Puli

Wybierz inną rasę

Zgodnie ze wzorcem


Mł.Ch.PL Borzos Puli Pestimrei ALKONY Wł.hod Black Obsession

Puli ma bardzo oryginalną, obfitą, gęstą, skręcającą się w sznury szatę. W okresie szczenięcym włos jest gęsty, falisty lub kędzierzawy. Z czasem w sposób naturalny kępki włosów zaczynają zbijać się w sznury i płaty. Jego sierść składa się z bardziej szorstkiego włosa okrywowego oraz delikatnego podszerstka. Proporcja, w jakiej połączone są te dwa rodzaje włosa determinuje rodzaj sierści oraz decyduje o tym, czy z upływem czasu będzie się poprawnie skręcała. Jeśli włos okrywowy przeważa nad miękkim podszerstkiem, sierść będzie luźna, odstająca i nie utworzy prawidłowych sznurów. W sytuacji, gdy znacznie przeważa podszerstek, sierść się wprawdzie sfilcuje, ale będzie zbyt miękka i trudna w pielęgnacji, co jest niepożądane. Tylko wtedy, gdy proporcja obu rodzajów włosa jest prawidłowa, co uwarunkowane jest genetycznie, tworzą się łatwe w pielęgnacji, estetyczne wstęgi i sznury.

Najdłuższe sznury pies ma lędźwiach, zadzie oraz udach - sięgają 20-30 cm. Najkrótsze, na głowie i kończynach, mierzą 10-12 cm. Prawidłowa sierść na głowie powinna tworzyć gęste sznury, pokrywające całą część twarzową. Niepożądany jest zarówno włos wyczesany, jak i zupełnie zaniedbany.

Skóra:
Bez fałd, przylegająca, mocno pigmentowana. Widoczne partie skóry czarne lub łupkowo szare, bez względu na maść.

Umaszczenie:
a) - czarne,
    - czarne z nalotem rdzawym lub szarym
    - płowe z wyraźną, sięgającą do oczu, czarną maską (maszkos fako)
    - szare (grey), obejmujące wszystkie odcienie szarości, od stalowego po srebrzysty
   Dopuszczalna niewielka biała plamka na piersi o średnicy nie większej niż 3 cm
   Białe włosy między palcami nie stanowią wady
b) - perłowo-białe, bez żółtych nalotów.
Jakiekolwiek inne umaszczenie lub znaczenia są niepożądane.


Mł.Zw.Świata Mł.Ch.PL.I ,Mł.Zw.KL GAGATEK z Korczówki i jego mama
Int.Ch. Mł.Zw.Eu. Ch.PL Mł.Ch.PL.SK Loncsosi-Bator Bibe Wł.hod Z Korczówki



Pielęgnacja sierści

Sierścią psów, które większość czasu spędzają na pastwisku nikt się nie zajmuje, stanowi ochronę przed niesprzyjającymi warunkami atmosferycznymi i kopytami krów. Nikt jej nie pielęgnuje, część dredów zostaje na kolczastych krzewach. Trudno się dziwić, że daleko jej do urody psów, które widzimy na wystawach.

Dla psa żyjącego w rodzinie sierść jest przede wszystkim ozdobą, jest to jednak owłosienie nietypowe, dlatego też trzeba je pielęgnować tak, żeby zachować jego niezwykły charakter. Wbrew pozorom pielęgnacja sierści puli nie jest pracochłonna, jeśli jednak jego sierść ma odpowiadać wzorcowi rasy, na określonym etapie życia poszczególne dredy muszą być ręcznie rozdzielane. Jak się już przebrnie przez okres formowania sznurów, pozostanie tylko bieżące utrzymanie sierści w nienagannym stanie.


Szczotkowanie

Puli nie linieje, psa się nie szczotkuje i nie czesze, bo to uniemożliwia skręcanie się sierści. Ten bardzo zalecany dla niemal wszystkich psów zabieg pielęgnacyjny dla puli jest zakazany. Nie szczotkuje się nawet szczeniąt, bo to mogłoby w przyszłości opóźnić lub nawet uniemożliwić powstawanie dredów. Nawet wtedy, kiedy sierść jest pełna gałązek i liści nie wolno ich wyczesywać tylko trzeba je delikatnie wyplątywać i usuwać palcami. Jakakolwiek próba czesania lub szczotkowania dorosłego psa mogłaby się skończyć zahaczeniem o sznury i ich wyrwaniem.


