Lwi piesek

Wybierz inną rasę




Zgodnie ze wzorcem

Lwi piesek ma długą, gęstą, jedwabistą, czasem falowaną sierść, która jednak nigdy nie powinna zwijać się w loki. Nie ma podszerstka, nie linieje.

Umaszczenie: dopuszcza się wszystkie kolory sierści i ich kombinacje, najbardziej poszukiwane są jednak psy białe, czarne i cytrynowo-żółte.

Pielęgnacja sierści

Z całej grupy biszonów lwi piesek jest najmniej kłopotliwy w pielęgnacji. Jeśli ma być wystawiany, wymaga odpowiedniego strzyżenia „na lwa” i bez opisanej poniżej fryzury nie może pojawić się na wystawowym ringu. Za to jego strzyżenie jest na tyle mało skomplikowane, że nawet mało doświadczony wystawca z pewnością sobie z nim poradzi. Wystarczy dobra elektryczna maszynka i trochę odwagi.

Jeśli nie mamy zamiaru psa wystawiać, możemy zrezygnować ze strzyżenia, będzie wtedy wyglądał jak terier tybetański, nie sądzę jednak, by dzięki temu jego pielęgnacja była łatwiejsza. Jeśli mamy samca, ostrzyżenie na lewka uwalnia nas od problemu zamoczenia lub podwiązywania sierści w okolicy genitaliów, nie mówiąc o tym, że pies ostrzyżony na lwa wygląda zdecydowanie bardziej interesująco.


Szczotkowanie

Dla lwiego pieska szczotkowanie jest podstawowym zabiegiem pielęgnacyjnym. Powinno się szczotkować go 1-2 razy w tygodniu, wtedy sierść nie będzie się plątać i jej rozczesanie nie będzie żadnym problemem. Najlepiej, kiedy zmęczony intensywną zabawą leży sobie na odpowiedniej wysokości stole, gdzie jest mu miękko i wygodnie, a jego pan/pani siedzi obok na krześle i zajmuje się jego sierścią. Szczotkowanie psa na stojąco nie jest wygodne, bo bardzo trudno rozczesać sierść od spodu, gdzie się najszybciej filcuje. Na leżąco można ją rozczesywać warstwa po warstwie, począwszy od dołu, aż do grzbietu. Na zakończenie zawsze trzeba wyszczotkować psa na stojąco, bo tylko wtedy można uprządkować sierść i nadać jej odpowiedni kierunek. Jeśli będziemy postępować delikatnie, pies bez problemu zaakceptuje wszystkie zabiegi przy swojej sierści a nawet je polubi zwłaszcza, jeśli na zakończenie zostanie nagrodzony ulubionym smakołykiem.

Najważniejszy jest okres od 2 do 6 miesiąca życia, w którym trzeba przyzwyczaić psa do szczotkowania i zdobyć jego zaufanie. Po pełnym atrakcji spacerze dobrze wybieganego, zmęczonego pieska kładziemy na stole, na miękkim kocu i szczotkujemy jego sierść bardzo dokładnie, mimo, że na tym etapie włos jest bardzo krótki, nie ma tendencji do filcowania i bez szkody dla owłosienia moglibyśmy się jeszcze bez tego obejść. Chodzi o przyzwyczajenie psa do tego, że ktoś zajmuje się jego sierścią. Na stole ani na moment nie wolno pozostawić go bez nadzoru, nawet jak zaśnie, bo skakanie lub upadek z takiej wysokości może się skończyć tragicznie.

Jak szczotkować?

Zaczynamy od rozczesywania nóg. Następnie dzielimy sierść na tułowiu poprzecznie na kilka warstw. Rozczesywanie zaczynamy od warstwy najniższej, resztę sierści podtrzymujemy w górę, lub podpinamy specjalnym klipsem. Wydzieloną warstwę spryskujemy odżywką do szczotkowania i rozczesujemy zgodnie z kierunkiem wzrostu włosa, kładąc dla wygody rozczesywane pasmo na otwartej dłoni. Zaczynamy zawsze od końcówek włosów, aż po ich nasadę. Jeśli napotkamy supeł najpierw rozdzielamy go palcami a potem ustawionym na sztorc grzebieniem. Następnie rozczesujemy kolejną warstwę, pozostałe, tak jak poprzednio przypinamy klamrą. Tylko taka metoda daje pewność, że sierść została dokładnie rozczesana na całej długości, aż do skóry.

