Dzisiaj jest 13.12.2024
- Rasa - pochodzenie, rodowód
- OPIS RAS PSÓW od A do Z
- Kupno psa
- Adoptujemy psa ze schroniska
- Ekwipunek dla psa
- Wychowanie psa
- Problemy wychowawcze
- Szkolenie psa
- Pies w służbie człowieka
- Pies i prawo - obowiązki właściciela
- Charakter - tajniki psiej psychiki
- Agresja
- Jak zrozumieć psa ?
- Relacje psa z ludźmi i zwierzętami
- Żywienie według potrzeb
- Jak dobrze karmić ?
- Co warto wiedzieć o żywieniu
- Dodatki do psiej miski
- Ciekawostki na temat żywienia
- Jak dbać o oczy, uszy, zęby i ...
- Jak pielęgnować sierść
- PIELĘGNACJA SIERŚCI wg ras A-Z
- Problemy z psią sierścią
- Akcesoria do pielęgnacji sierści
- Dobór kosmetyków do rodzaju sierści
- Pies u fryzjera
- Wystawy psów rasowych
- Przygotowanie psa do wystaw
- Strategia wystawowa
- Wystawy - jak poprawić urodę ?
- Jedziemy po sukces
- Wsadzamy kij w mrowisko
- Spacer i rekreacja z psem
- Psie sporty
- Pies w podróży
- Wakacje z psem
- Wyjeżdżamy - a co z psem ?
- Pies w różnych miejscach i czasie
- Hodowla - rozród
- Sterylizacja - kastracja
- Profilaktyka zdrowotna
- Walka z pasożytami
- Pasożyty zewnętrzne
- Pasożyty wewnętrzne
- Jak pies zaraża się pasożytami ?
- Leczenie i profilaktyka
- Glista psia - Toxocara canis
- Tęgoryjec - Ancylostoma caninum
- Włosogłówka - Trichuris vulpis
- Robaczyca serca - Dirofilariosa
- Tasiemiec psi - Dipylidium caninum
- Tasiemiec bąblowcowy - Echinococcus granulosus
- Kokcydioza - Coccidiosis canum
- Lamblioza - Giardia intestinalis
- Choroby psów
- Pomoc w nagłych wypadkach
- Opieka nad chorym psem
- Problemy starszego wieku
- Słownik pojęć kynologicznych
- Książki, które warto przeczytać
- Ciekawostki na temat psów
- Opinie na temat karm MILLS FARM
Gończy polski
Wybierz inną rasę
Umaszczenie: czarne z wyraźnie odgraniczonym podpalaniem. Najczęściej spotykane jest podpalanie czerwono-brązowe, rzadziej czekoladowe podpalane, a najrzadziej rude w różnych odcieniach. Podpalanie występuje nad oczami, na kufie, podgardlu, piersi, wewnętrznej i tylnej stronie ud, w okolicy odbytu, na palcach, na dolnej stronie ogona do jednej trzeciej, lub jednej drugiej jego długości. Małe białe znaczenia na palcach i piersi nie stanowią wady.
Pielęgnacja sierści
Pielęgnacja gończego polskiego nie jest skomplikowana, krótka sierść wymaga jedynie od czasu do czasu kąpieli oraz systematycznego szczotkowania włosianą szczotką. Dla właścicieli największym problemem jest wypadający niemal cały rok krótki, ościsty włos, który wbija się w dywany i tapicerkę mebli i jest bardzo trudny do usunięcia. Regularna pielęgnacja może ten problem, jeśli nie zlikwidować, to w znacznym stopniu ograniczyć.
Sierść wypada, kiedy jest zniszczona i przesuszona. Trzeba ją więc bardzo regularnie odżywiać: przynajmniej dwa razy w tygodniu spryskiwać odżywką zawierającą olejki rosśinne, a po kąpieli zawsze nakładać balsam regenerujący. Przy takiej pielęgnacji włos wyraźnie się wzmocni, stanie się grubszy, bardziej elastyczny i będzie miał mniejszą tendencję do wypadania.
