Chesapeake bay retriever

Wybierz inną rasę


Ch.PL Aguamanda’s SUPERMARIO , VEI FOREST RIVER NEW Kelecsky poklad
i ARIA Rancho Fidora


Zgodnie ze wzorcem

Chesapeake ma bardzo gęstą, grubą, twardą, lekko pofalowaną i przylegającą do ciała sierść. Składa się ona z dość krótkich, nieprzekraczających 4 cm włosów okrywowych i gęstego, wełnistego, przetłuszczonego i nieprzemakalnego podszerstka. Włos na kufie i kończynach powinien być bardzo krótki i prosty natomiast na łopatkach, karku, grzbiecie oraz lędźwiach z tendencją do falowania. Dopuszczalne jest umiarkowane pióro na tylnych kończynach i ogonie.
 
Jakość sierści chesapeake jest bardzo istotna, na wystawie podlega ocenie, ponieważ pies jest wykorzystywany do polowań w najbardziej ekstremalnych warunkach pogodowych, często na śniegu lub lodzie. Tłuszcz w szorstkiej, zewnętrznej okrywie włosowej oraz gęsty, wełnisty podszerstek jest w tych warunkach niezbędny, ponieważ uniemożliwia dostanie się zimnej wody do skóry. Powoduje również, że sierść nie zatrzymuje wody i bardzo szybko wysycha. Wzorzec precyzuje, że jego owłosienie powinno być odporne na wodę w takim samym stopniu jak upierzenie kaczek, dzięki niemu pies może pracować nawet w zburzonej, lodowatej wodzie. Po wyjściu na brzeg i otrzepaniu nie powinno być mokre a jedynie nieznacznie wilgotne. Ta oleista warstwa na sierści nadaje mokrej sierści specyficzny zapach piżma.

Umaszczenie powinno być jak najbardziej zbliżone do otoczenia: od słomkowego do czerwono-brązowego, złocisto-rude oraz we wszystkich odcieniach brązu. Żadna z tych barw nie jest preferowana, za to zdecydowanie najbardziej cenione są psy jednolicie umaszczone. Dopuszczalne są małe, białe znaczenia na przedpiersiu, palcach i brzuchu. Im mniejsze i mniej liczne, tym lepiej. Sierść, ze względu na swoje znaczenie przy pracy w wodzie, stanowi element oceny wystawowej.


CH.PL QUINCEY QUENIE Kelecsky poklad


Pielęgnacja sierści

Sposób pielęgnacji zależy od trybu życia psa. W przypadku psa pracującego, spędzającego dużo czasu w wodzie, codzienna pielęgnacja powinna sprowadzać się w zasadzie do wyczesywania sierści, które ma na celu przede wszystkim usunięcie zanieczyszczeń. Pies żyjący w mieszkaniu musi być pielęgnowany tak, żeby jego sierść była pachnąca i czysta, choć trzeba dołożyć starań, by pozostała naturalna i wodoodporna. 

Szczotkowanie

Psa pełniącego rolę przyjaciela rodziny, powinno się szczotkować raz w tygodniu metalową szczotką, żeby na bieżąco rozczesywać gęsty podszerstek i nie dopuścić do jego filcowania. Chesapeake jest często wykorzystywany do polowania na kaczki i wtedy z kolei trzeba uważać, żeby go nie usunąć zbyt dużo, bo nie można pozbawiać psa bardzo potrzebnej warstwy owłosienia, która w wodzie chroni go przed wyziębieniem. Pies linieje dwa razy w roku bardzo obficie, poza tym okresem wypadanie sierści jest raczej umiarkowane, chyba, że przebywa cały czas w ciepłym mieszkaniu i wtedy linieje praktycznie na okrągło przez cały rok. Martwą sierść najlepiej wyczesać włosianą lub miękką metalową szczotką z lekko zagiętymi drucikami. Przed każdym szczotkowaniem sierść trzeba spryskać odżywką zawierającą dobre olejki roślinne, która nadaje szczotce poślizg, wzmacnia włos i tworzy na nim warstewkę ochronną.


Kąpiel

W zasadzie chesapeake nie powinno się kąpać, bo tradycyjna kąpiel usuwa tłuszcz który sprawia, że jego sierść jest wodoodporna. Dużo się jednak w ostatnich latach zmieniło i coraz więcej psów, które kiedyś były wykorzystywane głównie jako psy pracujące, dziś pełni rolę psów rodzinnych i mieszka w naszych domach a jedyny zbiornik wodny jaki mają do dyspozycji to wanna i plastikowy dziecięcy basenik w ogrodzie. Trudno w tych warunkach zrezygnować z kąpieli, choćby ze względów higienicznych.

