Rasy psów
Wybierz inną rasę
Jedno jest pewne: historia cotona zaczyna się w miejscowości Tulear na Madagaskarze, wyspie znajdującej się na Oceanie Indyjskim, która przez wiele lat była kolonią francuską i dopiero w 1960 roku odzyskała niepodległość. Potem są już dwie wersje. Pierwsza mówi, że psy przybyły tu w XV wieku z francuskimi kupcami i z początku pędziły mocno niewesoły żywot żyjąc na swobodzie, razem z wieloma innymi zwierzętami. Pozostawione bez dachu nad głową, polowały na szczury i myszy, które jednocześnie były całym ich pożywieniem. Dopiero po dłuższym czasie zostały dostrzeżone przez lokalną arystokrację, która doceniła ich urodę, nadała im nazwę królewskich psów i wprowadziła je na salony.
Zgodnie z drugą wersją te małe białe pieski przybyły na Madagaskar w XVII wieku razem z kolonizatorami francuskimi i od początku pełniły w domach francuskiej arystokracji rolę bardzo ekskluzywnych psów do towarzystwa. Posiadanie cotona przez człowieka niższego stanu było wówczas traktowane jak przestępstwo. Nie ma natomiast wątpliwości co do tego, że pod koniec XX wieku, cotony jako nowa rasa ozdobna powróciły do Francji, gdzie zostały entuzjastycznie przyjęte. Francuzi dzięki odpowiednio prowadzonej pracy hodowlanej uszlachetnili je i nadali im bardziej elegancki wygląd.
Int.Ch.Multi.Ch MY FAIR LADY Znad Łydyni ze swoim ojcem
Int.Ch.Multi.Ch FAIRYTALE PRINCE Znad Łydyni Wł.hodowla Cobegarden
Nazwa rasy: coton de Tulear, powstała z połączenia dwóch słów: "coton" ze względu na wygląd sierści przypominający kwiat bawełny, oraz Tulear - od nazwy największego portu Madagaskaru, z którego te pieski pochodzą. Przypuszcza się, że do powstania rasy przyczyniły się śródziemnomorskie biszony, papillony, maltańczyki oraz bedlington terriery, które przekazały im swoją charakterystycznie wysklepioną linię grzbietu. W 1970 roku rasa została uznana przez francuski Kennel Club, w rok później uznała ją Międzynarodowa Federacja Kynologiczna, która rok później opublikowała opracowany przez Francuzów wzorzec.
We Francji od początków lat osiemdziesiątych ich liczba szybko rosła: w 1982 zarejestrowano 100 szczeniąt, w 1985 roku 300, a w 1989 roku 1000. Ta nagła moda spowodowała wzmożoną aktywność przypadkowych hodowców, co w krótkim czasie doprowadziło do obniżenia jakości przychodzących na świat szczeniąt. Na szczęście klub rasy zapanował nad tą niekorzystną sytuacją i obecne cotony są najwyższej klasy, być może dlatego, że ciągle pozostają populacją stosunkowo nieliczną, cenioną przede wszystkim przez koneserów. Wraz ze wzrostem zainteresowania cotonami na świecie, ich liczba w kraju pochodzenia drastycznie zmalała i rasa praktycznie była bliska wyginięcia. Aby chronić ocalałe psy, władze Madagaskaru wydały oficjalny zakaz ich wywozu z wyspy. Później został on złagodzony, ale nadal na eksport psów tej rasy wymagane jest zezwolenie. W Polsce pierwszy coton de Tulear pojawił się w 1995 roku. Była to suczka Cinderella of Taura Lan sprowadzona przez Elżbietę Mieszko do hodowli Sundara.
Int.Ch.Multi.Ch.Zw.Świata 2013,Zw.Europy 2010 Cotonbrie Cavalli Just Cavalli
Miot A w hodowli SimplyCoton
Au Clair de la Lune D’ARTAGNAN z koleżanką z którą jak widać na wiele sobie pozwala
Na spacerze, bez względu na pogodę coton jest wulkanem energii, trzeba go pilnować, bo bez wahania wytarza sie w brudnym śniegu. W domu jest bardziej spokojny i zrównoważony, ale zawsze gotowy do zabawy. Jego urok sprawia, że bardzo łatwo go rozpuścić, a on, oczywiście tylko dlatego, żeby nie sprawić przykrości swojemu panu, wejdzie mu na głowę. Trzeba więc od początku bardzo konsekwentnie go wychowywać, wyraźnie pokazać co mu wolno a czego jego właściciel z pewnością nie zaakceptuje. Dobrze wychowany, poza domem trzyma się blisko swojego pana, jest grzeczny i chętnie wypełnia jego polecenia. Największym błędem jest pozwalanie psu na wszystko, bo może się stać absorbujący i uciążliwy. Trzeba także od początku wyhamowywać nadmierne szczekanie.
Int.Ch.Multi.Ch. HARMONIE POUR BATISKAJ
Umaszczenie
Biel stanowi maść podstawową. Wprawdzie wzorzec dopuszcza szare lub płowe znaczenia na głowie, głównie na uszach, jednak najwyżej cenione są psy czysto białe. Te, u których we wczesnym okresie życia występują czarne znaczenia, mają z reguły doskonale pigmentowany nos. Skóra jest delikatna, ściśle przylegająca na całym ciele, zwykle różowa, ale może być również pigmentowana.
Nabywca może być zdziwiony, że szczenię ma sierść w czarne łaty występujące nie tylko na głowie ale również na całym ciele. Jest to normalne, w miarę wzrostu, około dziewiątego miesiąca życia, łaty rozjaśniają się, a sierść staje się całkowicie biała. Niekiedy psy, które urodziły się beżowo-brązowe wybarwiają się do koloru szampana, jest to biały kolor o lekko kremowym odcieniu
Ch.PL Waga Waga Pinefields i jej dzieci w hodowli Nuvola di Cotone
Czasem zdarza się, że ciemne plamy na uszach pozostają widoczne również u dorosłego psa. Na innych częściach ciała tego typu znaczenia mogą być tolerowane, o ile nie zmieniają wrażenia dominującej bieli szaty, są jednak niepożądane. Żeby ich uniknąć próbowano kojarzyć wyłącznie te psy, które w momencie przyjścia na świat były czysto białe, spowodowało to jednak rozjaśnienie pigmentu nosa oraz obwódek powiek i warg, lub nawet całkowity jego brak. Dlatego do reprodukcji używa się obecnie w równych proporcjach psy białe oraz ze znaczeniami.
Coton de Tulear wprawdzie nie linieje, ale jego sierść ma dużą tendencję do filcowania, dlatego wymaga starannej i bardzo systematycznej pielęgnacji.