Trzeba pamiętać, że psy gładkowłose szczotkuje się i czesze zawsze z włosem, ponieważ czesząc pod włos niszczy się sierść. Tak jak w przypadku innych psów, sierść przed szczotkowaniem zawsze trzeba spryskać dobrą odżywką nawilżającą lub regenerującą. Ten typ owłosienia jest szczególnie podatny na przesuszenie, w wyniku czego włos traci elastyczność, staje się matowy i łamliwy.
Do kąpieli najbardziej odpowiedni będzie szampon pielęgnacyjny lub któryś z szamponów specjalistycznych dostosowany do aktualnych potrzeb sierści. W przypadku przesuszenia lub problemów skórnych będzie to szampon regenerujący, w przypadku problemów z kolorem - odpowiedni szampon intensyfikujący barwę. Bardzo wskazane jest użycie po kąpieli balsamu-odżywki, choć tego rodzaju kosmetyk kojarzony jest raczej z psami długowłosymi. W tym przypadku chodzi o odżywienie i uelastycznienie włosa, bo im będzie silniejszy, tym mniej będzie się łamał i wypadał.
Przed kąpielą dokładnie moczymy sierść trzymając końcówkę prysznica blisko ciała psa, również wtedy kiedy trzeba wypłukać ją już po umyciu szamponem. Strumień wody kierowany z większej odległości powoduje, że szampon dłużej się pieni i trudniej go wypłukać. Psa myjemy zawsze dwukrotnie, odpowiednio rozcieńczonym szamponem a potem bardzo dokładnie płuczemy, również pod brzuchem, gdzie spływa powstała w czasie kąpieli piana. Szampon konieczne trzeba rozcieńczyć, bo skondensowany wcale nie myje lepiej, za to jego nadmiar trudno wypłukać. Pamiętajmy, że rozcieńczamy go tylko tyle, ile tego dnia zużyjemy, szamponu zmieszanego z wodą nie można przechowywać, bo z czasem traci właściwości myjące.
Dwukrotnie umytą i dokładnie wypłukaną sierść odciskamy ręcznikiem i nakładamy na 2-5 minut balsam-odżywkę. Ponownie płuczemy. Po wytarciu ręcznikiem (z włosem, a nie pod włos) pies jest praktycznie suchy, w lecie sierść doschnie w ciągu kilkunastu minut, w chłodne dni można okryć psa ciepłym kocem lub dosuszyć ją niezbyt gorącą suszarką.
Czystość bez kąpieli
Jeśli z jakichś względów kąpiel jest niewskazana lub po prostu nie mamy na nią czasu, a pies zaczyna być brudny, możemy odświeżyć jego owłosienie bez użycia wody. Przecieramy sierść frotową szmatką zwilżoną specjalnym lotionem, który ją odświeży i przywróci miły zapach. Można także naciągnąć warstwę waty na włosianą szczotkę, zwilżyć lotionem i wyszczotkować psa, zmieniając w miarę potrzeby zabrudzoną watę na czystą. Na koniec przecieramy sierść wilgotną szmatką, szczotkujemy i sierść jest pachnąca i czysta.
Higiena
Oprócz sierści, regularnej pielęgnacji wymagają także oczy, uszy, zęby, pazury, łapy i gruczoły okołoodbytowe. Wskazówki jak je pielęgnować znajdują się tutaj.
Przygotowanie sierści do wystaw polega przede wszystkim na utrzymaniu jej w dobrej kondycji, żeby była gładka, przylegająca i zdrowa. Psy gładkowłose nie mają wystarczająco dużo sierści, by przy jej pomocy można było coś ukryć lub nadsztukować, ale mimo to warto się postarać, żeby pies na wystawie prezentował się jak najlepiej.
Głównym atutem gończego polskiego jest doskonała budowa anatomiczna i piękna muskulatura i właśnie to warto odpowiednio wyeksponować. Kilka dni przed wystawą psa trzeba koniecznie wykąpać, bo zakurzona i przetłuszczona sierść jest zszarzała, matowa i nie dodaje psu urody. Jeśli kolor nie jest dostatecznie wyrazisty, warto do poprzedzającej wystawę kąpieli użyć szamponu intensyfikującego barwę.
