Samoyed

Wybierz inną rasę

Zgodnie ze wzorcem 

Szata samoyeda składa się z dwóch warstw: długiego, nastroszonego, nieprzemakalnego włosa okrywowego oraz miękkiego i wyjątkowo gęstego, puszystego podszerstka, który ma za zadanie chronić psa przed wyziębieniem. U samców sierść powinna tworzyć wokół szyi i ramion obramowującą głowę kryzę. U suk sierść jest często krótsza i bardziej delikatna, niż u psów. Na głowie oraz przedniej stronie kończyn włos jest krótki i gładki. Na zewnętrznej stronie uszu krótki, uniesiony i gładki. Wnętrze uszu mocno owłosione. Z tyłu ud tworzą się puszyste portki. Ogon obficie pokryty włosem. Między palcami powinny rosnąć włosy ochronne. Szata o prawidłowej strukturze powinna mieć specjalny połysk.

W praktyce występują dwa rodzaje owłosienia:
  • bardzo obfite, puszyste, o gęstym podszerstku
  • nieco twardsze, o mniej obfitym podszerstku
Pierwsze z nich jest bardziej efektowne, ale szybciej się filcuje. Drugie jest nieco skromniejsze, za to łatwiejsze i mniej pracochłonne w utrzymaniu. Jakie by nie było, sierść samoyeda wymaga bardzo systematycznych zabiegów pielęgnacyjnych, jeśli pies ma być puszystą białą kulką a nie jednym wielkim filcem. Osoba, która decyduje się na psa tej rasy powinna być na to przygotowana.

Umaszczenie: czysto białe, kremowe, białe z biszkoptowym nalotem, zwłaszcza na uszach i czubku ogona, oraz biszkoptowe. Wierzchołek nosa, powieki i fafle powinny być czarne.


Pielęgnacja sierści

Sierść samoyeda tylko wtedy wygląda imponująco, jeśli jest starannie pielęgnowana. Gęsty podszerstek ma niestety tendencję do filcowania i dlatego najważniejszym zabiegiem gwarantującym utrzymanie jej w idealnej kondycji jest czesanie i szczotkowanie. Tylko w ten sposób można na bieżąco rozdzielać podszerstek i zapobiegać jego filcowaniu a także usuwać martwą sierść, która utrudnia wentylację skóry i stwarza sprzyjające warunki do powstania stanów zapalnych. Prawidłowa pielęgnacja samojeda zabiera około 1-2 godzin tygodniowo, jeśli oczywiście robi się to systematycznie i sierść nie jest zaniedbana.


Multi.Ch.Mł.Ch.PL HONEY The Glow Of The Snowy Star


Szczotkowanie

Sierść samoyeda szczotkuje się przeciętnie dwa razy w tygodniu szczotką drucianą o idealnie gładko zakończonych długich szpilkach (bez kapturków), na tyle długich, by sięgały aż do skóry. Niezbędna jest również metalowa szczotka, zwana pudlówką, która bardzo dobrze rozdziela i wyczesuje podszerstek. Ponadto trzeba mieć również dobry, metalowy grzebień z szeroko rozstawionymi zębami. Trzeba szczotkować i rozczesywać sierść aż do samej skóry, a nie tylko po wierzchu, bo wówczas pomija się te miejsca, które się najczęściej filcują. 

Jeśli podszerstek ma dużą tendencję do filcowania, bardzo przydatne do jego rozczesywania jest specjalne obrotowe zgrzebło, które go rozdzieli i nie pozwoli mu zbić się w filce. Gdyby już do tego doszło, sfilcowany podszerstek trzeba niestety porozcinać filcakiem a pozostałe kępki sierści dokładnie wyczesać grzebieniem. Trzeba sobie zdawać sprawę z tego, że użycie filcaka świadczy o tym, że sierść nie jest właściwie pielęgnowana, a usunięcie takiego zaniedbania rzadko pozostaje bez śladu.

Oprócz szczotkowania sierść samoyeda musi być także od czasu do czasu dokładnie rozczesana. Trwa to dość długo, dlatego najlepiej położyć psa na boku, na wyłożonym miękkim kocem stole, bo ta pozycja będzie zarówno dla psa, jak i dla jego właściciela zdecydowanie najmniej męcząca. Można zacząć od dowolnego miejsca, ponieważ jednak boki, kryza i brzuch są szczególnie wrażliwe, lepiej najpierw wyczesać resztę owłosienia, a te miejsca zostawić na koniec.

