Cocker spaniel angielski

Wybierz inną rasę
 Zgodnie ze wzorcem

Cocker spaniel angielski ma płasko przylegającą, jedwabistą szatę. Na głowie włos jest gładki, krótki i delikatny, na tułowiu średniej długości, jedwabisty w dotyku, gładki lub lekko pofalowany. Na nogach i spodzie tułowia długi, ale nie przesadnie obfity, żeby nie przeszkadzał psu w polowaniu. Uszy porośnięte dość długim, jedwabistym, najczęściej lekko falowanym włosem, Są największą ozdobą cockera i dlatego wymagają szczególnej dbałości. Niestety pies nie zdaje sobie z tego sprawy i biega z nosem przy ziemi ciągnąc uszy po pełnym liści i gałęzi podłożu. U psów wystawowych powinny być one chronione specjalną opaską.

KLARA-DREAM COME TRUE Renmil’s Dream

Umaszczenie:

Według umaszczenia, cocker spaniele angielskie można podzielić na 4 grupy: 
  • jednolite - czarne, rude, złote, czekoladowe, czarne podpalane, czekoladowe podpalane. Bez bieli z wyjątkiem niewielkiej plamki na piersi
  • dwubarwne - biało-czarne, biało-pomarańczowe, biało-czekoladowe, biało-cytrynowe, z nakrapianiem lub bez. 
  • trójbarwne - biało czarne i biało czekoladowe z podpalaniem
  • przesiane - niebieskie, pomarańczowe, cytrynowe, czekoladowe, niebieskie z podpalaniem, czekoladowe z podpalaniem.  

 Inter Ch. Ch.PL, Mł.Ch.L. LOVE STORY Perfekt Partner



Pielęgnacja sierści

Od pierwszych miesięcy życia pielęgnacja angielskiego cocker spaniela wymaga bardzo dużej systematyczności i cierpliwości. Pies musi być bardzo regularnie szczotkowany i kąpany, bo każde zaniedbanie zaowocuje powstaniem supłów, których rozplątywanie jest bardzo uciążliwe, zarówno dla psa jak i dla jego opiekuna. Jeśli sierść ma wyglądać schludnie pies musi być trymowany i strzyżony, przy czym tylko w przypadku, kiedy nie jest wystawiany, można sobie pozwolić na skrócenie sierści i pewną dowolność w kształtowaniu sylwetki. Pies wystawowy musi być pielęgnowany, trymowany i strzyżony zawsze zgodnie ze wzorcem tak, by zachował charakterystyczny dla rasy wygląd i proporcje.

Do zabiegów pielęgnacyjnych należy psa przyzwyczajać od szczenięcia, najlepiej już od 7-8 tygodnia życia, choć na tym etapie ma to na celu przede wszystkim przyzwyczajenie psa do tego, że ktoś zajmuje się jego sierścią. Trzeba go oswoić z grzebieniem i szczotką, zajrzeć mu do uszu, pyszczka a także obmacać łapki, czego zazwyczaj bardzo nie lubi, a będzie jak znalazł kiedy pojawi się konieczność obcięcia pazurów.

Najtrudniejszy jest okres między 6 a 11 miesiącem życia, kiedy to następuje całkowita wymiana włosa szczenięcego na dorosły. W tym czasie szczenięca sierść miesza się z dorosłą i ma nieprawdopodobne tendencje do plątania się i filcowania. Regularne, praktycznie codzienne szczotkowanie i usuwanie martwej sierści jest jedynym sposobem na przetrzymanie tego bardzo trudnego okresu. Od momentu, kiedy cały szczenięcy, puszysty, wełnisty włos zostanie usunięty i pozostanie już tylko dorosła sierść, jej pielęgnacja stanie się dużo łatwiejsza.


Figaro & Fantazja Blue Valley of Dogs


Szczotkowanie

Dla cocker spaniela szczotkowanie jest podstawowym zabiegiem pielęgnacyjnym, dlatego jak najwcześniej trzeba psa do niego przyzwyczaić, bo musi je nie tylko zaakceptować, ale nawet polubić. Od momentu przybycia szczeniaka do domu między nim a jego panem powinna zapanować atmosfera pełnego zaufania i zrozumienia: pies powinien pogodzić się z faktem, że przez całe swoje życie będzie musiał poddawać się różnym zabiegom pielęgnacyjnym, opiekun musi sobie zdać sprawę z tego, że tylko i wyłącznie od niego zależy, czy będą one dla obu stron przyjemnością czy też udręką. Podstawą sukcesu w postaci wzorcowo wypielęgnowanej szaty jest bardzo wczesne przyzwyczajenie psa do zabiegów pielęgnacyjnych. Spokój, cierpliwość, pochwały i smakołyki niewątpliwie pomogą nam ten cel osiągnąć.
 

CH.PL, LT,VDH,MŁ.CH.PL TANGO z Nadmorskiej Stanicy FCI

W przypadku cockera ze wszystkich akcesoriów pielęgnacyjnych najbardziej potrzebna jest szczotka, a dokładnie dwie szczotki. Jako pierwszą powinniśmy kupić szczotkę włosianą i zacząć używać jej jak najwcześniej, już około szóstego tygodnia życia. Warto w nią zainwestować, bo jeśli nie pozwolimy psu by ją pogryzł, będzie nam służyła przez wiele lat. W momencie, kiedy w miejsce szczenięcego puchu zacznie pojawiać się dorosła sierść, potrzebna będzie druga szczotka, druciana. Trzeba sprawdzić, czy jej końce są idealnie gładko zakończone, nie mogą wyrywać włosa, drapać, ani tym bardziej kaleczyć skóry. Wielkość obydwu szczotek powinna być dopasowana do wielkości psa. Trzeba zaopatrzyć się także w dobrej jakości, metalowy grzebień.
 
Psa długowłosego szczotkuje się 2-3 razy w tygodniu, w zależności od jakości włosa. Zaczynamy od dokładnego przeglądu sierści, rozczesujemy pasmo po paśmie, zaczynając od jego końców aż do nasady włosa. W ten sposób nie przeoczymy żadnego supła, o który w czasie szczotkowania moglibyśmy zahaczyć i sprawić psu ból. Pamiętajmy, że nigdy nie wolno szczotkować na sucho, bo włos się łamie i niszczy. Podczas rozczesywania zawsze spryskujemy sierść specjalną odżywką zawierającą olejki, która wzmacnia włos, ułatwia szczotkowanie, zapobiega elektryzowaniu, plątaniu i filcowaniu się sierści. Cockera szczotkuje zawsze z włosem a nie pod włos. Często popełnianym błędem jest szczotkowanie po wierzchu co powoduje, że przy skórze pozostają supły, które po pewnym czasie mogą zamienić się w trudne do rozczesania kołtuny.
 

