Zgodnie ze wzorcem

Saluki występują w dwóch rodzajach owłosienia: gładkowłose i długowłose, choć te pierwsze spotyka się bardzo rzadko. Niewiele się różnią, u obydwu odmian uszy porośnięte są długim jedwabistym włosem a na ogonie tworzy się efektowne pióro, ale tylko odmiana długowłosa ma frędzle na nogach. Sierść saluki jest miękka, gładka, jedwabista, niezbyt długa, tylko łopatki i uda czasem są porośnięte trochę dłuższym i bardziej wełnistym włosem.

Umaszczenie: wszystkie kolory i kombinacje są dopuszczalne. Najczęściej spotyka się psy białe, piaskowe, kremowe, złote, rude, czarne, trójkolorowe: czarno biało brązowe oraz czarne z podpalaniem.

Pielęgnacja sierści

Chart perski ma piękną, ozdobną szatę. Delikatne frędzle dodają jego smukłej sylwetce wyjątkowej elegancji. Pielęgnuje się go tak, jak psa długowłosego, musi być regularnie kąpany i szczotkowany, a miejsca pokryte długim włosem muszą być odpowiednio często rozczesywane. Szczególnej dbałości wymagają frędzle na uszach, bo najłatwiej je zniszczyć. Trzeba uważać, żeby na spacerach pies nie ciągnął nimi po ziemi, a przy jedzeniu i piciu nie topił ich w misce. Warto mu kupić specjalną miskę, która nazywa się wprawdzie „spanielówka”, ale doskonale się dla niego nadaje, bo uszy obydwa psy mają równie piękne i długie.

Szczotkowanie

Psa szczotkujemy 1-2 razy w tygodniu miękką włosianą szczotką, którą prowadzimy zawsze z włosem a nie pod włos. Przed szczotkowaniem spryskujemy sierść odżywką w aerozolu zawierającą naturalne olejki, bo to wzmacnia sierść i chroni ją przed przesuszeniem.

Kąpiel

Charta perskiego kąpiemy zazwyczaj raz na dwa miesiące, kiedy widać, że sierść wymaga odświeżenia. Najlepiej nadaje się do tego celu szampon dla psów długowłosych lub regenerujący, bo doskonale odżywia i nawilża sierść a także uelastycznia bardzo wrażliwą u chartów skórę. Psa myjemy dwukrotnie odpowiednio rozcieńczonym szamponem a potem bardzo dokładnie płuczemy, również pod brzuchem, gdzie spływa powstała w czasie kąpieli piana. Szampon konieczne trzeba rozcieńczyć, bo skondensowany nie myje lepiej, za to jego nadmiar trudniej wypłukać. Pamiętajmy, że rozcieńczamy tylko tyle, ile tego dnia zużyjemy, szamponu zmieszanego z wodą nie można zbyt długo przechowywać, bo po pewnym czasie traci właściwości myjące.

Po umyciu i dokładnym wypłukaniu sierści wskazane jest nałożenie na 3–5 minut dobrej jakości balsamu-odżywki, bo ma to znakomity wpływ na kondycję skóry i owłosienia. Balsam spłukujemy i delikatnie wycieramy psa miękkim, dobrze wchłaniającym wodę ręcznikiem. W lecie może doschnąć na świeżym powietrzu, w zimie można dosuszyć sierść letnią suszarką, albo po prostu, jeśli w mieszkaniu jest ciepło, ułożyć go w legowisku i nakryć ciepłym, miękkim kocem. Frędzle trzeba rozczesać metalowym grzebieniem i wysuszyć, spryskawszy je uprzednio odżywką w aerozolu, bo wtedy będą się ładnie układały.

Czystość bez kąpieli

W przypadku charta perskiego najlepiej sprawdza się specjalny lotion do czyszczenia sierści na sucho. Skrapiamy nim miękką frotową szmatkę lub rękawicę i przecieramy sierść. Można również naciągnąć warstewkę waty na włosianą szczotkę, zwilżyć ją lotionem i wyszczotkować psa, zmieniając w razie potrzeby zabrudzoną watę na świeżą. Brud pozostanie na wacie, a sierść po wyschnięciu będzie pachnąca i czysta.

Higiena

Oprócz sierści, regularnej pielęgnacji wymagają także oczy, uszy, zęby, pazury, łapy i gruczoły okołoodbytowe. Wskazówki jak je pielęgnować znajdują się tutaj.



Najważniejsze jest utrzymanie sierści w dobrej kondycji, żeby była lśniąca i zdrowa. Przed wystawą koniecznie psa trzeba wykąpać, bo zakurzona sierść jest zszarzała, matowa i nie dodaje mu urody. Jeśli kolor nie jest dostatecznie wyrazisty, warto do kilku poprzedzających wystawę kąpieli użyć szamponu intensyfikującego barwę. Do pierwszego mycia stosujemy wówczas szampon koloryzujący, do drugiego szampon dla psów długowłosych. Na zakończenie jak zwykle nakładamy odżywkę dla uelastycznienia skóry i sierści oraz nadania jej połysku. Po osuszeniu ręcznikiem można dodatkowo spryskać ją odżywką w aerozolu.

