopiowanie całości lub części jest zabronione.
Projekt i wykonanie: Blueprint
Wszelkie prawa zastrzeżone dla piesporadnik.pl 2024
PiesPoradnik.pl ul. Grunwaldzka 487 B 80-309 Gdańsk

Zakaz kopiowania - wszystkie teksty, zdjęcia i materiały graficzne publikowane w tym portalu są chronione prawem autorskim i nie mogą być kopiowane.