CH PL,CH RUS NEVER SAY NEVER Złota Grota
 
Ponieważ szczotkowanie trwa dosyć długo, najwygodniej położyć psa na boku, na stoliku trymerskim, lub na wyłożonym kocem stole, a samemu usiąść obok na odpowiedniej wysokości krześle. Dzielimy sierść na poprzeczne warstwy i zaczynamy szczotkowanie od najniższej, wyższe w tym czasie podpięte są specjalnymi klamrami. Po dokładnym rozczesaniu całej warstwy począwszy od końców włosów aż do skóry, przystępujemy do rozczesywania następnej warstwy i tak aż do grzbietu. Sierść musi być na bieżąco spryskiwana odżywką a wszystkie napotkane supły dokładnie rozplątane. Żeby nie ciągnąć i nie wyrywać włosa, rozczesywane pasmo włosów przytrzymujemy ręką powyżej miejsca, w którym pojawił się supeł. Rozplątujemy go najpierw palcami, potem rozczesujemy ustawionym na sztorc grzebieniem a na końcu szczotką. Po uporządkowaniu sierści na tułowiu szczotkujemy kończyny, też od dołu do góry, następnie ogon a na końcu głowę. Takie dokładne wyczesywanie, warstwa po warstwie, jest potrzebne tylko od czasu do czasu, tym rzadziej, im dokładniej sierść będzie rozczesywana podczas codziennej toalety. Sygnałem, że sierść wymaga solidnego rozczesania jest pojawienie się miejsc w których włos jest splątany. Nie muszę nikogo przekonywać, że szczotkowanie będzie łatwiejsze, kiedy pies jest zmęczony, po długim, intensywnym spacerze.

Jeśli chodzi o częstotliwość szczotkowania, wszystko zależy od trybu życia psa. Im więcej biegania po łąkach i lasach, tym więcej czasu trzeba poświęcić na uporządkowanie szaty. Zaoszczędzimy sobie bardzo dużo pracy, jeśli na wycieczki po lesie zafundujemy psu odpowiednie ubranie zwane siatką leśną. Jest to rodzaj kombinezonu uszytego z lekkiego, przewiewnego, dziurkowanego materiału, który chroni sierść przed wczepianiem się gałęzi, szyszek i liści. To samo zadanie w zimie spełnia cienki nieprzemakalny kombinezon, dzięki któremu śnieg nie wlepia się we włosy. Takie ubranie skutecznie zapobiega niszczeniu sierści, jeśli go nie mamy trzeba niezwłocznie po powrocie do domu usunąć wszystko co mu się w nią wplątało i do niej przyczepiło, w przeciwnym razie pies sobie to sam razem z całymi kępami włosów powygryza.
 


Kąpiel

Generalna zasada brzmi, że przed kąpielą sierść musi być bardzo dokładnie rozczesana aż do skóry a wszystkie splątania oraz filce usunięte. Jest to bardzo ważne, bo pod wpływem wody supły ulegną zacieśnieniu i będą dużo trudniejsze do usunięcia. Jeżeli pies jest na bieżąco pielęgnowany a powodem mycia jest taki jego wygląd jak na zdjęciu poniżej to oczywiście wstrzymujemy się z rozczesywaniem aż będzie czysty. 
 

Mł.Ch.PL, Mł,ZW.Klubu Polski GAVRELL Royal Antidotum


Cockera kąpiemy przeważnie raz w miesiącu. Nie jest prawdą, że kąpiel niszczy sierść, pod warunkiem, że używamy dobrych kosmetyków, opracowanych specjalnie dla tego typu owłosienia. Nigdy nie wolno stosować szamponów przeznaczonych dla ludzi w tym również dla niemowląt, bo mają zbyt wysokie pH, niszczą i wysuszają sierść. Pamiętać należy, że na sierści psa osiada nie tylko zwykły kurz, ale także mnóstwo różnego rodzaju środków chemicznych, które bardzo ją niszczą i wysuszają. Dlatego też psa trzeba kąpać odpowiednio często, bo szampon je zmywa a balsam tworzy warstewkę ochronną przed ich agresywnym działaniem. Długotrwałe działanie środków chemicznych może spowodować problemy skórne: świąd, wypryski, stany zapalne. Wystarczy spojrzeć na buty po powrocie ze spaceru po zasolonej śnieżnej brei, żeby wyobrazić sobie czym pokryta jest sierść naszego przyjaciela i jak ta sól wżera się w jego sierść i skórę.

Psa wstawiamy do wanny na antypoślizgową podkładkę i dokładnie moczymy ciepłą wodą. Ułatwimy sobie zadanie trzymając końcówkę prysznica blisko ciała psa, bo wtedy woda nie odbija się od sierści. Podobnie, kiedy trzeba wypłukać sierść po myciu szamponem. Strumień wody kierowany z większej odległości powoduje, że szampon dłużej się pieni i trudniej go wypłukać.
Myjemy zawsze dwukrotnie, specjalnym szamponem przeznaczonym dla psów długowłosych i za każdym razem dokładnie spłukujemy, również pod brzuchem, bo tam spływa najwięcej piany. Sierść odciskamy ręcznikiem, nigdy nie trzemy żeby jej nie plątać.

Jeśli kolor nie jest wystarczająco intensywny, do pierwszego mycia stosujemy szampon, który go zintensyfikuje, a do drugiego szampon dla psów długowłosych. Szampon zawsze trzeba rozcieńczyć, bo skondensowany wcale nie myje lepiej, za to jego nadmiar będzie dużo trudniej wypłukać. Pamiętajmy, że rozcieńczamy tylko tyle, ile tego dnia zużyjemy, szamponu zmieszanego z wodą nie można zbyt długo przechowywać, bo straci właściwości myjące.

Po dokładnym spłukaniu oraz odciśnięciu sierści ręcznikiem nakładamy balsam-odżywkę, po czym równomiernie ją rozprowadzamy i pozostawiamy na 3-5 minut. Jest niezbędna, ponieważ bardzo ułatwia rozczesywanie, odbudowuje lipoproteinową otoczkę włosa, odżywia go, uelastycznia i bardzo skutecznie zapobiega plątaniu i filcowaniu się sierści.

