Hiszpański pies wodny

Wybierz inną rasę


Zgodnie ze wzorcem


Hiszpański pies wodny ma wodoodporną, bardzo obfitą i mocno skręconą sierść, porastającą jednakowo całe ciało. Włos jest zawsze lokowaty i wełnisty, kiedy podrośnie, może tworzyć sznury. Psy strzyżone są na wystawach akceptowane, powinno to być strzyżenie pełne i równomierne, niezbędne dla osiągnięcia estetycznego wyglądu.

Zalecana maksymalna długość włosa dla psów wystawowych wynosi 12 cm (po rozprostowaniu - 15 cm), minimalna 3 cm, po to, by sędzia mógł ocenić jakość skrętu. Szczenięta rodzą się zawsze z włosem skręconym.

Umaszczenie:
  • Jednokolorowe: białe, czarne lub kasztanowe w różnych odcieniach.
  • Dwukolorowe: biało-czarne i biało-brązowe (kasztanowe) w różnych odcieniach.

Uwaga:

umaszczenie trójkolorowe: czarne podpalane bądź też brązowe (orzechowe) podpalane nie są przez wzorzec akceptowane.



Pielęgnacja sierści

Sierść hiszpańskiego psa wodnego trzeba pielęgnować przede wszystkim dla utrzymania w czystości. Nie szczotkuje się jej, za to wymaga odpowiedniego wyskubywania i formowania dla utrzymania charakterystycznego skrętu, bo w przeciwnym razie u dorosłego psa zwija się w sznurki. Jeśli pies ma być wystawiany, jego sierść musi być ostrzyżona i zadbana.


Psu pracującemu pozostawia się dłuższą sierść, ponieważ w lecie stanowi dla niego ochronę przed upałem a w zimie przed mrozem. Chroni go także przed urazami.

Tak powinna wyglądać prawidłowo skręcona sierść:


Szczotkowanie

Hiszpański pies dowodny nie linieje. Nie można go szczotkować, bo włos się rozprostuje i pies straci charakterystyczny dla rasy wygląd. Ponieważ w wodzie wplątują się w sierść różne wodorosty, trzeba ją uporządkować, ale robi się to przy pomocy grzebienia a nie szczotki i to dopiero po wyschnięciu, kiedy włos się już naturalnie skręci. 


Kąpiel

Nazwa wskazuje, że pies tej rasy lubi wodę. Można go więc kąpać dowolnie często, najlepiej jednak nie częściej niż raz w miesiącu, bo jego włos jest natłuszczony co stanowi naturalna ochronę przy pracy w wodzie. Wbrew pozorom kąpiel w jeziorze nie usuwa brudu, zdarza się, że po wyjściu z niej pies ma tyle cuchnących wodorostów w sierści, że trzeba go natychmiast wykąpać, lub co najmniej bardzo dokładnie spłukać czystą wodą.  

Woda do kąpieli powinna być chłodna a nie ciepła, pod wpływem której włos się rozprostowuje. Przy myciu trzeba zwrócić uwagę na to, żeby dotarła aż do skóry, co przy tego rodzaju owłosieniu nie jest takie proste. Ugniatanie sierści ręką w miejscu, na które kierujemy strumień wody bardzo ułatwia jej równomierne zmoczenie. Ta sama zasada obowiązuje również przy płukaniu, ugniatanie sierści pomaga szybciej wypłukać sierść i pozbyć się resztek szamponu. Woda lepiej dociera aż do skóry, jeśli końcówkę prysznica trzymamy bardzo blisko ciała, wylewana z dużej odległości ma tendencje do odbijania się od sierści i niepotrzebnego spieniania resztek szamponu.

Do kąpieli najlepszy jest szampon dla psów szorstkowłosych, ponieważ zbytnie zmiękczenie włosa może powodować jego plątanie i nieprawidłowe skręcanie. Nigdy nie wolno stosować szamponów przeznaczonych dla ludzi, w tym również dla niemowląt, bo mają zbyt wysokie pH, wysuszają i niszczą sierść.

Szampon powinien być zawsze rozcieńczony, zbyt skondensowany trudno się rozprowadza i jeszcze trudniej wypłukuje, poza tym zużywa się go niepotrzebnie za dużo. Jeśli pies ma ochotę wytrzepać sierść z wody zapryskując nam całą łazienkę, możemy go od tego zamiaru szybko odwieść kładąc mu rękę na karku i lekko przyciskając. Po dwukrotnym umyciu i dokładnym wypłukaniu sierści należy ją odcisnąć ręcznikiem tak, żeby pozostało w niej jak najmniej wilgoci a dopiero potem można pozwolić psu na jej wytrzepanie.

Hiszpańskiego psa wodnego nie można suszyć, bo to rozprostuje jego sierść. Trzeba poczekać aż sama wyschnie. Pod wpływem ciepła i pędu powietrza loki się otworzą, sierść stanie się miękka i bardzo puszysta. Jedynym sposobem na to, żeby wróciła do wzorcowego wyglądu jest jej ponowne zmoczenie i pozostawienie do wyschnięcia.  

Formowanie i  strzyżenie


Włos hiszpańskiego psa wodnego rośnie przez całe życie, średnio 1 cm miesięcznie. W wieku 4-5 miesięcy trzeba koniecznie całkowicie ostrzyc psa maszynką, żeby pozbyć się szczenięcego włosa, który jest zbyt wełnisty, żeby skutecznie chronić go przed zimnem. Ponieważ pies nie linieje, gdybyśmy tego nie zrobili, zachowałby szczenięcy włos na całe życie. To strzyżenie jest więc niezbędne, żeby włos zaczął skręcać się w loki.

