Owczarek podhalański

Wybierz inną rasę

 

Zgodnie ze wzorcem


Owczarek podhalański ma gęstą dwuwarstwową szatę, składającą się z prostego, lub lekko falistego włosa okrywowego i bardzo gęstego, wodoodpornego podszerstka, który doskonale chroni psa przed najbardziej nawet niekorzystnymi warunkami atmosferycznymi: w zimie przed wilgocią i zimnem, w lecie przed ostrym górskim słońcem.

Na głowie, kufie, przedniej stronie nóg przednich i tylnych od stawu skokowego w dół sierść krótka i gęsta. Na tylnych stronach kończyn obowiązkowo pióra. Na szyi i tułowiu sierść długa, gęsta, prosta lub lekko falista, w dotyku twarda, z obfitym podszyciem. Na szyi obowiązkowo bogata kryza, na udach obfite, długie portki. Ogon bogato owłosiony, puszysty.

Pies ma z reguły bardziej efektowną szatę niż suka. Widać to na poniższych szkicach opracowanych przez Klub Owczarka Podhalańskiego:

pies                                                        suka

Umaszczenie: jednolicie białe, kremowy nalot oraz kremowe łaty są niepożądane.


Pielęgnacja sierści

Pies pilnujący stada zapewne nigdy nie jest szczotkowany i kąpany i nikt się nie przejmuje, że ma skołtunioną sierść. Jeśli jednak mieszka w domu, choćby większą część dnia spędzał w ogrodzie, trzeba o niego zadbać, regularnie kąpać i dokładnie szczotkować, zwłaszcza w okresie linienia, kiedy to zrzuca nieprawdopodobne ilości martwego włosa. Kupując maleńką włochatą kuleczkę trzeba zdawać sobie sprawę, że szczenię wyrośnie na potężnego psa wymagającego przestrzeni i bardzo czasochłonnej pielęgnacji. Chodzi tu o zabiegi mające na celu przede wszystkim utrzymanie sierści w dobrej kondycji, bo trzeba pamiętać, że są to psy pracujące typu pierwotnego, które powinny pozostać jak najbardziej naturalne i nawet na wystawę nie mogą być przesadnie wystylizowane.


Szczotkowanie

Pierwsze szczotkowanie powinno mieć miejsce w momencie, gdy szczenię skończy dwa miesiące. Najlepiej zrobić to na leżąco, kiedy piesek jest wybiegany i zmęczony. Jeśli wykażemy odpowiednio dużo cierpliwości a na zakończenie nagrodzimy go smakołykiem, jest duża szansa, że nie tylko szczotkowanie zaakceptuje, ale nawet je polubi.

Sierść owczarka podhalańskiego szczotkuje się 1-2 razy w tygodniu twardą, niezbyt gęstą włosianą szczotką, o szczecinie na tyle długiej, żeby sięgała skóry. Można ją także rozczesywać drucianą szczotką, która bardzo dobrze rozdziela podszerstek. Ta szczotka nie może mieć tzw. „kapturków”, które wyrywają sierść, tylko idealnie gładko zakończone szpilki.

Pamiętajmy, że nigdy nie szczotkujemy na sucho, bo włos się elektryzuje i łamie. Przed szczotkowaniem sierść trzeba zawsze spryskać odpowiednią odżywką, która działa antystatycznie i ułatwia rozczesywanie. Jeśli podszerstek ma tendencję do filcowania, bardzo przydatne będzie specjalne obrotowe zgrzebło, które go będzie na bieżąco rozdzielać i nie pozwoli mu zbić się w filce. Gdyby już do tego doszło sfilcowany podszerstek trzeba porozcinać odpowiednio dobranym do grubości sierści filcakiem a pozostałe kępki sierści dokładnie wyczesać metalowym grzebieniem.