Formowanie sznurów

Szczenięta puli mają puszystą delikatną sierść, dzięki której wyglądają jak małe owieczki, ale już na tym etapie nie wolno zrobić nic, co by w przyszłości utrudniło zbijanie się sierści w dredy. Dopiero w wieku 7-8 miesięcy sierść zaczyna dzielić się na kosmyki a potem filcować. Jest to najtrudniejszy okres, bo pies wygląda jak skołtuniony, zaniedbany i właściciel musi wysłuchiwać uwag przechodniów, że mógłby zadbać o psa i porządnie go wyszczotkować. Otóż w żadnym przypadku nie może tego zrobić, jeśli puli ma mieć typową, zgodną ze wzorcem sierść.

Jakość szaty, czyli grubość i kształt sznurków, jest zakodowana genetycznie i zależy od proporcji podszerstka do włos okrywowego. To tłumaczy, dlaczego jeden pies kiedy dorośnie ma cienkie, mocno skręcone sznurki, natomiast sierść drugiego zbija się w grubsze mniej lub bardziej spłaszczone wstążki. Przy rozdzielaniu filców trzeba respektować te naturalne predyspozycje i nie próbować ich zmieniać.


WALIA Zwierz w Dredach FCI - 8 tygodni
 
Formowanie sznurów zaczyna się wtedy, kiedy pasemka sierści zaczynają zbijać się w jeden wielki filc z którego wystają pojedyncze kosmyki. Widok tych kosmyków świadczy o tym, że pies ma najbardziej pożądany rodzaj sierści, o prawidłowej strukturze i idealnej proporcji włosa okrywowego i podszerstka. Przy tym typie owłosienia formowanie dredów jest bardzo proste, bo praktycznie rozdzielają się same, trzeba tylko ten proces odpowiednio wspomagać. Ponieważ wyraźnie widać miejsca, w których filc należy rozdzielić, pozostaje tylko pilnować, żeby posuwając się od końca włosów dojść do miejsca, w którym widać skórę. Jeśli wokół dreda w każdym miejscu widać skórę, znaczy, ze został poprawnie oddzielony i można przystąpić do formowania następnego.

Problem zaczyna się wtedy, gdy mamy do czynienia z sierścią z dominującym podszerstkiem, bo wtedy tworzy się jednolicie zbity filc bez widocznych, wystających kosmyków, którego rozdzielenie jest znacznie trudniejsze. W tym przypadku robimy w zasadzie to samo, z tym, że mamy jednolity filc i to my musimy zdecydować, w którym miejscu najlepiej go rozdzielić. Robi się to na wyczucie a decyzja jest ważna, bo z jednej strony sznury nie powinny być za grube, z drugiej zaś, jeśli będą za cienkie mogą się odrywać. Oddzielamy więc sznur po sznurze zwracając uwagę na to, żeby wokół każdego z nich było widoczne równo zarysowane kółko na skórze i każdy sznur stanowił odrębną całość. To jest niezbędne, bo ułatwi dalsze ich rozdzielanie w miarę jak sierść będzie rosła.


6-miesięczny TRISTAN Zwierz w Dredach

Z kolei u psów, u których włos okrywowy wyraźnie dominuje nad podszerstkiem dredy są za luźne i nie chcą się poprawnie filcować. Dzieje się tak dlatego, że skręcanie jest uwarunkowane spiralnego wzrostem podszerstka, którego w tego rodzaju sierści brakuje.

Najtrudniejsze jest pierwsze rozdzielanie sierści, które bywa mniej lub bardziej pracochłonne w zależności od gatunku szaty. Sierść musi być bardzo regularnie przeglądana i na bieżąco rozdzielana tak, żeby tworzyły się niezbyt grube, równe na całej długości sznury. Grubość dredów jest bardzo ważna i trzeba się ta decyzją dobrze zastanowić. Należy pamiętać, że im dłuższe są dredy, tym robią się cieńsze i jeśli się przesadzi, mogą być za cienkie i zaczną się odrywać.