Odżywkę spłukujemy i bardzo dokładnie odciskamy ją ręcznikami. Nie wolno pocierać sierści, żeby jej nie poplątać. Im więcej wody uda się odcisnąć, tym krócej będzie trwało suszenie. Na koniec suszymy sierść letnią suszarką, szczotkując ją jednocześnie zgodnie z kierunkiem włosa. Spryskana odżywką do szczotkowania nie będzie się elektryzowała i plątała. Jeśli jest bardzo gęsta, suszymy ją warstwami, zaczynając od dołu, tak jak przy rozczesywaniu. Mokry włos powyżej rozczesywanej warstwy podpinamy klamrami tak długo, aż cała sierść będzie wysuszona. Na zakończenie suszenia zmniejszamy temperaturę suszarki, żeby wychłodzić sierść i zamknąć łuski włosów. Trwa to dość długo, ale niestety nawet w lecie nie można jej zostawić bez wysuszenia, zwłaszcza przed wystawą, bo włos będzie pofalowany i trudny do rozczesania. 
 

Inter Ch, Ch.PL.BY. ABSOLUT POWER Molto Bene



Czystość bez kąpieli

Psy długowłose kąpie się na tyle często, że zazwyczaj nie ma potrzeby czyszczenia ich sierści między kąpielami. Jeśli jednak z jakichś względów nie jesteśmy w stanie psa wykąpać możemy wyczyścić jego sierść przy pomocy specjalnego lotionu. Najwygodniej naciągnąć warstewkę waty na szczotkę, zwilżyć ją lotionem i wyszczotkować. Brud pozostanie na wacie, a sierść po wyschnięciu będzie pachnąca i czysta.



Trymowanie i strzyżenie


przed trymowaniem

Sierść angielskiego cocker spaniela wymaga regularnej pielęgnacji, nawet wtedy, kiedy pies nie jest wystawiany. Bez tego sierść, jak widać na zdjęciu – jest zszarzała, odstająca i pozbawiona połysku. Jeśli pies ma wyglądać estetycznie, począwszy od 6 - 9 miesiąca życia jego sierść raz na dwa miesiące powinna być wytrymowana i w niektórych miejscach skrócona. Można znaleźć dobrego fryzjera lub spróbować wymodelować owłosienie we własnym zakresie. Jako wzór może posłużyć opis przygotowania psa na wystawę, który w tym przypadku nie musi być traktowany zbyt dosłownie. Chodzi przede wszystkim o to, żeby usunąć martwy włos, bo jeśli się go zostawi, zbije się w filce i może doprowadzić do powstania podrażnień i stanów zapalnych skóry.

Psa wystawowego trymuje się przynajmniej jeden raz w miesiącu oraz zawsze przed wystawą. Usuwa się wszystkie martwe i odstające, poskręcane włosy, które zaburzają linię głowy i grzbietu, aż do ogona. Cocker angielski musi być trymowany i to najlepiej palcami, tylko wewnętrzną stronę ucha oraz przednią stronę szyi, pod żuchwą aż do nasady mostka, można ostrzyc nożyczkami degażującymi.


Int.Ch. Multi.Ch. DON JUAN Margaret’s Pride


Problemy i zabiegi specjalne

Największym problemem psów długowłosych jest plątanie i filcowanie się sierści. Jeśli jednak będziemy stosować odpowiednie środki pielęgnacyjne, regularnie psa kąpać i szczotkować go 2-3 razy w tygodniu, zawsze po uprzednim spryskaniu odżywką rozplątującą, - nigdy nie będzie miał sfilcowanej sierści. Regularna pielęgnacja zabiera nieporównanie mniej czasu niż mozolne rozsupływanie splątanej sierści. O tym jak radzić sobie z supłami w zakładce Problemy z sierścią - supły i filce.

Po mocno nasłonecznionym lecie, po zimie, chorobach i zawsze wtedy, kiedy włos zaczyna być suchy, matowy i odstający, potrzebna jest odpowiednia kuracja regenerująca, która pozwoli przywrócić sierści idealną kondycję. Jej opis znajduje się w zakładce Problemy z sierścią - przesuszenie.
 

Mł. PL, SK, CZ Champion FILON Ricci Club


Higiena

Oprócz owłosienia, regularnej pielęgnacji wymagają także oczy, uszy, zęby, pazury, łapy i gruczoły okołoodbytowe. Wskazówki jak je pielęgnować znajdują się tutaj.

U cockera szczególnej dbałości wymagają jego piękne, długie uszy. Trzeba je często, praktycznie po każdym spacerze kontrolować i od czasu do czasu czyścić. Należy koniecznie usuwać odłamki gałązek i liście jakie się tam dostały a także osuszać jego wnętrze miękką szmatką, bo wilgoć jest znakomitym podłożem dla rozwoju chorób grzybiczych.

Równie starannej pielęgnacji wymagają oczy, które u cockera są bardzo wrażliwe i łatwo ulegają podrażnieniu. Nie wolno tego lekceważyć, bo zaniedbany stan zapalny może doprowadzić do opuszczenia powieki.


Jak dobrać akcesoria oraz kosmetyki do potrzeb i rodzaju sierści:


 
Mł.Zw. Europy ’2012. Int.Ch, Multi Ch DOUBTLESS ONLY ONE Xilander

Przygotowanie cockera do wystawy trzeba zacząć odpowiednio wcześnie, żeby w momencie modelowania wystawowej fryzury, szata była w idealnej kondycji: odpowiednio długa, lśniąca, zdrowa, bez śladów po wycinaniu supłów. Przyzwyczajanie psa do zabiegów pielęgnacyjnych zaczyna się już w wieku około dwóch miesięcy, potem pies musi być regularnie kapany i szczotkowany, czyścimy mu uszy, skracamy paznokcie, usuwamy sierść wokół odbytu oraz między opuszkami palców.

Pierwsze trymowanie powinno mieć miejsce w okresie od 6-go do 9-go miesiąca życia. Jest to sprawa bardzo indywidualna, czasem jest to wcześniej, czasem później. Zasada jest taka, że trymujemy dopiero wtedy, gdy pociągnięty palcami włos da się bez problemu wyskubać. Usuwamy tylko włos martwy, ten, który trzyma się mocno powinien pozostać na swoim miejscu. Najtrudniejszym momentem jest wymiana sierści szczenięcej na dorosłą. Pierwsza kompletna wymiana włosa jest przeważnie ściśle związana z dojrzewaniem. U suk następuje po pierwszej cieczce lub czasem tuż przed nią. U samców, u których linienie nie jest związane ze zmianami hormonalnymi gruntowna wymiana sierści na dorosłą ma miejsce przeważnie około 9-go miesiąca życia, choć czasem na możliwość usunięcia szczenięcego włosa na łapach trzeba czekać nawet do 18-tu miesięcy.

