Kuvasz

Wybierz inną rasę


Zgodnie ze wzorcem

Kuvasz ma dość twardą, średniej długości sierść, która może być prosta lub falista, trochę nastroszona, bez skłonności do spilśniania się. Często zdarza się połączenie obu tych typów sierści u jednego psa. Włos jest bardzo gęsty i w miarę przylegający. Pod twardszym włosem okrywowym znajduje się miękki, puchowy podszerstek.

Włos na głowie, uszach i łapach jest krótki (1-2 cm), gęsty i gładki. Na przednich i bocznych stronach nóg oraz na śródstopiu poniżej stawu skokowego także prosty i krótki (1-2 cm). Na tylnych stronach przednich kończyn znajdują się pióra długości 5-8 cm, w tyle portki sięgające stawu skokowego. Na szyi grzywa sięgająca klatki piersiowej, szczególnie wyraźna u samców. Włos na tułowiu, udach i łopatkach długości od 4 do 12 cm, mocno pofalowany, tworzący loczki i wicherki. Ogon porośnięty na całej długości gęstym, falistym włosem, osiągającym długość 10-15 cm.

Umaszczenie powinno być czysto białe, dopuszczalna jest jednak, choć niżej ceniona, barwa kości słoniowej. Trufla nosa, powieki i wargi czarne. Opuszki łap czarne lub łupkowoszare. Pożądana ciemna pigmentacja podniebienia, ale różowe plamy są dopuszczalne.

Pielęgnacja sierści

Pies pilnujący stada zapewne nigdy nie jest szczotkowany i kąpany i nikt się nie przejmuje, że ma skołtunioną sierść. Jeśli jednak mieszka w domu, choćby większą część dnia spędzał w ogrodzie, trzeba o niego zadbać, regularnie kąpać i dokładnie szczotkować, zwłaszcza w okresie linienia, kiedy to zrzuca nieprawdopodobne ilości włosa. Kupując maleńką włochatą kuleczkę trzeba zdawać sobie sprawę z tego, że szczenię wyrośnie na potężnego psa wymagającego przestrzeni i bardzo czasochłonnej pielęgnacji. Chodzi tu o zabiegi mające na celu przede wszystkim utrzymanie sierści w dobrej kondycji, bo trzeba pamiętać, że kuvasz to pies pracujący typu pierwotnego, którego wygląd powinien pozostać jak najbardziej naturalny i nawet na wystawę nie może być wystylizowany.


Szczotkowanie

Pierwsze szczotkowanie powinno mieć miejsce w momencie, gdy szczenię skończy dwa miesiące. Najlepiej zrobić to na leżąco, kiedy piesek jest wybiegany i zmęczony. Jeśli wykażemy odpowiednio dużo cierpliwości a na zakończenie nagrodzimy go smakołykiem, jest duża szansa, że nie tylko szczotkowanie zaakceptuje, ale nawet je polubi.

Sierść kuvasza szczotkuje się 1-2 razy w tygodniu twardą, niezbyt gęstą włosianą szczotką, o szczecinie na tyle długiej, żeby sięgała aż do skóry. Można ją także rozczesywać drucianą szczotką, która bardzo dobrze rozdziela podszerstek. Ta szczotka nie może mieć tzw. „kapturków”, które wyrywają sierść, tylko idealnie gładko zakończone szpilki.

Pamiętajmy, że nigdy nie powinno sie szczotkować na sucho, bo włos się elektryzuje i łamie. Przed szczotkowaniem sierść trzeba zawsze spryskać odpowiednią odżywką, która działa antystatycznie i ułatwia rozczesywanie. Jeśli podszerstek ma tendencję do filcowania, bardzo przydatne będzie specjalne obrotowe zgrzebło, które go bardzo skutecznie rozdzieli i zapobiegnie powstaniu filców. Gdyby już do tego doszło sfilcowany podszerstek trzeba porozcinać odpowiednio dobranym do grubości sierści filcakiem a pozostałe kępki sierści dokładnie wyczesać metalowym grzebieniem.

Pies, który żyje zgodnie z rytmem przyrody i dużo przebywa na dworze linieje dwa razy w roku, za to dość gwałtownie. Jeśli w tym czasie jest szczotkowany codziennie, można mieć nadzieję, że ten niewdzięczny okres potrwa nie więcej niż trzy tygodnie. Można uznać, że pies jest dobrze wyszczotkowany, jeśli po rozchyleniu sierści w każdym miejscu bez trudu można zobaczyć skórę.