Ponieważ jednak w momencie, kiedy sierść zaczyna odrastać ma tendencję do zbijania się w dredy, trzeba ją w tym okresie odpowiednio formować. Bierzemy w palce filcujący się kosmyk włosów i dzielimy go na kilka pasemek tak, żeby wokół u nasady każdego z nich było widać skórę. Tylko takie cienkie pasemka będą się prawidłowo skręcać.


Prawidłowa sylwetka hiszpańskiego psa wodnego

Psa strzyże się 2-3 razy w roku, przy czym najbardziej odpowiednim miesiącem jest maj i wrzesień. Można go również ostrzyc o każdej innej porze, jeśli tego wymaga na przykład kalendarz wystaw. Obcina się wtedy sierść jednakowo na całym ciele na długość 3 mm, stosując ostrze nr. 7. Strzyżenie krótsze niż trzy mm może spowodować podrażnienie, zaczerwienienie lub nawet stan zapalny skóry. Nie należy zwlekać ze strzyżeniem, im częściej będziemy to robić, tym lepsze pies będzie miał owłosienie. Włos powinien odrastać równomiernie na całym ciele, jedynie w okolicy genitaliów trzeba skrócić go bardziej, dla utrzymania higieny i uniknięcia nieprzyjemnego zapachu.

Typowy wygląd głowy hiszpańskiego psa wodnego

Jeśli pies nie jest wystawiany, można go strzyc pozostawiając włos długości około 3 cm. Jest to znacznie lepsze niż ścinanie sierści do skóry, bo unika się wtedy mało ciekawego etapu, kiedy pies jest prawie łysy

Higiena

Oprócz sierści, regularnej pielęgnacji wymagają także oczy, uszy, zęby, pazury, łapy i gruczoły okołoodbytowe. Wskazówki jak je pielęgnować znajdują się w zakładce tutaj.





Wielu wystawców może właścicielowi hiszpańskiego psa wodnego pozazdrościć, przygotowanie psa do wystawy jest bardzo proste. Wzorzec precyzuje, że na całym ciele ma mieć naturalnie odrastający włos o długości od 3 do 12 centymetrów, pozostaje zdecydować, w jakiej długości prezentuje się najlepiej. Wszelkiego rodzaju stylizacje fryzury np. na pudla, są przez wzorzec rasy zabronione.

Przed wystawą trzeba psa wykąpać i tak jak zawsze pozwolić mu wyschnąć bez użycia suszarki. Podobno sierść skręca się wyjątkowo ładnie, jeśli do ostatniego płukania dodamy odrobinę soli morskiej. Kto ma ochotę niech spróbuje i napisze jak to działa. Myślę, że po wystawie powinno się mimo wszystko spłukać sierść czystą wodą, bo sól niestety wysusza i niszczy włos. Jeśli kolor sierści nie jest dostatecznie wyrazisty można do pierwszego mycia zastosować szampon intensyfikujący barwę a do drugiego szampon dla szorstkiej sierści. Balsamu lepiej nie nakładać, żeby jej nie zmiękczyć. 

Pazury powinny być obcięte tak, żeby nie dotykały podłogi. Najlepiej zrobić to tydzień przed wystawą, bo gdyby się zdarzyło przyciąć któryś z nich zbyt krótko, zdąży się wygoić. Włos między opuszkami palców musi być wycięty, czasem w tym miejscu tworzy się zbity filc, który uwiera przy chodzeniu i powoduje odleżynę. Trzeba go ostrożnie wyciąć zaokrąglonymi na końcach nożyczkami a skórę posmarować maścią leczniczą, żeby się wygoiła. Jest to bardzo ważne, bo pies może kuleć i nie będzie w stanie odpowiednio zaprezentować się w ruchu. Jeśli wystawa odbywa się w hali, na gładkiej betonowej posadzce, pies może się ślizgać i mieć trudności z utrzymaniem równowagi. Istnieje specjalny balsam, który  na opuszce tworzy warstwę przeciwpoślizgową, zwiększa przyczepność i pozwala zlikwidować ten problem.

Przed wejściem na ring


Pół godziny wcześniej idziemy z psem na mały spacer, żeby się rozruszał i załatwił potrzeby fizjologiczne. Jeśli z nim trochę pobiegamy wprawimy go w doskonały nastrój. i będzie się lepiej wystawiał. Przeglądamy sierść i palcami usuwamy wszystkie gałązki i liście, które poprzyczepiały się do sierści. Nie wolno wyczesać jej szczotką, bo sierść się rozprostuje. Teraz już tylko sprawdzamy czy nie ma śpiochów w oczach, zakładamy stonowaną z barwą sierści ringówkę i energicznym krokiem wchodzimy na ring.

Powodzenia!

Powrót

Skomentuj artykuł - napisz, jeśli chcesz poszerzyć zawarte w nim informacje lub podzielić się swoim doświadczeniem. Masz ciekawy tekst lub zdjęcia swojego autorstwa skontaktuj się z nami. Wszystkich chętnych do współpracy serdecznie zapraszamy!

E-mail: *
Treść: *

Prawa autorskie

Wszystkie ma- teriały publiko- wane w tym serwisie są chronione pra- wami autor- skimi. Kopiowanie całości lub części jest zabronione.
Projekt i wykonanie: Blueprint
Wszelkie prawa zastrzeżone dla piesporadnik.pl 2024
PiesPoradnik.pl ul. Grunwaldzka 487 B 80-309 Gdańsk

Zakaz kopiowania - wszystkie teksty, zdjęcia i materiały graficzne publikowane w tym portalu są chronione prawem autorskim i nie mogą być kopiowane.