Chesapeake kąpie się jak najrzadziej, zazwyczaj wtedy kiedy jest taka potrzeba. Zadanie nie jest proste, bo już dokładne zmoczenie sierści jest sporym problemem. Trzeba trzymać końcówkę prysznica bardzo blisko ciała, bo wtedy woda nie rozpryskuje się i lepiej przenika w głąb owłosienia. Psa myjemy zawsze dwukrotnie, odpowiednio rozcieńczonym, szamponem a potem bardzo dokładnie płuczemy, również pod brzuchem, gdzie spływa cała powstała w czasie kąpieli piana. Szampon konieczne trzeba rozcieńczyć, bo skondensowany wcale nie myje lepiej, za to jego nadmiar bardzo trudno wypłukać. Pamiętajmy, że rozcieńczamy tylko tyle, ile tego dnia zużyjemy, szamponu zmieszanego z wodą nie można przechowywać, bo z czasem traci właściwości myjące. Najlepszy jest szampon zawierający dobre olejki roślinne, taki jaki stosuje się dla psów długowłosych, lub w przypadku wypłowiałego koloru szampon intensyfikujący barwę. Po umyciu trzeba sierść bardzo dokładnie wypłukać i koniecznie na 3-5 minut nałożyć taki sam balsam, jaki stosuje się do pielęgnacji psów długowłosych, bo najlepiej natłuści i odbuduje lipoproteinową otoczkę włosa. Ponownie płuczemy i osuszamy sierść ręcznikiem. W lecie pies może doschnąć na świeżym powietrzu, w zimie można dosuszyć sierść niezbyt gorącą suszarką.


RUDA DAMA Team Let’s Go


Czystość bez kąpieli

Jeśli z jakichś względów kąpiel jest niewskazana lub po prostu nie mamy na nią czasu, a pies zaczyna mało elegancko pachnieć, można odświeżyć jego owłosienie bez użycia wody. Przecieramy sierść frotową szmatką zwilżoną specjalnym lotionem, który ją odświeży i usunie nieświeży zapach. Można także naciągnąć warstwę waty na włosianą szczotkę, zwilżyć lotionem i wyszczotkować psa, zmieniając w miarę potrzeby zabrudzoną watę na czystą. Na koniec przecieramy sierść wilgotną szmatką, pozostawiamy do wyschnięcia i szczotkujemy.


Higiena

Oprócz sierści, regularnej pielęgnacji wymagają także oczy, uszy, zęby, pazury, łapy i gruczoły okołoodbytowe. Wskazówki jak je pielęgnować znajdują się tutaj.



Jak dobrać akcesoria oraz kosmetyki do potrzeb i rodzaju sierści:


Przygotowanie chesapeake do wystawy zaczynamy od bardzo dokładnego wyszczotkowania sierści i usunięcia martwego włosa i luźnego podszerstka. Następnie należy psa wykąpać, żeby jego sierść była pachnąca i czysta. Najlepiej zrobić to tydzień przed wystawą, żeby zdążyła się ułożyć i odzyskać właściwą teksturę.

Jeśli barwa sierści jest zszarzała lub wypłowiała, można do poprzedzającej wystawę kąpieli użyć dobrego szamponu intensyfikującego kolor. Następnie na dwukrotnie umytą i bardzo dokładnie wypłukaną oraz starannie odciśniętą ręcznikiem sierść nakładamy odżywkę dla psów długowłosych, która spowoduje, że włos będzie lśniący i dobrze odżywiony. Po jej spłukaniu i odciśnięciu sierści ręcznikiem suszymy ją letnią suszarką rozczesując jednocześnie włosianą szczotką.


ARIA Rancho Fidora

Ostateczny szlif najlepiej zrobić dwa dni przed wystawą. Chodzi tu przede wszystkim o nadanie sierści połysku i gładkości. Włos na głowie powinien być idealnie przylegający i gładki, dlatego też wyskubujemy palcami wszystkie pojedyncze, sterczące i zaburzające linię włoski. Miejsca w których schodzi się rosnący z różnych kierunków włos, można bardzo delikatnie spłaszczyć trymerem lub degażówkami. Zaczynamy od ucha wzdłuż szyi, wyrównujemy linię na środku klatki piersiowej, potem na kończynach przednich i tylnych a na końcu na pośladkach. Sierść na ogonie trymuje się począwszy od nasady, aż do szpiczasto zakończonego czubka. Jeśli na tylnej stronie kończyn i ogonie występują pióra trzeba je odrobinę wyrównać nożyczkami degażującymi, żeby linia cięcia wyglądała naturalnie i nie była widoczna. Podbrzusze musi być pozbawione wystających włosów a znajdujący się na końcu siusiaka pędzel bardzo ostrożnie obcięty nożyczkami. O to akurat warto dbać bez względu na to czy pies jest wystawiany, bo zasychający na nim mocz bywa źródłem nieprzyjemnego zapachu. Taka korekta może się wydać przesadą, ale wystawa ma swoje prawa a w silnej stawce wszystko ma znaczenie. Niektórzy wystawcy obcinają nawet psu wąsy, ponieważ jednak jest to nie tylko ozdoba, ale również bardzo ważny narząd czucia, nie powinno się tego robić.

