Welsh corgi pembroke

Wybierz inną rasę

Zgodnie ze wzorcem


Welsh corgi pembroke ma prostą, średniej długości sierść, podszytą gęstym podszerstkiem. Ńigdy nie powinna być miękka, kędzierzawa czy szorstka.

Umaszczenie
Jednolicie rude, śniade lub płowe oraz czarne podpalane. Może być także z białymi znaczeniami na łapach, piersi oraz szyi. Dopuszczalna niewielka ilość bieli na głowie i pysku.


Pielęgnacja sierści


Panuje przekonanie, że psy krótkowłose a zwłaszcza pasterskie nie wymagają pielęgnacji. Może tak było, kiedy pracowały przy zaganianiu bydła, od kiedy jednak mieszkają w naszych domach, bawią się z naszymi dziećmi i korzystają z naszych foteli, trzeba troskliwie zadbać o ich owłosienie. Największym problemem jest wypadający włos, który oprócz sezonowej wymiany sierści wypada wtedy, kiedy jest zniszczona i przesuszona. Trzeba ją zatem bardzo regularnie odżywiać: przynajmniej 2-3 razy w tygodniu spryskiwać dobrą odżywką nawilżającą a po kąpieli, na mokrą sierść nakładać balsam regenerujący. Przy takiej pielęgnacji włos się wzmocni, stanie się bardziej elastyczny i będzie miał mniejszą tendencję do wypadania.
 

B2B PUNKTSY Dellbenq - Wł. hod Dellbenq 

Szczotkowanie

Ze względu na wypadający włos, psa trzeba szczotkować przynajmniej dwa razy w tygodniu a w okresie linienia codziennie. Najlepiej nadaje się do tego twarda włosiana szczotka o dosyć gęstej szczecinie, bo doskonale rozczesuje sierść. Potrzebna jest również szczotka metalowa o idealnie gładko zakończonych drucikach, tzw. pudlówka, do wyczesywania nadmiaru podszerstka. Gdyby miał tendencję do filcowania trzeba go rozczesywać specjalnym zgrzebłem o obrotowych zębach, które go rozdzieli i zapobiegnie zbijaniu się w filce.

Trzeba pamiętać, że psy o tym typie owłosienia szczotkuje się i czesze zawsze z włosem, tylko na przedpiersiu dla nadania objętości można ją podczesać pod włos. Tak jak w przypadku psów innych ras, sierść welsh corgi trzeba zawsze przed szczotkowaniem spryskać odżywką, najlepiej zawierającą naturalne olejki roślinne, ponieważ ten typ owłosienia jest szczególnie podatny na przesuszenie, wskutek czego włos traci elastyczność, staje się matowy i łamliwy.

Kąpiel
Częstotliwość kąpieli jest w zasadzie dowolna, psa kąpie się zazwyczaj wtedy, kiedy jest brudny, nie rzadziej jednak niż raz na dwa miesiące. Trzeba pamiętać, że na sierści osiada nie tylko zwykły kurz, ale także mnóstwo różnego rodzaju środków chemicznych, które niszczą i wysuszają sierść. Dlatego też psa trzeba kąpać, bo szampon je zmywa a balsam tworzy warstwę ochronną przed ich agresywnym działaniem. Długotrwałe działanie środków chemicznych może spowodować problemy skórne: świąd, wypryski, stany zapalne.

Do kąpieli psa używamy szamponów pielęgnacyjnych lub specjalistycznych dostosowanych do aktualnych potrzeb owłosienia. Dla zdrowej sierści najlepszy jest szampon proteinowy. W przypadku przesuszenia lub problemów skórnych bardziej odpowiedni będzie szampon regenerujący lub leczniczy a w przypadku problemów z kolorem - szampon intensyfikujący barwę. Bardzo wskazane jest użycie po kąpieli balsamu-odżywki, choć tego rodzaju kosmetyk kojarzony jest raczej z psami długowłosymi. W tym przypadku chodzi o odżywienie i uelastycznienie włosa, bo im będzie silniejszy tym mniej będzie się łamał i wypadał.

Przed kąpielą trzeba zawsze bardzo dokładnie rozczesać sierść i usunąć wszystkie ewentualne sfilcowania. Jeśli są za uszami lub na przedpiersiu, trzeba je delikatnie rozczesać, natomiast filce w pachwinach najlepiej ostrożnie wyciąć nożyczkami. Następnie wstawiamy psa do wanny na antypoślizgową matę i dokładnie moczymy sierść trzymając końcówkę prysznica blisko ciała psa zwłaszcza wtedy, kiedy trzeba wypłukać sierść po myciu szamponem. Strumień wody kierowany z większej odległości powoduje, że woda odbija się od sierści, szampon dłużej się pieni i trudniej go wypłukać.

