Australian shepherd

Wybierz inną rasę


Zgodnie ze wzorcem

Owczarek australijski ma średniej długości, dwuwarstwową, średnio twardą, prostą lub lekko falistą sierść, odporną na złe warunki atmosferyczne. Ilość podszerstka zmienia się w zależności od klimatu. Na głowie, uszach, przedniej stronie przednich kończyn i poniżej stawów skokowych włos jest krótki i gładki. Na tylnej stronie przednich kończyn występują niewielkie frędzle a na udach - portki. Na szyi piękna, efektowna kryza, wyraźniejsza u psów, niż u suk. Ilość podszerstka zmienia się w zależności od pory roku. W ocenie wystawowej sierść odgrywa bardzo dużą rolę, nietypowa stanowi poważną wadę.


Umaszczenie czarne lub brązowe, często błękitno-marmurkowe, lub brązowo-marmurkowe, z białymi plamami lub bez, z podpalaniem lub bez. Dla psów marmurkowych charakterystyczne jest to, że ciemnieją z wiekiem. Żadna maść nie jest wyżej ceniona od innej. Przy białym kołnierzu nasady białych włosów nie powinny znajdować się poza kłębem. Biel występować może na szyi, w postaci pełnego lub częściowego kołnierza, na klatce piersiowej, nogach, kufie, jako strzałka na głowie, na spodzie tułowia, skąd może sięgać na boki, ale nie wyżej niż 10 cm powyżej poziomej linii, przeprowadzonej przez łokieć. Na głowie biel nie powinna dominować, a oczy muszą być w pełni otoczone przez pigment i kolor.

Pielęgnacja sierści

Czas, jaki trzeba poświęcić na pielęgnację owczarka australijskiego zależy przede wszystkim od tego, czy pies jest wystawiany. Codzienna toaleta psa pełniącego rolę przyjaciela rodziny nie jest skomplikowana i sprowadza się przede wszystkim do utrzymania go w czystości i regularnego szczotkowania.  Mimo wszystko wymaga dużej systematyczności, bo jego sierść ma tendencję do plątania się i filcowania i jeśli nie będziemy o nią dbać, szybko pokryje się kołtunami. Pies wystawowy, oprócz utrzymania sierści w idealnym stanie, wymaga także delikatnego wymodelowania jej nożyczkami, wyrównania oraz nadania objętości i elegancji. Trzeba także pilnować, żeby w czasie wycieczek za miasto, co zawsze wprawia psa w zachwyt, połowę swojego pięknego owłosienia nie pozostawił na przydrożnych krzakach.


Szczotkowanie


Owczarka australijskiego powinno się szczotkować przynajmniej raz w tygodniu, ale jeśli to nie wystarcza i tworzą się supły odpowiednio częściej. W czasie linienia psa trzeba szczotkować nawet codziennie. Pierwsze w życiu linienie, czyli całkowita wymiana sierści szczenięcej na dorosłą, jest tak obfite, że właściciele obawiają się, że pies zostanie całkiem łysy Są to zupełnie zbędne obawy, bo sierść, jaka odrasta jest piękniejsza niż kiedykolwiek wcześniej.

Optymalna częstotliwość szczotkowania dla każdego psa może być inna i trzeba ją ustalić metodą prób i błędów. Jest to bardzo ważne, ponieważ z jednej strony zbyt solidne szczotkowanie pozbawią psa podszerstka, a to właśnie on nadaje sierści puszystości, z drugiej strony sierść ma tendencję do plątania i jeśli dopuścimy do powstania supłów, przy ich rozplątywaniu pies straci jej jeszcze więcej niż przy szczotkowaniu. Najgorsze, co może się zdarzyć, to zbicie się podszerstka w jeden wielki kołtun, bo w tej sytuacji nie pozostaje już nic innego, jak tylko ostrzyżenie psa maszynką praktycznie na zero.

Do szczotkowania potrzebna jest dobra druciana szczotka o idealnie gładko zakończonych szpilkach na tyle długich, by w każdym miejscu sięgały aż do skóry i dobrze rozczesywały podszerstek. Możemy uznać, że sierść jest dobrze rozczesana, jeśli wszędzie po jej rozchyleniu widoczna jest skóra. Każdy supeł musi być rozczesany ustawionym na sztorc grzebieniem a jeśli jest mocno zaciśnięty - rozcięty na wąskie pasemka ustawionymi wzdłuż nożyczkami. Rozplątywane pasmo włosów zawsze przytrzymujemy palcami powyżej supła, żeby nie ciągnąć go i nie sprawiać psu bólu. Jeśli podszerstek ma tendencję do filcowania, bardzo przydatne jest specjalne obrotowe zgrzebło, które będzie w stanie na bieżąco rozdzielić go i nie pozwoli mu zbić się w filce. Gdyby już do tego doszło sfilcowany podszerstek trzeba porozcinać odpowiednio dobranym do grubości sierści filcakiem. Na zakończenie szczotkowania przeczesujemy sierść niezbyt gęstym grzebieniem, żeby usunąć resztki martwej sierści i porozcinanego podszerstka.