Nie wolno zapominać o łapach. Pazury, jeśli pies nie ściera ich w sposób naturalny, powinny być obcięte tak, żeby nie dotykały podłogi. Najlepiej zrobić to kilka dni przed wystawą, bo gdyby się zdarzyło przyciąć któryś z nich zbyt krótko, zdąży się wygoić. Włos między opuszkami musi być wycięty, czasem w tym miejscu tworzy się filc, który uwiera przy chodzeniu i powoduje odleżynę. Trzeba go bardzo ostrożnie wyciąć a skórę posmarować maścią leczniczą, żeby się wygoiła. Jest to bardzo ważne, bo pies może kuleć i nie będzie w stanie odpowiednio zaprezentować się w ruchu. Jeśli wystawa odbywa się w hali, na gładkiej betonowej posadzce, pies może się ślizgać i mieć trudności z utrzymaniem równowagi. Istnieje specjalny balsam, który tworzy na opuszce warstewkę przeciwpoślizgową, zwiększa przyczepność i pozwala zlikwidować ten problem.



Przed wejściem na ring


SCHAU BRAUT BAALIS Graholka
 
Pół godziny wcześniej idziemy z psem na mały spacer, żeby się rozruszał i załatwił potrzeby fizjologiczne. Jego sierść będzie się wspaniale prezentowała, jeśli przed wejściem na ring dokładnie ją wyszczotkujemy i delikatnie, z odległości 25-30 cm spryskamy odżywką nabłyszczającą w aerozolu. Przed każdym użyciem pojemnik z odżywką należy energicznie wstrząsnąć, bo olejki osadzają się na jej powierzchni. Ten prosty zabieg pozwoli zintensyfikować kolor sierści i uwydatnić muskulaturę psa. 

Jeśli w oczekiwaniu na wejście na ring trochę z nim pobiegamy wprawimy go w doskonały nastrój i będzie się lepiej wystawiał. Teraz już tylko sprawdzamy czy nie ma śpiochów w oczach, zakładamy stonowaną z barwą sierści ringówkę, po czym energicznym krokiem wchodzimy na ring.

Powodzenia!


Uwaga

Regulamin wystaw psów rasowych precyzuje: „Zabronione jest traktowanie szaty, skóry i nosa jakimikolwiek środkami, które zmieniają ich strukturę, kolor lub stan. Dopuszcza się jedynie strzyżenie, trymowanie, czesanie i szczotkowanie.”

Wystawa jest konkursem piękności, nie da się ukryć, że większość psów jest przygotowywana przy pomocy różnego rodzaju kosmetyków i zabiegów podkreślających lub poprawiających urodę. Jest to wiedza bardzo pilnie strzeżona, zdobywa się ją przeważnie metodą prób i błędów, dlatego zdecydowaliśmy się początkującym wystawcom to i owo podpowiedzieć. Zajrzyjcie do zakładki "Wystawy - jak poprawić urodę?" Ilość odwiedzin na tych stronach dowodzi, że ten temat budzi bardzo duże zainteresowanie.

Decyzja: poprawiać czy nie poprawiać, należy wyłącznie do właściciela. Tym, którzy się na to decydują radzimy: wypróbujcie wcześniej i nabierzcie wprawy, kosmetyków używajcie w domu a nie na wystawie, chyba, że w namiocie, zawsze dyskretnie i z umiarem.

Powrót

Skomentuj artykuł - napisz, jeśli chcesz poszerzyć zawarte w nim informacje lub podzielić się swoim doświadczeniem. Masz ciekawy tekst lub zdjęcia swojego autorstwa skontaktuj się z nami. Wszystkich chętnych do współpracy serdecznie zapraszamy!

E-mail: *
Treść: *

Prawa autorskie

Wszystkie ma- teriały publiko- wane w tym serwisie są chronione pra- wami autor- skimi. Kopiowanie całości lub części jest zabronione.
Projekt i wykonanie: Blueprint
Wszelkie prawa zastrzeżone dla piesporadnik.pl 2024
PiesPoradnik.pl ul. Grunwaldzka 487 B 80-309 Gdańsk

Zakaz kopiowania - wszystkie teksty, zdjęcia i materiały graficzne publikowane w tym portalu są chronione prawem autorskim i nie mogą być kopiowane.