Pies który żyje zgodnie z rytmem przyrody i dużo przebywa na dworze linieje dwa razy do roku, za to bardzo gwałtownie. Jeśli w tym czasie jest szczotkowany raz albo nawet dwa razy dziennie, można mieć nadzieję, że ten niewdzięczny okres potrwa nie więcej niż trzy tygodnie. Można uznać, że jest dobrze wyszczotkowany, jeśli w po rozchyleniu sierści w każdym miejscu bez trudu możemy zobaczyć skórę. Oczywiście w tym czasie absolutnie nie nadaje się do wystawiania. Odtworzenie sierści wymaga zazwyczaj kilku tygodni. Wypadającego włosa nie da się uratować, bo jest już martwy jedyne, co można zrobić, to jak najszybciej go wyczesać. Niezastąpiona jest do tego dobra metalowa szczotka o twardych, zagiętych, gładko zakończonych drucikach. Sposób na szybkie pozbycie się martwej sierści podajemy w zakładce Problemy z sierścią – linienie.  

Jeśli pies żyje w mieszkaniu z centralnym ogrzewaniem, ten naturalny cykl zostaje zakłócony, linienie przebiega mniej gwałtownie za to pies zrzuca sierść na okrągło, przez cały rok. Oznacza to, że jeśli nie chcemy, by kępki włosa fruwały po całym mieszkaniu, trzeba go często szczotkować i na bieżąco usuwać martwe owłosienie. Jeśli będziemy to robić systematycznie i poświęcimy na to dwa razy w tygodniu po 20-30 minut, utrzymanie sierści w nienagannym stanie nie powinno być problemem.

Kąpiel

Przed kąpielą pies powinien być zawsze bardzo dokładnie rozczesany, bo wszystkie supły pod wpływem wody ulegną zacieśnieniu i nie dadzą się już rozplatać. Owczarka podhalańskiego kąpie się rzadko, bo mycie go w wannie do łatwych nie należy a w kabinie prysznicowej raczej się nie zmieści. Pies ma bardzo gęste owłosienie, jeśli się więc zdecydujemy go wykąpać, bo od czasu do czasu jest to konieczne, trzeba zwrócić uwagę na to, żeby woda dotarła aż do skóry. Ugniatanie sierści ręką w miejscu, na które kierujemy strumień wody bardzo ułatwia jej równomierne zmoczenie. Woda lepiej przenika sierść, jeśli końcówkę prysznica trzymamy bardzo blisko ciała, Ta sama zasada obowiązuje przy płukaniu po umyciu, wylewana z dużej odległości woda ma tendencje do odbijania się od sierści i spieniania resztek szamponu.

Do kąpieli stosujemy szampony pielęgnacyjne lub specjalistyczne, dostosowane do aktualnych potrzeb sierści. W przypadku przesuszenia lub problemów skórnych odpowiedni będzie szampon regenerujący, natomiast jeśli pojawi się problem zszarzenia lub zżółknięcia sierści – szampon intensyfikujący biel.

Psa myjemy zawsze dwukrotnie a potem bardzo dokładnie płuczemy, również pod brzuchem, gdzie spływa powstała w czasie kąpieli piana. Szampon powinien być zawsze rozcieńczony, zbyt skondensowany trudno się rozprowadza i jeszcze trudniej wypłukuje. Poza tym zużywa się go niepotrzebnie za dużo. Pamiętajmy, że rozcieńczamy go tylko tyle, ile tego dnia zużyjemy, zmieszanego z wodą nie można przechowywać, bo z czasem traci właściwości myjące. Po kąpieli i dokładnym wypłukaniu sierści bardzo wskazane jest użycie balsamu-odżywki, która wzmacnia i uelastycznia włos oraz, co najważniejsze, bardzo skutecznie zapobiega filcowaniu się sierści. Pozostawiamy ją na 3-5 minut i dokładnie spłukujemy. Jeśli pies ma ochotę wytrzepać się z wody zapryskując nam całą łazienkę, możemy go od tego zamiaru szybko odwieść kładąc mu rękę na karku i lekko przyciskając. Zawsze najpierw trzeba dobrze odcisnąć sierść ręcznikiem, a dopiero potem pozwolić psu na wytrzepanie.