Pamiętajmy, że nigdy nie wolno szczotkować na sucho, bo włos się elektryzuje i plącze. Przed szczotkowaniem sierść trzeba zawsze spryskać odpowiednią odżywką, która działa antystatycznie oraz regeneruje, odżywia i uelastycznia włos. W przypadku owczarka australijskiego najlepsza będzie odżywka do pielęgnacji psów długowłosych.
 
 

Kąpiel

Często się słyszy, również w odniesieniu do owczarka australijskiego, że pies ma sierść „samoczyszczącą”, w związku z czym nie trzeba go kąpać. Prawdą jest, że zaschnięte błoto można po wyschnięciu bez problemu wyszczotkować, ale to nie znaczy, że pies jest czysty. Kąpiel jest potrzebna przede wszystkim po to, żeby usunąć z jego sierści wszystkie środki chemiczne, jakie na niej osiadają a także wysypywaną w zimie całymi tonami sól, która wysusza sierść i skutecznie ją niszczy. Wystarczy spojrzeć na pokryte białymi zaciekami buty, żeby wyobrazić sobie, co znajduje się na psiej sierści. A trzeba wiedzieć, że australijczyk uwielbia chlapać się w wodzie i nie odmówi sobie przyjemności wejścia do każdej napotkanej kałuży.

Psa kąpie się zazwyczaj wtedy, kiedy jest brudny, nie rzadziej jednak niż raz na dwa miesiące. Przed kąpielą sierść musi być bardzo dokładnie rozczesana, bo pod wpływem wody wszystkie supły ulegną zacieśnieniu i po wysuszeniu najczęściej nie dadzą się rozplątać. Do kąpieli używamy szamponu dla psów długowłosych, lub szamponów pielęgnacyjnych dostosowanych do aktualnych potrzeb sierści. W przypadku przesuszenia lub problemów skórnych najbardziej odpowiedni będzie szampon regenerujący, w przypadku problemów z kolorem - szampon intensyfikujący barwę. Po kąpieli niezbędne jest użycie balsamu-odżywki, bo bez niego rozczesanie bez strat tego typu sierści się nie uda. Balsam nawilża i odżywia włos, ułatwia rozczesywanie, przeciwdziała jego elektryzowaniu i plątaniu, odbudowuje utraconą w czasie kąpieli lipoproteinową otoczkę włosa oraz powoduje, że sierść dłużej pozostaje czysta.

Przed kąpielą dokładnie moczymy sierść, trzymając końcówkę prysznica blisko ciała psa zwłaszcza wtedy, kiedy trzeba wypłukać sierść po umyciu szamponem. Strumień wody kierowany z większej odległości powoduje, że bardziej się pieni i trudniej go wypłukać. Psa myjemy zawsze dwukrotnie a potem bardzo dokładnie płuczemy, również pod brzuchem, gdzie spływa powstała w czasie kąpieli piana. Szampon zawsze trzeba rozcieńczyć, bo skondensowany wcale nie myje lepiej, za to jego nadmiar bardzo trudno wypłukać. Pamiętajmy, że rozcieńczamy go tylko tyle ile tego dnia zużyjemy, zmieszanego z wodą nie można zbyt długo przechowywać, bo traci właściwości myjące.
 

Dwukrotnie umytą i dokładnie wypłukaną sierść odciskamy ręcznikiem i nakładamy na 2 - 5 minut odżywkę nawilżająco-regenerującą. Ponownie płuczemy. Po odciśnięciu nadmiaru wody spryskujemy sierść działającą antystatycznie odżywką w aerozolu i przystępujemy do suszenia niezbyt gorącą suszarką. Strumień powietrza kierujemy pod włos i jednocześnie podczesujemy sierść szczotką, żeby nadać jej puszystości i objętości. Widok psa po tych zabiegach szczodrze wynagradza trud włożony w jego pielęgnację.
 

Czystość bez kąpieli

Jeśli z jakichś względów kąpiel jest niewskazana lub po prostu nie mamy na to czasu, a sierść zaczyna być nieświeża, można ją wyczyścić bez użycia wody. Na drucianą szczotkę naciągamy warstwę waty, zwilżamy ją specjalnym lotionem i szczotkujemy sierść zmieniając w miarę potrzeby zabrudzoną watę na czystą tak długo, aż nie będzie już na niej śladów brudu.