Psa myjemy zawsze dwukrotnie odpowiednio rozcieńczonym szamponem a potem bardzo dokładnie płuczemy, również pod brzuchem, gdzie spływa powstała w czasie kąpieli piana. Szampon konieczne trzeba rozcieńczyć, bo skondensowany wcale nie myje lepiej, za to jego nadmiar bardzo trudniej wypłukać. Pamiętajmy, że rozcieńczamy go tylko tyle, ile tego dnia zużyjemy, szamponu zmieszanego z wodą nie można przechowywać, bo z czasem traci właściwości myjące.

Dwukrotnie umytą i dokładnie wypłukaną sierść odciskamy ręcznikiem i nakładamy na 2-5 minut balsam-odżywkę. Ponownie płuczemy. Po odciśnięciu ręcznikiem dosuszamy sierść niezbyt gorącą suszarką. Jeśli tego nie zrobimy, istnieje ryzyko, że mokry podszerstek sfilcuje się, utrudni wentylację skóry i stanie się przyczyną problemów skórnych. Im dokładniej odciśniemy sierść ręcznikami, tym krócej będzie trwało suszenie. Małe przerwy pozwolą odpocząć psu i jego właścicielowi a sierść będzie mogła odparować. W lecie możemy w tym czasie wyjść z psem na świeże powietrze bardzo pilnując, żeby nam się w czymś nie wytarzał. Bardzo ważne jest całkowite, dokładne wysuszenie sierści, ponieważ wilgotny podszerstek łatwo się filcuje. Trzeba o niego dbać, bo nie tylko chroni psa przed zimnem, ale także podtrzymuje włos okrywowy i nadaje sierści objętości


  Ch.PL. Mł.Ch.PL BROWNIE z Bombonierki. Wł. hod Z Armii Królowej
 
Czystość bez kąpieli

Jeśli z jakichś względów kąpiel jest niewskazana lub po prostu nie mamy na nią czasu, a pies zaczyna mało elegancko pachnieć, możemy odświeżyć jego owłosienie bez użycia wody. Przecieramy sierść frotową szmatką zwilżoną specjalnym lotionem, który ją odświeży i przywróci jej miły zapach. Można także naciągnąć warstwę waty na włosianą szczotkę, zwilżyć lotionem i wyszczotkować psa, zmieniając w miarę potrzeby zabrudzoną watę na czystą. Na zakończenie przecieramy sierść wilgotną szmatką, szczotkujemy i pies jest pachnący i czysty. 

Do wyczyszczenia sierści na sucho można użyć również specjalnych pudrów czyszczących. Najwygodniejszy jest puder w aerozolu, bo można go bardzo łatwo i równomiernie rozprowadzić na sierści. Spryskujemy ją dobrze wymieszanym pudrem z odległości około 20-25 cm, następnie lekko masujemy, żeby równomiernie rozprowadzić go na sierści i pozostawiamy na kilka minut. Na zakończenie bardzo dokładnie psa szczotkujemy. Sierść jest czysta, pachnąca i bardziej puszysta.

Uwaga: pojemnik z pudrem trzeba zawsze odwrócić do góry dnem i energicznie wstrząsnąć, żeby dobrze wymieszać jego zawartość. Puder jest zazwyczaj w zawiesinie i jeśli się go dłużej nie używa, osiada na dnie pojemnika.
 

Higiena

Oprócz sierści, regularnej pielęgnacji wymagają także oczy, uszy, zęby, pazury, łapy i gruczoły okołoodbytowe. Wskazówki jak je pielęgnować znajdują się tutaj.



J
ak dobrać akcesoria oraz kosmetyki do potrzeb i rodzaju sierści:

• Akcesoria do pielęgnacji sierści - kliknij tutaj
• Dobór kosmetyków do potrzeb i rodzaju sierści - kliknij tutaj


 
Przygotowanie sierści do wystaw polega przede wszystkim na utrzymaniu jej w dobrej kondycji, powinna być lśniąca i zdrowa. Mimo, że właściciele corgi nie mają zbyt wielkich problemów z przygotowaniem ich do wystawy, to jednak trzeba dołożyć starań, żeby pies prezentował się jak najlepiej. Sędziowie lubią oceniać psy zadbane i dobrze prezentowane. W przypadku corgi wypielęgnowana szata nie jest być może argumentem koronnym tak jak u yorka, ale przy dwóch równorzędnych psach z pewnością może na ocenie zaważyć.

Przygotowanie do wystawy zaczynamy od bardzo dokładnego rozczesania sierści. Ma to na celu pozbycie się martwego włosa i usunięcie ewentualnych sfilcowań. Następnie trzeba psa wykąpać. Najlepiej zrobić to kilka dni wcześniej, żeby włos zdążył się ułożyć. Dla podkreślenia bieli na przedpiersiu można użyć szamponu intensyfikującego biały kolor. W trakcie kąpieli poprzedzającej wystawę lepiej zrezygnować z balsamu, żeby nie zmiękczył i nie obciążył sierści.