Przed wystawą trzeba psa bardzo dokładnie wyszczotkować, bo jeśli w jego sierści pozostaną martwe włosy, to na ringu, zwłaszcza w słońcu, będzie to widoczne. Bardziej zaawansowani wystawcy mogą pokusić się o wykonanie dodatkowych zabiegów, które pozwolą lepiej uwydatnić sylwetkę psa. W tym celu stawiamy go na podwyższeniu i "przedrapujemy" sierść na całym ciele nożykiem trymerskim zgodnie z kierunkiem wzrostu włosa, zaczynając od szyi w dół, w stronę barków, potem wzdłuż grzbietu w stronę ud. Usuwamy w ten sposób wszystkie odstające włoski, dzięki czemu sierść staje się idealnie gładka. Wszystkie miejsca, w których schodzi się rosnący z różnych kierunków włos wyrównujemy trymerem, lub delikatnie, z dużym wyczuciem przycinamy nożyczkami degażującymi. Zaczynamy od ucha wzdłuż szyi, wyrównujemy linie na klatce piersiowej, potem na kończynach przednich i tylnych a na końcu na pośladkach i ogonie.
Nie wolno zapominać o łapach. Pazury, jeśli pies ich nie ściera, powinny być obcięte tak, żeby nie dotykały podłogi. Najlepiej zrobić to tydzień przed wystawą, bo gdyby się zdarzyło przyciąć któryś z nich zbyt krótko, przez kilka dni zdąży się wygoić. Włos między opuszkami palców musi być wycięty, czasem w tym miejscu tworzy się zbity filc, który uwiera przy chodzeniu i powoduje odleżynę. Trzeba go ostrożnie wyciąć a skórę posmarować maścią leczniczą, żeby się wygoiła. Jest to bardzo ważne, bo pies może kuleć i nie będzie w stanie odpowiednio zaprezentować się w ruchu. Jeśli wystawa odbywa się w hali na gładkiej betonowej posadzce, pies może się ślizgać i mieć trudności z utrzymaniem równowagi. Istnieje specjalny balsam, który tworzy na opuszce warstewkę przeciwpoślizgową, zwiększa przyczepność i pozwala zlikwidować ten problem.
Pamiętajmy, żeby psa nie zatuczyć! Zbędne kilogramy udaje się czasem ukryć u psów z bardzo obfitą sierścią, u psów gładkowłosych każdy nadmiar tkanki tłuszczowej widać jak na dłoni. Łączy się to z koniecznością odpowiedniego wytrenowania, pies na wystawie musi mieć nienaganną sylwetkę, biegać sprężyście i bez wysiłku, z wysoko podniesioną głową, bo tylko wtedy można liczyć na sukces.
Przed wejściem na ring
Pół godziny wcześniej idziemy z psem na mały spacer, żeby się rozruszał i załatwił potrzeby fizjologiczne. Sierść będzie się wspaniale prezentowała, jeśli przed wejściem na ring spryskamy ją odżywką nabłyszczającą i przetrzemy dla nadania połysku miękką szmatką lub irchą. Przed użyciem odżywkę należy dobrze wstrząsnąć, bo olejki osadzają się na jej powierzchni. Ten prosty zabieg pozwoli zintensyfikować barwę sierści i tak jak u kulturystów uwydatnić muskulaturę psa. To spowoduje, że spośród psów biegających po ringu będzie się zdecydowanie wyróżniał. Często przy bardzo wyrównanej stawce, o zwycięstwie decydują detale, pies gładkowłosy też może przegrać „o włos”.
Jeśli w oczekiwaniu na wejście na ring trochę z nim pobiegamy, wprawimy go w doskonały nastrój i będzie się lepiej wystawiał. Teraz już tylko sprawdzamy czy nie ma śpiochów w oczach, zakładamy stonowaną z kolorem owłosienia, najlepiej brązową lub czarną ringówkę, po czym energicznym krokiem wchodzimy na ring.