W okresie poprzedzającym pierwsze trymowanie pies wygląda jak mały, puszysty niedźwiadek a jego sierść staje się wełnista i traci kolor. Dopiero po wytrymowaniu martwego młodzieńczego włosa pojawia się charakterystyczne dla rasy, piękne jedwabiste owłosienie. Jest to okres najtrudniejszy, ale na szczęście, jeśli oczywiście pies będzie odpowiednio pielęgnowany, utrzymanie jego szaty w porządku już nigdy nie będzie takie pracochłonne.


Int.Ch.,Multi Ch.Manupi’s Brand New Day


Przygotowanie do wystawy można podzielić na trzy etapy:


I Szczotkowanie i rozplątywanie supłów

Trzeba to koniecznie zrobić przed kąpielą, ponieważ pod wpływem wody wszystkie supły ulegną zacieśnieniu i będą bardzo trudne, jeśli nie niemożliwe do rozczesania. Przy bardzo zaniedbanym włosie, najlepiej porządkować go na raty, żeby nie męczyć i nie zrazić psa.

II Trymowanie i strzyżenie

Cocker spaniel musi być trymowany, tylko nasada uszu oraz przednia część szyi mogą zostać ostrzyżone nożyczkami degażującymi lub w ostateczności maszynką. Trymowanie wykonuje się około 2 - 3 tygodnie przed wystawą. Jest to bardzo ważny zabieg, w wyniku którego cały odstający i martwy włos musi być usunięty. Po wytrymowaniu wyczesujemy sierść szczotką a potem jeszcze grzebieniem, żeby usunąć resztki martwego włosa, bo tylko wtedy sierść będzie lśniąca i gładka.

III Modelowanie szaty.

Nie ma już martwego włosa, dokładnie widać czym dysponujemy, bo każdy włos jest już na swoim miejscu. Przy pomocy nożyczek degażujących wykonujemy korektę owłosienia, która ma na celu wyrównanie wszystkich przejść miedzy miejscami o różnej długości włosa, nadanie psu elegancji oraz maksymalne zbliżenie jego sylwetki do ideału jakim jest wzorzec rasy.


Int.Ch, Multi Ch. Merry Cocktails EMBLEM

Częstotliwość trymowania zależy od gatunku i koloru sierści. Najczęściej trzeba trymować psy o umaszczeniu czekoladowym i czarnym, natomiast psy o umaszczeniu biało-czarnym lub biało-pomarańczowym mają mniej odstającego włosa, można je więc trymować odpowiednio rzadziej. Najlepiej robić to systematycznie, co dwa tygodnie usuwać wszystkie poskręcane i odstające włosy, wówczas przygotowanie do wystawy będzie dużo łatwiejsze. Przy trymowaniu na raty nie ma niebezpieczeństwa podrażnienia skóry, a cała operacja jest lepiej przez psa akceptowana. Trymujemy zawsze tylko włos okrywowy, chwytając pojedyncze włoski i pociągając je energicznie, jednym ruchem, zgodnie z kierunkiem wzrostu.

Z kolorem wiąże się także jakość szaty. Pierwsze z nich mają włos bardziej miękki i znacznie większą ilość podszerstka, którego nadmiar powinien być około dwóch tygodni przed wystawą dokładnie wyczesany bardzo gęstym grzebieniem a potem, jeśli jest go nadal za dużo – trymerem hakowym. Podszerstka się nie trymuje, tylko usuwa gęstym grzebieniem jego martwą część, która bezboleśnie i bez trudu da się wyczesać.

Każdy element w przygotowaniu cockera do wystawy ma istotne znaczenie, zajmujemy się po kolei owłosieniem głowy, szyi, tułowia i kończyn, ale ani na chwilę nie można tracić z oczu całej sylwetki psa, która nie może składać się z poszczególnych elementów tylko musi stanowić jedną, pięknie wymodelowaną całość, bez śladu przejść lub uskoków. Zaczynamy zawsze od bardzo dokładnego wyszczotkowania sierści i usunięcia martwego podszerstka przy pomocy gęstego grzebienia.

Głowa


Int.Ch. PL, LT champion TOP MODELE De La Coquiniere
piękna, wzorcowa głowa

Zgodnie ze wzorcem czaszka cocker spaniela angielskiego powinna być lekko wysklepiona, pokryta jedwabistym, idealnie gładko przylegającym włosem, bez czuba. Wszystkie odstające i skręcające się włoski muszą być zatem wydepilowane, najlepiej palcami. Zabieg jest dla psa nieprzyjemny, zwłaszcza, że nie zawsze usuwa się tylko włos martwy. Trzeba bardzo uważać, żeby nie chwytać po kilka włosów i co najważniejsze robić to powoli, na raty, przez kilka kolejnych dni.
 
Aby prawidłowo wytrymować włos na głowie przytrzymujemy jedną ręką skórę między palcami i drugą jednym szybkim ruchem usuwamy odstający włos pociągając go. Nie wolno do tego celu używać maszynki lub nożyczek, bo odrastający włos będzie miał inną strukturę, stanie się grubszy i szorstki. Tylko depilowanie nie zmienia struktury włosa, który pozostaje gładki i jedwabisty, a ponieważ odrasta bardzo powoli, warto usuwać go na bieżąco w miarę odrastania, po kilka włosków, ponieważ na dłuższą metę daje to najlepszy rezultat. Martwy włos na głowie jest szczególnie widoczny u złotych spanieli, ponieważ nie tylko odstaje i zawija się, ale jest także wyraźnie innego koloru. W wyniku tych zabiegów sierść na głowie powinna być pozbawiona martwego włosa, lśniąca i idealnie gładka. Jeśli pozostanie niewielki meszek, można go również usunąć palcami, ale przeważnie jest na tyle krótki, że nie da się go uchwycić i wtedy najlepiej posłużyć się nożykiem trymerskim. Generalnie rzecz biorąc u cockera najlepszy efekt osiąga się przy trymowaniu palcami.


Boki głowy oraz kufę również depiluje się palcami. Przełom czołowo-nosowy powinien być wyraźnie zaznaczony, a brwi i wąsy odpowiednio skrócone. Jeśli u niektórych, szczególnie jednomaścistych spanieli, na kufie i wokół oczu pojawiają się ostre, często różniące się barwą od reszty owłosienia włosy, trzeba każdy z osobna, pojedynczo, bardzo blisko skóry wyciąć nożyczkami. Włos na dolnej stronie żuchwy oraz na trójkącie wyznaczonym liniami biegnącymi od nasady uszu do rękojeści mostka skracamy nożyczkami degażującymi, choć wiele osób używa w tym miejscu maszynki. Bez względu na to czy posługujemy się nożyczkami czy też maszynką, skórę na żuchwie trzeba naciągnąć, żeby jej przy strzyżeniu nie skaleczyć. Na zakończenie miejsca połączenia krótkiego i długiego włosa na przodzie szyi wyrównujemy degażówkami.