Rożnica w wyglądzie szaty w wieku 2 lat i 6 miesięcy

Na tym etapie nie można sobie pozwolić na najmniejsze nawet zaniedbanie, na szczęście sierść filcuje się partiami, najwcześniej filce pojawiają się w tyle tułowia, na zadzie, potem na uszach, pod pachami a następnie stopniowo na całym ciele. Najlepiej sprawdzać co jakiś czas i na bieżąco rozdzielać świeżo pojawiające się filce. Jeśli z którymś nie możemy sobie poradzić, można małymi ostro zakończonymi nożyczkami naciąć lekko dred przy samej skórze, czyli odwrotnie niż się to normalnie robi, a potem już tylko palcami rozdzielać go aż do końca. I tak sznur po sznurze.

Formowanie dredów to bardzo ważny okres, który kończy się w momencie, kiedy cała szata składa się z pięknie skręconych sznurów. Od tego momentu pielęgnacja sierści jest już bardzo prosta, ponieważ jednak włos rośnie przez całe życie a odrosty są połączone, trzeba je również rozdzielać i to w taki sposób, żeby sznury stawały się coraz to dłuższe i zawsze, nie łącząc się ze sobą, dochodziły aż do samej skóry. Jest to już jednak znacznie łatwiejsze od początkowego ich rozdzielania. Wystarczy raz w miesiącu zrobić dokładny przegląd i porozdzielać to co trzeba. W wieku 2-3 lat sierść jest już uformowana, ale dopiero w wieku około 5-6 lat osiąga maksymalną długość i pies ma wspaniałe dredy sięgające do ziemi! I to najczęściej samiec, bo dredy suki rzadko zdołają przetrwać w idealnym stanie w czasie odchowywania szczeniąt.


Wygląd sznurków od skóry u dorosłego psa
 


Kąpiel

Puli ma naturalnie mocno natłuszczoną sierść, która praktycznie nie przyjmuje wilgoci. W czasie deszczu woda spływa po jego szacie. Gdyby go zacząć regularnie kąpać, sierść straciłaby te właściwości, stałaby się bardziej miękka i nasiąkałaby wodą. Dużo łatwiej by się również brudziła. Jeśli więc nie ma potrzeby, nie należy psa kąpać. Nawet szczeniaka, bo pozbawione tłuszczu włosy gorzej się skręcają. Jeśli już jednak pies jest bardzo brudny i trzeba go wykąpać, stosujemy bardzo mocno rozcieńczony szampon, żeby go można było łatwo wypłukać a i tak płucze się go bez końca i ciągle się pieni. Na zakończenie nakładamy odżywkę regenerującą lub nawilżającą, żeby odbudować lipoproteinową otoczkę włosa i natłuścić go, bo to chroni sierść przed brudzeniem i wchłanianiem wilgoci.


Z taką pomocnicą kąpiel puli niestraszna. Int.Ch. Multi Ch. Mł.Zw. Europy
AMBROZJA z Korczówki, Wł.hod Dalajlamaherbs

Problemem jest nie tyle kąpanie ile suszenie. Nasiąknięta wodą sierść jest tak ciężka, że pies nie jest w stanie jej udźwignąć i najczęściej już w czasie kąpieli siada lub kładzie się w wannie. Po umyciu staramy się jak najwięcej wody odcisnąć kolejno zmienianymi, suchymi ręcznikami. Sznurów nie wolno wykręcać, trzeba je z wyczuciem odciskać przez suchy ręcznik tak, żeby ich nie uszkodzić i nie powyrywać. Można zawinąć psa w dobrze wchłaniający wodę, duży, kąpielowy ręcznik i trzymać w nim psa przez kilkanaście minut, ale i tak suszenie zajmuje około 5 godzin. A bez wysuszenia psa zostawić nie można, ponieważ naturalne wysychanie sierści trwa tak długo, że grozi to powstaniem bolesnych odparzeń, a przy chłodnej pogodzie wilgotna sierść może nawet zapleśnieć. Idealnym wyjściem jest profesjonalna suszarka nadmuchowa, która nie wysuszy i nie przegrzeje sierści i której nie trzeba trzymać w ręce.