Ch PL.BG, Mł Ch PL ONE AND ONLY Haus Wityk. Wł. hod Dellbenq

Przed wystawą trzeba psa zawsze bardzo dokładnie wyszczotkować. Pozwoli to usunąć resztki zmatowiałego, odstającego włosa, dzięki czemu sierść będzie lśniąca i gładka. Zbyt długie, psujące linię włoski można wyskubać, nie należy jednak przesadzać, bo corgi jest psem pasterskim i wszystko, co robimy z jego sierścią powinno mieć na celu zachowanie jego naturalnego wyglądu. Niektórzy wystawcy ścinają psu wąsy, nie powinno się tego robić, bo pełnią one bardzo istotną funkcję czuciową. Jeśli już się na to decydujemy, trzeba je bardzo ostrożnie wyciąć nożyczkami, w żadnym wypadku nie wolno ich wyrywać.

Jedynym miejscem, w którym możemy sobie pozwolić na użycie nożyczek są kończyny. Sierść z tylnej strony kończyn dokładnie wyczesujemy do tyłu a następnie lekko wyrównujemy nożyczkami degażującymi. Usuwamy sierść między opuszkami, bo jeśli w tym miejscu utworzy się filc będzie psa uwierał, co z pewnością niekorzystnie odbije się na jego prezentacji w ruchu. Sierść zarastającą łapkę od spodu i wystającą ponad opuszki wyrównujemy prostymi nożyczkami (zdjęcie 1 i 2). Obcinamy pazury tak, żeby nie dotykały podłogi oraz wyrównujemy sierść, która porasta łapę od góry. Nie wolno jej obciąć za krótko, trzeba to zrobić tak żeby zachować jej naturalny kontur (zdjęcie 3 i 4).

Zdjęcia pochodzą z książki: Deborah Harper: The Complete Pembroke Welsh Corgi
 
Pamiętajmy, żeby psa nie zatuczyć, bo na ringu każdy nadmiar tkanki tłuszczowej widać jak na dłoni. Nadwaga powoduje, że pies traci proporcje, elegancję i sportową sylwetkę, a przecież od psa wystawowego wymaga się sprawności i dobrej kondycji. Łączy się to z koniecznością wytrenowania psa, choć to akurat dotyczy wszystkich ras. Pies na wystawie musi biegać sprężyście i bez wysiłku, bo tylko wtedy można liczyć na sukces. Niestety wielu wystawców zupełnie o tym zapomina.


Przed wejściem na ring

 
Pół godziny wcześniej idziemy z psem na mały spacer, żeby się rozruszał i załatwił potrzeby fizjologiczne. Przy dobrze wypielęgnowanym owłosieniu przed wejściem na ring wystarczy psa dobrze wyszczotkować. Jeśli chodzi o poprawienie wyglądu sierści jedyne, co można zrobić to spryskać białe części owłosienia, szczególnie na przedpiersiu i łapach, pudrem w aerozolu, który podkreśli i skontrastuje biel. Sierść na przedpiersiu podczesujemy pod włos i ewentualnie bardzo delikatnie utrwalamy niewidocznym lakierem.



Ogon wyciągamy poziomo, szczotkujemy i dla nadania objętości spryskujemy go pudrem w aerozolu. Ponownie go szczotkujemy i pies jest gotowy do wejścia na ring.

Jeśli w oczekiwaniu na ten moment trochę z nim pobiegamy wprawimy go w doskonały nastrój i będzie się lepiej wystawiał. Teraz już tylko sprawdzamy czy nie ma śpiochów w oczach, zakładamy odpowiednią do barwy sierści ringówkę, sprawdzamy czy sierść się przy niej ładnie ułożyła i energicznym krokiem wchodzimy na ring.

Powodzenia!
 

Powrót

Skomentuj artykuł - napisz, jeśli chcesz poszerzyć zawarte w nim informacje lub podzielić się swoim doświadczeniem. Masz ciekawy tekst lub zdjęcia swojego autorstwa skontaktuj się z nami. Wszystkich chętnych do współpracy serdecznie zapraszamy!

E-mail: *
Treść: *

Prawa autorskie

Wszystkie ma- teriały publiko- wane w tym serwisie są chronione pra- wami autor- skimi. Kopiowanie całości lub części jest zabronione.
Projekt i wykonanie: Blueprint
Wszelkie prawa zastrzeżone dla piesporadnik.pl 2024
PiesPoradnik.pl ul. Grunwaldzka 487 B 80-309 Gdańsk

Zakaz kopiowania - wszystkie teksty, zdjęcia i materiały graficzne publikowane w tym portalu są chronione prawem autorskim i nie mogą być kopiowane.