Uszy


Ucho cockera angielskiego powinno być osadzone nisko, nie wyżej niż na wysokości zewnętrznego kącika oka, u nasady wąskie, przylegające i stopniowo rozszerzające się w dolnej części. Płat ucha jest wyjątkowo długi, jeśli wyciągniemy uszy psa do przodu, małżowiny powinny sięgać do trufli nosowej, mierząc oczywiście do brzegu małżowiny usznej a nie jej owłosienia. Staranna kosmetyka uszu ma ma dla wyglądu psa a w szczególności głowy bardzo duże znaczenie, bo to one są wielką ozdobą i znakiem rozpoznawczym tej rasy.


Długie, nisko osadzone i swobodnie zwisające uszy są wielką ozdobą psów tej rasy, dlatego trzeba na ich przygotowanie poświecić trochę czasu. Porastające je włosy powinny być jedwabiste i proste. Im częściej będziemy je rozczesywać, tym ładniej się będą układały.


Mł.Zw.PL, Ch.PL DOLCEVITTA Royal Antidotum z synem
Mł.Ch.PL, Mł.Zw. Klubu Polski GAVRELL Royal Antidotum

Włos na wewnętrznej stronie małżowiny usznej, na około 1/3 długości począwszy od nasady ucha skracamy nożyczkami degażującymi lub maszynką. Obcinamy także sierść zarastającą wejście do kanału słuchowego, dzięki czemu ucho ładniej przylega do głowy i jest lepiej wentylowane. Przy wycinaniu włosa po wewnętrznej stronie ucha trzeba pamiętać o zabezpieczeniu kanału słuchowego tamponem waty przed dostaniem się ścinanego włosa do jego wnętrza.

Na tej samej 1/3 długości, ale po zewnętrznej stronie ucha, należy sierść bardzo dokładnie wytrymować. Trzeba zwrócić uwagę na to, żeby blisko nasady ucha była maksymalnie płaska, bo tylko wtedy małżowina będzie się mogła w tym miejscu „zawinąć” w rulonik. Włos po obu stronach małżowiny usznej na tej samej wysokości powinien być identycznej długości – w górnej części krótszy, w dolnej dłuższy. Na dolnej części ucha najlepiej wytrymować go palcami tak, żeby ucho nie było za ciężkie i ładnie się układało. Przejście od bardzo krótkiego włosa w górnej części do długiego w dolnej części ucha powinno być płynne, bardzo umiejętnie wycieniowane nożyczkami degażującymi. W tym celu kładzie się ucho płasko na dłoni i nożyczkami zwróconymi ostrzem w górę, wykonuje się małe delikatne cięcia. Potem trzeba włos wyszczotkować, ocenić efekt i ewentualnie, jeśli trzeba, jeszcze trochę go zdegażować. Trzeba to robić małymi etapami, za każdym razem szczotkując sierść, żeby móc ocenić efekt i nie popełnić błędu. Ostatnia czynnością jest wyrównanie włosa na dolnej krawędzi ucha. Jeśli pies ma za krótkie uszy a sierść jest zadbana, można ją wykorzystać do ich optycznego wydłużenia. Jeśli ucho jest wystarczająco długie, zostawiamy mniej włosa, ale brzeg małżowiny usznej zawsze powinien być dobrze zakryty a włos na jej brzegu lekko wycieniowany.


Multi Ch. ROCK STAR Xilander
 

Szyja

Szyja cockera angielskiego powinna być smukła, elegancka, wygięta lekkim łukiem, bez podgardla i luźnej skóry. Z jej przedniej strony skracamy sierść w miejscu wydzielonym liniami biegnącymi od przedniej strony nasady ucha do rękojeści mostka.

Najlepiej to zrobić degażówkami lub ewentualnie maszynką, którą kładziemy płasko na szyi i prowadzimy zgodnie z włosem, w kierunku od góry do dołu jednym równym posunięciem, bez zatrzymywania i odrywania, żeby uniknąć „schodków”. Linia po cięciu musi być idealnie gładka.

Pas sierści począwszy od guza potylicznego aż do łopatek trymujemy, żeby usunąć martwy włos. Połączenie dłuższego włosa z krótkim wyrównujemy nożyczkami degażującymi ustawionymi ostrzem w górę, a nie poprzecznie, żeby cięcie nie było widoczne. Wszystkie opisane wyżej zabiegi mają na celu pokazać smukłość szyi i przede wszystkim wyeksponować głowę. Ani na moment nie wolno zapominać, że szyja jest częścią górnej linii, która począwszy od guza potylicznego poprzez dobrze zaznaczony kłąb i prosty grzbiet musi schodzić aż do nasady ogona.


Przedpiersie


Szata na przedpiersiu powinna być niezbyt długa, prosta, lśniąca i jedwabista, dopuszcza się sierść lekko falującą ale w żadnym wypadku nie może być kędzierzawa. Ilość i długość włosa jaki należy w tym miejscu zostawić zależy od anatomii psa,. Przedpiersie powinno być wyraźnie zaznaczone, ale nie za szerokie: jeśli pies ma wąski przód, zostawiamy więcej włosa, przy ładnie rozbudowanym przedpiersiu trzeba go zostawić odpowiednio mniej. Pozostawienie zbyt długiego włosa niepotrzebnie obciąży sylwetkę psa. Trzeba pamiętać, że dolna linia musi biec jednym łukiem od przedpiersia poprzez klatkę piersiową i lekko wznosić się w tylnej części tułowia.

Tułów


Int.Ch, Multi Ch. Manaca’s THRILLED TO BITS

Zgodnie ze wzorcem grzbiet cocker spaniela angielskiego powinien być równy, krótki, mocny, szeroki z lekko wysklepionymi lędźwiami. Klatka piersiowa szeroka i głęboka, raczej głębsza niż szersza. Szata na grzbiecie powinna być gładka, prosta, przylegająca do ciała, lśniąca, bez śladu skrętów. Jedwabisty włos powinien spływać po tułowiu ku dołowi, zakrywając słabizny i płynnie przechodząc w firankę na dole. Warunkiem uzyskania takiego owłosienia jest regularne wyskubywanie martwego włosa palcami lub trymerem, nigdy nie uzyska się takiego efektu posługując się maszynką lub nożyczkami bo włos stanie się odstający, sztywny i twardy a to jest niezgodne z wzorcem rasy.

