Komondor

Wybierz inną rasę

 

Zgodnie ze wzorcem


Ch.PL, Mł.Ch.PL Hevesi Portamkincse BATOR. Wł.hod. Zwierz w Dredach

Komondor porośnięty jest długą sierścią, składającą się z bardzo szorstkiego włosa okrywowego i delikatniejszego podszerstka. Ostateczny jej kształt zależy od proporcji tych dwóch rodzajów włosa. Zgodnie ze wzorcem sierść powinna być kosmata, spilśniona i w naturalny sposób tworzyć jednakowej długości zbite sznury. Do połowy lat sześćdziesiątych wzorzec rasy dopuszczał dwa rodzaje sierści: sznurową i płatową. Ponieważ jednak płaskie pasma często odrywały się pod własnym ciężarem, nastąpiła zmiana wzorca: zrezygnowano z sierści płatowej i postanowiono, że przy ocenie na wystawie akceptowana jest tylko szata sznurowa, przy czym wszystkie sznury muszą być ciasno skręcone i równej grubości.

Sierść komondora jest najdłuższa na zadzie, udach i lędźwiach, gdzie jej długość wynosi minimum 20-27 cm. Na grzbiecie, bokach klatki piersiowej i łopatkach jej średnia długość ma 15-22 cm. Krótsza na tylko policzkach, czole, wierzchołku głowy, uszach, szyi oraz kończynach, gdzie ma średnio 10-18 cm, a najkrótsza na pysku i łapach - zaledwie 9-11 cm. Wzorzec także precyzuje, że sierść nie może być ani wyczesana, ani kompletnie zaniedbana.

Umaszczenie: tylko jedno - kość słoniowa. 


Ch.PL , Mł. Ch. PL XARA Zwierz w Dredach i berneński pies pasterski miot "K"  
wł hod. Vom Hollandhof
 

Pielęgnacja sierści

Niezwykle oryginalna szata komondora jest jego znakiem rozpoznawczym. Szczenięta wyglądają jak puchate kuleczki i nic nie zapowiada wspaniałych sznurów, jakie z czasem pokryją całe ich ciało. Trzeba wiedzieć, że psów tej rasy nigdy nie wolno szczotkować, zwłaszcza od momentu kiedy ich sierść zaczyna zbijać się w sznury. Przekonali się o tym Amerykanie, którzy sierść pierwszych, sprowadzonych do Stanów Zjednoczonych komondorów pracowicie rozczesywali, raz na zawsze zamykając im drogę do wystaw. Najprawdopodobniej nie wiedzieli, że szczotkowanie, nawet jeśli się to robi w wieku szczenięcym, definitywnie niszczy charakterystyczną dla komondora szatę, która już nigdy nie skręci się w sznury. Jeśli więc ktoś ma ambicje wystawowe musi o tym pamiętać i zamiast, jak to się robi w przypadku innych ras, walczyć z filcami – pracowicie je pielęgnować.

Szczotkowanie

Komondora się nie szczotkuje i nie czesze, bo to uniemożliwia prawidłowe skręcanie się sierści. Ten bardzo zalecany dla praktycznie wszystkich psów zabieg pielęgnacyjny dla komondorów jest zakazany. Nie szczotkuje się nawet szczeniąt, bo to może opóźnić lub uniemożliwić poprawne  kształtowanie się szaty. Natomiast jakakolwiek próba czesania lub szczotkowania dorosłego psa mogłaby się skończyć ich wyrwaniem, bo raz uformowanych sznurów rozczesać się już nie da.


Ch.PL, Mł.Ch.PL YASMINE Zwierz w Dredach, VICTORIA Zwierz w Dredach i
puli URODA Zwierz w Dredach. Wł.hod. Zwierz w Dredach

Formowanie sznurów

Szczenięta komondora mają puszystą delikatną sierść, która w wieku około 8-9 miesięcy zaczyna się filcować. Filce pojawiają się stopniowo, najwcześniej w tyle tułowia a najpóźniej na głowie. Jest więc czas, żeby na bieżąco zająć się ich formowaniem

Od samego początku właściciel psa musi je delikatnie rozdzielać i odpowiednio formować w taki sposób, żeby tworzyły grube na palec, równe na całej długości sznury. Najlepiej co dwa tygodnie przeczesywać sierść palcami, tak jak grabiami, żeby dzieliła się na pasma, które potem będzie można stopniowo  rozdzielać na mniejsze. Gdyby to zaniedbać, mogłyby utworzyć się wielkie, nieregularne i zbite filce. Dotyczy to szczególnie wierzchniej warstwy owłosienia, bo pod spodem sznury zazwyczaj bez większych problemów tworzą się same. Najwięcej pracy wymaga sierść na grzbiecie i na zadzie, gdzie sznury, zanim zakończy się ich formowanie, trzeba cały czas kontrolować i rozdzielać.  


Mł. Ch. PL IMBIR vom Hollandhof , wł. Dariusz Hampel

Ten pracowity, ale bardzo ważny etap kończy się w momencie, kiedy cała sierść składa się z pięknie skręconych sznurów. Ponieważ jednak owłosienie psa rośnie przez całe życie, a odrosty są złączone, trzeba je również sukcesywnie rozdzielać i to w taki sposób, żeby sznury stawały się coraz to dłuższe, biegły w jednej linii i zawsze dochodziły praktycznie aż do samej skóry. Jest to już jednak znacznie łatwiejsze i mniej pracochłonne od początkowego ich rozdzielania. W wieku 2-3 lat sierść jest już definitywnie uformowana, ale dopiero w wieku 7-8 lat osiąga długość około 80 cm i pies ma sznury sięgające do ziemi. Dotyczy to głównie samców, bo dredy suki rzadko zdołają przetrwać nietknięte w czasie odchowywania szczeniąt.


