Spaniel tybetański

Wybierz inną rasę


Zgodnie ze wzorcem


Spaniel tybetański ma średniej długości, jedwabistą szatę. Jego sierść jest krótsza i płasko przylegająca na głowie i przedniej stronie łap, na tylnej stronie łap tworzy frędzle. Na tułowiu umiarkowanie długa, raczej płasko przylegająca. Ogon i pośladki bogato i obficie okryte dłuższym włosem. Sierść jest wyraźnie dłuższa na uszach i szyi a na ogonie tworzy bogate pióro. Niepożądane zbyt obfite owłosienie. Suki są owłosione słabiej i mają mniejszą kryzę, niż samce. Podszycie delikatne, gęste.

Umaszczenie: wzorzec dopuszcza wszystkie jednolite rodzaje umaszczenia, jednolite z białymi znaczeniami i łaciate.


Pielęgnacja sierści

Szata spaniela tybetańskiego wymaga niezbyt skomplikowanej, ale bardzo systematycznej pielęgnacji, ponieważ zaniedbana ma tendencje do filcowania. Żeby temu zapobiec trzeba ją odpowiednio często szczotkować, zwłaszcza w okresie linienia. Jeśli właściciel potrafi tak zorganizować sobie czas, żeby na pielęgnację psa poświęcić średnio pół godziny tygodniowo, nie będzie miał problemów z jego owłosieniem.

Szczotkowanie

Przy tego rodzaju sierści najważniejszym zabiegiem pielęgnacyjnym jest szczotkowanie, dlatego jak najwcześniej trzeba psa do niego przyzwyczaić. Musi je nie tylko akceptować, ale nawet polubić, wtedy utrzymanie sierści w idealnym stanie zabierze naprawę niewiele czasu. Pamiętajmy, że jedno szarpnięcie szczotką może spowodować, że pies się zrazi i na jej widok będzie uciekał i chował się po kątach.


Minotaure de La Garde Adhemar

Do utrzymania sierści w idealnym stanie potrzebne są dwie szczotki. Jako pierwszą powinniśmy kupić szczotkę włosianą i zacząć używać ją jak najwcześniej, już około szóstego tygodnia życia. Warto w nią zainwestować, bo będzie psu służyła przez wiele lat. W momencie, kiedy w miejsce szczenięcego puchu zacznie pojawiać się dorosła sierść, potrzebna będzie druga szczotka, druciana. Trzeba sprawdzić, czy jej końce są idealnie gładko zakończone (bez odstających kapturków!), nie mogą wyrywać włosa, drapać, ani tym bardziej kaleczyć skóry. Wielkość obydwu szczotek powinna być dopasowana do wielkości psa. Bardzo potrzebny będzie również dobrej jakości średnio gęsty metalowy grzebień do rozczesywania dłuższych partii owłosienia. Szczotka metalowa typu slicker, z dużą ilością drucików może się przydać, jeśli pojawi się konieczność usunięcia większej ilości podszerstka.

Psa szczotkuje się dwa razy w tygodniu. Zaczynamy od dokładnego przeglądu owłosienia w poszukiwaniu ewentualnych supłów, o które w czasie szczotkowania moglibyśmy zahaczyć i sprawić psu ból. Jeśli je znajdziemy, muszą być od razu całkowicie rozczesane. Najwrażliwsze, a jednocześnie najbardziej podatne na filcowanie są okolice pachwin i brzucha. Te miejsca są na szczęście praktycznie niewidoczne, dlatego ewentualne filce można po prostu wyciąć. 

Szczotkujemy bardzo dokładnie, zawsze z kierunkiem włosa, nigdy nie wolno szczotkować na sucho, bo włos się łamie i niszczy. Za każdym razem trzeba spryskać sierść specjalną odżywką dla długiej sierści, która działa antystatycznie, ułatwia szczotkowanie i zapobiega plątaniu i filcowaniu się włosa. Przy znacznej przewadze białego owłosienia należy unikać preparatów zawierających olejek norkowy, bo istnieje ryzyko ze spowoduje zżółkniecie sierści.

Kąpiel


Spaniela tybetańskiego kąpie się raz na 2-3 tygodnie i zawsze wtedy, kiedy sierść zaczyna być nieświeża. Nie jest prawdą, że kąpiel niszczy włos pod warunkiem, że używamy dobrych kosmetyków, opracowanych specjalnie dla psów długowłosych. Nigdy nie wolno stosować szamponów przeznaczonych dla ludzi, w tym również dla niemowląt, bo mają zbyt wysokie pH, wysuszają i niszczą sierść. Pies porusza się blisko ziemi, na jego sierści osiada nie tylko zwykły kurz, ale także mnóstwo różnego rodzaju środków chemicznych i zimowej soli, które niszczą i wysuszają sierść. Dlatego też trzeba go kąpać, bo szampon je zmywa a balsam tworzy warstewkę ochronną przed ich agresywnym działaniem. Długotrwałe oddziaływanie środków chemicznych może spowodować problemy skórne: świąd, wypryski, stany zapalne.