Wypracowanie prawidłowego owłosienia na tułowiu wymaga dość dużo czasu, szczególnie trymowanie towarzyszące pierwszej wymianie włosa wydaje się nie mieć końca. Możemy sobie trochę ułatwić zadanie wyczesując psa bardzo dokładnie przez kilka dni gęstym, metalowym grzebieniem, który pozwoli wyciągnąć większość martwego włosa. Teraz już tylko pozostaje trymować sierść tak długo, aż stanie się gładka, mocna i lśniąca. To może potrwać długo, skubiemy więc dzień po dniu, małymi kroczkami, nawet czasem przez kilka tygodni. Za to efekt jest znakomity, a potem każde następne trymowanie w porównaniu z tym pierwszym będzie bez porównania łatwiejsze. Byle tylko nie złamać się i nie użyć maszynki, bo wszystko co do tej pory zrobiliśmy pójdzie na marne.


Int. Ch. Claramand IN ACTION

Trzeba zwrócić uwagę na szczególną technikę trymowania cockera. W tym przypadku nie wyskubuje się martwego włosa ale raczej go wyczesuje, przeciągając drobny trymer z włosem, podobnie jak grzebień, przytrzymując przy tym skórę powyżej trymowanego miejsca i bardzo uważając na to, żeby psa nie skaleczyć. Często popełnianym błędem jest ograniczenie trymowania do mniej, lub bardziej szerokiego pasa na grzbiecie, podczas gdy koniecznie muszą być jednocześnie trymowane boki tułowia. Ale nie za nisko – nie wolno ruszyć frędzli, bo to jest ta część owłosienia cockera na której odrośnięcie czeka się naprawdę bardzo, bardzo długo. Na tej części trzeba jednak koniecznie usunąć odstające i skręcające się włosy, które na dodatek są często innego koloru. Podobnie wszystkie martwe włosy muszą być usunięte, ponieważ sierść zamiast lśniąca, będzie matowa.

 
Szkic pokazuje sylwetkę psa – cocker spaniel angielski ma być psem eleganckim, silnym, ale nie ciężkim, o zwartej budowie. To, na co trzeba zwrócić szczególna uwagę to harmonijne, praktycznie niewidoczne przejścia między poszczególnymi partiami owłosienia. Górna część tułowia musi być depilowana, ale nie może odcinać się od dołu, tak jak siodło u charta afgańskiego. Piękne frędzle powinny sprawiać wrażenie jakby brały początek na grzbiecie i potem spływały wzdłuż ciała powoli nabierając objętości, nie powinny odstawać, ani być poskręcane. Szczotkujemy je starannie i jeśli trzeba, delikatnie przerzedzamy ustawionymi w górę a nie poziomo nożyczkami degażującymi. Dół frędzli lekko wyrównujemy tak, żeby pies zachował naturalny wygląd. Jeśli dół frędzli jest podniszczony lepiej je skrócić do miejsca w którym wygląda ładnie i zdrowo, niż pokazywać, że sierść została zaniedbana. I jeszcze jedno: jeśli pies jest za wysoki, starajmy się zostawić jak najdłuższe frędzle, jeśli za niski, frędzle skracamy. Wygląd psa zdecydowanie na tym zyska.


IRDA Modus Vivendi

Zad

Najpierw depilujemy sierść na zadzie, wszystkie odstające i poskręcane włoski muszą być usunięte. Resztę sierści lekko degażujemy nożyczkami, żeby uwypuklić jego kształt oraz podkreślić prawidłowe, niskie osadzenie ogona. Robimy to bardzo powoli, zaczynając od góry, nożyczkami jednostronnie degażującymi (jedna strona ząbkowana, druga gładka), których ostrze powinno być ustawione w dół. Stosujemy metodę małych kroczków: delikatne cięcie, szczotkowanie, ocena, znowu cięcie, ponownie szczotkowanie i tak aż do osiągnięcia efektu, który nas satysfakcjonuje. Owłosienie w górnej części nasady ogona trzeba tak wycieniować, żeby ogon z grzbietem tworzył jedną linię, nie może się w tym miejscu tworzyć odstająca kępka włosów.

Pod ogonem skraca się sierść u jego nasady a pod nim bardzo krótko degażuje tzw. „lusterko” (widoczny na szkicu trapez), żeby optycznie skrócić sylwetkę psa. Boki tego trapezu łatwo zlokalizować, jeśli się przyjrzeć widać je dobrze na sierści, bo włos tworzy w tym miejscu coś na kształt kłosa. Widoczne połączenie różniej długości sierści musi być oczywiście wyrównane. Frędzle poniżej zadu trzeba koniecznie pozostawić, bo będą potrzebne przy modelowaniu tylnych kończyn.


Jeśli w poszukiwaniu groomera, który przygotuje nam psa do wystawy wejdziemy do jakiegoś salonu i zobaczymy taki obrazek – możemy być pewni, że niestety trafiliśmy pod zły adres. Wystawowego cocker spaniela nigdy nie wolno strzyc maszynką, bo to całkowicie zmienia i niszczy strukturę włosa. Na szczęście są groomerzy, którzy doskonale wiedzą jak to zrobić, warto ich poszukać.


Ogon

Ogon u cockera angielskiego powinien stanowić przedłużenie linii grzbietu. Na wystawie najczęściej wystawcy trzymają psu ogon, jeśli pies jest czymś podekscytowany przeważnie nie ma takiej potrzeby. Radosny pies biegając po ringu macha ogonkiem w poziomie, jest to fantastyczny widok, który pokazuje, że pies jest pewny siebie, rozluźniony, biega wtedy bardziej dynamicznie i lepiej się wystawia. Dowartościowanie psa i wprawienie go w dobry humor przed wejściem na ring to połowa sukcesu. Wielka szkoda, że wielu wystawców o tym zapomina.

Jeśli pies ma szczątkowy ogon, porastający go włos powinien być takiej długości, żeby przy opuszczonym ogonie całkowicie zakrywał okolicę odbytu. Należy usunąć wszystkie porastające go frędzle i długie włosy i przez odpowiednie cieniowanie nadać mu owalny kształt. Przy samym końcu powinien być lekko zdegażowany i zaokrąglony.

Ogon naturalnej długości dokładnie wyczesujemy, usuwamy martwy włos i nadajemy mu odpowiedni kształt przy pomocy nożyczek degażujących. Sierść na wierzchniej stronie powinna stanowić przedłużenie grzbietu, trzeba bardzo uważać, żeby u nasady ogona nie było schodka lub odstającej kępki włosów. Sierść na spodniej stronie ogona wyczesujemy i skracamy ją nożyczkami na kształt łuku zaczynając od końca w kierunku nasady. Długość tej frędzli jest w zasadzie dowolna, jednak zawsze powinna pozostawać w proporcji do reszty owłosienia. Ogon w trakcie przycinania włosa musi być trzymany poziomo, ale w miejscu, gdzie są jeszcze kręgi a nie za włos, bo pies będzie protestował - i słusznie.