W tych miejscach, gdzie sierść jest gładka, powinna przylegać do ciała, nie może ani odstawać, ani się skręcać. Zdarza się, że na łopatkach i na udach włos jest lekko wełnisty i potrafi się zawijać. Wprawdzie nie obniża to oceny, ale mimo wszystko warto te miejsca delikatnie wyrównać nożyczkami degażującymi. W czasie każdego szczotkowania odstające włoski w miarę ich pojawiania się można depilować palcami, wtedy sierść będzie idealnie gładka.

• Frędzle na uszach dokładnie wyczesujemy i minimalnie wyrównujemy nożyczkami degażującymi starając się ich nie skracać. Spód małżowiny usznej lekko degażujemy, a sierść zarastającą wejście do kanału słuchowego usuwamy palcami lub pęsetą. Czasem u nasady ucha powstaje odstająca kępka włosów, która powinna zostać wyrównana degażówkami, bo wtedy ucho będzie lepiej przylegało i ładnie się układało.                                                   
• Niezbyt gęste frędzle porastające tylną stronę nóg wyczesujemy i delikatnie wyrównujemy. Natomiast frędzle zarastające przestrzenie międzypalcowe powinny zostać nietknięte, im są dłuższe, tym lepiej.        
• Frędzle na ogonie powinny być długie, ale nie mogą sprawiać wrażenia szczotki. Występują tylko na jego dolnej stronie. Ogon wyciągamy poziomo i wyrównujemy włos nożyczkami, zaczynając od czubka tak, żeby frędzle w miarę zbliżania się do nasady ogona były coraz to dłuższe.

Nie wolno zapominać o łapach. Pazury powinny być obcięte tak, żeby nie dotykały podłogi. Najlepiej zrobić to kilka dni przed wystawą, bo gdyby się zdarzyło przyciąć któryś z nich zbyt krótko, zdąży się wygoić. Włos między opuszkami musi być wycięty, czasem w tym miejscu tworzy się filc, który uwiera przy chodzeniu i powoduje odleżynę. Trzeba go ostrożnie wyciąć małymi nożyczkami a skórę posmarować maścią witaminową. Jest to bardzo ważne, bo pies może kuleć i nie będzie w stanie odpowiednio zaprezentować się w ruchu. Frędzli rosnących między palcami ruszać nie wolno. Jeśli wystawa odbywa się w hali na gładkiej betonowej posadzce, pies może się ślizgać i mieć trudności z utrzymaniem równowagi. Istnieje specjalny balsam, który tworzy na opuszce warstewkę przeciwpoślizgową, zwiększa przyczepność i pozwala zlikwidować ten problem.

Przed wejściem na ring
 

Pół godziny wcześniej idziemy z psem na mały spacer, żeby się rozruszał i załatwił potrzeby fizjologiczne. Sierść będzie się wspaniale prezentowała, jeśli przed wejściem na ring wyszczotkujemy ją, spryskamy odżywką nabłyszczającą i przetrzemy dla nadania połysku miękką szmatką lub irchą. Frędzle szczotkujemy. Przed użyciem pojemnik z odżywką należy energicznie wstrząsnąć, bo olejki osadzają się na jej powierzchni. Ten prosty zabieg pozwoli zintensyfikować barwę owłosienia i podkreślić budowę anatomiczną psa. To spowoduje, że spośród psów biegających po ringu będzie się zdecydowanie wyróżniał. Często, przy bardzo wyrównanej stawce, o zwycięstwie decydują detale, pies krótkowłosy też może przegrać „o włos”.

Jeśli w oczekiwaniu na wejście na ring trochę z nim pobiegamy wprawimy go w doskonały nastrój. i będzie się lepiej wystawiał. Teraz już tylko zakładamy stonowaną z barwą sierści ringówkę, po czym energicznym krokiem wchodzimy na ring.

Powodzenia!

Uwaga: czasem widzi się charty prezentowane w szerokich ozdobnych obrożach, widocznych na zdjeciach powyżej. Są bardzo ładne i doskonale do czarta perskiego pasują, ale na wystawę radziłabym jednak delikatną ringówkę, bo orientalna obroża jest dość gruba, przez co szyja wydaje się krótsza. A przecież piękna, szlachetna głowa, osadzona na efektownie wygiętej, smukłej szyi jest jednym z elementów harmonijnej i eleganckiej całości. Nie ulega wątpliwości, że w bardzo cienkiej, prawie niewidocznej ringówce można lepiej wyeksponować urodę psa.

Powrót