Więcej na temat pielęgnacji sierści coton de Tulear i przygotowania jej do wystaw - kliknij tutaj
ESPRIT The Sweetest Coton i BELLEZZA BIANCO The Sweetest Coton
Mł.Ch.PL FORSYTHIA The Sweetest Coton www.cotondetulear.pl.
Odpowiada mu każdy tryb życia, bez problemu wpasowuje się w rytm aktywności swojej rodziny. Uwielbia długie spacery, ale równie dobrze może spędzać całe godziny na kolanach swojego opiekuna. Bardzo źle znosi samotność, nie nadaje się dla rodziny w której wszyscy wychodzą do szkoły lub pracy i pies zostaje sam w domu. W takiej sytuacji bardzo często pojawia się lęk separacyjny. Coton pozostawiony sam sobie może przejawiać skłonności destrukcyjne, zniszczyć mieszkanie i uporczywym szczekaniem lub wyciem zatruć życie sąsiadom. Jeśli już od pierwszego dnia w nowym domu przyzwyczai się go do samotnego pozostawania, zgodzi się na jakiś czas zostać sam w domu, ale będzie bardzo nieszczęśliwy. Obecność drugiego psa lub kota z pewnością go uspokoi i często pozwoli definitywnie rozwiązać ten problem. Jest to pies, który idealnie nadaje się dla rodziny wielopokoleniowej, w której zawsze coś się dzieje i zawsze ktoś jest w domu.
Jest bardzo oddany swoim właścicielom, cały czas potrzebuje ich bliskości i uwagi. Trzeba zachować czujność, bo szybko wykryje słabości poszczególnych członków rodziny i bardzo sprytnie je wykorzysta. Jest odważny, pewny siebie, łatwo nawiązuje kontakty z innymi psami, potrafi bez obawy podejść na spacerze do dużego psa, jakby nie zdawał sobie sprawy z dzielącej ich różnicy wzrostu. Czasem, choć rzadko, zdarzają się psy nieśmiałe, które wymagają trochę dłuższej i bardziej starannej socjalizacji.
Ch.PL .Mł.Ch.PL TINO Białe Bursztynki wł. www.cotondetulear.pl
Coton de Tulear uwielbia dzieci, jest zawsze skory do zabawy, niezmordowanie przynosi rzucaną przez nie piłeczkę lub patyk. Jest wobec nich bardzo cierpliwy i delikatny, trzeba jednak dbać o to, by nie nadużywały jego cierpliwości. Zabawy z małymi dziećmi dla ich bezpieczeństwa powinny się odbywać zawsze pod nadzorem dorosłych, choć z pewnością umyślnie nie zrobi im krzywdy. Bardzo chętnie uczestniczy w szaleńczych zabawach, ale jeśli sytuacja tego wymaga potrafi zachowywać się spokojne i nie dopraszać się o uwagę. Na spacerze w stosunku do przechodniów zachowuje się obojętnie, w domu na początku obcych wita z rezerwą, ale jeśli uzna, że nie mają złych zamiarów, radośnie ich przywita i będzie dopominał się o pieszczoty. Równie przyjacielski jest w stosunku do innych zwierząt, zarówno psów jak i kotów, trzeba jednak pamiętać, że drzemie w nim instynkt łowiecki i na spacerze może czasem pogonić jakiegoś kota.
BORN FOR YOU Batiskaj
Jedynym problemem jest sierść, jego największa ozdoba. Bardzo łatwo się filcuje i wymaga systematycznej i bardzo starannej pielęgnacji. Podczas deszczowej pogody najlepiej wkładać lekkie, nieprzemakalne ubranko, bo wilgotna sierść łatwo sie plącze i filcuje. Trzeba ją także chronić podczas spacerów po parku lub łące, bo kilka rzepów w jego sierści może spowodować prawdziwe spustoszenie. Obróżkę natychmiast po powrocie ze spaceru zdejmujemy, bo może pozostawić wgniecenie na sierści. Poza tym jest to mało wymagający, wspaniały piesek, który niewiele wymaga i jedyne co jest mu potrzebne do szczęścia, to urozmaicone spacery i bliskość rodziny.
COTON DE TULÉAR
FCI-St n° 283
POCHODZENIE: Madagaskar.
PATRONAT: Francja.
DATA PUBLIKACJI OBOWIĄZUJĄCEGO WZORCA: 25.11.1999.
KLASYFIKACJA: Psy do towarzystwa.
KLASYFIKACJA F.C.I.:
Grupa 9 Psy ozdobne i do towarzystwa.
Sekcja 1.2 Coton de Tuléar.
Nie podlegają próbom pracy.
ZARYS HISTORII RASY:
Znany we Francji na długo przed oficjalnym pojawieniem się w 1970 roku, przybysz z Madagaskaru szybko wywalczył sobie tam istotne miejsce wśród ras psów do towarzystwa. Obecnie znany jest na całym świecie.
WRAŻENIE OGÓLNE:
Mały, długowłosy pies do towarzystwa, z białą, przypominającą bawełnę szatą, okrągłymi, ciemnymi oczami, o wesołym, inteligentnym wyrazie.
ISTOTNE PROPORCJE :
- Stosunek wysokości w kłębie do długości tułowia wynosi 2:3.
- Stosunek długości głowy do długości tułowia wynosi 2:5.
- Stosunek długości czaszki do długości kufy wynosi 9:5.
USPOSOBIENIE/TEMPERAMENT:
Radosny, stanowczy, bardzo towarzyski - zarówno wobec ludzi, jak i innych psów. Doskonale przystosowuje się do każdego trybu życia. Temperament coton de Tuléar jest jedną z najważniejszych cech rasy.
GŁOWA:
Krótka; widziana z góry – trójkątna.
OKOLICA MÓZGOCZASZKI:
Czaszka: Widziana z przodu – nieznacznie zaokrąglona; raczej szeroka w stosunku do długości. Słabo rozwinięte łuki brwiowe. Słabo zaznaczona bruzda czołowa. Guz potyliczny i wyrostek grzebieniasty nieznacznie wyczuwalny. Dobrze rozwinięte łuki jarzmowe.
Stop: Słabo zaznaczony.
OKOLICA TWARZOCZASZKI:
Nos: Stanowi przedłużenie grzbietu kufy; czarny, choć dopuszczalny jest także brązowy. Szeroko rozwarte nozdrza.
Kufa: Prosta.
Wargi: Delikatne, zwarte, tego samego koloru, co nos.