W momencie, kiedy przychodzi czas na zajęcie się drugą stroną, nie wolno obracać psa trzymając go za nogi, tylko zachęcić go, żeby wstał, sam się obrócił i położył na drugim boku. Jeśli się niecierpliwi, można zrobić małą przerwę. Po rozczesaniu drugiej strony należy delikatnie usunąć nożyczkami lub maszynką sierść z wewnętrznej strony ud oraz dolnej części brzucha, w ten sposób będzie łatwiej utrzymać psa w czystości. Jest to bardzo istotne zwłaszcza w przypadku samców, które przy załatwianiu się moczą i niszczą sobie sierść. Pędzel włosów na siusiaku trzeba bardzo ostrożnie delikatnie obciąć, bo zatrzymujący się na nim mocz długo wysycha i niezbyt elegancko pachnie. Jeśli pies jest ostrzyżony na lwa, problem odpada, bo te miejsca pozbawione są włosa.

Teraz już możemy psa postawić, przeczesać całą sierść szczotką, a na zakończenie jeszcze grzebieniem, który prowadzimy prostopadle do ciała, powoli i ostrożnie, żeby go można było natychmiast zatrzymać, gdyby nam się zdarzyło przeoczyć jakiś supeł. O tym jak go rozplątać w zakładce Problemy z sierścią - supły i filce.
 
Na zakończenie trzeba jeszcze bardzo dokładnie rozczesać sierść na głowie, zwłaszcza za uszami, gdzie lubi się filcować. Brodę i grzywę rozczesuje się wyłącznie grzebieniem. Opadającą na oczy grzywkę można dla wygody spiąć frotką lub spinką. Pamiętajmy o tym, że nigdy nie wolno szczotkować i czesać na sucho, każdą rozczesywaną warstwę trzeba najpierw delikatnie spryskać specjalną odżywką do rozczesywania, która wzmacnia włos, ułatwia czesywanie i zapobiega plątaniu i filcowaniu się sierści.

Kąpiel

Lwiego pieska kąpie się przeważnie dwa razy w miesiącu a w okresie wymiany włosa od około 9 miesiąca do 1,5 roku, nawet co tydzień. Przed kąpielą sierść musi być bardzo dokładnie rozczesana na całej długości a wszystkie supły usunięte. Jest to bardzo ważne, bo pod wpływem wody ulegną zacieśnieniu i będą dużo trudniejsze do rozczesania. Nie jest prawdą, że kąpiel niszczy włos, pod warunkiem, że używamy dobrych, profesjonalnych kosmetyków, specjalnie opracowanych dla tego typu owłosienia. Nigdy nie powinno się stosować szamponów przeznaczonych dla ludzi, w tym również dla niemowląt, bo mają zbyt wysokie pH, wysuszają i niszczą sierść.

Psa wstawiamy do wanny na antypoślizgową podkładkę i dokładnie moczymy sierść ciepłą wodą. Nakładamy odpowiednio rozcieńczony szampon, rozprowadzamy go na całej sierści i myjemy delikatnie, raczej wyciskamy unikając energicznego szorowania, które sprzyja plątaniu się włosa. Myjemy zawsze dwukrotnie. Do normalnego, zdrowego włosa możemy stosować dobry szampon dla psów długowłosych, jeśli włos jest przesuszony – bardziej odpowiedni będzie szampon regenerujący, a jeśli chcemy poprawić kolor, szampon intensyfikujący tę barwę, którą chcemy poprawić.