Sierść można również bardzo łatwo wyczyścić przy pomocy specjalnych pudrów czyszczących. Najwygodniejszy jest puder w aerozolu, bo można go bardzo łatwo równomiernie rozprowadzić, szybko przywraca czystość a do tego zwiększa objętość szaty. Rozdzielamy sierść ręką lub grzebieniem warstwa po warstwie i spryskujemy z odległości około 20 cm w taki sposób, żeby puder dostał się aż do skóry. Następnie lekko masujemy sierść, żeby go lepiej rozprowadzić i pozostawiamy na kilka minut. Na zakończenie bardzo dokładnie szczotkujemy psa z włosem i pod włos. Ten sposób czyszczenia ma jeszcze jedną dodatkowa zaletę: sierść jest nie tylko pachnąca i czysta, ale także bardzo puszysta. Trzeba tylko pamiętać, że pojemnik należy przed użyciem należy energicznie wstrząsnąć, bo puder jest w zawiesinie i dłużej nieużywany osiada na jego dnie.
 

Higiena

Oprócz sierści, regularnej pielęgnacji wymagają także oczy, uszy, zęby, pazury, łapy i gruczoły okołoodbytowe. Dokładne wskazówki jak je pielęgnować znajdują się tutaj.



Pies wystawowy powinien być kąpany raz na 2-3 tygodnie. Owczarek australijski ma dość długą, raczej miękką i skłonną do plątania sierść a częste kąpiele bardzo pomagają w utrzymaniu jej w dobrej kondycji. Nakładany na zakończenie kąpieli balsam odbudowuje i wygładza otoczkę włosa oraz zapobiega jego elektryzowaniu i plątaniu. Jeśli do tego między kąpielami pies będzie regularnie, co kilka dni szczotkowany, zawsze po uprzednim spryskaniu specjalną odżywką do szczotkowania w aerozolu - nigdy nie będziemy mieć problemu z supłami i filcowaniem się sierści.
 

 
rozczesywanie podszerstka   usuwanie podszerstka

Przygotowanie sierści przed wystawą zaczynamy od jej dokładnego wyszczotkowania. Przeczesanie jej dość rzadkim, metalowym grzebieniem pozwoli na zlokalizowanie ewentualnych supłów i ich rozplątanie. Żeby nie sprawić psu bólu, grzebień należy prowadzić prostopadle do ciała i przesuwać go bardzo powoli, żeby w momencie natrafienia na opór można go było natychmiast zatrzymać. W ten sposób przeczesujemy pasmo po paśmie a na koniec usuwamy nadmiar podszerstka przy pomocy metalowej szczotki. Trzeba to robić z bardzo dużym wyczuciem, żeby nie wyczesać za dużo, bo to podszerstek podtrzymuje włos okrywowy i nadaje mu puszystości. Tylko kilka miesięcy przed wystawą można usunąć cały podszerstek, nie patrząc na to ile go wyczeszemy, tuż przed pokazem trzeba usunąć akurat tyle ile trzeba i w tych miejscach, gdzie jest to niezbędne. Przez cały czas musimy mieć przed oczami wzorzec rasy i zgodnie z nim przygotować szatę tak, by nie popełnić błędów. Spójrzmy krytycznie na swojego psa i zastanówmy się, co można zrobić żeby prezentował się jak najlepiej. Australijczyk ma sierść, która niewątpliwie daje pewne pole do popisu.

Generalnie rzecz biorąc sierść owczarka australijskiego nie powinna być skracania. Jest jednak kilka miejsc, które wymagają uporządkowania:

Zaczynamy od uszu. Wywijamy małżowinę uszną tak, żeby jej wewnętrzna strona była widoczna i skracamy porastającą ją sierść. Przy pomocy degażówek ścinamy odstający włos u nasady uszu. Ten zabieg spowoduje, że uszy będą się ładnie układały. Jeśli trzeba, bo włos odstaje, skracamy trymerem lub degażówkami nadmiar włosa z zewnętrznej strony małżowiny usznej i prostymi nożyczkami wyrównujemy jej brzegi.

 

Dokładnie wyczesujemy i bardzo dyskretnie wyrównujemy włos pod klatką piersiową i pod brzuchem. Wyciągamy poziomo ogon, wyczesujemy go, żeby nadać mu objętości i wyrównujemy wystający włos nożyczkami degażującymi.

 

Sierść na pośladkach szczotkujemy, żeby usunąć nadmiar podszerstka. Okolice ogona, który był kopiowany wyrównujemy degażówkami, nadając mu odpowiedni kształt. Tył powinien wyglądać tak jak na zdjęciu.

Włos na łapach podczesujemy w górę i ścinamy tak, żeby łapa była gładka, mała i zwarta. Sierść porastająca łapę nie może odstawać tak, jak na zdjęciu po lewej stronie, ani kłaść się na ziemi.