Bardzo ważne jest dokładne wysuszenie sierści, warto zadać sobie trochę trudu i maksymalnie osuszyć ją przy pomocy ręczników, bo o tyle krócej będzie trwało suszenie suszarką. Gruby podszerstek schnie bardzo długo a niedosuszenie jest niebezpieczne, bo może spowodować jego sfilcowanie i zaparzenie się skóry. W czasie suszenia spryskujemy sierść odżywką w aerozolu i rozczesujemy ją z włosem i pod włos. Małe przerwy w suszeniu pomogą złapać oddech i psu i jego właścicielowi, a sierść w tym czasie będzie mogła odparować. W upalny dzień możemy w tym czasie wyjść na mały spacer, trzymając oczywiście psa na smyczy, żeby się nam w czymś nie wytarzał, co bezpośrednio po kąpieli robi zazwyczaj ze szczególną dokładnością. Jeśli pies ma być wystawiany, nie powinien się kłaść dopóki jego sierść jest jeszcze wilgotna lub jeszcze ciepła bezpośrednio po suszeniu, bo ciepła lub niedosuszona sierść brzydko się spłaszczy i pozagniata.

Uwaga: kupując jakiekolwiek kosmetyki do pielęgnacji owczarka podhalańskiego trzeba się upewnić, czy nie zawierają olejku norkowego, ponieważ nic tak skutecznie jak on nie zażółci białego owłosienia. Również akcesoria, tzn. szczotki i grzebienie powinny być dobrej jakości ponieważ zwykły metal brudzi sierść.


Czystość bez kąpieli

Jeśli z jakichś względów kąpiel jest niewskazana lub po prostu nie mamy na nią czasu, a pies zaczyna być brudny, możemy odświeżyć jego owłosienie bez użycia wody. Przecieramy sierść frotową szmatką zwilżoną specjalnym lotionem, który ją odświeży i przywróci jej miły zapach. Można także naciągnąć warstwę waty na włosianą lub drucianą szczotkę, zwilżyć lotionem i wyszczotkować psa, zmieniając w miarę potrzeby zabrudzoną watę na czystą. Na koniec przecieramy sierść wilgotną szmatką, szczotkujemy i pies jest pachnący i czysty. Ta metoda dla podhalana jest lepsza bo sierść jest wyczyszczona zdecydowanie dokładniej.

Najlepiej jednak wyczyścić sierść owczarka podhalańskiego przy pomocy specjalnych pudrów czyszczących w aerozolu. Odchylamy sierść ręką warstwa po warstwie i spryskujemy ją dobrze wymieszanym pudrem z odległości około 20 cm. Następnie lekko masujemy, żeby lepiej rozprowadzić puder i pozostawiamy na kilkanaście minut. Na zakończenie bardzo dokładnie szczotkujemy psa z włosem i pod włos. Sierść jest czysta, pachnąca a do tego bardziej puszysta. Pojemnik z pudrem trzeba zawsze odwrócić do góry dnem i energicznie wstrząsnąć, żeby dobrze wymieszać jego zawartość. Puder jest zazwyczaj w zawiesinie i dłużej nieużywany osiada na dnie pojemnika.

Problemy

  • Supły - największym problemem w pielęgnacji owczarka podhalańskiego jest plątanie i filcowanie się sierści. Jeśli jednak będziemy regularnie szczotkować jego sierść stosując odpowiednie środki pielęgnacyjne nigdy nie będzie miał sfilcowanej sierści. Systematyczna pielęgnacja zabiera nieporównanie mniej czasu niż mozolne rozsupływanie i wyczesywanie supłów. Najbardziej skłonne do filcowania miejsca to: za uszami, pod pachami, na brzuchu, u nasady ogona i na frędzlach tylnych łap. Czasem najwygodniej rozczesywać te miejsca na leżąco, ale przed ostatnimi pociągnięciami szczotki psa trzeba zawsze postawić.  
  • Pchły - wprawdzie górale twierdzą, że pchły się podhalanów „nie imają”, ale niestety się „imają”, tyle, że w tej grubej sierści trudno pchłę zobaczyć. Zaufajmy więc psu i jeśli się drapie przyjmijmy, że jest zapchlony i przeprowadźmy odpowiednią kurację przeciw tym pasożytom. A jeszcze lepiej zadbajmy o odpowiednią profilaktykę przeciwpasożytniczą.