Powodzenia!
Powrót
Zgodnie ze wzorcem
Sierść gończego polskiego jest gładka, lśniąca, sztywna i przylegająca, podszyta zwartym, gęstym podszerstkiem, bardzo dobrze chroniącym psa przed zimnem i trudnymi warunkami atmosferycznymi. Na głowie i uszach włos jest krótki, przylegający i jedwabisty.Umaszczenie: czarne z wyraźnie odgraniczonym podpalaniem. Najczęściej spotykane jest podpalanie czerwono-brązowe, rzadziej czekoladowe podpalane, a najrzadziej rude w różnych odcieniach. Podpalanie występuje nad oczami, na kufie, podgardlu, piersi, wewnętrznej i tylnej stronie ud, w okolicy odbytu, na palcach, na dolnej stronie ogona do jednej trzeciej, lub jednej drugiej jego długości. Małe białe znaczenia na palcach i piersi nie stanowią wady.
Pielęgnacja sierści
Pielęgnacja gończego polskiego nie jest skomplikowana, krótka sierść wymaga jedynie od czasu do czasu kąpieli oraz systematycznego szczotkowania włosianą szczotką. Dla właścicieli największym problemem jest wypadający niemal cały rok krótki, ościsty włos, który wbija się w dywany i tapicerkę mebli i jest bardzo trudny do usunięcia. Regularna pielęgnacja może ten problem, jeśli nie zlikwidować, to w znacznym stopniu ograniczyć.Sierść wypada, kiedy jest zniszczona i przesuszona. Trzeba ją więc bardzo regularnie odżywiać: przynajmniej dwa razy w tygodniu spryskiwać odżywką zawierającą olejki rosśinne, a po kąpieli zawsze nakładać balsam regenerujący. Przy takiej pielęgnacji włos wyraźnie się wzmocni, stanie się grubszy, bardziej elastyczny i będzie miał mniejszą tendencję do wypadania.
Szczotkowanie
Ze względu na wypadający włos, psa trzeba jak najczęściej, nie mniej niż dwa razy w tygodniu szczotkować twardą włosianą szczotką o dosyć gęstej, równej szczecinie. Taka szczotka całą powierzchnią przylega do ciała i najlepiej wyczesuje martwą sierść. Bardzo dobrze sprawdza się również szczotka gumowa o miękkich, elastycznych końcówkach, dostosowana wielkością do rozmiarów psa. Nadmiar podszerstka najlepiej wyczesać metalową szczotką lub trymerem. Przy bardzo zwartym, mocnym podszerstku niezwykle pomocny może okazać się gęsty, metalowy grzebień, wbrew pozorom można nim wyczesać więcej martwej sierści niż przy pomocy niejednej szczotki.Trzeba pamiętać, że psy gładkowłose szczotkuje się i czesze zawsze z włosem, ponieważ czesząc pod włos niszczy się sierść. Tak jak w przypadku innych psów, sierść przed szczotkowaniem zawsze trzeba spryskać dobrą odżywką nawilżającą lub regenerującą. Ten typ owłosienia jest szczególnie podatny na przesuszenie, w wyniku czego włos traci elastyczność, staje się matowy i łamliwy.
Kąpiel
Częstotliwość kąpieli jest dość dowolna, psa kąpie się zazwyczaj wtedy, kiedy jest brudny, nie rzadziej jednak niż raz na 2-3 miesiące. Pamiętać należy, że na jego sierści osiada nie tylko zwykły kurz, ale także mnóstwo różnego rodzaju środków chemicznych, które ją niszczą i wysuszają. Dlatego też psa trzeba kąpać, bo szampon je zmywa a balsam tworzy warstewkę ochronną przed ich agresywnym działaniem. Długotrwałe działanie środków chemicznych może spowodować problemy skórne: świąd, wypryski, stany zapalne.Do kąpieli najbardziej odpowiedni będzie szampon pielęgnacyjny lub któryś z szamponów specjalistycznych dostosowany do aktualnych potrzeb sierści. W przypadku przesuszenia lub problemów skórnych będzie to szampon regenerujący, w przypadku problemów z kolorem - odpowiedni szampon intensyfikujący barwę. Bardzo wskazane jest użycie po kąpieli balsamu-odżywki, choć tego rodzaju kosmetyk kojarzony jest raczej z psami długowłosymi. W tym przypadku chodzi o odżywienie i uelastycznienie włosa, bo im będzie silniejszy, tym mniej będzie się łamał i wypadał.