Szczęka i żuchwa oraz zęby: Równe zęby. Zgryz nożycowy, cęgowy lub ciasny przodozgryz, z zachowanym kontaktem zębów górnych i dolnych. Brak P1 nie obniża oceny; M3 nie są brane pod uwagę.
Policzki: Płaskie.
Oczy: Raczej okrągłe, ciemne, żywe, szeroko rozstawione. Obramowanie powiek dobrze pigmentowane, czarne lub brązowe – w zależności od koloru nosa.
Uszy: Wiszące, trójkątne, osadzone wysoko na czaszce, delikatne na końcach. Noszone przylegle do policzków; sięgające do rozcięcia pyska. Okryte włosem czysto białym lub z lekkim odcieniem koloru jasnoszarego (połączenie białych i czarnych włosów, dające wrażenie jasnoszarego koloru) lub też włosem z łatami (mieszanina białych i płowych włosów, dająca efekt żółtych łat).
SZYJA:
Dobrze umięśniona, nieco łukowata. Dobrze osadzona w barkach. Stosunek szyi do tułowia wynosi 1:5. Szyja kształtna, pozbawiona podgardla.
TUŁÓW:
Linia grzbietu bardzo nieznacznie wypukła. Pies powinien być dłuższy, niż wyższy.
Kłąb: tylko nieznacznie wyrażony.
Grzbiet i lędźwie: Silny grzbiet; górna linia bardzo nieznacznie łukowata. Lędźwie dobrze umięśnione.
Zad: Ukośny, krótki i umięśniony.
Klatka piersiowa: Dobrze rozwinięta, schodząca do poziomu łokci, długa. Żebra dobrze wysklepione.
Brzuch: podciągnięty, ale nieprzesadnie.
OGON:
Osadzony nisko, w linii kręgosłupa.
- W spoczynku noszony poniżej stawu skokowego; koniec uniesiony.
- W ruchu: „radośnie” wywinięty nad grzbietem, skierowany w stronę karku, kłębu, grzbietu lub lędźwi. U psów z bujnym owłosieniem, koniec ogona może spoczywać na odcinku grzbietowo-lędźwiowym.
KOŃCZYNY:
KOŃCZYNY PRZEDNIE: Przednie łapy ustawione pionowo. Łopatka i ramię: Ukośna, umięśniona łopatka. Kąt między łopatką a ramieniem: ok. 120°. Długość ramienia odpowiada w przybliżeniu długości łopatki.
Przedramię: Przedramiona pionowe i równoległe, dobrze umięśnione, o mocnym kośćcu. Długość przedramienia odpowiada w przybliżeniu długości ramienia.
Nadgarstek (staw nadgarstkowy): Stanowi kontynuację linii przedramienia.
Śródręcze: Mocne; widziane z profilu – nieznacznie ugięte.
Przednie łapy: Małe, okrągłe; palce zwarte; dobrze uformowane; pigmentowane opuszki.
KOŃCZYNY TYLNE: Tylne łapy ustawione pionowo. Choć ostrogi (dodatkowe palce) nie są pożądane, ich obecność nie powoduje obniżenia oceny.
Uda: Dobrze umięśnione; kąt między biodrem a udem wynosi ok. 80°.
Podudzie: Ustawione ukośnie; z kością udową tworzy kąt ok. 120°.
Staw skokowy: Suchy, dobrze zaznaczony; tworzy kąt ok. 160°.
Śródstopie: Ustawione pionowo.
Tylne łapy: Podobne, jak przednie.
CHÓD/RUCH:
Swobodny i płynny, nie przesadnie przestrzenny. W ruchu górna linia pozostaje bez zmian. Bez śladu nierytmicznego chodu.
SKÓRA:
Delikatna, ściśle przylegająca na całym ciele; zwykle różowa, może być pigmentowana.
SZATA:
WŁOS: To ważny cecha rasy; pochodzi od niej jej nazwa. Bardzo delikatny i miękki włos, o strukturze bawełny; nie może być twardy ani szorstki. Gęsty, obfity; może być bardzo nieznacznie falisty.
MAŚĆ: Biel stanowi maść podstawową. Na uszach dopuszcza się kilka nieznacznych pasemek koloru jasnoszarego (połączenie białych i czarnych włosów) lub rudo- przesianych (połączenie białych i płowych włosów). Na innych częściach ciała tego typu znaczenia mogą być tolerowane, o ile nie zmieniają wrażenia dominującej bieli szaty; nie są one jednak pożądane.
WYSOKOŚĆ I CIĘŻAR CIAŁA:
Wysokość w kłębie:
Psy: 26-28 cm, z tolerancją do 2 cm powyżej i 1 cm poniżej.
Suki: 23-25 cm, z tolerancją do 2 cm powyżej i 1 cm poniżej.
Waga:
Psy: Od 4 do – maksymalnie – 6 kg.
Suki: Od 3,5 do – maksymalnie – 5 kg.
WADY:
Wszelkie odstępstwa od wyżej wymienionych cech należy uznać za wady, których ocena powinna być proporcjonalna względem ich stopnia i zasięgu.
POWAŻNE WADY:
- Czaszka: płaska lub zbyt wypukła i wąska.
- Kufa: dysproporcja pomiędzy czaszką a kufą.
- Oczy: jasne, zbyt migdałowate w kształcie; entropium, ektropium, wyłupiaste oczy.
- Uszy: zbyt krótkie, o niewystarczającej długości włosa; uszy złożone do tyłu (tzw. różyczkowe ucho).
- Szyja: zbyt krótka, zbyt krępa w części barkowej, zbyt smukła.
- Grzbiet: przesadnie wysklepiony, siodłowaty.
- Zad: poziomy, wąski.
- Łopatka: stroma.
- Kończyny: ustawione do wewnątrz lub na zewnątrz; łokcie na zewnątrz; śródstopia rozstawione szeroko lub zbyt blisko; strome kątowanie.
- Szata: zbyt krótka, zbyt falista, kędzierzawa.
- Pigment: częściowy brak pigmentacji lub zbyt jasna pigmentacja powiek i warg; źle wybarwiony nos, z niedopigmentowanymi plamami.
WADY DYSKWALIFIKUJĄCE:
- Agresja lub nadmierny brak śmiałości.
Wrażenie ogólne:
- Słabo wyrażony typ (niewystarczająco odpowiadający charakterowi rasy, tzn. zwierzę niewystarczająco przypomina pozostałych przedstawicieli tej rasy).
- Wysokość i ciężar ciała nie spełniające wymogów standardu. Wady dotyczące szczegółów:
- Pysk: wypukły grzbiet nosa.
- Oczy: wyłupiaste, z oznakami karłowatości: zbyt jasne, zez.
- Uszy: stojące lub półstojące.
