Beagle

Wybierz inną rasę

Zgodnie ze wzorcem


Beagle ma krótką, gęstą, gładką w dotyku, przylegającą do ciała dwuwarstwową sierść, składająca się z prostego włosa okrywowego oraz nieco krótszego podszerstka. We wszystkich miejscach włos jest podobnej długości, zarówno na tułowiu jak i na nogach.

Umaszczenie: każde występujące u psów gończych z wyjątkiem wątrobianego. Koniuszek ogona biały. Najpopularniejsze jest umaszczenie trójbarwne: biało - płowe z czarnym czaprakiem. Ostatnio coraz częściej spotyka się psy o umaszczeniu dwukolorowym.

Pielęgnacja sierści

Panuje powszechne przekonanie, że są to psy, które nie wymagają pielęgnacji. Ich właściciele rzeczywiście nie znają problemu plątania i filcowania się sierści, za to ich utrapieniem jest wypadający niemal cały rok krótki, ościsty włos, który wbija się w dywany i tapicerkę i jest bardzo trudny do usunięcia. Regularna pielęgnacja może ten problem, jeśli nie zlikwidować, to w znacznym stopniu ograniczyć.

Sierść wypada, kiedy jest zniszczona i przesuszona. Trzeba ją bardzo regularnie odżywiać: przynajmniej 2-3 razy w tygodniu spryskiwać odżywką zawierającą wysokiej jakości olejki, a po kąpieli zawsze nakładać balsam regenerujący. Przy takiej pielęgnacji włos się wyraźnie wzmocni, stanie się grubszy, bardziej elastyczny i będzie miał mniejszą tendencje do wypadania.

Szczotkowanie

Codzienna pielęgnacja beagla nie jest ani skomplikowana, ani czasochłonna. Ze względu na wypadający włos, trzeba psa często szczotkować twardą włosianą szczotką o dosyć gęstej, równej szczecinie, najlepiej ustawionej prostopadle do obudowy, bo całą powierzchnią przylega do ciała i najlepiej wyczesuje martwą sierść. Bardzo dobrze sprawdza się również szczotka gumowa o miękkich, elastycznych końcówkach, dostosowana wielkością do rozmiarów psa.

Trzeba pamiętać, że beagle szczotkuje się i czesze zawsze z włosem, ponieważ czesząc pod włos niszczy się sierść. Przed każdym szczotkowaniem sierść trzeba spryskać odżywką, najlepiej zawierającą naturalne olejki, ponieważ ten typ owłosienia jest szczególnie podatny na przesuszenie, w wyniku czego włos traci elastyczność, staje się matowy i łamliwy. Spryskiwanie sierści dwa razy w tygodniu dobrej jakości odżywką bardzo wzmacnia włos i ogranicza jego wypadanie. Beagle linieje przeważnie raz w roku, wtedy trzeba szczotkować go odpowiednio częściej, nawet codziennie.
 

Kąpiel

Psa kąpie się zazwyczaj wtedy, kiedy jest brudny, nie rzadziej jednak niż raz na dwa miesiące. Do kąpieli używamy szamponów pielęgnacyjnych, dostosowanych do aktualnych potrzeb sierści. W przypadku przesuszenia lub problemów skórnych będzie to szampon regenerujący, w przypadku problemów z kolorem - odpowiedni szampon intensyfikujący barwę. Dla psów wydzielających dość intensywny zapach, co u beagle się zdarza, można zastosować specjalny szampon owsiany, który skutecznie go niweluje. Bardzo wskazane jest użycie po kąpieli balsamu-odżywki, choć tego rodzaju kosmetyk kojarzony jest raczej z psami długowłosymi. W tym przypadku chodzi o odżywienie i uelastycznienie włosa, bo im będzie silniejszy tym mniej będzie się łamał i wypadał. Choć często się sądzi, że kąpiel psa gładkowłosego nie jest konieczna, to pamiętać należy, że na jego sierści osiada nie tylko zwykły kurz, ale także mnóstwo różnego rodzaju środków chemicznych, które niszczą i wysuszają sierść. Dlatego też psa trzeba kąpać, bo szampon je zmywa a balsam tworzy warstewkę ochronną przed ich agresywnym działaniem. Długotrwałe działanie środków chemicznych może spowodować problemy skórne: świąd, wypryski, stany zapalne. 

Przed kąpielą dokładnie moczymy sierść trzymając końcówkę prysznica blisko ciała psa zwłaszcza, kiedy trzeba wypłukać sierść po myciu szamponem. Strumień wody kierowany z większej odległości powoduje, że szampon dłużej się pieni i trudniej go wypłukać. Psa myjemy zawsze dwukrotnie odpowiednio rozcieńczonym szamponem a potem bardzo dokładnie płuczemy, również pod brzuchem, gdzie spływa powstała w czasie kąpieli piana. Szampon konieczne trzeba rozcieńczyć, bo skondensowany wcale nie myje lepiej, za to jego nadmiar bardzo trudno wypłukać. Pamiętajmy, że rozcieńczamy tylko tyle ile tego dnia zużyjemy, szamponu zmieszanego z wodą nie można przechowywać, bo z czasem traci właściwości myjące.