Przed kąpielą dokładnie moczymy sierść trzymając końcówkę prysznica blisko ciała psa, również wtedy kiedy trzeba wypłukać ją już po umyciu szamponem. Strumień wody kierowany z większej odległości powoduje, że szampon dłużej się pieni i trudniej go wypłukać. Psa myjemy zawsze dwukrotnie, odpowiednio rozcieńczonym szamponem a potem bardzo dokładnie płuczemy, również pod brzuchem, gdzie spływa powstała w czasie kąpieli piana. Szampon konieczne trzeba rozcieńczyć, bo skondensowany wcale nie myje lepiej, za to jego nadmiar trudno wypłukać. Pamiętajmy, że rozcieńczamy go tylko tyle, ile tego dnia zużyjemy, szamponu zmieszanego z wodą nie można przechowywać, bo z czasem traci właściwości myjące.
Dwukrotnie umytą i dokładnie wypłukaną sierść odciskamy ręcznikiem i nakładamy na 2-5 minut balsam-odżywkę. Ponownie płuczemy. Po wytarciu ręcznikiem (z włosem, a nie pod włos) pies jest praktycznie suchy, w lecie sierść doschnie w ciągu kilkunastu minut, w chłodne dni można okryć psa ciepłym kocem lub dosuszyć ją niezbyt gorącą suszarką.
Czystość bez kąpieli
Jeśli z jakichś względów kąpiel jest niewskazana lub po prostu nie mamy na nią czasu, a pies zaczyna być brudny, możemy odświeżyć jego owłosienie bez użycia wody. Przecieramy sierść frotową szmatką zwilżoną specjalnym lotionem, który ją odświeży i przywróci miły zapach. Można także naciągnąć warstwę waty na włosianą szczotkę, zwilżyć lotionem i wyszczotkować psa, zmieniając w miarę potrzeby zabrudzoną watę na czystą. Na koniec przecieramy sierść wilgotną szmatką, szczotkujemy i sierść jest pachnąca i czysta. Higiena
Oprócz sierści, regularnej pielęgnacji wymagają także oczy, uszy, zęby, pazury, łapy i gruczoły okołoodbytowe. Wskazówki jak je pielęgnować znajdują się tutaj.Przygotowanie sierści do wystaw polega przede wszystkim na utrzymaniu jej w dobrej kondycji, żeby była gładka, przylegająca i zdrowa. Psy gładkowłose nie mają wystarczająco dużo sierści, by przy jej pomocy można było coś ukryć lub nadsztukować, ale mimo to warto się postarać, żeby pies na wystawie prezentował się jak najlepiej.
Głównym atutem gończego polskiego jest doskonała budowa anatomiczna i piękna muskulatura i właśnie to warto odpowiednio wyeksponować. Kilka dni przed wystawą psa trzeba koniecznie wykąpać, bo zakurzona i przetłuszczona sierść jest zszarzała, matowa i nie dodaje psu urody. Jeśli kolor nie jest dostatecznie wyrazisty, warto do poprzedzającej wystawę kąpieli użyć szamponu intensyfikującego barwę.