Kładziemy więc psa na boku, lewą ręką podnosimy pasmo sierści i podtrzymujemy je do góry lekko dociskając do skóry. W prawej ręce trzymamy metalowy grzebień o dość dużym rozstawie zębów i rozczesujemy fragment sierści znajdujący się poniżej lewej ręki. Widać to na poniższym zdjęciu.


Trzeba oddzielać tylko takie pasma, jakie jesteśmy w stanie przytrzymać dłonią, w ten sposób sierść nie opada i wyczesywane miejsce jest dobrze widoczne. W ten sam sposób rozczesujemy kolejne niewielkie pasma o grubości około 5 cm, posuwając się od dołu ku górze tak długo, aż cała sierść zostanie rozczesana. Kiedy dobrniemy wreszcie do końca, bierzemy średnio gęsty grzebień i powtarzamy cały zabieg od nowa, czesząc sierść długimi pociągnięciami z jednego boku na drugi. Dopiero w momencie, kiedy cała sierść jest dokładnie rozczesana grzebieniem, można ją wyszczotkować. W zasadzie powinno się szczotkować pasmami, tak samo jak podczas czesania, ale jeśli mamy pewność, że w sierści nie ma supłów, można z tego zrezygnować. Ponieważ sierść samojeda powinna być puszysta, ostatnie pociągnięcia szczotką prowadzimy pod włos. Pamiętajmy, że ogon jest wyłącznie szczotkowany a nie jak reszta sierści również wyczesywany grzebieniem. To nie zwalnia oczywiście od obowiązku sprawdzenia czy w sierści porastającej ogon nie ma supłów, które trzeba rozplątać, żeby nie nie zahaczyć o nie przy szczotkowaniu.

Każdy pies ma takie miejsca, w których włos bardziej się mechaci. Zazwyczaj jest to kryza i portki i to one powinny być szczególnie starannie wyczesane. W sytuacji, kiedy mamy zbyt mało czasu żeby uporządkować całą sierść, rozczesujemy przede wszystkim te miejsca, które są najbardziej podatne na filcowanie, bo tu niestety nie ma żadnej taryfy ulgowej. Jeśli zatopimy rękę w sierści i wyczujemy liczne, większe i mniejsze grudki, z rozczesywaniem nie wolno zwlekać. Są one spowodowane obecnością luźnego podszerstka, który wkrótce zbije się w supły dając początek filcom.

Pamiętajmy o zasadzie, że nigdy nie wolno szczotkować sierści „na sucho”, bo włos się elektryzuje i łamie. Przed każdym szczotkowaniem trzeba spryskać ją dobrej jakości odżywką w aerozolu, działającą antystatycznie oraz ułatwiającą rozczesywanie. W przypadku samoyeda musi to być odżywka, która spełnia dwa warunki: nie może zmiękczać włosa i powodować jego zażółcenia. Dlatego też kupując jakiekolwiek kosmetyki, trzeba się zawsze upewnić czy nie zawierają olejku norkowego, który jest największym wrogiem białej sierści, bo w niedługim czasie spowoduje jej zżółknięcie lub zszarzenie.

 
Mł.Ch.PL. ATISSA Sesto Senso


Supły i filce

Podobnie jak u innych ras, również u samoyeda najtrudniejszy jest okres wymiany włosa szczenięcego na dorosły, kiedy to sierść nieprawdopodobnie się filcuje. Pies musi być w tym czasie bardzo systematycznie szczotkowany, żeby na bieżąco usuwać martwy włos i podszerstek, który utrudnia wentylację skóry i może prowadzić do stanów zapalnych. Trzeba zrobić wszystko, żeby nie dopuścić do filcowania się sierści i powstania supłów, bo ich wycięcie może być bardzo widoczne.

Drugim trudnym okresem jest czas sezonowego linienia. Choć są od tego wyjątki, suki linieją zazwyczaj dwa razy do roku, co związane jest z cieczkami, a samce tylko raz. Czas, jaki upływa od cieczki do linienia jest dla każdej suki inny, ale potem, przy następnych cieczkach zawsze jednakowy. Co ciekawe, uzyskana od hodowcy informacja o tym, jaki był cykl linienia jej matki, może być pomocna w określeniu, kiedy nastąpi linienie u córki. U samców czas wymiany sierści powiązany jest na ogół z datą urodzenia. Dla planowania wystaw uchwycenie tego cyklu ma bardzo istotne znaczenie, bo pozwala przewidzieć, kiedy pies będzie w wystawowej formie.