Szampon powinien być zawsze rozcieńczony, zbyt skondensowany trudno się rozprowadza i jeszcze trudniej wypłukuje nie mówiąc o tym, że zużywa się go niepotrzebnie za dużo. Za każdym razem dokładnie spłukujemy sierść, również pod spodem, bo tam spływa najwięcej piany. Woda lepiej przenika aż do skóry, jeśli końcówkę prysznica trzymamy bardzo blisko ciała, wylewana z dużej odległości odbija się od sierści powoduje niepotrzebne pienienie resztek szamponu.

Po dokładnym spłukaniu i odciśnięciu sierści ręcznikiem nakładamy balsam-odżywkę, równomiernie ją rozprowadzamy i pozostawiamy na 3-5 minut. Odżywka jest niezbędna, ponieważ ułatwia rozczesywanie, odbudowuje lipoproteinową otoczkę włosa, odżywia, uelastycznia i skutecznie zapobiega plątaniu i filcowaniu się sierści. Na koniec sierść dokładnie spłukujemy, delikatnie odciskamy ręcznikiem tak, żeby jej nie poplątać i suszymy letnią suszarką. Bardzo ważne jest dokładne osuszenie sierści, warto zadać sobie trochę trudu i maksymalnie odcisnąć wilgoć przy pomocy ręczników, bo o tyle krócej będzie trwało suszenie. Jeśli pies ma być wystawiany, nie powinien się kłaść, dopóki sierść jest jeszcze wilgotna lub ciepła bezpośrednio po suszeniu, bo ciepła lub niedosuszona sierść brzydko się spłaszczy i pozagniata.

Czystość bez kąpieli

Jeśli z jakichś względów kąpiel jest niewskazana możemy przywrócić sierści czystość bez użycia wody. Naciągamy warstewkę waty na szczotkę zwilżamy ją specjalnym lotionem i delikatnie ją szczotkujemy. Brud pozostanie na wacie, którą w miarę potrzeby zmieniamy na czystą, a sierść po wyschnięciu będzie pachnąca i świeża.


Int.Ch.Wimwam’s Plain and Simple  

Problemy

  • Supły
    Jak u wszystkich psów długowłosych największym problemem jest plątanie i filcowanie się włosa. Jeśli jednak będziemy stosować odpowiednie środki pielęgnacyjne, kąpać psa raz na 2 tygodnie (zawsze balsam po kąpieli) i szczotkować dwa razy w tygodniu (zawsze odżywka w aerozolu), nigdy nie będzie miał sfilcowanej sierści. Regularna pielęgnacja zabiera nieporównanie mniej czasu niż rozsupływanie splątanej sierści. I jeszcze jedna zasada: lepiej szczotkować dwa razy w tygodniu po 10 minut niż raz na dwa tygodnie godzinę.
  • Przesuszenie sierści
    Po mocno nasłonecznionym lecie, po zimie, chorobach, szczeniętach i zawsze wtedy, kiedy włos zaczyna być suchy i matowy, potrzebna jest odpowiednia kuracja regenerująca, która pozwoli przywrócić sierści idealną kondycję. Jeśli końcówki włosów są bardzo suche i zniszczone można je minimalnie podciąć.
  • Grzywka
    Grzywka najczęściej zupełnie zasłania psu oczy, wprawdzie całkiem dobrze sobie radzi, ale nie ulega wątpliwości, że dla pełnego komfortu powinien móc swobodnie oglądać wszystko, co się wokół niego dzieje. Najlepiej rozczesywać włos na głowie na boki, po pewnym czasie sam się będzie dobrze układał.
  • Kłoski
    Lwi piesek obdarzony jest dużym temperamentem i trudno mu odmówić przyjemności biegania po parku lub łące. Najczęściej z takiej eskapady przynosi w sierści mnóstwo liści, gałązek i kłosków, które niezwłocznie po powrocie do domu trzeba delikatnie usunąć, najlepiej palcami a dopiero potem grzebieniem, żeby nie wyrywać włosa. Warto również sprawdzić, czy coś nie dostało się do ucha zwłaszcza, jeśli widzimy, że pies trzepie uszami i trze nimi o meble i dywan.

Higiena

Oprócz sierści, regularnej pielęgnacji wymagają także oczy, uszy, zęby, pazury, łapy i gruczoły okołoodbytowe. Wskazówki jak je pielęgnować znajdują się tutaj.