- Ogon: Nie sięgający do stawu skokowego; osadzony wysoko, zakręcony (tworzący ścisły pierścień); noszony płasko na grzbiecie lub biodrze; noszony świecowato. Bezogoniastość.
- Szata: nietypowa; wyraźnie skręcona, wełnista, jedwabista.
- Maść: z większymi, kolorowymi znaczeniami lub jakimikolwiek znaczeniami koloru zdecydowanie czarnego.
- Pigment: całkowity brak pigmentacji powiek, nosa lub warg.
Anomalia:
- Tyłozgryz lub przodozgryz, wskutek którego siekacze nie stykają się; zbyt duże przestrzenie między siekaczami.
- Brak zębów innych niż P1 lub M3.
- Agresja lub ekstremalnie nasilony brak śmiałości. Każdy pies, przejawiający fizyczne lub psychiczne nieprawidłowości, powinien zostać zdyskwalifikowany.
Uwaga: Samce powinny mieć dwa normalnie wykształcone jądra, całkowicie opuszczone do moszny.
www.zkwp.pl/zg/wzorce/283.pdf
COTON DE TULEAR
Pochodzenie
Jedno jest pewne: historia cotona zaczyna się w miejscowości Tulear na Madagaskarze, wyspie znajdującej się na Oceanie Indyjskim, która przez wiele lat była kolonią francuską i dopiero w 1960 roku odzyskała niepodległość. Potem są już dwie wersje. Pierwsza mówi, że psy przybyły tu w XV wieku z francuskimi kupcami i z początku pędziły mocno niewesoły żywot żyjąc na swobodzie, razem z wieloma innymi zwierzętami. Pozostawione bez dachu nad głową, polowały na szczury i myszy, które jednocześnie były całym ich pożywieniem. Dopiero po dłuższym czasie zostały dostrzeżone przez lokalną arystokrację, która doceniła ich urodę, nadała im nazwę królewskich psów i wprowadziła je na salony.
Zgodnie z drugą wersją te małe białe pieski przybyły na Madagaskar w XVII wieku razem z kolonizatorami francuskimi i od początku pełniły w domach francuskiej arystokracji rolę bardzo ekskluzywnych psów do towarzystwa. Posiadanie cotona przez człowieka niższego stanu było wówczas traktowane jak przestępstwo. Nie ma natomiast wątpliwości co do tego, że pod koniec XX wieku, cotony jako nowa rasa ozdobna powróciły do Francji, gdzie zostały entuzjastycznie przyjęte. Francuzi dzięki odpowiednio prowadzonej pracy hodowlanej uszlachetnili je i nadali im bardziej elegancki wygląd.
Int.Ch.Multi.Ch MY FAIR LADY Znad Łydyni ze swoim ojcem
Int.Ch.Multi.Ch FAIRYTALE PRINCE Znad Łydyni Wł.hodowla Cobegarden
Nazwa rasy: coton de Tulear, powstała z połączenia dwóch słów: "coton" ze względu na wygląd sierści przypominający kwiat bawełny, oraz Tulear - od nazwy największego portu Madagaskaru, z którego te pieski pochodzą. Przypuszcza się, że do powstania rasy przyczyniły się śródziemnomorskie biszony, papillony, maltańczyki oraz bedlington terriery, które przekazały im swoją charakterystycznie wysklepioną linię grzbietu. W 1970 roku rasa została uznana przez francuski Kennel Club, w rok później uznała ją Międzynarodowa Federacja Kynologiczna, która rok później opublikowała opracowany przez Francuzów wzorzec.
We Francji od początków lat osiemdziesiątych ich liczba szybko rosła: w 1982 zarejestrowano 100 szczeniąt, w 1985 roku 300, a w 1989 roku 1000. Ta nagła moda spowodowała wzmożoną aktywność przypadkowych hodowców, co w krótkim czasie doprowadziło do obniżenia jakości przychodzących na świat szczeniąt. Na szczęście klub rasy zapanował nad tą niekorzystną sytuacją i obecne cotony są najwyższej klasy, być może dlatego, że ciągle pozostają populacją stosunkowo nieliczną, cenioną przede wszystkim przez koneserów. Wraz ze wzrostem zainteresowania cotonami na świecie, ich liczba w kraju pochodzenia drastycznie zmalała i rasa praktycznie była bliska wyginięcia. Aby chronić ocalałe psy, władze Madagaskaru wydały oficjalny zakaz ich wywozu z wyspy. Później został on złagodzony, ale nadal na eksport psów tej rasy wymagane jest zezwolenie. W Polsce pierwszy coton de Tulear pojawił się w 1995 roku. Była to suczka Cinderella of Taura Lan sprowadzona przez Elżbietę Mieszko do hodowli Sundara.
Int.Ch.Multi.Ch.Zw.Świata 2013,Zw.Europy 2010 Cotonbrie Cavalli Just Cavalli
Wygląd
Wygląd cotona zawiera się w jego nazwie: coton, to po francusku bawełna, lub kwiat bawełny, który jest biały, lekki i puszysty. Tak właśnie wygląda szata tego uroczego, niewielkiego pieska. Jego ciało wpisuje się w prostokąt, stosunek wysokości w kłębie do długości ciała wynosi 2:3. Ma silnie umięśniony tułów o bardzo nieznacznie wypukłej linii grzbietu, słabo zaznaczonym kłębie i dobrze umięśnionych lędźwiach. Klatka piersiowa długa i głęboka, siegająca do poziomu łokci. Brzuch nieznacznie podciągnięty. Kończyny przednie proste i równoległe, tylne z dobrze umięśnionymi udami i skośnie ustawionym podudziem. Ostrogi niepożądane, ale akceptowane i nie obniżają oceny. Łapy małe, okrągłe, palce zwarte. Opuszki dobrze pigmentowane. Ogon nisko osadzony, w spoczynku noszony poniżej stawu skokowego, w ruchu radośnie wywinięty nad grzbietem.
Głowa noszona na lekko wygiętej, łukowatej szyi, widziana z góry trójkątna, stosunkowo duża, o wypukłej czaszce i wydłużonej, prostej kufie. Stop słabo zaznaczony. Oczy okrągłe, szeroko rozstawione, ciemne i wyraziste, obwódki powiek dobrze pigmentowane, czarne lub brązowe – w zależności od koloru nosa. Uszy wysoko osadzone, wiszące, trójkątne, załamane u nasady, sięgające do kącików warg. Wargi zwarte, tego samego koloru, co nos. Zęby równe, zgryz nożycowy, cęgowy lub ciasny przodozgryz, z zachowanym kontaktem zębów górnych i dolnych.