Przed wystawą trzeba psa bardzo dokładnie wyszczotkować, bo jeśli w jego sierści pozostaną martwe włosy, to na ringu, zwłaszcza w słońcu, będzie to widoczne. Bardziej zaawansowani wystawcy mogą pokusić się o wykonanie dodatkowych zabiegów, które pozwolą lepiej uwydatnić sylwetkę psa. W tym celu stawiamy go na podwyższeniu i "przedrapujemy" sierść na całym ciele nożykiem trymerskim zgodnie z kierunkiem wzrostu włosa, zaczynając od szyi w dół, w stronę barków, potem wzdłuż grzbietu w stronę ud. Usuwamy w ten sposób wszystkie odstające włoski, dzięki czemu sierść staje się idealnie gładka. Wszystkie miejsca, w których schodzi się rosnący z różnych kierunków włos wyrównujemy trymerem, lub delikatnie, z dużym wyczuciem przycinamy nożyczkami degażującymi. Zaczynamy od ucha wzdłuż szyi, wyrównujemy linie na klatce piersiowej, potem na kończynach przednich i tylnych a na końcu na pośladkach i ogonie.
Nie wolno zapominać o łapach. Pazury, jeśli pies ich nie ściera, powinny być obcięte tak, żeby nie dotykały podłogi. Najlepiej zrobić to tydzień przed wystawą, bo gdyby się zdarzyło przyciąć któryś z nich zbyt krótko, przez kilka dni zdąży się wygoić. Włos między opuszkami palców musi być wycięty, czasem w tym miejscu tworzy się zbity filc, który uwiera przy chodzeniu i powoduje odleżynę. Trzeba go ostrożnie wyciąć a skórę posmarować maścią leczniczą, żeby się wygoiła. Jest to bardzo ważne, bo pies może kuleć i nie będzie w stanie odpowiednio zaprezentować się w ruchu. Jeśli wystawa odbywa się w hali na gładkiej betonowej posadzce, pies może się ślizgać i mieć trudności z utrzymaniem równowagi. Istnieje specjalny balsam, który tworzy na opuszce warstewkę przeciwpoślizgową, zwiększa przyczepność i pozwala zlikwidować ten problem.
Pamiętajmy, żeby psa nie zatuczyć! Zbędne kilogramy udaje się czasem ukryć u psów z bardzo obfitą sierścią, u psów gładkowłosych każdy nadmiar tkanki tłuszczowej widać jak na dłoni. Łączy się to z koniecznością odpowiedniego wytrenowania, pies na wystawie musi mieć nienaganną sylwetkę, biegać sprężyście i bez wysiłku, z wysoko podniesioną głową, bo tylko wtedy można liczyć na sukces.
Przed wejściem na ring
Pół godziny wcześniej idziemy z psem na mały spacer, żeby się rozruszał i załatwił potrzeby fizjologiczne. Sierść będzie się wspaniale prezentowała, jeśli przed wejściem na ring spryskamy ją odżywką nabłyszczającą i przetrzemy dla nadania połysku miękką szmatką lub irchą. Przed użyciem odżywkę należy dobrze wstrząsnąć, bo olejki osadzają się na jej powierzchni. Ten prosty zabieg pozwoli zintensyfikować barwę sierści i tak jak u kulturystów uwydatnić muskulaturę psa. To spowoduje, że spośród psów biegających po ringu będzie się zdecydowanie wyróżniał. Często przy bardzo wyrównanej stawce, o zwycięstwie decydują detale, pies gładkowłosy też może przegrać „o włos”.
Jeśli w oczekiwaniu na wejście na ring trochę z nim pobiegamy, wprawimy go w doskonały nastrój i będzie się lepiej wystawiał. Teraz już tylko sprawdzamy czy nie ma śpiochów w oczach, zakładamy stonowaną z kolorem owłosienia, najlepiej brązową lub czarną ringówkę, po czym energicznym krokiem wchodzimy na ring.
Powodzenia!
Powrót
Skomentuj artykuł - napisz, jeśli chcesz poszerzyć zawarte w nim informacje lub podzielić się swoim doświadczeniem. Masz ciekawy tekst lub zdjęcia swojego autorstwa skontaktuj się z nami. Wszystkich chętnych do współpracy serdecznie zapraszamy!