 

Do ostatniego retuszu najwygodniej postawić łapę na stole trymerskim i odpowiednio wymodelować ją nożyczkami.

 

Kończyny przednie

Sierść z przedniej strony przednich kończyn powinna być gładka i przylegająca. Dlatego też wszystkie sterczące włoski depilujemy. Włos z ich tylnej strony wyczesujemy do tyłu i wyrównujemy degażówkami tak, żeby końce tworzyły linię prostopadłą do podłoża. Cięcie nie może być widoczne, powinno wyglądać bardzo naturalnie, chodzi tylko o to, żeby usunąć mocno przerzedzone końcówki frędzli.

 


Kończyny tylne

 


Sierść z przedniej strony podudzia powinna być gładka, odstające włoski depilujemy. Sierść z tylnej strony podudzia wyczesujemy do tyłu i wyrównujemy starając się zostawić odpowiednio dużo włosa, żeby przy ich pomocy móc ewentualnie w razie potrzeby pogłębić kątowanie.

Pazury
powinny być na tyle krótkie, żeby nie dotykały podłogi. Jeśli trzeba je obciąć, najlepiej zrobić to tydzień przed wystawą, bo gdyby się zdarzyło przyciąć któryś z nich zbyt krótko, przez kilka dni zdąży się wygoić. Włos między opuszkami palców musi być wycięty, jeśli w tym miejscu zrobi się filc pies może kuleć i nie będzie w stanie odpowiednio zaprezentować się w ruchu.

 

Tak powinien wyglądać pies przygotowany do wystawy. Przed pokazem musi być wykapany, trzeba wcześniej zaobserwować ile dni po kąpieli szata najlepiej się prezentuje, bo u niektórych psów trzeba trochę czasu żeby zdążyła się ładnie ułożyć.

Jeśli wystawa odbywa się w hali, na gładkiej betonowej posadzce, pies może się ślizgać i mieć trudności z utrzymaniem równowagi co spowoduje, że nie da się go dobrze zaprezentować. Istnieje specjalny balsam, który tworzy na opuszce warstewkę przeciwpoślizgową, zwiększa przyczepność i pozwala zlikwidować ten problem.

Opis przygotowania do wystawy opracowany na podstawie tekstu autorstwa Karen Thurlow Kimball http://www.sealevelaussies.com



Przed wejściem na ring

Pół godziny wcześniej idziemy z psem na mały spacer, żeby się rozruszał i załatwił potrzeby fizjologiczne. Sierść będzie się wspaniale prezentowała, jeśli przed wejściem na ring wyszczotkujemy ją i delikatnie spryskamy odżywką nabłyszczającą. Ogon wyciągamy poziomo, wyczesujemy pod włos, żeby był puszysty.
 

Od tego momentu, aż do wejścia na ring pies nie może się położyć, żeby mu się nic nie poprzyczepiało do sierści. Jeśli z nim trochę w tym czasie pobiegamy wprawimy go w doskonały nastrój i będzie się lepiej wystawiał.

Teraz już tylko sprawdzamy czy nie ma śpiochów w oczach, zakładamy stonowaną z barwą sierści ringówkę, wyczesujemy sierść tak, żeby nie była przez nią przygnieciona i ładnie się układała, po czym energicznym krokiem wchodzimy na ring.

Powodzenia!

Uwaga: wystawiając psa o tak obfitym owłosieniu musimy mieć zawsze w kieszeni szczotkę, żeby w każdej chwili móc uporządkować rozwichrzoną, na przykład w czasie oglądania zębów, fryzurę. Jeśli jej nie używamy powinna być w kieszeni a nie w ręce, bo nie tylko przeszkadza, ale jeszcze na domiar złego może wplątać się w sierść.
 
Powrót

Skomentuj artykuł - napisz, jeśli chcesz poszerzyć zawarte w nim informacje lub podzielić się swoim doświadczeniem. Masz ciekawy tekst lub zdjęcia swojego autorstwa skontaktuj się z nami. Wszystkich chętnych do współpracy serdecznie zapraszamy!

E-mail: *
Treść: *

Prawa autorskie

Wszystkie ma- teriały publiko- wane w tym serwisie są chronione pra- wami autor- skimi. Kopiowanie całości lub części jest zabronione.
Projekt i wykonanie: Blueprint
Wszelkie prawa zastrzeżone dla piesporadnik.pl 2024
PiesPoradnik.pl ul. Grunwaldzka 487 B 80-309 Gdańsk

Zakaz kopiowania - wszystkie teksty, zdjęcia i materiały graficzne publikowane w tym portalu są chronione prawem autorskim i nie mogą być kopiowane.