Wysokość w kłębie: psy 26-28 cm, suki 23-25 cm.
Masa ciała: psy 4-6 kg, suki 3,5-5 kg.
Głowa noszona na lekko wygiętej, łukowatej szyi, widziana z góry trójkątna, stosunkowo duża, o wypukłej czaszce i wydłużonej, prostej kufie. Stop słabo zaznaczony. Oczy okrągłe, szeroko rozstawione, ciemne i wyraziste, obwódki powiek dobrze pigmentowane, czarne lub brązowe – w zależności od koloru nosa. Uszy wysoko osadzone, wiszące, trójkątne, załamane u nasady, sięgające do kącików warg. Wargi zwarte, tego samego koloru, co nos. Zęby równe, zgryz nożycowy, cęgowy lub ciasny przodozgryz, z zachowanym kontaktem zębów górnych i dolnych.
Wysokość w kłębie: psy 26-28 cm, suki 23-25 cm.
Masa ciała: psy 4-6 kg, suki 3,5-5 kg.
Miot A w hodowli SimplyCoton
Charakter, usposobienie
Mimo delikatnego, luksusowego, niemal "anielskiego" wyglądu, coton de Tulear jest psem pełnym energii, o silnej psychice i mocnym charakterze. Jego przodkowie wykorzystywani byli do polowania na dziki i do stróżowania. Sami musieli zapewnić sobie pożywienie polując na małe gryzonie, dzięki czemu cotony do dziś bardzo szybko i skutecznie rozprawiają się nie tylko z domowymi ale również z ogrodowymi myszami.
Coton de Tulear ma wspaniały charakter, jest pozbawiony agresji, wesoły, zawsze skory do zabawy. Jego numerem popisowym są skoki i chodzenie na tylnych łapkach. Potrafi wnieść do domu tak dużo radości, że nazwano go nawet psem antystresowym. Wykorzystywany jest także w dogoterapii. Ma bezkonfliktowy charakter, łatwo nawiązuje przyjaźnie, uwielbia długie spacery i aktywny tryb życia. Jest idealnym towarzyszem porannego joggingu, doskonale sprawdza się w psich sportach, szczególnie w obidience, agility i dog dancingu. Ma znakomity węch i bardzo dobrze chodzi po śladzie. Pracuje z wielkim zapałem, lubi chwalić się wszystkimi swoimi umiejętnościami i być cały czas w centrum uwagi.
Coton de Tulear ma wspaniały charakter, jest pozbawiony agresji, wesoły, zawsze skory do zabawy. Jego numerem popisowym są skoki i chodzenie na tylnych łapkach. Potrafi wnieść do domu tak dużo radości, że nazwano go nawet psem antystresowym. Wykorzystywany jest także w dogoterapii. Ma bezkonfliktowy charakter, łatwo nawiązuje przyjaźnie, uwielbia długie spacery i aktywny tryb życia. Jest idealnym towarzyszem porannego joggingu, doskonale sprawdza się w psich sportach, szczególnie w obidience, agility i dog dancingu. Ma znakomity węch i bardzo dobrze chodzi po śladzie. Pracuje z wielkim zapałem, lubi chwalić się wszystkimi swoimi umiejętnościami i być cały czas w centrum uwagi.
Bardzo łatwo się uczy i nawet osoba niemająca doświadczenia w pracy z psem bez najmniejszych problemów poradzi sobie z jego wychowaniem i wyszkoleniem. Doskonałe efekty daje psie przedszkole, bo psy w grupie szybciej się uczą, zwłaszcza jeśli opiekun stosuje pozytywne metody szkolenia i dobrze wykonane ćwiczenia są przez niego radośnie chwalone i nagradzane. Nigdy nie wolno na psa krzyczeć, ani tym bardziej go karcić, bo to podrywa jego zaufanie do właściciela.
Au Clair de la Lune D’ARTAGNAN z koleżanką z którą jak widać na wiele sobie pozwala
Na spacerze, bez względu na pogodę coton jest wulkanem energii, trzeba go pilnować, bo bez wahania wytarza sie w brudnym śniegu. W domu jest bardziej spokojny i zrównoważony, ale zawsze gotowy do zabawy. Jego urok sprawia, że bardzo łatwo go rozpuścić, a on, oczywiście tylko dlatego, żeby nie sprawić przykrości swojemu panu, wejdzie mu na głowę. Trzeba więc od początku bardzo konsekwentnie go wychowywać, wyraźnie pokazać co mu wolno a czego jego właściciel z pewnością nie zaakceptuje. Dobrze wychowany, poza domem trzyma się blisko swojego pana, jest grzeczny i chętnie wypełnia jego polecenia. Największym błędem jest pozwalanie psu na wszystko, bo może się stać absorbujący i uciążliwy. Trzeba także od początku wyhamowywać nadmierne szczekanie.
Szata
Coton de Tulear ma bardzo efektowną białą, puszystą szatę o prawie 10-centymetrowym, delikatnym, miękkim włosie, który nie może być ani twardy, ani szorstki, może być natomiast bardzo nieznacznie falisty. Dotykając psa można odnieść wrażenie, jakby jego sierść była z waty, jest to charakterystyczny dla tej rasy rodzaj owłosienia. Sierść jest gęsta, obfita, podszyta bardzo gęstym podszerstkiem, który ma tendencję do filcowania się przy samej skórze.
Int.Ch.Multi.Ch. HARMONIE POUR BATISKAJ
Umaszczenie
Biel stanowi maść podstawową. Wprawdzie wzorzec dopuszcza szare lub płowe znaczenia na głowie, głównie na uszach, jednak najwyżej cenione są psy czysto białe. Te, u których we wczesnym okresie życia występują czarne znaczenia, mają z reguły doskonale pigmentowany nos. Skóra jest delikatna, ściśle przylegająca na całym ciele, zwykle różowa, ale może być również pigmentowana.
Nabywca może być zdziwiony, że szczenię ma sierść w czarne łaty występujące nie tylko na głowie ale również na całym ciele. Jest to normalne, w miarę wzrostu, około dziewiątego miesiąca życia, łaty rozjaśniają się, a sierść staje się całkowicie biała. Niekiedy psy, które urodziły się beżowo-brązowe wybarwiają się do koloru szampana, jest to biały kolor o lekko kremowym odcieniu
Ch.PL Waga Waga Pinefields i jej dzieci w hodowli Nuvola di Cotone
Czasem zdarza się, że ciemne plamy na uszach pozostają widoczne również u dorosłego psa. Na innych częściach ciała tego typu znaczenia mogą być tolerowane, o ile nie zmieniają wrażenia dominującej bieli szaty, są jednak niepożądane. Żeby ich uniknąć próbowano kojarzyć wyłącznie te psy, które w momencie przyjścia na świat były czysto białe, spowodowało to jednak rozjaśnienie pigmentu nosa oraz obwódek powiek i warg, lub nawet całkowity jego brak. Dlatego do reprodukcji używa się obecnie w równych proporcjach psy białe oraz ze znaczeniami.