AJRA Słoneczny Dar-Ham , berneńczyk TATANKA Duch Wrzosowisk i Ch.PL ,
Mł. Ch. PL XARA Zwierz w Dredach

Kąpiel

Komondor ma naturalnie mocno natłuszczoną sierść, która praktycznie nie przyjmuje wilgoci. W czasie deszczu woda spływa po jego szacie, która wewnątrz pozostaje sucha. Gdyby go zacząć regularnie kapać, sierść straciłaby te właściwości, stałaby się bardziej miękka i zaczęłaby nasiąkać wodą. Dużo łatwiej by się również brudziła. Jeśli więc nie ma potrzeby, nie należy go kąpać.

Problemem jest nie tyle kąpanie ile suszenie. Nasiąknięta wodą sierść jest tak ciężka, że pies nie jest w stanie jej udźwignąć i najczęściej już w czasie kąpieli kładzie się w wannie. Nawet, jeśli większość wody udałoby się odcisnąć ręcznikami, to i tak całkowite wysuszenie zajęłoby około 6-8 godzin. A bez wysuszenia psa zostawić nie można, ponieważ naturalne wysychanie sierści może trwać nawet kilka dni. Grozi to powstaniem bolesnych odparzeń a przy wilgotnej i chłodnej pogodzie niektóre dredy mogą nawet zapleśnieć. Dlatego też komondora kąpie się, a raczej myje tylko fragmentarycznie, dotyczy to z reguły kufy i okolic odbytu, a u samców miejsc zamoczonych przy oddawaniu moczu.


Ch.PL, Mł.Ch.PL YASMINE Zwierz w Dredach. Wł.hod. Zwierz w Dredach

Higiena

Oprócz sierści, regularnej pielęgnacji wymagają także oczy, uszy, zęby, pazury, łapy i gruczoły okołoodbytowe. Wskazówki jak je pielęgnować znajdują się tutaj.

W przypadku komondora szczególnej troski wymagają oczy, są niewidoczne, łatwo więc można przeoczyć, że dzieje się z nimi coś niepokojącego. Drugim czułym punktem są uszy. Obfita, gęsta szata zupełnie je zakrywa i uniemożliwia ich wentylowanie, co zawsze stwarza niebezpieczeństwo powstania stanów zapalnych. Z tych samych względów trzeba regularnie kontrolować łapy, ponieważ są tak mocno owłosione, że wczepia się w nie wszystko, z czym się stykają. W efekcie może tworzyć się kołtun, lub nawet bolesna odleżyna miedzy opuszkami, która utrudni psu chodzenie. 


Ch.PL , Mł. Ch. PL XARA Zwierz w Dredach Wł.hod. Vom Hollandhof

Podstawą sukcesu jest dobrze utrzymana szata złożona z długich sznurów tej samej grubości. Psy wystawowe oczywiście nie są wykorzystywane przy wypasie owiec, co powoduje, że ich sierść jest przeważnie w nienagannym stanie. Wszystkie zbierane w czasie spacerów rzepy i patyki muszą być natychmiast po powrocie do domu delikatnie usuwane palcami a nie grzebieniem. Trzeba to zrobić w miarę szybko, zanim ich pies razem z całym dredem nie powygryza, co spowodowałoby prawdziwe spustoszenie w jego owłosieniu.

Zdarza się, że pies się gdzieś zabrudzi, wtedy myje się zabrudzone miejsce, bo całkowita kąpiel jest zajęciem na kilka godzin. Ze względów estetycznych warto przed wystawą wymyć zamoczone moczem i niezbyt elegancko pachnące dredy. Trzeba je starannie oddzielić, żeby nie moczyć niepotrzebnie reszty owłosienia i myć dość mocno rozcieńczonym szamponem, żeby go było można w miarę łatwo wypłukać. Niektórzy właściciele w czasie spaceru rozkładają je na boki i związują w pęczki, żeby w ten sposób chronić je przed zmoczeniem. Jest to bardzo dobra, godna polecenia metoda. Podpowiedź jak się to robi można znaleźć w opisie pielęgnacji bergamasco.

Przed wejściem na ring

Pół godziny wcześniej idziemy z psem na mały spacer, żeby się rozruszał i załatwił potrzeby fizjologiczne. Jeśli w oczekiwaniu na wejście na ring chwilę z nim pobiegamy wprawimy go w doskonały nastrój i będzie się lepiej wystawiał.

Teraz już tylko oczyszczamy jego sierść z przyczepionych w czasie spaceru gałązek i liści, zakładamy ringówkę, poprawiamy pozawijane przez nią dredy, po czym energicznym krokiem wchodzimy na ring.

Powodzenia!

Powrót

Skomentuj artykuł - napisz, jeśli chcesz poszerzyć zawarte w nim informacje lub podzielić się swoim doświadczeniem. Masz ciekawy tekst lub zdjęcia swojego autorstwa skontaktuj się z nami. Wszystkich chętnych do współpracy serdecznie zapraszamy!

E-mail: *
Treść: *

Prawa autorskie

Wszystkie ma- teriały publiko- wane w tym serwisie są chronione pra- wami autor- skimi. Kopiowanie całości lub części jest zabronione.
Projekt i wykonanie: Blueprint
Wszelkie prawa zastrzeżone dla piesporadnik.pl 2024
PiesPoradnik.pl ul. Grunwaldzka 487 B 80-309 Gdańsk

Zakaz kopiowania - wszystkie teksty, zdjęcia i materiały graficzne publikowane w tym portalu są chronione prawem autorskim i nie mogą być kopiowane.