Odtworzenie sierści wymaga zazwyczaj kilku tygodni. Wypadającego włosa nie da się uratować, bo jest już martwy jedyne, co można zrobić, to jak najszybciej go wyczesać. Niezastąpiona jest do tego dobra metalowa szczotka o twardych, zagiętych, gładko zakończonych drucikach. Sposób na szybkie pozbycie się martwej sierści można znaleźć w zakładce Problemy z sierścią – linienie.

Jeśli pies żyje w mieszkaniu z centralnym ogrzewaniem, ten naturalny cykl zostaje zakłócony, linienie przebiega mniej gwałtownie, za to pies zrzuca sierść na okrągło, przez cały rok. Oznacza to, że jeśli nie chcemy, by kępki włosa fruwały po całym mieszkaniu, trzeba go często szczotkować i na bieżąco usuwać martwe owłosienie. Jeśli będziemy to robić systematycznie i poświęcimy na to dwa razy w tygodniu po 15-20 minut, utrzymanie sierści w nienagannym stanie nie powinno być problemem.

Kąpiel

Przed kąpielą pies powinien być zawsze bardzo dokładnie rozczesany, bo wszystkie supły pod wpływem wody ulegną zacieśnieniu i nie dadzą się już rozplątać. Najwięcej jest ich za uszami, pod brzuchem, na łopatkach i na portkach. Kuvasza kąpie się rzadko, bo mycie go w wannie do łatwych nie należy a w kabinie prysznicowej raczej się nie zmieści. Pies ma bardzo gęste owłosienie, jeśli się więc zdecydujemy go wykąpać, bo od czasu do czasu jest to konieczne, trzeba zwrócić uwagę na to, żeby woda dotarła aż do skóry. Ugniatanie sierści ręką w miejscu, na które kierujemy strumień wody bardzo ułatwia jej równomierne zmoczenie. Woda lepiej przenika sierść, jeśli końcówkę prysznica trzymamy bardzo blisko ciała, Ta sama zasada obowiązuje przy płukaniu po umyciu, wylewana z dużej odległości woda ma tendencję do odbijania się od sierści i spieniania resztek szamponu.

Do kąpieli stosujemy szampony pielęgnacyjne lub specjalistyczne, dostosowane do aktualnych potrzeb sierści. W przypadku przesuszenia lub problemów skórnych odpowiedni będzie szampon regenerujący, natomiast, jeśli pojawi się problem zszarzenia lub zżółknięcia sierści – szampon intensyfikujący biel. Psa myjemy dwukrotnie i za każdym razem bardzo dokładnie płuczemy, również pod brzuchem, gdzie spływa powstała w czasie kąpieli piana. Szampon powinien być zawsze rozcieńczony, zbyt skondensowany trudno się rozprowadza i jeszcze trudniej wypłukuje. Poza tym zużywa się go niepotrzebnie za dużo. Pamiętajmy, że rozcieńczamy go tylko tyle, ile tego dnia zużyjemy, zmieszanego z wodą nie można przechowywać, bo z czasem traci właściwości myjące.

Po kąpieli i dokładnym wypłukaniu sierści bardzo wskazane jest użycie balsamu-odżywki, która wzmacnia i uelastycznia włos i powoduje, że dłużej pozostanie czysty. Pozostawiamy ją na 3-5 minut i dokładnie spłukujemy. Jeśli pies ma ochotę wytrzepać się z wody zapryskując wszystko dookoła, możemy go od tego zamiaru szybko odwieść kładąc mu rękę na karku i lekko przyciskając. Zawsze najpierw trzeba odcisnąć sierść ręcznikiem, a dopiero potem pozwolić psu na wytrzepanie.

Bardzo ważne jest dokładne wysuszenie sierści, warto zadać sobie trochę trudu i maksymalnie osuszyć ją przy pomocy ręczników, bo o tyle krócej będzie trwało suszenie suszarką. Gruby podszerstek schnie bardzo długo a niedosuszenie jest niebezpieczne, bo może spowodować jego sfilcowanie i zaparzenie się skóry. W czasie suszenia spryskujemy sierść odżywką w aerozolu i rozczesujemy ją z włosem i pod włos. Małe przerwy w suszeniu pomogą złapać oddech i psu i jego właścicielowi, a sierść w tym czasie będzie mogła odparować. W letni dzień możemy w tym czasie wyjść na mały spacer, trzymając oczywiście psa na smyczy, żeby się nam w czymś nie wytarzał, co bezpośrednio po kąpieli robi zazwyczaj ze szczególną dokładnością. Jeśli ma być wystawiany, nie powinien się kłaść dopóki jego sierść jest jeszcze wilgotna lub ciepła bezpośrednio po suszeniu, bo ciepła lub niedosuszona sierść brzydko się spłaszczy i pozagniata.