Coton de Tulear wprawdzie nie linieje, ale jego sierść ma dużą tendencję do filcowania, dlatego wymaga starannej i bardzo systematycznej pielęgnacji.
Więcej na temat pielęgnacji sierści coton de Tulear i przygotowania jej do wystaw - kliknij tutaj
Zdrowie
Coton de Tulear to rasa długowieczna, wyjątkowo odporna i zdrowa. Czasem zdarza się pojawiające się u wielu ras miniaturowych zwichnięcie rzepki kolanowej a także postępujący zanik siatkówki, choć prowadzone na szeroką skalę badania okulistyczne pozwalają je w znacznej mierze wyeliminować. Podobnie jak u wszystkich małych psów konieczna jest odpowiednia higiena zębów i zapobieganie powstawaniu kamienia nazębnego. U niektórych psów zdarzają się alergie skórne typu pokarmowego, dość łatwe do opanowania przy pomocy odpowiedniej diety. Cotony mają świetny apetyt i co za tym idzie, tendencję do tycia. Trzeba więc bardzo pilnować, by piesek się nie przejadał. Cotony żyją długo, zazwyczaj 15 lat, nierzadko się zdarza, że w dobrej formie dożywają nawet 18 lat.
ESPRIT The Sweetest Coton i BELLEZZA BIANCO The Sweetest Coton
Do kogo pasuje ten pies ?
Coton de Tulear jest niezwykle miłym psem rodzinnym i do towarzystwa. Ma duży temperament, do późnej starości zachowuje energię i radość życia i do perfekcji opanowuje sztukę zabawiania i wdzięczenia się do domowników. Trzyma sie zawsze w pobliżu któregoś z nich i chodzi za nim krok w krok. Jest bardzo związany ze swoją rodziną, przywiązuje się do wszystkich jej członków i zazwyczaj nikogo nie faworyzuje. Jest bardzo "rozmowny", wydaje mnóstwo nietypowych dżwięków, za pomocą których pokazuje wszystkie swoje emocje.
Jest doskonałym towarzyszem, zarówno dla rodziny z dziećmi jak i osób starszych lub samotnych, które mogą poświęcić mu całą swoją uwagę. Ze względu na jakość sierści, która przypomina ludzkie włosy, nie wywołuje uczuleń u osób skłonnych do alergii. Adaptuje się do każdych warunków mieszkaniowych, nadaje się zarówno do małego mieszkania jak i domu z ogrodem, w którym oczywiście może przebywać tylko wtedy, kiedy jest ładna pogoda. Możliwość wybiegania się na świeżym powietrzu sprawi mu dużo radości, zwłaszcza, jeśli będzie miał do tych harców odpowiednie towarzystwo. Bez tego może nabrać fatalnego zwyczaju biegania wzdłuż płotu i oszczekiwania każdego przechodnia. Z natury coton niewiele szczeka, jest jednak doskonałym stróżem i zawsze da znać jeśli go coś zaniepokoi.
Jest doskonałym towarzyszem, zarówno dla rodziny z dziećmi jak i osób starszych lub samotnych, które mogą poświęcić mu całą swoją uwagę. Ze względu na jakość sierści, która przypomina ludzkie włosy, nie wywołuje uczuleń u osób skłonnych do alergii. Adaptuje się do każdych warunków mieszkaniowych, nadaje się zarówno do małego mieszkania jak i domu z ogrodem, w którym oczywiście może przebywać tylko wtedy, kiedy jest ładna pogoda. Możliwość wybiegania się na świeżym powietrzu sprawi mu dużo radości, zwłaszcza, jeśli będzie miał do tych harców odpowiednie towarzystwo. Bez tego może nabrać fatalnego zwyczaju biegania wzdłuż płotu i oszczekiwania każdego przechodnia. Z natury coton niewiele szczeka, jest jednak doskonałym stróżem i zawsze da znać jeśli go coś zaniepokoi.
Mł.Ch.PL FORSYTHIA The Sweetest Coton www.cotondetulear.pl.
Odpowiada mu każdy tryb życia, bez problemu wpasowuje się w rytm aktywności swojej rodziny. Uwielbia długie spacery, ale równie dobrze może spędzać całe godziny na kolanach swojego opiekuna. Bardzo źle znosi samotność, nie nadaje się dla rodziny w której wszyscy wychodzą do szkoły lub pracy i pies zostaje sam w domu. W takiej sytuacji bardzo często pojawia się lęk separacyjny. Coton pozostawiony sam sobie może przejawiać skłonności destrukcyjne, zniszczyć mieszkanie i uporczywym szczekaniem lub wyciem zatruć życie sąsiadom. Jeśli już od pierwszego dnia w nowym domu przyzwyczai się go do samotnego pozostawania, zgodzi się na jakiś czas zostać sam w domu, ale będzie bardzo nieszczęśliwy. Obecność drugiego psa lub kota z pewnością go uspokoi i często pozwoli definitywnie rozwiązać ten problem. Jest to pies, który idealnie nadaje się dla rodziny wielopokoleniowej, w której zawsze coś się dzieje i zawsze ktoś jest w domu.
Jest bardzo oddany swoim właścicielom, cały czas potrzebuje ich bliskości i uwagi. Trzeba zachować czujność, bo szybko wykryje słabości poszczególnych członków rodziny i bardzo sprytnie je wykorzysta. Jest odważny, pewny siebie, łatwo nawiązuje kontakty z innymi psami, potrafi bez obawy podejść na spacerze do dużego psa, jakby nie zdawał sobie sprawy z dzielącej ich różnicy wzrostu. Czasem, choć rzadko, zdarzają się psy nieśmiałe, które wymagają trochę dłuższej i bardziej starannej socjalizacji.