Dwukrotnie umytą i starannie wypłukaną sierść odciskamy ręcznikiem i bardzo dokładnie wyczesujemy ją gęstym, metalowym grzebieniem, który na mokro idealnie usuwa cały martwy włos. Nakładamy balsam-odżywkę, pozostawiamy ją na sierści przez 2-3 minuty, ponownie spłukujemy i po wytarciu ręcznikiem (z włosem, a nie pod włos) pies jest praktycznie suchy. Mimo to w chłodne dni lepiej dosuszyć sierść niezbyt gorącą suszarką, ponieważ nasi czworonożni przyjaciele łatwo się po kąpieli przeziębiają. Na zakończenie trzeba bardzo dokładnie osuszyć wewnętrzną stronę ucha aż do kanału słuchowego miękką szmatką, bo pozostawiona w tym miejscu wilgoć stwarza sprzyjające warunki dla rozwoju chorób grzybiczych.

Czystość bez kąpieli

Jeśli z jakichś względów kąpiel jest niewskazana lub nie mamy na nią czasu, możemy odświeżyć sierść bez użycia wody, wycierając ją frotową szmatką zwilżoną specjalnym lotionem, który ją odświeży j i przywróci jej miły zapach. Można także naciągnąć warstwę waty na włosianą szczotkę, zwilżyć lotionem i wyszczotkować psa, zmieniając w miarę potrzeby zabrudzoną watę na czystą. Na koniec przecieramy sierść wilgotną szmatką, szczotkujemy i pies jest pachnący i czysty. W podróży, zwłaszcza dla szczeniąt, doskonale sprawdzają się specjalne wilgotne chusteczki kolagenowe, którymi szybko można odświeżyć sierść.

Czyszczenie pudrami w przypadku beagle nie zdaje egzaminu, chyba, że przed wystawą chcemy zintensyfikować białe fragmenty jego sierści.

Higiena

Oprócz sierści, regularnej pielęgnacji wymagają także oczy, uszy, zęby, pazury, łapy i gruczoły okołoodbytowe. Wskazówki jak je pielęgnować znajdują się  tutaj.




Przygotowanie sierści do wystawy polega przede wszystkim na utrzymaniu jej w dobrej kondycji, żeby była gładka, przylegająca i zdrowa. Psy gładkowłose nie mają wystarczająco dużo sierści, by przy jej pomocy można było coś ukryć lub nadsztukować. To zapewne dlatego wystawcy uznali, że pies o tego rodzaju owłosieniu może wejść na ring bez przygotowania. A nie jest to prawda.

Wiele psów ma doskonałą budowę anatomiczną i piękną muskulaturę i właśnie to warto odpowiednio wyeksponować. Przede wszystkim już około 2-3 miesiące przed wystawą trzeba zacząć systematyczne (raz na tydzień) usuwanie martwej sierści i podszerstka, bo tylko wtedy szata będzie mocna i lśniąca.

Bardziej zaawansowani wystawcy mogą pokusić się o wykonanie zabiegów mających na celu uwydatnienie sylwetki psa przez trymowanie i strzyżenie. W tym celu stawiamy psa na stole i przesuwając nożykiem trymerskim zgodnie z kierunkiem wzrostu włosa usuwamy tworzącą biały nalot martwą sierść i podszerstek zaczynając od szyi w dół, w stronę barków, potem wzdłuż grzbietu w stronę ud. Niektóre psy mają na szyi dosyć widoczną kryzę, która trzeba wytrymować tak, żeby zrównała się z resztą owłosienia.

Ostateczny szlif najlepiej zrobić dwa dni przed wystawą. Chodzi tu przede wszystkim o nadanie sierści idealnej gładkości i elegancji. Wszystkie miejsca, w których schodzi się rosnący z różnych kierunków włos powinny być delikatnie, z bardzo dużym wyczuciem wyrównane trymerem lub degażówkami. Nożyczki trzymamy tak jak na zdjęciu, skierowane ostrzem  ku górze.

Zaczynamy od ucha wzdłuż szyi, wyrównujemy linię na środku klatki piersiowej, potem na kończynach przednich i tylnych a na końcu na pośladkach, wewnętrznej stronie ud i ogonie. Sierść na ogonie trymuje się począwszy od odbytu do 1/3 jego długości, dalej ogon powinien pozostać naturalny, aż do szpiczasto zakończonego czubka. Podbrzusze musi być pozbawione wystających włosów a znajdujący się na końcu siusiaka pędzel bardzo ostrożnie obcięty. O to akurat warto dbać bez względu na to czy pies jest wystawiany, bo zasychający na nim mocz bywa źródłem nieprzyjemnego zapachu. Na zakończenie wyrównujemy sierść na krawędziach warg i uszu. Niektórzy wystawcy obcinają psu wąsy, ale ponieważ jest to nie tylko ozdoba, ale bardzo ważny narząd czucia, nie powinno się tego robić.