Uwaga: kupując jakiekolwiek kosmetyki do pielęgnacji kuvasza trzeba się upewnić, czy nie zawierają olejku norkowego, ponieważ nic tak skutecznie nie zażółca białego owłosienia. Również akcesoria, tzn. szczotki i grzebienie powinny być dobrej jakości ponieważ zwykły metal brudzi sierść.


Problemy

Supły
Największym problemem w pielęgnacji kuwasza jest plątanie i filcowanie się sierści. Jeśli jednak będziemy regularnie psa kąpać i szczotkować stosując odpowiednie środki pielęgnacyjne (zawsze balsam po kąpieli i zawsze odzywka do szczotkowania) nigdy nie będzie miał sfilcowanej sierści. Regularna pielęgnacja zabiera nieporównanie mniej czasu niż mozolne rozsupływanie splątanej sierści. Najbardziej skłonne do filcowania miejsca to: za uszami, pod pachami, na brzuchu, u nasady ogona i na frędzlach tylnych łap. Czasem najwygodniej rozczesywać te miejsca na leżąco, ale przed ostatnimi pociągnięciami szczotki trzeba psa postawić.

Przesuszenie sierści
Po mocno nasłonecznionym lecie, po zimie, chorobach i zawsze wtedy, kiedy włos zaczyna być suchy, matowy i odstający potrzebna jest odpowiednia kuracja regenerująca, która pozwoli przywrócić sierści idealną kondycję.

Pchły
W owłosieniu kuwasza pchły doskonale się czują i rozmnażają doskonale, tyle, że w tej grubej sierści nie sposób je zobaczyć. Zaufajmy więc psu i jeśli się drapie przyjmijmy, że jest zapchlony i przeprowadźmy odpowiednią kurację przeciw tym pasożytom.

Czystość bez kąpieli

Jeśli z jakichś względów kąpiel jest niewskazana lub po prostu nie mamy na nią czasu, a pies zaczyna być brudny, możemy odświeżyć jego owłosienie bez użycia wody. Przecieramy sierść frotową szmatką zwilżoną specjalnym lotionem, który ją odświeży i przywróci jej miły zapach. Można także naciągnąć warstwę waty na włosianą lub drucianą szczotkę, zwilżyć lotionem i wyszczotkować psa, zmieniając w miarę potrzeby zabrudzoną watę na czystą. Na koniec przecieramy sierść wilgotną szmatką, szczotkujemy i pozostawiamy do wyschnięcia. Ta metoda dla kuvasza jest lepsza, bo sierść jest dokładniej i głębiej wyczyszczona.

Równie dobrze można wyczyścić sierść na sucho przy pomocy specjalnych pudrów czyszczących w aerozolu. Odchylamy sierść ręką warstwa po warstwie i spryskujemy dobrze wymieszanym pudrem z odległości około 20 cm. Następnie lekko masujemy, żeby lepiej rozprowadzić puder i pozostawiamy na kilka minut. Na zakończenie dokładnie szczotkujemy psa z włosem i pod włos. Sierść jest czysta, pachnąca a do tego bardziej puszysta. Przed użyciem pojemnik z pudrem trzeba zawsze odwrócić do góry dnem i energicznie wstrząsnąć, żeby dobrze wymieszać jego zawartość, bo puder jest zazwyczaj w zawiesinie i dłużej nieużywany osiada na dnie pojemnika.

Higiena

Oprócz sierści, regularnej pielęgnacji wymagają także oczy, uszy, zęby, pazury, łapy i gruczoły okołoodbytowe. Wskazówki jak je pielęgnować znajdują się tutaj.



Przygotowanie do wystaw zaczynamy od bardzo dokładnego wyszczotkowania sierści i usunięcia resztek martwego włosa. Przy pomocy degażówek wyrównujemy odstający włos u nasady uszu, trymerem ścinamy nadmiar włosa z małżowiny usznej i wyrównujemy jej brzegi degażówkami. Dokładnie wyczesujemy i lekko wyrównujemy włos pod brzuchem. Wyciągamy poziomo ogon, wyczesujemy, żeby nadać mu objętości i wyrównujemy wystające włosy degażówkami.