Linienia nie można powstrzymać, dlatego trzeba jak najszybciej pozbyć się martwego owłosienia. Bardzo pomaga codzienne czesanie i szczotkowanie oraz cotygodniowa kąpiel, które należy kontynuować tak długo, aż sierść przestanie wypadać. Gruba szata chroni psa zarówno przed zimnem jak i upałem. Taka naturalna ochrona jest dla psa niezbędna, dlatego nigdy nie powinno się jej skracać. Natura sama reguluje ten problem i w upalne lato samoyedy potrafią nagle zrzucić podszerstek, nawet poza okresem linienia.

Wysterylizowana suka lub wykastrowany samiec mają zazwyczaj bardziej obfitą szatę. Oznacza to jeszcze bardziej pracochłonną pielęgnację w sytuacji, w której nie ma mowy o wystawianiu. Niektórzy właściciele decydują się wówczas psa ostrzyc. To samo dotyczy starszych psów, których skóra staje się z wiekiem bardziej wrażliwa, a sam pies mniej cierpliwie znosi zabiegi pielęgnacyjne. Strzyżenie jest indywidualnym wyborem właściciela, jest jednak absolutnie niewskazane, ponieważ zmienia strukturę włosa. Odrastający po skróceniu włos okrywowy wplątuje się w dość długi u samoyeda podszerstek i w efekcie powstaje paskudny filc, trudny do opanowania. Lepiej więc zrezygnować ze strzyżenia, ponieważ zamiast ułatwić pielęgnację sierści, bardzo ją utrudni i skomplikuje.

Ch.PL.Mł.Ch.PL.Smiling Miracle DESERT ROSE 


Kąpiel

Samoyeda kąpie się przeważnie 3-4 razy w roku, psy wystawowe odpowiednio częściej. Przed kąpielą sierść musi być zawsze bardzo dokładnie rozczesana oraz wyszczotkowana i wszystkie supły rozplątane lub usunięte, bo pod wpływem wody ulegną zacieśnieniu i nie dadzą się rozczesać. Samoyed ma gęstą, nieprzemakalną sierść, dlatego trzeba zwrócić uwagę na to, by przy myciu woda dotarła aż do samej skóry. Ugniatanie jej w miejscu, na które kierujemy strumień wody ułatwia równomierne zmoczenie. Ta sama zasada obowiązuje również przy płukaniu po umyciu szamponem, wyciskanie sierści ręką powoduje, że będzie szybciej i dokładniej wypłukana. Woda lepiej przenika owłosienie, jeśli końcówkę prysznica trzymamy bardzo blisko ciała, wylewana z dużej odległości ma tendencje do odbijania się od sierści i powoduje, że szampon dłużej się pieni.

Psa myjemy zawsze dwukrotnie, stosując zazwyczaj specjalny szampon dla białego włosa. W przypadku problemów z sierścią dobieramy szampon pod kątem jej aktualnych potrzeb, np. regenerujący lub nawilżający. Szampon koniecznie powinien być rozcieńczony, zbyt skondensowany trudno równomiernie rozprowadzić i jeszcze trudniej wypłukać, zwłaszcza z tak gęstej sierści. Trzeba pamiętać, żeby rozcieńczyć tylko tyle, ile tego dnia zużyjemy, połączonego z wodą nie można zbyt długo przechowywać, bo z czasem traci właściwości myjące. Jeśli pies podczas kąpieli ma ochotę się wytrzepać zapryskując całą łazienkę, możemy go od tego zamiaru szybko odwieść kładąc mu rękę na karku i lekko uciskając. Po dokładnym wypłukaniu i odciśnięciu sierści ręcznikiem nakładamy odżywkę, rozprowadzamy ją dokładnie na sierści i pozostawiamy na 2-3 minuty a następnie starannie spłukujemy.