Zaczynamy od bardzo dokładnego rozczesania sierści i usunięcia wszystkich supłów, ponieważ pod wpływem wody ulegną zacieśnieniu i trudno je będzie rozczesać. Wstawiamy psa do wanny na przeciwpoślizgową podkładkę i dokładnie moczymy jego sierść wodą o temperaturze około 30 stopni. Następnie nakładamy odpowiednio rozcieńczony szampon, rozprowadzamy go na całej sierści i delikatnie myjemy unikając energicznego pocierania, które sprzyja plątaniu się włosa. Szampon konieczne trzeba rozcieńczyć, bo skondensowany wcale nie myje lepiej, za to jego nadmiar bardzo trudno wypłukać. Pamiętajmy, że rozcieńczamy go tylko tyle, ile tego dnia zużyjemy, szamponu zmieszanego z wodą nie można przechowywać, bo z czasem traci właściwości myjące.

Myjemy zawsze dwukrotnie, specjalnym szamponem przeznaczonym dla psów długowłosych i za każdym razem dokładnie spłukujemy, również pod brzuchem, bo tam spływa najwięcej piany. Po dokładnym wypłukaniu i odciśnięciu sierści ręcznikiem nakładamy balsam-odżywkę, równomiernie ją rozprowadzamy, pozostawiamy na 3-5 minut. Odżywka jest niezbędna, ponieważ odbudowuje naturalną otoczkę włosa, odżywia go i uelastycznia, a w przypadku długiej sierści skutecznie zapobiega jej plątaniu i filcowaniu.

Po spłukaniu balsamu-odżywki odciskamy sierść ręcznikiem, bez pocierania, bo to plącze i łamie włos. Potem zawijamy psa w następny, dobrze wchłaniający wodę ręcznik i pozostawiamy w nim na chwilę, żeby wchłonął jak najwięcej wilgoci. Zdejmujemy ręcznik, spryskujemy sierść odżywką w aerozolu i suszymy delikatnie ciepłą suszarką.

Czystość bez kąpieli

Psy długowłose kąpie się na tyle często, że zazwyczaj nie ma potrzeby czyszczenia ich sierści między kąpielami. Jeśli jednak nie mamy czasu lub możliwości, żeby psa wykapać, możemy przywrócić sierści czystość przy pomocy specjalnego lotionu. Wystarczy naciągnąć warstewkę waty na szczotkę, zwilżyć ją lotionem i dokładnie wyszczotkować sierść. Brud pozostanie na wacie, a szata naszego przyjaciela będzie pachnąca i czysta.

W przypadku białej sierści bardzo wygodny jest również puder w aerozolu, bo można go bardzo łatwo i równomiernie rozprowadzić na sierści. Odchylamy włos ręką warstwa po warstwie i spryskujemy dokładnie wymieszanym pudrem z odległości około 20cm. Następnie lekko masujemy, żeby lepiej rozprowadzić puder i pozostawiamy na kilka minut. Na zakończenie dokładnie szczotkujemy z włosem i pod włos. Sierść jest pachnąca i bardziej puszysta. Pojemnik z pudrem trzeba zawsze odwrócić do góry dnem i energicznie wstrząsnąć, żeby dobrze wymieszać jego zawartość. Puder jest zazwyczaj w zawiesinie i dłużej nieużywany osiada na dnie pojemnika.

Problemy i zabiegi specjalne

  • Największym problemem psów długowłosych jest plątanie i filcowanie się sierści. Jeśli jednak będziemy stosować odpowiednie środki pielęgnacyjne, kąpać psa raz na 2-3 tygodnie (zawsze z balsamem po kąpieli) i szczotkować 2 razy w tygodniu (zawsze po spryskaniu odżywką w aerozolu), nigdy nie będzie miał sfilcowanej sierści. Regularna pielęgnacja zabiera nieporównanie mniej czasu niż mozolne rozsupływanie splątanej sierści.
  • Po mocno nasłonecznionym lecie, po zimie, chorobach i zawsze wtedy, kiedy włos zaczyna być suchy i odstający potrzebna jest odpowiednia kuracja regenerująca, która pozwoli przywrócić sierści idealną kondycję. Więcej na ten temat w zakładce Problemy z sierścią - przesuszenie sierści.

Higiena

Oprócz sierści, regularnej pielęgnacji wymagają także oczy, uszy, zęby, pazury, łapy i gruczoły okołoodbytowe. Wskazówki jak je pielęgnować znajdują się tutaj.



Sierść spaniela tybetańskiego powinna pozostać naturalnej długości i nigdy nie może być strzyżona. Użycie nożyczek uzasadnione jest jedynie do niewielkiej korekty owłosienia przed wystawą. Przygotowanie zaczynamy od sprawdzenia czy w sierści nie ma supłów i ewentualnego ich rozplątania, po czym dokładnie ją rozczesujemy i szczotkujemy. Usuwamy wszystkie odstające włoski na głowie, na której sierść powinna być idealnie gładka i przylegająca. Ma to również na celu podkreślenie jej budowy. Końcówki sierści wystającej poza małżowiny uszne delikatnie wyrównujemy. Ich wewnętrzną stronę skracamy degażówkami i usuwamy palcami włos zarastający wejście do kanału słuchowego.