W lecie najlepiej kapać psa w upalny dzień, najlepiej wtedy, kiedy wieje ciepły wiatr, natomiast w zimie doskonałym sposobem na wyczyszczenie sierści jest zabawa i bieganie po czystym, puszystym śniegu. Większość właścicieli puli kąpie je raczej rzadko, natomiast w miarę często i myje fragmentarycznie, w tych miejscach, gdzie została czymś zabrudzona. Dotyczy to z reguły pyszczka, okolic odbytu, a u samców zamoczonych przy oddawaniu moczu fragmentów owłosienia.


Ch.PL Tunderkerti LULU Wł.Hod.Black Obsession
 


Higiena

Oprócz sierści, regularnej pielęgnacji wymagają także oczy, uszy, zęby, pazury, łapy i gruczoły okołoodbytowe. Wskazówki jak je pielęgnować znajdują się tutaj.

Dla utrzymania higieny zarówno psom pełniącym rolę przyjaciela rodziny jak i wystawowym, wycina się pod ogonem dość szeroki pas włosa prawie do skóry. Sukom aż pod brzuch pas od uda do uda i także wewnętrzną stronę ud. Samcom trzeba skrócić włos w okolicy siusiaka. Nie należy się wahać, bo dredy rosnące po bokach tułowia skutecznie to zasłonią. Niektórzy właściciele przed wyjściem na spacer związują je w pęczki, żeby w ten sposób chronić sierść przed zmoczeniem. W opisie pielęgnacji bergamasco pokazany jest sposób, w jaki można ochronić sierść psów przed zasikiwanem.

W przypadku puli szczególnej dbałości wymagają łapy, ponieważ są tak mocno owłosione, że wczepia się w nie wszystko, z czym się stykają, w efekcie między opuszkami tworzy się kołtun, który utrudnia psu chodzenie. Dlatego włos w tych miejscach wymaga regularnego wycinania i wyrównywania. Jeśli chodzi o pazury, pies, który codziennie chodzi na długie spacery, ściera je sobie w sposób naturalny i nie ma potrzeby ich obcinania. Jeśli natomiast biega po miękkim podłożu, może się zdarzyć, że pazury trzeba będzie skrócić.

Bardzo regularnej dbałości wymagają uszy. Obfita, gęsta szata szczelnie je zakrywa i uniemożliwia ich wentylowanie, co zawsze stwarza niebezpieczeństwo powstania stanów zapalnych. Tylko częsta kontrola i jeśli trzeba czyszczenie i usuwanie zarastającego kanał słuchowy włosa są w stanie temu zapobiec.



Jak dobrać akcesoria oraz kosmetyki do potrzeb i rodzaju sierści:

  • Akcesoria do pielęgnacji sierści kliknij tutaj
  • Dobór kosmetyków do potrzeb i rodzaju sierści kliknij tutaj


Właściciel, który zamierza swojego psa wystawiać, musi bardzo poważnie potraktować prace nad rozdzieleniem dredów. Roczny pies ma już skręconą sierść i nie wolno jej rozczesać, bo się już ponownie nie skręci, a puli bez dredów nie będzie mógł być wystawiany.

Podstawą sukcesu jest dobrze utrzymana szata złożona z długich sznurów tej samej grubości. Oczywiście psy wystawowe nie pracują przy wypasie owiec co powoduje, że ich sierść jest przeważnie w nienagannym stanie. Wszystkie zbierane w czasie spacerów rzepy i patyki muszą być na bieżąco usuwane zanim pies razem ich razem z sierścią nie powygryza, co spowodowałoby prawdziwe spustoszenie w jego szacie. Warto również poprzycinać niektóre dredy: skracamy włosy przy pazurkach, a także sznurki na uszach, by głowa oglądana z przodu nie wyglądała na wąską, na pyszczku oraz pod nim. Korekta powinna być zrobiona tak, żeby wyglądało to naturalnie, bo puli nie może być wystylizowany.