Bardzo ważne jest dokładne wysuszenie sierści. Warto się trochę potrudzić, żeby możliwie jak najwięcej wody odcisnąć przy pomocy ręczników, bo o tyle krócej będzie trwało suszenie suszarką. Gruby, gęsty podszerstek schnie bardzo długo a niedosuszenie jest niebezpieczne, bo może spowodować odparzenie skóry i filcowanie się sierści. Podczas suszenia podczesujemy ją w górę, starając się kierować strumień ciepła pod włos, jak najbliżej skóry. Jeśli jednocześnie spryskamy sierść odżywką do szczotkowania, nie będzie się elektryzowała i plątała. Małe przerwy pomogą złapać oddech i psu i jego właścicielowi, a sierść w tym czasie będzie mogła odparować. W pogodny dzień możemy wyjść z nim na mały spacer, trzymając go oczywiście na smyczy, bo to, że spróbuje się wytarzać w trawie jest niemal pewne. Jeśli pies ma być wystawiany, nie powinien kłaść się bezpośrednio po suszeniu, bo ciepła lub wilgotna sierść spłaszczy się i pozagniata. 

Int.Ch.Multi.Ch. Dragviken’s HANNIBALL OF SAMSON


Czystość bez kąpieli

Trudności z kąpaniem a zwłaszcza suszeniem powodują, że możliwość wyczyszczenia sierści na sucho jest często prawdziwym wybawieniem. Najlepiej zrobić to przy pomocy specjalnych pudrów czyszczących. Najwygodniejszy jest puder w aerozolu, bo można go bardzo łatwo i równomiernie rozprowadzić, szybko przywraca czystość a do tego zwiększa objętość szaty. Rozdzielamy sierść ręką lub grzebieniem warstwa po warstwie i spryskujemy pudrem z odległości około 20 cm w taki sposób, żeby dostał się aż do skóry. Następnie lekko masujemy sierść, żeby go lepiej rozprowadzić i pozostawiamy na kilka minut. Na zakończenie bardzo dokładnie szczotkujemy psa z włosem i pod włos. Sierść jest czysta, pachnąca i dużo bardziej puszysta.

Uwaga: przed użyciem pojemnik z pudrem trzeba zawsze odwrócić do góry dnem i energicznie wstrząsnąć, żeby dobrze wymieszać jego zawartość. Puder jest zazwyczaj w zawiesinie i jeśli się go dłużej nie używa, osiada na dnie pojemnika.


Int.Ch.Multi.Ch. EMBLEMATIC PRIDE De Sanna Gourska , Mł.Ch.PL Ch.PL BESSIE HONEY
The Glow Of The Snowy Star i Mł. Ch.PL Ch.PL DON JESTER Smile Of North

 


Higiena

Oprócz sierści, regularnej pielęgnacji wymagają także oczy, uszy, zęby, pazury, łapy i gruczoły okołoodbytowe. Wskazówki jak je pielęgnować znajdują się tutaj.

Samoyedy są bardzo podatne na choroby uszu, które z tego powodu wymagają bardzo regularnej kontroli i  w razie potrzeby - czyszczenia. Trzeba również na bieżąco usuwać sierść zarastającą kanał słuchowy, bo to jest główna przyczyna problemów z uszami.



Jak dobrać akcesoria oraz kosmetyki do potrzeb i rodzaju sierści:


 

Podstawą sukcesu jest jak zawsze dobrze wypielęgnowany włos, niezubożony wycinaniem sfilcowanych kosmyków. Szata dla tej rasy znaczy tak wiele, że nie może być mowy o najmniejszym nawet jej zaniedbaniu i przed wystawą musi być w idealnym stanie. Dopiero wtedy można przystąpić do retuszu wystawowego, który ma podkreślić urodę psa i nadać mu elegancji.


NEW DAIMOND SONATA ARCTICA of Chadhillas Home
 

Głowa

Sierść na górnej części głowy aż do czubka nosa powinna być krótka, gęsta, idealnie gładka, niemal aksamitna. Wyczesujemy ja zgodnie z kierunkiem wzrostu włosa. Kryza powinna zaczynać się dopiero od dolnej krawędzi policzka.
Uszy samoyeda są małe, grube, trójkątne, po obu stronach bardzo mocno owłosione i delikatnie na wierzchołkach zaokrąglone. Zaczynamy od starannego wyczesania porastającej je sierści, a następnie, jeśli trzeba, usuwamy sierść zarastającą wejście do kanału słuchowego. Jest to konieczne, żeby zapewnić dobrą wentylację i nie dopuścić do powstania stanu zapalnego uszu. Przy białej sierści trzeba zadbać o to, żeby pod oczami nie tworzyły się żółte zacieki. Jak sobie radzić z tym problemem w zakładce Problemy z sierścią- zażółcenie sierści.