Ch.PL .Mł.Ch.PL TINO Białe Bursztynki wł. www.cotondetulear.pl
Coton de Tulear uwielbia dzieci, jest zawsze skory do zabawy, niezmordowanie przynosi rzucaną przez nie piłeczkę lub patyk. Jest wobec nich bardzo cierpliwy i delikatny, trzeba jednak dbać o to, by nie nadużywały jego cierpliwości. Zabawy z małymi dziećmi dla ich bezpieczeństwa powinny się odbywać zawsze pod nadzorem dorosłych, choć z pewnością umyślnie nie zrobi im krzywdy. Bardzo chętnie uczestniczy w szaleńczych zabawach, ale jeśli sytuacja tego wymaga potrafi zachowywać się spokojne i nie dopraszać się o uwagę. Na spacerze w stosunku do przechodniów zachowuje się obojętnie, w domu na początku obcych wita z rezerwą, ale jeśli uzna, że nie mają złych zamiarów, radośnie ich przywita i będzie dopominał się o pieszczoty. Równie przyjacielski jest w stosunku do innych zwierząt, zarówno psów jak i kotów, trzeba jednak pamiętać, że drzemie w nim instynkt łowiecki i na spacerze może czasem pogonić jakiegoś kota.
BORN FOR YOU Batiskaj
Jedynym problemem jest sierść, jego największa ozdoba. Bardzo łatwo się filcuje i wymaga systematycznej i bardzo starannej pielęgnacji. Podczas deszczowej pogody najlepiej wkładać lekkie, nieprzemakalne ubranko, bo wilgotna sierść łatwo sie plącze i filcuje. Trzeba ją także chronić podczas spacerów po parku lub łące, bo kilka rzepów w jego sierści może spowodować prawdziwe spustoszenie. Obróżkę natychmiast po powrocie ze spaceru zdejmujemy, bo może pozostawić wgniecenie na sierści. Poza tym jest to mało wymagający, wspaniały piesek, który niewiele wymaga i jedyne co jest mu potrzebne do szczęścia, to urozmaicone spacery i bliskość rodziny.
Zalety i wady
| + idealny pies rodzinny i do towarzystwa + ma miły, zrównoważony charakter + przyjazny w stosunku do dzieci + nadaje się do każdego mieszkania + inteligentny, łatwo sie uczy + jest pełen radości i wigoru |
- wymaga pracochłonnej pielęgnacji - nie lubi zostawać sam w domu - czasem bywa absorbujący i hałaśliwy |
CH.PL, Mł.Ch.PL Honey Simplycoton
Jak znaleźć dobrą hodowlę ?
- Jeśli chcesz kupić psa tej rasy, unikaj niesprawdzonego źródła, poszukaj dobrej, legalnej hodowli w naszym Katalogu Hodowców
- Wszystkich należących do ZKwP/FCI Hodowców psów rasowych zapraszamy do wpisania się do prowadzonego na naszym portalu Katalogu Hodowców, żeby ci, którzy chcą kupić dobrze odchowane szczenię, mogli do nich trafić. Wpis do katalogu jest bezpłatny.
Wzorzec rasy FCI
Wzorzec FCI nr 283 /04. 02. 2000/, wersja angielskaCOTON DE TULÉAR
FCI-St n° 283
POCHODZENIE: Madagaskar.
PATRONAT: Francja.
DATA PUBLIKACJI OBOWIĄZUJĄCEGO WZORCA: 25.11.1999.
KLASYFIKACJA: Psy do towarzystwa.
KLASYFIKACJA F.C.I.:
Grupa 9 Psy ozdobne i do towarzystwa.
Sekcja 1.2 Coton de Tuléar.
Nie podlegają próbom pracy.
ZARYS HISTORII RASY:
Znany we Francji na długo przed oficjalnym pojawieniem się w 1970 roku, przybysz z Madagaskaru szybko wywalczył sobie tam istotne miejsce wśród ras psów do towarzystwa. Obecnie znany jest na całym świecie.
WRAŻENIE OGÓLNE:
Mały, długowłosy pies do towarzystwa, z białą, przypominającą bawełnę szatą, okrągłymi, ciemnymi oczami, o wesołym, inteligentnym wyrazie.
ISTOTNE PROPORCJE :
- Stosunek wysokości w kłębie do długości tułowia wynosi 2:3.
- Stosunek długości głowy do długości tułowia wynosi 2:5.
- Stosunek długości czaszki do długości kufy wynosi 9:5.
USPOSOBIENIE/TEMPERAMENT:
Radosny, stanowczy, bardzo towarzyski - zarówno wobec ludzi, jak i innych psów. Doskonale przystosowuje się do każdego trybu życia. Temperament coton de Tuléar jest jedną z najważniejszych cech rasy.
GŁOWA:
Krótka; widziana z góry – trójkątna.
OKOLICA MÓZGOCZASZKI:
Czaszka: Widziana z przodu – nieznacznie zaokrąglona; raczej szeroka w stosunku do długości. Słabo rozwinięte łuki brwiowe. Słabo zaznaczona bruzda czołowa. Guz potyliczny i wyrostek grzebieniasty nieznacznie wyczuwalny. Dobrze rozwinięte łuki jarzmowe.
Stop: Słabo zaznaczony.
OKOLICA TWARZOCZASZKI:
Nos: Stanowi przedłużenie grzbietu kufy; czarny, choć dopuszczalny jest także brązowy. Szeroko rozwarte nozdrza.
Kufa: Prosta.
Wargi: Delikatne, zwarte, tego samego koloru, co nos.
Szczęka i żuchwa oraz zęby: Równe zęby. Zgryz nożycowy, cęgowy lub ciasny przodozgryz, z zachowanym kontaktem zębów górnych i dolnych. Brak P1 nie obniża oceny; M3 nie są brane pod uwagę.
Policzki: Płaskie.
Oczy: Raczej okrągłe, ciemne, żywe, szeroko rozstawione. Obramowanie powiek dobrze pigmentowane, czarne lub brązowe – w zależności od koloru nosa.
Uszy: Wiszące, trójkątne, osadzone wysoko na czaszce, delikatne na końcach. Noszone przylegle do policzków; sięgające do rozcięcia pyska. Okryte włosem czysto białym lub z lekkim odcieniem koloru jasnoszarego (połączenie białych i czarnych włosów, dające wrażenie jasnoszarego koloru) lub też włosem z łatami (mieszanina białych i płowych włosów, dająca efekt żółtych łat).
SZYJA:
Dobrze umięśniona, nieco łukowata. Dobrze osadzona w barkach. Stosunek szyi do tułowia wynosi 1:5. Szyja kształtna, pozbawiona podgardla.
TUŁÓW:
Linia grzbietu bardzo nieznacznie wypukła. Pies powinien być dłuższy, niż wyższy.
Kłąb: tylko nieznacznie wyrażony.
Grzbiet i lędźwie: Silny grzbiet; górna linia bardzo nieznacznie łukowata. Lędźwie dobrze umięśnione.
Zad: Ukośny, krótki i umięśniony.
Klatka piersiowa: Dobrze rozwinięta, schodząca do poziomu łokci, długa. Żebra dobrze wysklepione.
Brzuch: podciągnięty, ale nieprzesadnie.