Młodzieżowy Zwycięzca Świata
Int.Ch.Hardy Alwaro
 

Wystawowy lwi piesek wymaga odpowiedniego, zgodnego ze wzorcem strzyżenia. Nie wolno w żadnym wypadku utożsamiać go z wystawową fryzurą pudla, bo szukanie jakiegokolwiek podobieństwa w przygotowaniu tych psów do wystawy jest błędem.

Podstawą sukcesu jest zdrowe, starannie wypielęgnowane owłosienie. Reszta to odpowiednie strzyżenie oraz oczywiście efektowne zaprezentowanie psa na wystawie. Najlepszym momentem na ostrzyżenie psa jest 5 dni przed wystawą lub 7 dni, jeśli pies ma białą sierść. Oczywiście przygotowanie do wystawy będzie dużo łatwiejsze, jeśli już przedtem pies był strzyżony, a można to robić od drugiego miesiąca życia.

Głowa

Sierść na głowie pozostaje w zasadzie w pełnym włosie z wyjątkiem wskazanych na poniższym szkicu miejsc, które powinny być ostrzyżone.



Wygolenie sierści między oczami ma na celu usunięcie sterczących włosków, które zasłaniają oczy. Uwaga - trzeba potem bardzo pilnować, żeby odrastające włoski nie wchodziły psu do oczu. Wygolenie okolicy poniżej nosa pozwala na wyeksponowanie charakterystycznego wyrazu pyszczka. Włos na uszach wyczesujemy, wystające poza małżowinę uszną włoski wyrównujemy nożyczkami degażującymi.

Tułów

Do strzyżenia przystępujemy zawsze po dokładnym rozczesaniu i wyszczotkowaniu sierści. Zaczynamy od tułowia. Kończyny, szczególnie przednie, są bardziej wrażliwe i zajmowanie się nimi często napotyka na sprzeciw psa, lepiej więc zostawić je na koniec.


Począwszy od szyi 2/3 tułowia, aż do ostatniego żebra, pozostaje w pełnym włosie. Reszta, od tego miejsca do pośladków jest strzyżona maszynką. Znajdujemy ostatnie żebro, rozdzielamy grzebieniem sierść i tę część, która nie będzie strzyżona przytrzymujemy ręką, lekko naciągając skórę w kierunku głowy tak, żeby była napięta, bo to ułatwi strzyżenie. Miejsce połączenia części pozostawionej w pełnym włosie z ostrzyżoną nie może być degażowane i cieniowane. Szczególnie ostrożnie trzeba strzyc pod ogonem, gdzie sierść rośnie w odwrotnym kierunku. Ogon strzyżemy mniej więcej do połowy jego długości, zostawiając na końcu piękną, okazałą kitę.


Włos na klatce piersiowej, głowie oraz pędzle na nogach i ogonie nie powinny być strzyżone. Po starannym rozczesaniu można zrobić bardzo dyskretną korektę, usuwając tylko zbędne, psujące linię wystające włoski.

Kończyny

Kończyny tylne
są mniej wrażliwe niż przednie, dlatego to od nich zaczynamy strzyżenie. Od stawu skokowego strzyżemy poprzez uda do połączenia z uprzednio już ostrzyżonym tułowiem.



Kończyny przednie
strzyżemy pod włos na odcinku od nadgarstka do łokcia, zostawiając na ich dole ozdobne pędzle. Mimo, że sierść na kończynach strzyże się aż do łokcia to górna ich część jest przysłonięta sierścią porastającą przedpiersie. Trzeba bardzo uważać, żeby jej przy strzyżeniu nóg przez nieuwagę nie przyciąć.