Ch.PL.Mł.Ch.PL. Belyi Volk RUSSIAN GUY FOR VIRTA VALO

Tułów

Zarówno tułów jak i ogon pokryte są pięknym, bardzo obfitym i puszystym włosem. Dla nadania szacie objętości szczotkujemy całą sierść pod włos, w kierunku kryzy. W żadnym miejscu na grzbiecie nie może tworzyć się przedziałek. Żeby nadać sierści puszystości można przed szczotkowaniem dość mocno spryskać ją pudrem w aerozolu, pozostawić na kilkanaście minut a nastśępnie dokładnie wyszczotkować z włosem i pod włos. 

Ogon wyciągamy poziomo, trzymając w miejscu przedostatniego kręgu a nie za włos, dokładnie szczotkujemy i bardzo delikatnie wyrównujemy jego dolną linię tak, żeby włos zachował maksymalną długość i wyglądał naturalnie. Wzniesiony nad grzbietem będzie wspaniałą ozdobą.


Int.Ch.Multi.Ch. BY ARCTIC CHALLENGE TINY’GLOO Of Winky Bow-Wow
 

Kończyny

Ich przednia strona pokryta jest gładkim i gęstym włosem. Tylną stronę kończyn przednich porasta włos znacznie dłuższy, dłuższy, który tworzy nieprzesadnie gęste pióro. Ich dokładne wyczesanie sprawia, że kończyny prezentują się bardziej elegancko i wydają się mocniejsze. W podobny sposób porządkujemy kończyny tylne. Na zakończenie usuwamy nadmiar włosa porastającego przestrzenie międzypalcowe, żeby łapy miały owalny kształt. Jest to jedyne miejsce, w którym wzorzec dopuszcza użycie nożyczek.

Pazury, jeśli pies nie ściera ich sobie w sposób naturalny, powinny być obcięte, żeby nie dotykały podłogi. Najlepiej zrobić to kilka dni przed wystawą, bo gdyby się zdarzyło przyciąć któryś z nich zbyt krótko, zdąży się wygoić. Włos między opuszkami musi być wycięty, czasem w tym miejscu tworzy się zbity filc, który uwiera przy chodzeniu i powoduje odleżynę. Trzeba go bardzo ostrożnie wyciąć a skórę posmarować maścią leczniczą, żeby się wygoiła. Jest to bardzo ważne, bo pies może kuleć i nie będzie w stanie odpowiednio zaprezentować się w ruchu. Jeśli wystawa odbywa się w hali, na gładkiej betonowej posadzce pies może się ślizgać i mieć trudności z utrzymaniem równowagi. Istnieje specjalny balsam, który tworzy na opuszce warstewkę przeciwpoślizgową, zwiększa przyczepność i pozwala zlikwidować ten problem.

Większość psów kąpie się przed wystawą, w przypadku samojeda zalecałabym dużą ostrożność. Jeśli sierść jest brudna lepiej wykapać psa dwa tygodnie przed wystawą, żeby włos zdążył odzyskać charakterystyczną dla rasy teksturę. Przy poprzednich kąpielach trzeba zaobserwować po ilu dniach od kąpieli sierść prezentuje się najlepiej. Ta kąpiel jest jednak niezbędna, bo tylko czysta sierść jest puszysta i efektowna.

Przyżółcone lub zszarzałe owłosienie można rozjaśnić tym samym pudrem w aerozolu, który stosujemy do czyszczenia sierści na sucho. Odchylamy ją warstwa po warstwie, spryskujemy pudrem, pozostawiamy na kilkanaście minut i szczotkujemy z włosem oraz pod włos. Najlepiej zrobić to dzień przed wystawą, na wystawie, jeśli temperatura jest bardzo niska, pojemnik trzeba trzymać za pazuchą, bo pod wpływem zimna jego zawartość gęstnieje i dyfuzor do rozpylania potrafi odmówić posłuszeństwa. W przypadku samojeda jest to kosmetyk niezastąpiony, bo nie tylko zwiększa objętość, ale również wybiela i dodatkowo lekko usztywnia sierść.