Kończyny

Jeśli spojrzymy na sylwetkę cockera angielskiego wyraźnie widać, że sierść w górnej połowie ciała jest krótka, przylegająca i eksponuje budowę anatomiczną psa. Dolna część to włos długi, który powinien wydawać się obfity, ale jednocześnie bardzo elegancki i uporządkowany, bez zbędnego nadmiaru. Obie te części muszą się łączyć w sposób harmonijny i niezauważalny. Trzeba mieć to cały czas na uwadze przystępując do porządkowania owłosienia na kończynach i w dolnej partii tułowia.


Kończyny przednie

Cocker angielski ma skośną łopatkę a jego ramię tworzy z nią kąt zbliżony do prostego. Kości kończyn powinny być grube, krótkie, a łokieć wyraźnie zaznaczony. Włos na łopatkach musi być zatem najpierw wydepilowany, tzn. pozbawiony wszystkich odstających, najczęściej różniących się kolorem włosów, a następnie tak zdegażowany, żeby łokieć był wyraźnie zaznaczony i pozwalał na ocenę kątowania.

Kończyny przednie powinny być pokryte niezbyt długim, dość obfitym, gładkim włosem, który po dokładnym rozczesaniu trzeba tak zdegażować nożyczkami, żeby oglądane z przodu były proste i równoległe. Z przodu u boków włos powinien być gładki, wyrównany nożyczkami – pamiętając, że maja to być linie proste, bez wcięcia. Od strony tylnej włos wyczesujemy ku dołowi. Kończyny powinny być dobrze owłosione, ale nie należy przesadzać z długością i obfitością owłosienia, ponieważ powinny tworzyć wyraźne słupki, być wyraźnie oddzielone i widziane z przodu nie powinny się „zlepiać”.


VINTAGE Ricci Club

Włos z przedniej strony łapki powinien sięgać do ziemi, natomiast od boków stopy, w kierunku tyłu ścinamy go pod katem 30°. Na zakończenie trzeba zobaczyć jak kończyny prezentują się w ruchu, owłosienie powinno być bogate, ale nie może ich przytłaczać, jeśli jest zbyt obfite i mało plastyczne, trzeba je z dużym wyczuciem odrobinę przerzedzić. Tym razem robi się to degażówkami dwustronnymi przerzedzając wyłącznie spodnie warstwy owłosienia, dłuższy włos, który jest na wierzchu musi pozostać nietknięty, bo musi mieć taka sama strukturę jak frędzle na tułowiu i tylnych kończynach. Na zakończenie trzeba sprawdzić czy w pachwinach nie ma filców, które mogą ciągnąć i uniemożliwić psu poprawną akcję kończyn podczas prezentacji na ringu.

Kończyny tylne


U cockera angielskiego cenione są silnie umięśnione, szerokie uda, dobrze zaznaczony staw skokowy i głębokie kątowanie tylnych kończyn. Włos na zewnętrznych powierzchniach ud powinien być gładki i przylegający, na dole przechodzić we frędzle. Wszystkie odstające w tym miejscu włoski trzeba wydepilować, natomiast ewentualny nadmiar sierści wydegażować.

Podobnie jak na przednich, również na tylnych kończynach włos powinien być jedwabisty i gładki. Niestety w tym miejscu ma często tendencję do pełnego fantazji zawijania się i trzeba się trochę napracować, żeby go odpowiednio uporządkować. Jeśli sierść na kończynach jest za gęsta, trzeba ją lekko przerzedzić. Dobrze wyczesane frędzle skracamy w taki sposób, żeby ładnie rysowały kontur uda i podkreślały kątowanie kończyn. Włos podobnie jak w przypadku konczyn przednich powinien być tak wyrównany nożyczkami, żeby nadać im okrągły kształt.
 

Inter Champion C.I.E. Multi Champ EYRE FERA Z Nafty
 
Widziany z tyłu pies nie powinien mieć na kończynach odstającego włosa ani od strony wewnętrznej, ani zewnętrznej, kończyny powinny sprawiać wrażenie silnych i prostych. Warto tu przestrzec przed pozostawieniem zbyt dużej ilości sierści na bocznej stronie ud co, zwłaszcza przy słabym owłosieniu, może sprawiać wrażenie jakby pies miał beczkowate kończyny.

Widziana z boku sierść na udach powinna być zdegażowana w taki sposób, żeby sylwetka psa wydawała się krótka i zwarta. Frędzle włosów od strony przedniej nie powinny zwisać poza stawem skokowym, ale być umiejętnie skrócone i zaokrąglone do podudzia (szkic) Natomiast włos z tylnej strony podudzia powinien zostać skrócony tak, żeby podkreślić prawidłowe lub ewentualne optycznie pogłębić słabe kątowanie (szkic).

Ponieważ kończyny powinny być owłosione na kształt słupków, frędzle są widoczne również z tyłu, pod krótko wymodelowanym „lusterkiem”. Zbyt obfite owłosienie kończyn trzeba czasem przerzedzić, robi się to identycznie jak w przypadku kończyn przednich. Niektórzy wolą posługiwać się w tym miejscu nożyczkami jednostronnie degażującymi, w tym przypadku gładkie ostrze powinno być zawsze w spodniej warstwie owłosienia. Nie wolno zapomnieć o uprzednim dokładnym wyczesaniu i usunieciu martwego podszerstka oraz na degazowaniu krok po kroku: małe cięcie, szczotkowanie, ocena, następne cięcie, szczotkowanie i tak aż do skutku. Dotyczy to oczywiście amatorów, którzy dopiero eksperymentują zgłębiając bardzo trudną sztukę przygotowania psa do wystawy.

Łapy

Angielski cocker spaniel powinien mieć małe, zwarte, tzw. kocie łapy. Najwygodniej położyć psa na boku i trzymając delikatnie jego łapę skrócić sierść na jej spodzie nożyczkami nie ruszając tych, które porastają skraj łapy. Następnie obejmując kończynę w okolicy łokcia kciukiem i palcem wskazującym. W ten sposób cały zbędny włos będzie wystawał i pozostanie tylko prostymi nożyczkami obciąć go równo z linią łapy, znowu ostrożnie, z pewnym zapasem. Potem stawiamy psa i oceniamy czy włos się ładnie układa i czy nie trzeba go jeszcze trochę skrócić. Następnie przystępujemy do wyrównywania włosa, pies musi wygodnie stać na czterech łapach a nie siedzieć. Nożyczkami o prostych końcach nadajemy łapie okrągły koci kształt, a nożyczkami degażującymi lekko cieniujemy sierść na jej brzegach.