OGON:
Osadzony nisko, w linii kręgosłupa.
- W spoczynku noszony poniżej stawu skokowego; koniec uniesiony.
- W ruchu: „radośnie” wywinięty nad grzbietem, skierowany w stronę karku, kłębu, grzbietu lub lędźwi. U psów z bujnym owłosieniem, koniec ogona może spoczywać na odcinku grzbietowo-lędźwiowym.
KOŃCZYNY:
KOŃCZYNY PRZEDNIE: Przednie łapy ustawione pionowo. Łopatka i ramię: Ukośna, umięśniona łopatka. Kąt między łopatką a ramieniem: ok. 120°. Długość ramienia odpowiada w przybliżeniu długości łopatki.
Przedramię: Przedramiona pionowe i równoległe, dobrze umięśnione, o mocnym kośćcu. Długość przedramienia odpowiada w przybliżeniu długości ramienia.
Nadgarstek (staw nadgarstkowy): Stanowi kontynuację linii przedramienia.
Śródręcze: Mocne; widziane z profilu – nieznacznie ugięte.
Przednie łapy: Małe, okrągłe; palce zwarte; dobrze uformowane; pigmentowane opuszki.
KOŃCZYNY TYLNE: Tylne łapy ustawione pionowo. Choć ostrogi (dodatkowe palce) nie są pożądane, ich obecność nie powoduje obniżenia oceny.
Uda: Dobrze umięśnione; kąt między biodrem a udem wynosi ok. 80°.
Podudzie: Ustawione ukośnie; z kością udową tworzy kąt ok. 120°.
Staw skokowy: Suchy, dobrze zaznaczony; tworzy kąt ok. 160°.
Śródstopie: Ustawione pionowo.
Tylne łapy: Podobne, jak przednie.
CHÓD/RUCH:
Swobodny i płynny, nie przesadnie przestrzenny. W ruchu górna linia pozostaje bez zmian. Bez śladu nierytmicznego chodu.
SKÓRA:
Delikatna, ściśle przylegająca na całym ciele; zwykle różowa, może być pigmentowana.
SZATA:
WŁOS: To ważny cecha rasy; pochodzi od niej jej nazwa. Bardzo delikatny i miękki włos, o strukturze bawełny; nie może być twardy ani szorstki. Gęsty, obfity; może być bardzo nieznacznie falisty.
MAŚĆ: Biel stanowi maść podstawową. Na uszach dopuszcza się kilka nieznacznych pasemek koloru jasnoszarego (połączenie białych i czarnych włosów) lub rudo- przesianych (połączenie białych i płowych włosów). Na innych częściach ciała tego typu znaczenia mogą być tolerowane, o ile nie zmieniają wrażenia dominującej bieli szaty; nie są one jednak pożądane.
WYSOKOŚĆ I CIĘŻAR CIAŁA:
Wysokość w kłębie:
Psy: 26-28 cm, z tolerancją do 2 cm powyżej i 1 cm poniżej.
Suki: 23-25 cm, z tolerancją do 2 cm powyżej i 1 cm poniżej.
Waga:
Psy: Od 4 do – maksymalnie – 6 kg.
Suki: Od 3,5 do – maksymalnie – 5 kg.
WADY:
Wszelkie odstępstwa od wyżej wymienionych cech należy uznać za wady, których ocena powinna być proporcjonalna względem ich stopnia i zasięgu.
POWAŻNE WADY:
- Czaszka: płaska lub zbyt wypukła i wąska.
- Kufa: dysproporcja pomiędzy czaszką a kufą.
- Oczy: jasne, zbyt migdałowate w kształcie; entropium, ektropium, wyłupiaste oczy.
- Uszy: zbyt krótkie, o niewystarczającej długości włosa; uszy złożone do tyłu (tzw. różyczkowe ucho).
- Szyja: zbyt krótka, zbyt krępa w części barkowej, zbyt smukła.
- Grzbiet: przesadnie wysklepiony, siodłowaty.
- Zad: poziomy, wąski.
- Łopatka: stroma.
- Kończyny: ustawione do wewnątrz lub na zewnątrz; łokcie na zewnątrz; śródstopia rozstawione szeroko lub zbyt blisko; strome kątowanie.
- Szata: zbyt krótka, zbyt falista, kędzierzawa.
- Pigment: częściowy brak pigmentacji lub zbyt jasna pigmentacja powiek i warg; źle wybarwiony nos, z niedopigmentowanymi plamami.
WADY DYSKWALIFIKUJĄCE:
- Agresja lub nadmierny brak śmiałości.
Wrażenie ogólne:
- Słabo wyrażony typ (niewystarczająco odpowiadający charakterowi rasy, tzn. zwierzę niewystarczająco przypomina pozostałych przedstawicieli tej rasy).
- Wysokość i ciężar ciała nie spełniające wymogów standardu. Wady dotyczące szczegółów:
- Pysk: wypukły grzbiet nosa.
- Oczy: wyłupiaste, z oznakami karłowatości: zbyt jasne, zez.
- Uszy: stojące lub półstojące.
- Ogon: Nie sięgający do stawu skokowego; osadzony wysoko, zakręcony (tworzący ścisły pierścień); noszony płasko na grzbiecie lub biodrze; noszony świecowato. Bezogoniastość.
- Szata: nietypowa; wyraźnie skręcona, wełnista, jedwabista.
- Maść: z większymi, kolorowymi znaczeniami lub jakimikolwiek znaczeniami koloru zdecydowanie czarnego.
- Pigment: całkowity brak pigmentacji powiek, nosa lub warg.
Anomalia:
- Tyłozgryz lub przodozgryz, wskutek którego siekacze nie stykają się; zbyt duże przestrzenie między siekaczami.
- Brak zębów innych niż P1 lub M3.
- Agresja lub ekstremalnie nasilony brak śmiałości. Każdy pies, przejawiający fizyczne lub psychiczne nieprawidłowości, powinien zostać zdyskwalifikowany.
Uwaga: Samce powinny mieć dwa normalnie wykształcone jądra, całkowicie opuszczone do moszny.
www.zkwp.pl/zg/wzorce/283.pdf
_58.jpg)
Prawa autorskie
Wszystkie ma- teriały publiko- wane w tym serwisie są chronione pra- wami autor- skimi. Kopiowanie całości lub części jest zabronione.
Skomentuj artykuł - napisz, jeśli chcesz poszerzyć zawarte w nim informacje lub podzielić się swoim doświadczeniem. Masz ciekawy tekst lub zdjęcia swojego autorstwa skontaktuj się z nami. Wszystkich chętnych do współpracy serdecznie zapraszamy!