Pamiętajmy, żeby psa nie zatuczyć! Nadwaga powoduje, że traci proporcje, elegancję i sportową sylwetkę. Łączy się to z koniecznością odpowiedniego wytrenowania, choć to akurat dotyczy wszystkich ras. Pies na wystawie musi biegać sprężyście i bez wysiłku, z wysoko podniesioną głową, bo tylko wtedy można liczyć na sukces.


Przed wejściem na ring

 
Mł.Ch. Dr Wolf’s DANCER WITH WOLVES 

Pół godziny przed pokazem idziemy z psem na mały spacer, żeby się rozruszał i załatwił potrzeby fizjologiczne. Sierść będzie się wspaniale prezentowała, jeśli przed wejściem na ring wyszczotkujemy ją pod włos i delikatnie, z odległości 20-25 cm spryskamy specjalnym niewidocznym lakierem. Ogon wyciągamy poziomo, wyczesujemy pióropusz i również spryskujemy lakierem. Od tego momentu, aż do wejścia na ring pies nie może się położyć żeby nie pozagniatać i nie pobrudzić sierści. Jeśli z nim trochę w tym czasie pobiegamy wprawimy go w doskonały nastrój i będzie się lepiej wystawiał. Teraz już tylko sprawdzamy czy nie ma śpiochów w oczach, zakładamy cienką ringówkę, wyczesujemy sierść tak, żeby nie była przez nią przygnieciona i ładnie się układała, po czym energicznym krokiem wchodzimy na ring.

Powodzenia!
 
Radzimy:

• Wystawiając psa o tak obfitym owłosieniu trzeba mieć zawsze w kieszeni szczotkę, żeby w każdej chwili móc uporządkować rozwichrzoną lub zabrudzoną suchymi liśćmi szatę. Jeśli jej nie używamy powinna być w kieszeni a nie w ręce, bo nie tylko przeszkadza, ale jeszcze na domiar złego może wplątać się w sierść.

• Zachować ostrożność kupując czysto białą ringówkę, wygląda pięknie, ale tylko wtedy, kiedy sierść psa jest idealnie biała. Jeśli tak nie jest, lepsza będzie ringówka kolorowa, bo intensywnie biała podkreśli przyżółcona lub zszarzenie sierści. Trzeba ją przyłożyć do sierści i sprawdzić.

Uwaga:

Regulamin wystaw psów rasowych precyzuje: „Zabronione jest traktowanie szaty, skóry i nosa jakimikolwiek środkami, które zmieniają ich strukturę, kolor lub stan. Dopuszcza się jedynie strzyżenie, trymowanie, czesanie i szczotkowanie.”

Wystawa jest konkursem piękności, nie da się ukryć, że większość psów jest przygotowywana przy pomocy różnego rodzaju kosmetyków i zabiegów podkreślających lub poprawiających urodę. Jest to wiedza bardzo pilnie strzeżona, zdobywa się ją przeważnie metodą prób i błędów, dlatego zdecydowaliśmy się początkującym wystawcom to i owo podpowiedzieć. Zajrzyjcie do zakładki "Wystawy-jak poprawić urodę?" Ilość odwiedzin na tych stronach dowodzi, że ten temat budzi bardzo duże zainteresowanie.

Decyzja: poprawiać czy nie poprawiać, należy wyłącznie do właściciela. Tym, którzy się na to decydują radzimy: wypróbujcie wcześniej i nabierzcie wprawy, kosmetyków używajcie w domu a nie na wystawie, chyba, że w namiocie, zawsze dyskretnie i z umiarem.


Powrót

Skomentuj artykuł - napisz, jeśli chcesz poszerzyć zawarte w nim informacje lub podzielić się swoim doświadczeniem. Masz ciekawy tekst lub zdjęcia swojego autorstwa skontaktuj się z nami. Wszystkich chętnych do współpracy serdecznie zapraszamy!

E-mail: *
Treść: *

Prawa autorskie

Wszystkie ma- teriały publiko- wane w tym serwisie są chronione pra- wami autor- skimi. Kopiowanie całości lub części jest zabronione.
Projekt i wykonanie: Blueprint
Wszelkie prawa zastrzeżone dla piesporadnik.pl 2024
PiesPoradnik.pl ul. Grunwaldzka 487 B 80-309 Gdańsk

Zakaz kopiowania - wszystkie teksty, zdjęcia i materiały graficzne publikowane w tym portalu są chronione prawem autorskim i nie mogą być kopiowane.