Higiena

Oprócz sierści, regularnej pielęgnacji wymagają także oczy, uszy, zęby, pazury, łapy i gruczoły okołoodbytowe. Wskazówki jak je pielęgnować znajdują się tutaj.



Podstawą sukcesu jest dobrze wypielęgnowana szata, bez śladów po wycinaniu filców. Sierść powinna być obfita i idealnie biała. Przygotowanie do wystaw zaczynamy od bardzo dokładnego wyszczotkowania sierści i usunięcia resztek martwego włosa, który powoduje, że sierść wydaje się zszarzała i matowa.

Przy pomocy degażówek wyrównujemy odstający włos u nasady uszu, trymerem ściągamy nadmiar włosa z małżowiny usznej i wyrównujemy jej brzegi degażówkami. Uszy powinny być gładkie, bez odstających kosmyków. Sierść zarastającą wejście do kanału słuchowego trzeba wyskubać palcami bardzo uważając, żeby nic nie dostało się do jego wnętrza. Pojedyncze odstające włoski jakie czasem pojawiają się na głowie i kufie należy wydepilować, bo sierść w tych miejscach powinna być idealnie gładka.

Dokładnie wyczesujemy sierść na przedpiersiu, pod klatką piersiową i brzuchem. Bardzo dyskretnie, żeby nie było widać cięcia, wyrównujemy dolną linię degażówkami tak by lekko wznosiła się od klatki piersiowej ku tyłowi. Jeśli na tułowiu w niektórych miejscach jest za dużo sierści, co powoduje, że sylwetka psa staje się zbyt ciężka, można ją delikatnie spłaszczyć wyczesując metalową szczotką tzw. pudlówką. Patrząc na psa z boku i z przodu, nic nie może odstawać, kontury szaty powinny być uporządkowane i czyste, oczywiście z zachowaniem jej naturalnego wyglądu. Wyciągamy poziomo ogon, wyczesujemy go w dół i wyrównujemy wystające włosy nożyczkami. Pędzel włosów znajdujący się na końcu siusiaka trzeba skrócić, bo pozostający na nim mocz dość długo wysycha i niezbyt elegancko pachnie.

Pozostaje jeszcze uporządkowanie owłosienia na kończynach. Sierść na przedniej stronie przednich kończyn powinna być gładka, odstające włoski depilujemy. Sierść z ich tylnej strony wyczesujemy do tyłu i wyrównujemy prostopadle do podłoża nożyczkami. Jeśli chodzi o tylne kończyny, ich owłosienie powinno podkreślać muskularne udo, ograniczamy się więc tylko do jego uporządkowania. Sierść na portkach wyczesujemy do tyłu i wyrównujemy. Sierść na podudziu, z przedniej strony powinna być gładka, z tylnej strony wyczesana i wyrównana nożyczkami.

Ostający włos na wierzchu łapy podczesujemy w górę i przycinamy tak, żeby łapa była okrągła i zwarta. Następnie podnosimy łapę i wyrównujemy sierść na okrągło nożyczkami. Pazury powinny być na tyle krótkie, żeby nie dotykały podłogi. Jeśli trzeba je obciąć, najlepiej zrobić to kilka dni przed wystawą, bo gdyby się zdarzyło przyciąć któryś z nich zbyt krótko, zdąży się wygoić. Włos między opuszkami palców musi być wycięty, czasem w tym miejscu tworzy się zbity filc, który uwiera przy chodzeniu i powoduje odleżynę. Trzeba go ostrożnie wyciąć a skórę posmarować maścią leczniczą, żeby się wygoiła. Jest to bardzo ważne, bo pies może kuleć i nie będzie w stanie odpowiednio zaprezentować się w ruchu. Jeśli wystawa odbywa się w hali, na gładkiej betonowej posadzce, pies może się ślizgać i mieć trudności z utrzymaniem równowagi. Istnieje specjalny balsam, który tworzy na opuszce warstewkę przeciwpoślizgową, zwiększa przyczepność i pozwala zlikwidować ten problem.