Kilka dni przed wystawą trzeba koniecznie psa wykąpać, bo zakurzona i przetłuszczona sierść nie dodaje urody. Gdyby któryś z kolorów nie był dostatecznie intensywny, można do poprzedzającej wystawę kąpieli użyć odpowiedniego szamponu koloryzującego. W przypadku, gdy chcemy poprawić czerń, trzeba zachować dużą ostrożność, ponieważ niektóre szampony intensyfikujące ten kolor działają trochę jak farba (np. Ring 5 Black aut shampoo). Doskonale nadają się dla sierści jednolicie czarnej, natomiast u psa z dużymi białymi fragmentami owłosienia istnieje duże, graniczące z pewnością ryzyko, że staną się one brudno szare. To zszarzenie jest praktycznie nie do usunięcia. Jeśli na zakończenie kąpieli nałożymy odżywkę, sierść będzie gładka i lśniąca. Czasem biel nie jest dostatecznie kontrastowa, wówczas można ją tuż przed wystawą rozjaśnić białym pudrem w aerozolu.

Nie wolno zapominać o łapach. Pazury powinny być obcięte tak, żeby nie dotykały podłogi. Najlepiej zrobić to tydzień przed wystawą, bo gdyby się zdarzyło przyciąć któryś z nich zbyt krótko, zdąży się wygoić. Włos między opuszkami palców musi być wycięty, czasem w tym miejscu tworzy się zbity filc, który uwiera przy chodzeniu i powoduje odleżynę. Trzeba go ostrożnie wyciąć a skórę posmarować maścią witaminową, żeby się wygoiła. Jest to bardzo ważne, bo pies może kuleć i nie będzie w stanie odpowiednio zaprezentować się w ruchu. Jeśli wystawa odbywa się w hali, na gładkiej betonowej posadzce, pies może się ślizgać i mieć trudności z utrzymaniem równowagi. Istnieje specjalny balsam, który tworzy na opuszce warstewkę przeciwpoślizgową, zwiększa przyczepność i pozwala zlikwidować ten problem.
 

Pamiętajmy, żeby psa nie zatuczyć! Zbędne kilogramy udaje się czasem ukryć u psów z bardzo obfitą sierścią, u psów gładkowłosych każdy nadmiar tkanki tłuszczowej widać jak na dłoni. Nadwaga powoduje, że pies traci proporcje, elegancję i sportową sylwetkę, a przecież beagle to pies myśliwski, od którego wymaga się sportowej sprawności i kondycji. Łączy się to z koniecznością odpowiedniego wytrenowania, bo pies na wystawie musi mieć nienaganną sylwetkę, biegać sprężyście i bez wysiłku, z wysoko podniesioną głową, bo tylko wtedy można liczyć na sukces.


Przed wejściem na ring


Pół godziny wcześniej idziemy z psem na mały spacer, żeby się rozruszał i załatwił potrzeby fizjologiczne. Sierść będzie się wspaniale prezentowała, jeśli przed wejściem na ring spryskamy ją z odległości 20-25 cm odżywką nabłyszczającą w aerozolu i przetrzemy dla nadania połysku miękką szmatką lub irchą. Przed użyciem odżywkę należy dobrze wstrząsnąć, bo olejki osadzają się na jej powierzchni. Ten prosty zabieg pozwoli zintensyfikować kolor sierści i tak jak u kulturystów uwydatnić muskulaturę psa. To spowoduje, że spośród psów biegających po ringu będzie się zdecydowanie wyróżniał. Często, przy bardzo wyrównanej stawce, o zwycięstwie decydują detale, pies krótkowłosy też może przegrać „o włos”.

Jeśli w oczekiwaniu na wejście na ring trochę z nim pobiegamy wprawimy go w doskonały nastrój. i będzie się lepiej wystawiał. Teraz już tylko sprawdzamy czy nie ma śpiochów w oczach, zakładamy stonowaną z barwą sierści ringówkę, po czym energicznym krokiem wchodzimy na ring.

Powodzenia!

Powrót

Skomentuj artykuł - napisz, jeśli chcesz poszerzyć zawarte w nim informacje lub podzielić się swoim doświadczeniem. Masz ciekawy tekst lub zdjęcia swojego autorstwa skontaktuj się z nami. Wszystkich chętnych do współpracy serdecznie zapraszamy!

E-mail: *
Treść: *

Prawa autorskie

Wszystkie ma- teriały publiko- wane w tym serwisie są chronione pra- wami autor- skimi. Kopiowanie całości lub części jest zabronione.
Projekt i wykonanie: Blueprint
Wszelkie prawa zastrzeżone dla piesporadnik.pl 2024
PiesPoradnik.pl ul. Grunwaldzka 487 B 80-309 Gdańsk

Zakaz kopiowania - wszystkie teksty, zdjęcia i materiały graficzne publikowane w tym portalu są chronione prawem autorskim i nie mogą być kopiowane.