Przed wystawą koniecznie trzeba psa wykąpać, bo wtedy sierść będzie błyszcząca i puszysta, ale warto to zrobić na tyle wcześnie, żeby zdążyła odzyskać naturalną teksturę i ładnie ułożyć. Przy poprzednich kąpielach trzeba zaobserwować po ilu dniach od mycia najlepiej się prezentuje. Jesli barwa sierści jest przyżółcona lub zszarzała, można zastosować specjalny szampon intensyfikujący biel. Po bardzo dokładnym spłukaniu odciskamy sierść ręcznikami i suszymy szczotkując ją cały czas z włosem i pod włos, aż do wyschnięcia. Chodzi o to, żeby maksymalnie zwiększyć jej objętość. Bezpośrednio po wysuszeniu pies nie powinien się położyć, sierść musi odparować, w przeciwnym razie spłaszczy się i pozagniata.

Włos na wierzchu łapy podczesujemy w górę i ścinamy go tak, żeby łapa była okrągła, mała i zwarta. Sierść porastająca łapę nie może kłaść się na ziemi. Pazury, jeśli pies nie ściera ich w sposób naturalny, trzeba skrócić, najlepiej zrobić to tydzień przed wystawą, bo gdyby się zdarzyło przyciąć któryś z nich zbyt krótko, zdąży się wygoić. Włos między opuszkami palców musi być wycięty, czasem w tym miejscu tworzy się zbity filc, który uwiera przy chodzeniu i powoduje odleżynę. Trzeba go ostrożnie wyciąć a skórę posmarować maścią leczniczą, żeby się wygoiła. Jest to bardzo ważne, bo pies może kuleć i nie będzie w stanie odpowiednio zaprezentować się w ruchu. Jeśli wystawa odbywa się w hali, na gładkiej betonowej posadzce, pies może się ślizgać i mieć trudności z utrzymaniem równowagi. Istnieje specjalny balsam, który tworzy na opuszce warstewkę przeciwpoślizgową, zwiększa przyczepność i pozwala zlikwidować ten problem.

Dzień przed wystawą można rozjaśnić szatę i zwiększyć jej objętość przy pomocy pudru. Postępujemy identycznie jak przy czyszczeniu sierści na sucho. Najlepszy efekt osiągniemy stosując puder na czystą, wymytą kilka dni wcześniej sierść. Przy pomocy pudru można również zamaskować ewentualne plamy na sierści. O tym jak to zrobić w zakładce Wystawy - jak poprawic urodę - poprawianie koloru.

Pamiętajmy, żeby psa nie zatuczyć! Nadwaga powoduje, że traci proporcje, elegancję i wzorcową sylwetkę. Łączy się to z koniecznością odpowiedniego wytrenowania, bo pies na wystawie musi mieć biegać sprężyście i bez wysiłku, z wysoko podniesioną głową, bo tylko wtedy można liczyć na sukces. Mowa oczywiście o psach pełniących rolę przyjaciela rodziny, bo pasterskie są zawsze doskonale wybiegane.

Przed wejściem na ring


Pół godziny wcześniej idziemy z psem na mały spacer, żeby się rozruszał i załatwił potrzeby fizjologiczne. Sierść będzie się wspaniale prezentowała, jeśli przed wejściem na ring delikatnie spryskamy ją odżywką nabłyszczającą. Ogon wyciągamy poziomo, wyczesujemy pod włos żeby nabrał puszystości. Od tego momentu, aż do wejścia na ring pies nie może się położyć, żeby mu się nic nie przyczepiło do sierści. Jeśli z nim trochę w tym czasie pobiegamy, wprawimy go w doskonały nastrój i będzie się lepiej wystawiał.

Teraz już tylko sprawdzamy czy nie ma śpiochów w oczach, zakładamy dopasowaną do barwy sierści ringówkę, wyczesujemy sierść tak, żeby się ładnie się układała, po czym energicznym krokiem wchodzimy na ring.

Powodzenia!

Powrót

Skomentuj artykuł - napisz, jeśli chcesz poszerzyć zawarte w nim informacje lub podzielić się swoim doświadczeniem. Masz ciekawy tekst lub zdjęcia swojego autorstwa skontaktuj się z nami. Wszystkich chętnych do współpracy serdecznie zapraszamy!

E-mail: *
Treść: *

Prawa autorskie

Wszystkie ma- teriały publiko- wane w tym serwisie są chronione pra- wami autor- skimi. Kopiowanie całości lub części jest zabronione.
Projekt i wykonanie: Blueprint
Wszelkie prawa zastrzeżone dla piesporadnik.pl 2024
PiesPoradnik.pl ul. Grunwaldzka 487 B 80-309 Gdańsk

Zakaz kopiowania - wszystkie teksty, zdjęcia i materiały graficzne publikowane w tym portalu są chronione prawem autorskim i nie mogą być kopiowane.