Przed wystawą koniecznie trzeba psa wykapać, bo wtedy sierść będzie błyszcząca i puszysta, ale warto to zrobić na tyle wcześnie, żeby zdążyła się ładnie ułożyć. Przy poprzednich kąpielach trzeba zaobserwować, po ilu dniach od mycia najlepiej się prezentuje. Jeśli sierść jest zszarzała lub zażółcona do kapieli stosujemy szampon intensyfikujący biel, bo to bardzo poprawi jej wygląd. Po kąpieli starannie odciskamy sierść ręcznikami i suszymy szczotkując ją cały czas z włosem i pod włos, aż do całkowitego wyschnięcia. Chodzi o to, żeby maksymalnie zwiększyć jej objętość. Bezpośrednio po wysuszeniu pies nie powinien się położyć, sierść musi ostygnąć i odparować, w przeciwnym razie brzydko się spłaszczy się i pozagniata.

Dzień przed wystawą można zwiększyć objętość sierści przy pomocy pudru. Postępujemy identycznie jak przy czyszczeniu na sucho, trzeba sobie jednak zdawać sprawę z tego, że jeśli sierść jest bardzo brudna i przetłuszczona włos stanie się matowy. Najlepszy efekt osiągniemy stosując puder na czystą, wymytą kilka dni wcześniej sierść. Będzie wtedy lśniąca, puszysta i śnieżno biała.

Pamiętajmy, żeby psa nie zatuczyć! Nadwaga powoduje, że pies traci proporcje, elegancję i sportową sylwetkę. Łączy się to z koniecznością odpowiedniego wytrenowania, bo pies na wystawie musi mieć biegać sprężyście i bez wysiłku, z wysoko podniesioną głową, bo tylko wtedy można można liczyć na sukces.



Przed wejściem na ring

Pół godziny wcześniej idziemy z psem na mały spacer, żeby się rozruszał i załatwił potrzeby fizjologiczne. Sierść będzie się wspaniale prezentowała, jeśli przed wejściem na ring delikatnie spryskamy ją odżywką nabłyszczającą. Ogon wyciągamy poziomo, wyczesujemy pod włos żeby nabrał puszystości. Od tego momentu, aż do wejścia na ring pies nie może się położyć, żeby nie zabrudzić sierści. Jeśli z nim trochę w tym czasie pobiegamy wprawimy go w doskonały nastrój i będzie się lepiej wystawiał.

Teraz już tylko sprawdzamy czy nie ma śpiochów w oczach, zakładamy ringówkę, wyczesujemy sierść tak, żeby nie nie była przez nią przygnieciona i ładnie się układała, po czym energicznym krokiem wchodzimy na ring.

Powodzenia!

Uwaga: wystawiając psa o tak obfitym owłosieniu trzeba mieć zawsze w kieszeni szczotkę, żeby móc w każdej chwili przeczesać i uporządkować szatę. Przy okazji ostrzegam przed białą ringówką, można sobie na nią pozwolić tylko wtedy, kiedy pies ma idealnie białą sierść. Jeśli sierść jest przyżółcona, biała ringówka ten defekt niepotrzebnie podkreśli.

Powrót

Skomentuj artykuł - napisz, jeśli chcesz poszerzyć zawarte w nim informacje lub podzielić się swoim doświadczeniem. Masz ciekawy tekst lub zdjęcia swojego autorstwa skontaktuj się z nami. Wszystkich chętnych do współpracy serdecznie zapraszamy!

E-mail: *
Treść: *

Prawa autorskie

Wszystkie ma- teriały publiko- wane w tym serwisie są chronione pra- wami autor- skimi. Kopiowanie całości lub części jest zabronione.
Projekt i wykonanie: Blueprint
Wszelkie prawa zastrzeżone dla piesporadnik.pl 2024
PiesPoradnik.pl ul. Grunwaldzka 487 B 80-309 Gdańsk

Zakaz kopiowania - wszystkie teksty, zdjęcia i materiały graficzne publikowane w tym portalu są chronione prawem autorskim i nie mogą być kopiowane.