Pazurki powinny być obcięte tak, żeby nie dotykały podłogi. Najlepiej zrobić to kilka dni przed wystawą, bo gdyby się zdarzyło przyciąć któryś z nich zbyt krótko, zdąży się wygoić. Włos między opuszkami palców musi być wycięty, czasem w tym miejscu tworzy się zbity filc, który uwiera przy chodzeniu i powoduje odleżynę. Trzeba go ostrożnie wyciąć a skórę posmarować maścią witaminową. Jest to bardzo ważne, bo pies może kuleć i nie będzie w stanie odpowiednio zaprezentować się w ruchu. Jeśli wystawa odbywa się w hali, na gładkiej betonowej posadzce, może się ślizgać i mieć trudności z utrzymaniem równowagi. Istnieje specjalny balsam, który tworzy na opuszce warstewkę przeciwpoślizgową, zwiększa przyczepność i pozwala zlikwidować ten problem.

Włos na klatce piersiowej, głowie oraz pędzle na nogach i ogonie nie powinny być strzyżone. Po starannym rozczesaniu można zrobić tylko niewielką korektę, usuwając zbędne, psujące linię wystające włoski. Przed wystawą pies musi być koniecznie wykąpany i bardzo starannie wysuszony i wymodelowany szczotką. Jeśli szata naszego przyjaciela wygląda tak, jak na poniższym zdjęciu, możemy być z siebie dumni.


Int.Ch. Ettore Aya Alwaro

Przed wejściem na ring

Pół godziny wcześniej idziemy z psem na mały spacer, żeby się rozruszał i załatwił potrzeby fizjologiczne. Sierść będzie się wspaniale prezentowała, jeśli przed wejściem na ring dokładnie ją wyszczotkujemy spryskując jednocześnie odżywką nabłyszczającą, która działa antystatycznie i zapobiega elektryzowaniu się włosa. Wyczesujemy równy przedziałek wzdłuż grzbietu i rozczesujemy sierść na boki. Jeśli trzeba, fryzurę w niektórych miejscach można bardzo delikatnie utrwalić niewidocznym lakierem.

Jeśli w oczekiwaniu na wejście na ring trochę z psem pobiegamy wprawimy go w doskonały nastrój i będzie się lepiej wystawiał. Teraz już tylko sprawdzamy czy nie ma śpiochów w oczach i ewentualnie, jeśli trzeba, ponownie przeczesujemy sierść. Zakładamy stonowaną z jej barwą ringówkę, sprawdzamy czy nie rozwichrzyła włosa, po czym energicznym krokiem wchodzimy na ring.

Powodzenia!

Uwaga
: wystawiając psa o tak obfitym owłosieniu musimy mieć zawsze w kieszeni szczotkę, żeby w każdej chwili móc uporządkować rozwichrzoną, na przykład w czasie oglądania zębów, fryzurę. Jeśli jej nie używamy powinna być w kieszeni a nie w ręce, bo nie tylko przeszkadza, ale jeszcze na domiar złego może wplątać się w sierść.



Fryda Aya Alwaro 
jak widać każda gwiazda może stać się ofiarą paparazzi


Podziękowanie

Pani Karinie Kruczek, właścicielce hodowli Alwaro (www.alwaro.com.pl) bardzo serdecznie dziękujemy za udostępnienie zdjęć pięknych i utytułowanych psów a także szkiców i informacji, które były nieocenioną pomocą w opracowaniu opisu pielęgnacji tych niezwykłych psów.
Życzymy dalszych sukcesów hodowlanych i wystawowych !!

 
Powrót

Skomentuj artykuł - napisz, jeśli chcesz poszerzyć zawarte w nim informacje lub podzielić się swoim doświadczeniem. Masz ciekawy tekst lub zdjęcia swojego autorstwa skontaktuj się z nami. Wszystkich chętnych do współpracy serdecznie zapraszamy!

E-mail: *
Treść: *

Prawa autorskie

Wszystkie ma- teriały publiko- wane w tym serwisie są chronione pra- wami autor- skimi. Kopiowanie całości lub części jest zabronione.
Projekt i wykonanie: Blueprint
Wszelkie prawa zastrzeżone dla piesporadnik.pl 2024
PiesPoradnik.pl ul. Grunwaldzka 487 B 80-309 Gdańsk

Zakaz kopiowania - wszystkie teksty, zdjęcia i materiały graficzne publikowane w tym portalu są chronione prawem autorskim i nie mogą być kopiowane.