Dokładnie rozczesujemy frędzle zdobiące przedpiersie, dół klatki piersiowej, podbrzusze, uda oraz tylną stronę kończyn i lekko wyrównujemy je degażówkami. Włos na przedniej stronie kończyn powinien być idealnie gładki. Sierści na ogonie się nie skraca, powinna naturalnie rozłożonym pióropuszem opadać na grzbiet. Na zakończenie wyskubujemy palcami wszystkie martwe wystające i psujące linię skręcające się włoski. Ten zabieg zwany strippingiem jest bardzo ważnym elementem pielęgnacji, wymusza odnawianie włosa, zmniejsza tendencję do filcowania się sierści i powoduje, że ładniej się układa. Powinien być powtarzany bardzo regularnie, co tydzień.


Heliantus de Doganbay

Włos porastający wierzch łap podczesujemy w górę i wyrównujemy degażówkami tak, żeby nadać im zwarty kształt. Z tego samego powodu wszystko, co wystaje poza obrys łapy skracamy. Pazury, jeśli pies nie ściera ich w sposób naturalny, muszą być obcięte tak, żeby nie dotykały podłogi. Najlepiej zrobić to kilka dni przed wystawą, bo gdyby się zdarzyło przyciąć któryś z nich zbyt krótko, zdąży się wygoić. Włos między opuszkami palców musi być wycięty, czasem w tym miejscu tworzy się zbity filc, który uwiera przy chodzeniu i powoduje odleżynę. Trzeba go ostrożnie wyciąć a skórę posmarować maścią leczniczą, żeby się wygoiła. Jest to bardzo ważne, bo pies może kuleć i nie będzie w stanie odpowiednio zaprezentować się w ruchu. Jeśli wystawa odbywa się w hali, na gładkiej betonowej posadzce, może się ślizgać i mieć trudności z utrzymaniem równowagi. Istnieje specjalny balsam, który tworzy na opuszce warstewkę przeciwpoślizgową, zwiększa przyczepność i pozwala zlikwidować ten problem.

Przed wystawą trzeba psa wykapać, ale na tyle wcześnie, żeby do tego czasu sierść zdążyła się odpowiednio ułożyć. Przy poprzednich kąpielach trzeba zaobserwować po ilu dniach prezentuje się najlepiej. Jeśli kolor sierści nie jest dostatecznie wyrazisty, można zastosować szampon intensyfikujący tę barwę, która wymaga poprawienia. Po wypłukaniu i odciśnięciu ręcznikiem nakładamy balsam- odżywkę, która nada sierści połysk i spowoduje, że będzie się ładnie układała.

Uwaga: ze względu na kryzę pies poza spacerami nie powinien nosić obroży, bo to spowoduje szpecące wgniecenie na sierści. A ta którą nosi, musi być miękka i delikatna, żeby nie wyrywała włosa. Z tego samego względu do zabezpieczenia psa przed pasożytami lepszy jest produkt typu spot on niż obróżka.


Przed wejściem na ring

Pół godziny wcześniej idziemy z psem na mały spacer, żeby się rozruszał i załatwił potrzeby fizjologiczne. Następnie wracamy pod ring, szczotkujemy sierść spryskawszy ją uprzednio bardzo delikatnie odżywką nabłyszczającą. Jeśli trzeba pióropusz na ogonie dokładnie wyczesujemy ogon wyciągamy poziomo i spryskujemy specjalnym niewidocznym lakierem, żeby się pięknie prezentował. Od tego momentu pies nie może się położyć żeby nie zburzyć sierści i nie zebrać z ziemi wszystkich leżących tam śmieci.

Teraz już tylko sprawdzamy czy nie ma śpiochów w oczach, zakładamy stonowaną z barwą sierści delikatną ringówkę, poprawiamy przygniecioną przez nią sierść, po czym energicznym krokiem wchodzimy na ring.

Powodzenia!

Uwaga: wystawiając psa o tak dekoracyjnym owłosieniu trzeba mieć zawsze w kieszeni szczotkę, żeby móc w każdej chwili przeczesać i uporządkować szatę.

Powrót

Skomentuj artykuł - napisz, jeśli chcesz poszerzyć zawarte w nim informacje lub podzielić się swoim doświadczeniem. Masz ciekawy tekst lub zdjęcia swojego autorstwa skontaktuj się z nami. Wszystkich chętnych do współpracy serdecznie zapraszamy!

E-mail: *
Treść: *

Prawa autorskie

Wszystkie ma- teriały publiko- wane w tym serwisie są chronione pra- wami autor- skimi. Kopiowanie całości lub części jest zabronione.
Projekt i wykonanie: Blueprint
Wszelkie prawa zastrzeżone dla piesporadnik.pl 2024
PiesPoradnik.pl ul. Grunwaldzka 487 B 80-309 Gdańsk

Zakaz kopiowania - wszystkie teksty, zdjęcia i materiały graficzne publikowane w tym portalu są chronione prawem autorskim i nie mogą być kopiowane.