Pazurki, jeśli nie zostały starte w sposób naturalny, powinny być obcięte tak, żeby nie dotykały podłogi. Najlepiej zrobić to tydzień przed wystawą, bo gdyby nam się zdarzyło przyciąć któryś z nich zbyt krótko, przez kilka dni zdąży się wygoić. Włos między opuszkami palców musi być wycięty, czasem w tym miejscu tworzy się zbity filc, który uwiera przy chodzeniu i powoduje odleżynę. Trzeba go ostrożnie wyciąć małymi nożyczkami o zaokrąglonych końcach a skórę posmarować maścią witaminową, żeby się wygoiła. Jest to bardzo ważne, bo pies może kuleć i nie będzie w stanie odpowiednio zaprezentować się w ruchu. Jeśli wystawa odbywa się w hali, na gładkiej betonowej posadzce, pies może się ślizgać i mieć trudności z utrzymaniem równowagi. Istnieje specjalny balsam, który tworzy na opuszce warstewkę przeciwpoślizgową, zwiększa przyczepność i pozwala zlikwidować ten problem.

oo0oo

Trzeba zwrócić uwagę na pewną odmienność w przygotowaniu do wystawy cocker spaniela amerykańskiego i angielskiego. Amerykanin jest tak wystylizowany, że dla nikogo nie ulega to wątpliwości. Cocker angielski natomiast powinien na wystawie wyglądać tak, jakby trafił tu przypadkiem, nikt przez wiele godzin nie zajmował się jego sierścią a swój wspaniały wygląd i piękny, lśniący włos zawdzięcza, tak jak niektóre aktorki, wyłącznie genom. Nie ma w tym przesady, bo staranne przygotowanie sierści cockera angielskiego do wystawy zabiera około czterech godzin a pies powinien wyglądać naturalnie i elegancko.

Przed wystawą pies musi być wykapany, trzeba to zrobić odpowiednio wcześniej, żeby włos zdążył się ładnie ułożyć. W ostatnim momencie można co najwyżej umyć tylko dół frędzli i łapy, jeśli pies je sobie gdzieś pobrudził. Nawet w upalne lato muszą być wysuszone suszarka, żeby im nadac odpowiedni kierunek. W przeddzień wystawy, po bardzo dokładnym wyszczotkowaniu sierści robimy ostateczna korektę która, jeśli dobrze wykonaliśmy zadanie, jest zupełnie symboliczna; tu i ówdzie trzeba usunąć wystający włos lub poprawić linię.

Rysunki i szkice opracowane na podstawie książek:
Barbara Szczepkowska: "Amerykański cocker spaniel i inne spaniele" Wydawnictwo MAKO
Kazimierz Ściesiński: "Pies-utrzymanie i hodowla"
Jean-Luis Festjens: :Toilette et toilettage des chiens de race de A a Z" 



Przed wejściem na ring


BLACK PEARL Z Nadmorskiej Stanicy
  
Pół godziny wcześniej idziemy z psem na mały spacer, żeby się rozruszał i załatwił potrzeby fizjologiczne. Sierść będzie się wspaniale prezentowała, jeśli przed wejściem na ring wyszczotkujemy ją miękką szczotką i delikatnie, z odległości 20-25 cm spryskamy odżywką nabłyszczającą. Przed użyciem odżywkę należy dobrze wstrząsnąć, bo olejki osadzają się na jej powierzchni. W miejscach gdzie sierść jest przylegająca przecieramy ją zgodnie z kierunkiem wzrostu włosa irchą lub miękką szmatką dla na dania połysku. Resztę owłosienia, a zwłaszcza frędzle starannie rozczesujemy.

Od tego momentu, aż do wejścia na ring pies nie może się położyć, żeby nie zabrudzić sierści. Jeśli z nim trochę w tym czasie pobiegamy wprawimy go w doskonały nastrój i będzie się lepiej wystawiał. Teraz już tylko sprawdzamy czy nie ma śpiochów w oczach, zakładamy stonowaną z barwą sierści delikatną ringówkę, po czym energicznym krokiem wchodzimy na ring.


Int. Ch. CATCH THE WIND Renmil’s Dream

Powodzenia!

Radzimy: wystawiając psa o tak obfitym owłosieniu trzeba mieć zawsze w kieszeni szczotkę, żeby w każdej chwili móc uporządkować rozwichrzoną, na przykład w czasie oglądania zębów, fryzurę. Jeśli jej nie używamy powinna być w kieszeni lub w przypiętej do paska małej torebce a nie w ręce, bo nie tylko przeszkadza, ale jeszcze na domiar złego może wplątać się w sierść.
 

Uwaga

Regulamin wystaw psów rasowych precyzuje: „Zabronione jest traktowanie szaty, skóry i nosa jakimikolwiek środkami, które zmieniają ich strukturę, kolor lub stan. Dopuszcza się jedynie strzyżenie, trymowanie, czesanie i szczotkowanie.”

Wystawa jest konkursem piękności, nie ma co ukrywać, że większość psów jest przygotowywana przy pomocy różnego rodzaju kosmetyków oraz zabiegów podkreślających lub poprawiających urodę. Jest to wiedza bardzo pilnie strzeżona, zdobywa się ją przeważnie metodą prób i błędów, dlatego początkującym staramy się to i owo podpowiedzieć. Zajrzyjcie do zakładki "Wystawy - jak poprawić urodę?" Decyzja: poprawiać czy nie poprawiać, należy wyłącznie do właściciela. Tym, którzy się na to decydują radzimy: każdą czynność wypróbujcie wcześniej i nabierzcie wprawy, kosmetyków używajcie w domu a nie na wystawie, zawsze dyskretnie i z umiarem.

Powrót

Skomentuj artykuł - napisz, jeśli chcesz poszerzyć zawarte w nim informacje lub podzielić się swoim doświadczeniem. Masz ciekawy tekst lub zdjęcia swojego autorstwa skontaktuj się z nami. Wszystkich chętnych do współpracy serdecznie zapraszamy!

E-mail: *
Treść: *

Prawa autorskie

Wszystkie ma- teriały publiko- wane w tym serwisie są chronione pra- wami autor- skimi. Kopiowanie całości lub części jest zabronione.
Projekt i wykonanie: Blueprint
Wszelkie prawa zastrzeżone dla piesporadnik.pl 2024
PiesPoradnik.pl ul. Grunwaldzka 487 B 80-309 Gdańsk

Zakaz kopiowania - wszystkie teksty, zdjęcia i materiały graficzne publikowane w tym portalu są chronione prawem autorskim i nie mogą być kopiowane.