Int.Ch. Multi Ch. Mł.Zw. Europy AMBROZJA z Korczówki, Wł.hod Dalajlamaherbs

Nie ma potrzeby kąpania psa przed wystawą. Zdarza się, że gdzieś się ubrudzi, wtedy myje się zabrudzone miejsce, bo całkowita kąpiel jest zajęciem na kilka godzin. Ze wzglądów estetycznych warto jednak przed wystawą wymyć co najmniej zamoczone moczem i niezbyt elegancko pachnące dredy. Trzeba pamiętać o stosowaniu dobrych hypoalergicznych szamponów, bo przesuszenie lub podrażnienie skóry może spowodować świąd, drapanie i wyrywanie sznurów. Z tego samego względu trzeba zadbać o odpowiednie zabezpieczenie psa przed pchłami i kleszczami.

Pazury powinny być obcięte tak, żeby nie dotykały podłogi. Trzeba to zrobić kilka dni przed wystawą, bo gdyby zdarzyło się przyciąć któryś z nich zbyt krótko, zdąży się wygoić. Włos między opuszkami palców musi być wycięty, czasem w tym miejscu tworzy się zbity filc, który uwiera przy chodzeniu i powoduje odleżynę. Trzeba go ostrożnie wyciąć a skórę posmarować maścią leczniczą, żeby się wygoiła. Jest to bardzo ważne, bo pies może kuleć i nie będzie w stanie odpowiednio zaprezentować się w ruchu. Jeśli wystawa odbywa się w hali, na gładkiej betonowej posadzce, może się ślizgać i mieć trudności z utrzymaniem równowagi. Istnieje specjalny balsam, który tworzy na opuszce warstewkę przeciwpoślizgową, zwiększa przyczepność i pozwala zlikwidować ten problem.


Przed wejściem na ring

Pół godziny wcześniej idziemy z psem na mały spacer, żeby się rozruszał i załatwił potrzeby fizjologiczne. Jeśli w oczekiwaniu na wejście na ring trochę z nim pobiegamy wprawimy go w doskonały nastrój. i będzie się lepiej wystawiał.

Teraz już tylko oczyszczamy jego sierść z przyczepionych w czasie spaceru gałązek i liści, zakładamy identyczną jak kolor sierści ringówkę, starannie układamy otaczające ją dredy, po czym energicznym krokiem wchodzimy na ring.

Powodzenia!

Uwaga:

Regulamin wystaw psów rasowych precyzuje: „Zabronione jest traktowanie szaty, skóry i nosa jakimikolwiek środkami, które zmieniają ich strukturę, kolor lub stan. Dopuszcza się jedynie strzyżenie, trymowanie, czesanie i szczotkowanie.”

Wystawa jest konkursem piękności, nie da się ukryć, że większość psów jest przygotowywana przy pomocy różnego rodzaju kosmetyków i zabiegów podkreślających lub poprawiających urodę. Jest to wiedza bardzo pilnie strzeżona, zdobywa się ją przeważnie metodą prób i błędów, dlatego zdecydowaliśmy się początkującym wystawcom to i owo podpowiedzieć. Zajrzyjcie do zakładki "Wystawy-jak poprawić urodę?" Ilość odwiedzin na tych stronach dowodzi, że ten temat budzi bardzo duże zainteresowanie.

Decyzja: poprawiać czy nie poprawiać, należy wyłącznie do właściciela. Tym, którzy się na to decydują radzimy: wypróbujcie wcześniej i nabierzcie wprawy, kosmetyków używajcie w domu a nie na wystawie, chyba, że w namiocie, zawsze dyskretnie i z umiarem.


Powrót

Skomentuj artykuł - napisz, jeśli chcesz poszerzyć zawarte w nim informacje lub podzielić się swoim doświadczeniem. Masz ciekawy tekst lub zdjęcia swojego autorstwa skontaktuj się z nami. Wszystkich chętnych do współpracy serdecznie zapraszamy!

E-mail: *
Treść: *

Prawa autorskie

Wszystkie ma- teriały publiko- wane w tym serwisie są chronione pra- wami autor- skimi. Kopiowanie całości lub części jest zabronione.
Projekt i wykonanie: Blueprint
Wszelkie prawa zastrzeżone dla piesporadnik.pl 2024
PiesPoradnik.pl ul. Grunwaldzka 487 B 80-309 Gdańsk

Zakaz kopiowania - wszystkie teksty, zdjęcia i materiały graficzne publikowane w tym portalu są chronione prawem autorskim i nie mogą być kopiowane.